Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |      kawalery zawdy - rzekła insza kobieta.~- A tyle dziewuch się starzeje
 2     1, 2 |         przyszło. Boć jaka się tam kobieta nadarzy, a zawżdy ż nią
 3     1, 2 |        prawda. - Splunął. - Sielna kobieta!- Dreszcz nim wstrząsnął,
 4     1, 2 |           czy z podwórza.~- Piękna kobieta - pomyślał i odszedł śpiesznie,
 5     1, 3 |          sądu! - piszczała ogromna kobieta, wpychając się siłą za kraty.~-
 6     1, 3 |        wojska wzieni, a którego to kobieta akuratnie wczoraj zległa...
 7     1, 4 |          dobrze...~Zwyczajnie, jak kobieta, co ni pomyślenia nie ma,
 8     1, 4 |          cały świat la niej. Każda kobieta taka, każda... - rozmyślał
 9     1, 5 |          co się tam miał spierać z kobietą, i całkiem uważnie słuchał
10     1, 5 |        umyty i rozczochrany; jakaś kobieta spała na sienniku w kącie,
11     1, 5 |            słyszałeś?~- Za trzecią kobietą się oglądają, to co im ta
12     1, 6 |            jesteś w grzbiecie kiej kobieta po rodach - szepnęła pogardliwie,
13     1, 7 |          odegnać...~- Żebyście nie kobieta, to bym wama ździebko żebra
14     1, 7 |    Jezusowemu było przez Pana, tak kobieta obyć się nie obędzie bez
15     1, 8 |     Pietrze, i uważam.~- Mądraście kobieta, to i to wiecie, że prędzej
16     1, 8 |            dziwował, że taka mądra kobieta jest.~Synowie się też popili,
17     1, 10|            grontu! To my u niego z kobietą za parobków prawie służym,
18     1, 10|          redził... to i lepiej, że kobieta przy tym będzie... a nie
19     1, 11|           miej! - A źle wypadnie - kobieta się zmarnuje, bydle ci zdechnie,
20     1, 11|      rozeznało, gdzie chłop, gdzie kobieta; nic, ino jakby kto tęczę
21     2, 13|           kłyźnienia! Pies to, nie kobieta! A Stacho ciamajda i pozwala
22     2, 13|         ugwarzania się, choćby i z kobietą swoją, ochoty nie miał!
23     2, 13|           żalu do niej nie miał.~- Kobieta niektóra jest jako ten pies
24     2, 13|        potrza, o dzieciskach niech kobieta zabiega, ale sama czysta
25     2, 13|       użalisz się, juści! Co mu ta kobieta, co żona tyla, bych chałupy
26     2, 14|           organiścina, że to mądra kobieta, wnet zmiarkowała i pierwsza
27     2, 15|        niedziel obgryzały, galanta kobieta, dobra, wyżerkę miałem sielną -
28     2, 17|           bladej twarzy.~- Antkowa kobieta, a takie chuchro, taka mizerota,
29     2, 19|      rozpoznał, gdzie chłop, gdzie kobieta! Kapoty wiewały górą kiej
30     2, 20|           wiedzieć powinniście, że kobieta młoda, zdrowa też swojej
31     2, 20|        pstro ma w głowie jak każda kobieta, to trzeba z nią mądrze
32     2, 20|        Jagustynka przynosi, zła to kobieta!~- Może to i nieprawda,
33     2, 22|     zgoniona, Grzeli z krzywą gębą kobieta, pijak baba, wykpis i fortelnica,
34     2, 22|            Kłębowego zięcia, cicha kobieta, pobożna wielce i wraz z
35     2, 22|   przeszkadzała, ledwie go od tego kobieta odwiedła skamleniem i prośbami.~
36     2, 22|    Jastrząb już był na skonaniu...~Kobieta broniła go, jak mogła, obrazem
37     2, 22|      gwieździe zarannej podobna... Kobieta padła przed Nią na twarz.~
38     2, 22|          księdza się nie obejdzie, kobietą jeno jestem i takiej mocy
39     2, 22|        Jezusem; tyle że broniła go kobieta różańcem, to obrazem drzwi
40     2, 25|   zaczynały się cielić, i niektóra kobieta też zległa, to rwetes we
41     3, 27|      ustępować musi, przed Antkową kobietą: to ją przypiekało do żywego
42     3, 28|            może być, taka poczciwa kobieta, cheba plotki pletą.~- Swojego
43     3, 31|             jak się mi widzi. Musi kobieta szukać jakiego zarobku,
44     3, 32|    przekornie Grzeli z krzywą gębą kobieta.~- A wy cięgiem swoje: zawdy
45     3, 32|            jej: szczere złoto, nie kobieta! Nie wiada, czyby się nalazła
46     3, 32|           wolności - rzekła Grzeli kobieta.~- Dopiero to smaki taka
47     3, 32|             któraście Bartka Kozła kobieta!.. - rzekła twardo, prostując
48     3, 33|           roku... cicho, tam jakaś kobieta stoi.~Potoczyła się naprzód
49     3, 33|         cicha zazwyczaj i zgodliwa kobieta, jakby się dzisiaj wściekła,
50     3, 33|           zapuchłym pyskiem wraz z kobietą, też niezgorzej zasinioną
51     3, 33|           kajś niekaj czerwieniała kobieta albo jakiś chłop naprawiał
52     3, 33|      wytrzyma, a nie dopiero słaba kobieta!~Któregoś dnia pod koniec
53     3, 34|   Odpokutuje jeszcze za te jamory: kobieta łeb mu obedrze!~- I z pół
54     3, 34|          wszystko...~- Jeszcze by! kobieta kiej łania, że nie wiada,
55     3, 34|        ciągotki biorą.~- Miód, nie kobieta, nie dziwno mi też, co Antek
56     3, 34| przytrafiło z którego siostrą albo kobietą, to by mordy stulili!~-
57     3, 35|         zrozumie ludzką mowę niźli kobieta mądre słowo! - wyrzekał
58     3, 35|            po korczyku ziemniaków, kobieta też masła i jajków dała
59     4, 39|          każdym słowem. Mądra była kobieta i dobra, to łacno przepuściła
60     4, 40|     wyczekała...~- Zapracowała się kobieta - ozwał się Rocho.~- To
61     4, 41|       brata cosik mu przełożyła.~- Kobieta i nalazła mądrą radę! -
62     4, 41|            w chałupie, co? A bo to kobieta da sama radę? Zmarnuje się
63     4, 41|          cóż to poczniesz ze swoją kobietą?~Zerwał się, kieby go kto
64     4, 42|            wesoła.~- Loboga! Dyć i kobieta człowiek, a po człowieczemu
65     4, 45|            on rozmawiał se z jakąś kobietą.~- Pewnie spotkał znajomą
66     4, 47|   urządzenie na świecie! Jakże, to kobieta nie żywy człowiek, to z
67     4, 49|          mnie żal wójtowej! Biedna kobieta, panią se była i nos zadzierała,