Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |           wypędzali... jakżeby... dobre są ludzie - krewniaki. Niezgody
 2     1, 1 |        stworzenie też... A ludzie dobre, bo mię choć latem przytulą,
 3     1, 3 |    Dopiero pod lasem przecknął na dobre i wstrzymał konia.~- Wschodzi
 4     1, 3 |     zmówic pacierz.~Poszła, ale w dobre dwa pacierze już była z
 5     1, 3 |     wszystko płać, choćby i za to dobre słowo! Źle jest, że i gorzej
 6     1, 4 |   najwyżej to dziesiątkę abo i to dobre słowo... A dzisiaj Jezu
 7     1, 5 |          Jaguś...~- Bóg zapłać za dobre słowo, ale mi matki trza
 8     1, 5 |         łyżkę, gdzie grosik jaki! Dobre są ludzie, ubogiemu nie
 9     1, 6 |          Deszcze się rozpadały na dobre.~Już od samego jarmarku
10     1, 6 |   torfowiskach, wrzała jeszcze na dobre robota.~Czarniawe mokre
11     1, 7 |         że to się już mroczyło na dobre i żeby mu się wyrwać.~-
12     1, 11|       rzuca, że nie rozeznają, co dobre, a złe!~- Prawda, prawda,
13     1, 11|      jakby na swojem - pijcie no, dobre twoje, dobre i moje, bych
14     1, 11|           pijcie no, dobre twoje, dobre i moje, bych sprawiedliwość
15     1, 12|        rozkrążała się szeroko, na dobre śmignięcie kamieniem.~W
16     1, 12|        się i potem rozśnieżyło na dobre.~Śnieg sypał jakby przez
17     2, 13|       stodoły i poniosła w pola o dobre pół stajania, Winciorkom
18     2, 13|       świtaniu było już śniegu na dobre trzy piędzie, do cna przyokrył
19     2, 13|  przystanęła z boku, już miała to dobre słowo w sercu wzruszonym -
20     2, 13|       wydmuchu, za wsią prawie, o dobre staje od drogi, a nie osłonięty
21     2, 14|         chleba, kawał słoniny i z dobre pół garnca kaszy.~- Niech
22     2, 15|       Jezus co przemienił... a na dobre.~Ale bał się jeszcze myśleć
23     2, 18|          usiadł przed kominem i z dobre parę pacierzy nie rzekł
24     2, 19|    jeszcze tany nie rozpoczęły na dobre, tyla co tam jakaś niecierpliwsza
25     2, 19|           i za drugą patrzą !~Oba dobre na zięciów, oba krowy mogą
26     2, 22|         Jezus zawsze karze zło, a dobre wynagradza i o niczym, choćby
27     2, 24|           do Weronki dziękować za dobre serce i przepraszać za dawne
28     2, 25|         oczy sprawdziła, że już z dobre pół włóki chłopskiego boru
29     2, 25|        nad nią zawalał.~Dopiero w dobre parę pacierzy przyszła niecoś
30     3, 26|           duszony?~- Są jeszczech dobre i miłosierne ludzie, są... -
31     3, 26|         się zdarzyło i kaj ludzie dobre pozwolili przytulić głowę.
32     3, 26|         Złe się tutaj osadziło na dobre czy co?~- Juści, że jakby
33     3, 26|           jako Jagusia już się na dobre z wójtem sprzęgła... Nie
34     3, 29|         nie wasz rozum i to serce dobre, to już nie wiada, co by
35     3, 29|        ale nim nalazł dla niej to dobre słowo, odeszła śpiesznie.~
36     3, 29|        traćcie, a wszystko się na dobre obróci. Jakże to było?~-
37     3, 29|          popłakały. ~- Są jeszcze dobre na świecie, są!... - myślała
38     3, 30|       śpikiem, a po kątach już na dobre drzemali, ale pod koniec
39     3, 30|         prosto z miasta wraca, na dobre się rozweseliły. Chłop był
40     3, 30|        Dziś Maryś moja, Maryś!~Da dobre piwo warzysz!~ ~
41     3, 31|         stary się rozwścieklił na dobre. Prostował się hardo i groźny,
42     3, 32|       rozlatywali się z krzykiem. Dobre parę pacierzy tak się zabawiali,
43     3, 32|        Nie będzie: wytarło się na dobre i chłód zawiewa.~- Rano
44     3, 32|  siewnikiem posiane.~- Modliczaki dobre gospodarze, na dworską modę
45     3, 33|          głodu, gdyby nie Witkowe dobre serce, któren porywał, co
46     3, 34|        Antka. Uładzi się jakoś na dobre, uładzi, moi kochani - szeptał
47     3, 34|       Roztańcowała się karczma na dobre, z czubów już się galancie
48     3, 35|    warczały pod ścianami, a oni z dobre Zdrowaś stojali tak naprzeciw
49     4, 37|           żałowały.~- Dzieci miał dobre i nijakiej krzywdy od nich
50     4, 37|          jednak z wdzięczności za dobre słowa wspominek podjęła
51     4, 37|        głowami, zadrzemali już na dobre, chrapiąc, jaże się rozlegało.~
52     4, 37|        deszcz rozpadał się już na dobre, nie przestając ani na chwilę.~
53     4, 37|          Niemców! A to roki macie dobre, ziemie rodzajne, a paśniki,
54     4, 38|         już niejeden zachrapał na dobre, niejeden kiwał się klęczący,
55     4, 38|          Co wama mam ciężyć, kiej dobre ludzie wspomogą... We świat
56     4, 40|       tego spodziewając, na jakie dobre parę pacierzów, bo kiej
57     4, 41|           Dobrze baczę, miałeś to dobre słowo la wszystkich, nawet
58     4, 42|      wywieisku.~Rozgniewał się na dobre i bierąc się do roboty rzekł
59     4, 44|        się zebranie, ale przeszło dobre Zdrowaś, przeszedł może
60     4, 45|        chustką i zachrapał już na dobre.~Snadź tak samo myślał organista,
61     4, 46| nasłuchiwała niespokojnie.~Wyszło dobre parę pacierzów, nim wyszedł,
62     4, 46|          przemieni się jeszcze na dobre, przemieni...~- Tak se i
63     4, 47|         święconą, całkiem jeszcze dobre kropidło i spory kawał gromnicy,
64     4, 48|     zgrzeszyła...~- Bóg zapłać za dobre słowa, ale co krzywda, to
65     4, 49|     jeszcze wszystko przemieni na dobre.~- A mało to mam pokuty,
66     4, 49|       Burza rozsrożyła się już na dobre, niebo posiniało kiej wątroba,
67     4, 49|      poczciwa.~- Prawda, co miała dobre serce, prawda! A może to