Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          jęła sprzątać ze stołu.~- Dobra żona głowy mężowej korona -
 2     1, 2 |           we wsi?~- Kto by ta miał dobra a i grontu dosyć - zaoponował
 3     1, 4 |            siać było można... Tyle dobra, a to wszystko cudze...
 4     1, 4 |           la wszystkich, a ja taka dobra za swoje trzy grosze jak
 5     1, 5 |     chłopak choruje z przestrachu. Dobra nasza! - zatarł ręce i szukał
 6     1, 5 |          bo ten żółtek powiada, że dobra, a pewnikiem cygani...~-
 7     1, 5 |       jeszcze jaką półkwaterkę,~bo dobra i psu mucha, póki kto całego
 8     1, 7 |          drugi schlasz - chudoby i dobra stróżem będzie a przyjacielem.
 9     1, 7 |        wołu-~...i wół jest!~- Taka dobra moja prawda jako i Rochowa! -
10     1, 8 |       juści... jak kto nic nie ma, dobra mu i Jezusowa łaska, dobra...
11     1, 8 |         dobra mu i Jezusowa łaska, dobra... ale zawdy wolałabym ja
12     1, 8 |   dziewiętnastą zwiesnę jej idzie, dobra i robotna, że mogłaby jeszcze
13     1, 8 |          morgi koło Łukaszowych?~- Dobra i psu mucha, kiej głodny -
14     1, 10|            już na drodze. - Jakże, dobrą radę dałem... a ten?...
15     1, 10|          kupię ci i co więcej, ino dobrą córką bądź, o gospodarstwie
16     1, 11|           obcierając oczy.~- Józka dobra dziewczyna, Grzela jeszcze
17     1, 11|             krzykań i przegonów.~Z dobrą godzinę trwała zabawa, gdy
18     1, 12|      mężowski dom, w tyle grontu i dobra wszelkiego, otwierały się
19     1, 12|         państwu młodym,~Dobranoc !~Dobrą nockę oddajemy,~Sami służką
20     2, 13|             nieprzytomny prawie, z dobrą godzinę, nie tknąwszy nawet
21     2, 14|       bochnów kiej koła, a inszego dobra toby i nie zliczył.~- Równiuśko
22     2, 15|        obgryzały, galanta kobieta, dobra, wyżerkę miałem sielną -
23     2, 15|            na dolę .Zła będzie czy dobra - zarówno mu było, bo życie
24     2, 16|     wierzącej wykładał prawdę i na dobrą drogę wyprowadzał.~I długo,
25     2, 18|          cięgiem i nie raz jeden z dobrą duszą we wozie wracalim...
26     2, 19|         mało kto za nim nadążył.~Z dobrą godzinę tak wywijał, bo
27     2, 20|    kulasami rucham, bronił swojego dobra będę i nie dopuszczę, żeby
28     2, 21|            i zmęczony srodze, że z dobrą godzinę rozgrzewał się przed
29     2, 21|      trzymaj... oczami mu świeć... dobrą mu bądź... pokorne cielę
30     2, 25|     wszystko opowiadać pilnie, a z dobrą przykładką.~Nie ozwał się
31     2, 25|            i srogo stróżował, bych dobra nie marnowali, la wszystkich
32     2, 25|               Prawda! prawda! Łąka dobra dwa pokosy-daje - dworska
33     2, 25|           jeno sami musimy swojego dobra bronić, gromadą całą iść
34     3, 26|             że nie sam siedzi, a z dobrą kompanią, bo z całą wsią...
35     3, 27|        pilnował, rozmawiałem z nim dobrą godzinę.~- W tych żelazach
36     3, 30|          się też dźwigać od mich z dobrą już wagą w kałdunach, a
37     3, 30|            ciężką służbę kole jego dobra, za pracę nad siły, za te
38     3, 30|        wyrzeka na złe, nie czyniąc dobra, ten gorsze zło rodzi."~
39     3, 33|           A mało to już ma różnego dobra? co?~- Kto ma dosyć, to
40     3, 33|       mówię, wuj nam ci przeciek i dobra la ciebie pragnę.~Ale Tereska
41     3, 33|          Niełacno wybrać, bo każda dobra, a jeszcze lepsze podrastają,
42     3, 34|           rady co do słowa.~- Rada dobra, ale że to Michałowa, nieprzezpieczna:
43     3, 34|          burzę się zbierało.~Już z dobrą godzinę ciągnęła się procesja
44     3, 34|          był wyczytał w gazecie.~- Dobra nasza, chłopcy! Żydzie,
45     3, 34|   wrzeszczeć z wielkiej radości:~- Dobra nasza, na Miemców iść, rozegnać
46     3, 35|            przekpiwacie się z nas! Dobra, ale teraz zagramy z wami
47     3, 35|        pokojem, a wy chceta wojny! Dobra, kiej wojna, to wojna! Mata
48     3, 36|               Węszy on w tym jakąś dobrą sztuczkę la siebie - syknęła
49     3, 36|          kowalowi dziedzic obiecał dobrą oberchapkę za zgodę z Lipcami,
50     4, 37|           do żony i jął szeptać. - Dobra nasza! Wiesz, Magduś, dziedzic
51     4, 37|      serdecznym.~Ciągnęło się to z dobrą godzinę, a kiej skończyli,
52     4, 38|       posmaki.~- Kasza ze słoniną, dobra rzecz. Niech wama pójdzie
53     4, 39|          tu jeno stróżuję mężowego dobra i stanowić o niczym prawa
54     4, 39|       słowem. Mądra była kobieta i dobra, to łacno przepuściła wszystkie
55     4, 39|           i tyla! Ale mam la was i dobrą nowinę: oto dzisiaj abo
56     4, 40| niewypowiedzianej podzięce za tyle dobra, jakie ją spotkało.~- I
57     4, 41|        sześć morgów na spłaty! Co, dobra rada? A matce można będzie
58     4, 41|          ze złości...~- Rada juści dobra jak każda rada, jeno gdzie
59     4, 42|              Rzekłem! Każda ziemia dobra, jak się jej człowiek dołoży!~
60     4, 42|            palcami:~- Na psa urok! Dobra wróżba, będą się wama dzieci
61     4, 44|         prawdę powiedział, swojego dobra patrzmy! Cichojta, hale,
62     4, 45|  zachętliwie:~- Tylko do lasu, tam dobra droga, już niedaleko, dam
63     4, 45|     zadawałby się z taką...~- Taka dobra jak drugie, a może i lepsza! -
64     4, 48|          Wstyd mi, ale dla twojego dobra muszę ci wszystko rozpowiedzieć:~
65     4, 49|           Przemienienia Pańskiego! Dobra była la biednych jak mało