Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |           ciężko dyszał.~- Co tam słychać, Moszku?~- Co słychać?...
 2     1, 1 |         tam słychać, Moszku?~- Co słychać?... Komu dobrze, to i dobrze
 3     1, 1 |          Komu dobrze, to i dobrze słychać...~Kartofle , chwała Bogu
 4     1, 1 |        kto ma kapustę temu dobrze słychać! - Pocałował księdza w rękaw,
 5     1, 1 |   obejmowała ziemię na chwilę, że słychać było głuchy bełkot rzeki
 6     1, 1 |       robotę i w cichości, że ino słychać było dziabanie motyczek
 7     1, 2 |          od drugiego końca stawu, słychać było trzask kijanek bab
 8     1, 2 |          Antek.~I już nie mówili, słychać było tylko gruchot zsypywanych
 9     1, 2 |    chałupy przygnał.~Zamilkł, ale słychać było ciche, bolesne chlipanie
10     1, 2 |     domami, że ino skrzybot łyżek słychać było a pogadywania.~Boryna
11     1, 2 |      gadaniu.~- Cóż ta we świecie słychać? Wędrujecie cięgiem?~- Moiściewy,
12     1, 2 |        się buzować tęgi ogień, bo słychać było trzask świerczyny i
13     1, 3 |             Cicho się zrobiło, że słychać było tych, co na ulicy pod
14     1, 4 |           gruszą, to jabłonką, że słychać był ciężkie pacanie owoców
15     1, 5 |        piukania, ni nawoływań nie słychać było we wsi - nic, jeno
16     1, 5 |         koniec, że tylko niekiedy słychać było ryki krów, to granie
17     1, 6 |   człapanie trepów po błocie było słychać, albo wóz naładowany kapustą
18     1, 6 |           już ze staję, że ino go słychać było, jak klął na konia;
19     1, 6 |          tylko odgłos jego kroków słychać było po błocie.~Dreszcz
20     1, 7 |          po drugiej stronie stawu słychać! - zawołał wesoło, czapkę
21     1, 7 |     mlaskanie i to słowo niektóre słychać było.~Jadło zwarzyli wybrane,
22     1, 7 |        musiał psa, bo skowyt było słychać już gdzieś w opłotkach.~-
23     1, 8 |         płacz, że aż przez ścianę słychać było chlipanie.~Stara chciała
24     1, 10|           że i po drugiej stronie słychać było...~Hanka gotowała obiad
25     1, 10|      przysapki a dychania prędkie słychać było. Hanka szlochała z
26     1, 11|      stęka i jęczy, aże na drodze słychać!~- Idę w te pędy. Moiściewy,
27     2, 14|      ktosik chodził koło obór, bo słychać było skrzypienie śniegu
28     2, 14|    rozgrzejcie się, cóż tam u was słychać?..~Juści, tak zaraz nie
29     2, 14|       brzękliwe przebieranie było słychać, abo zasię cosik się rwało
30     2, 16|           parafii!~- Cóż tu u was słychać? - zapytał, aby przerwać
31     2, 17|          Józką, aż na drodze było słychać.~- Wiecie, a to moja rózga
32     2, 18|           prędko.~- A dyć jeszcze słychać brzękadła!~- Sam jechał?~-
33     2, 18|   przyletę.~Witek pędem poleciał, słychać było, jak znowu drzwi trzasnęły,
34     2, 19|        skończeniem nieszporów, bo słychać było grania i przyśpiewy
35     2, 19|       taki ściskał, że raz po raz słychać było trzaskanie żerdek i
36     2, 20|          tak głośno, że na drodze słychać było krzyki. Nie pomagało
37     2, 20|          stadami pod wieś; nieraz słychać było ich wycia i często
38     2, 21|           martwe cisze, w których słychać było wyraźnie jakieś dalekie,
39     2, 22|       wynieśli, ale długo jeszcze słychać było na drodze wrzaski i
40     2, 22|            głębokie milczenia, że słychać było kołatanie serc wzruszonych,
41     2, 22|         pod oknami! - zawołała.~- Słychać, jak śnieg skrzypi pod nogami!~-
42     2, 23|    ciemnościach, a tak blisko, że słychać było idące całe stado; rozlegał
43     2, 23|            jeszcze spać nie śpią, słychać głosy na drodze, pewnikiem
44     2, 23|          bardziej niepokojąca, że słychać było dygotanie drzew obwisłych
45     2, 23| zaskrzypiał na dróżce: dobrze już słychać było ciche, ostrożne, jakby
46     2, 24|            że każde słowo księdza słychać było wyraźnie. Opowiadał
47     2, 25|    kopcach, że aż w chałupie było słychać.~- Cięgiem to taki sprzeciwy? -
48     2, 25|           zaś chyba tyla, by jeno słychać było, że robi, a skoro stary
49     2, 25|   charczenia, klątwy a szamotania słychać było.~Taki się sądny dzień
50     3, 27|          drogach czynił się ruch, słychać było chlustanie wody przy
51     3, 28|          na chłopaków, że cięgiem słychać było jej jazgoty - bo i
52     3, 28|            Któż by zachorzał? nie słychać było!...~- Za wójtową chałupę
53     3, 28|          przebieranych ziemniaków słychać było, że to drobne rzucały
54     3, 30|          tak przywalała świat, że słychać było dalekie jeszcze dudnienie
55     3, 30| najgłośniej, jaże ten jego rechot słychać było u Borynów.~Długo se
56     3, 31|          długo macała za klamką i słychać było z izby potykanie się
57     3, 34|    cichości nagłej skowronki było słychać na polach, kukułka gdziesik
58     3, 35|        cichość, że tylko niekiedy słychać było głosy, kura któraś
59     3, 36|   zapamiętale, całe dnie też jeno słychać było brzęki kos nakuwanych
60     4, 37|           grdykał.~Długo ich było słychać, tak się prowadzili szumnie,
61     4, 40|          w głębokiej cichości. Że słychać było jeno Hankę krzątającą
62     4, 41| wydzierasz się, jaże na całą wieś słychać!~- Swojego bronię! Jakże,
63     4, 42|          zaszczekał, a w cichości słychać było jeno bulgotanie wody
64     4, 46|          że nawet kroków nie było słychać.~Antek zaprzągł konie, włożył