Tom, Rozdzial

   1     1, 1 |             starymi wypełzłymi oczami po polach ojesieniałych, pustych
   2     1, 1 |              ojesieniałych, pustych i po dachach wsi, zanurzonej
   3     1, 1 |       paraduje...~A na zimę we świat, po proszonym.~Niewiela mi potrza,
   4     1, 1 |            łzy jak groch posypały się po jej twarzy szarej i zradlonej
   5     1, 1 |            czerwonych liter i leciały po ogromnych, w jesiennej zadumie
   6     1, 1 |              pogrążonych ziemiach, to po bladym niebie błądziły lub
   7     1, 1 |             Walek! a śmignij no prawą po portkach, bo zostaje!~Uśmiechnął
   8     1, 1 |              Uśmiechnął się, bo jakoż po bacie prawa już równo ciągnęła,
   9     1, 1 |           żywo poklepał je przyjaźnie po karkach, aż wyciągały do
  10     1, 1 |         prostym kątem spadał od drogi po pochyłości i niby długi
  11     1, 1 |             krze i kamionki, i grusze po polach, a nawet zeschłe
  12     1, 1 |              cień biegł za nimi dołem po rżyskach i podorówkach.~
  13     1, 1 |              A potem wlókł się ciężko po piaszczystej drodze Żyd
  14     1, 1 |               leciał nisko, tłukł się po bruzdach i dołach i tonął
  15     1, 1 |          rękaw sutanny.~Pogładził ich po głowach i rzekł upominająco:~-
  16     1, 1 |             do kolan nogi bieliły się po roli. Józka biegła przodem. ~
  17     1, 1 |            Mrok gęstniał i pełzał już po polach; sunął bruzdami,
  18     1, 1 |             sunął bruzdami, czaił się po rowach, wzbierał w gąszczach
  19     1, 1 |      gąszczach i z wolna rozlewał się po ziemi, przygaszał, ogarniał
  20     1, 1 |               zdychał abo i na żebry, po proszonym szedł. Oddaj ino,
  21     1, 2 |               krowy i jęła ją głaskać po gębuli i łbie.~- Granula,
  22     1, 2 |             złotych warta - i dopiero po cielęciu, a dyć pomóżcie!
  23     1, 2 |              puszczadło, powecował je po cholewie, przyjrzał się
  24     1, 2 |          sosnę.~- Nie pleć byle czego po próżnicy - mruknął podcinając
  25     1, 2 |            siarczyście, a potem łaził po podwórzu i zaglądał to do
  26     1, 2 |           swoją stronę i krzątała się po izbie, i coraz to wychylała
  27     1, 2 |              które wchodziły do stawu po kolana, piły wolno i podnosiły
  28     1, 2 |              i zakładał im za drabiny po garści siana, żeby spokojniej
  29     1, 2 |               spaceruje kiej dziedzic po obiedzie - o... - odwrócił
  30     1, 2 |                Witka?... ni, pojechał po ziemniaki z Antkiem, bo
  31     1, 2 |                 Zarno wrócą, pojechał po ziemniaki. Siadajcie, Macieju,
  32     1, 2 |              zapytał Boryna, siadając po drugiej stronie ognia.~-
  33     1, 2 |               rzetelnie i kichnął raz po raz trzy razy, aż mu łzy
  34     1, 2 |               rozeznali?... no, no.~- Po głosie ino, po gadaniu.~-
  35     1, 2 |              no, no.~- Po głosie ino, po gadaniu.~- Cóż ta we świecie
  36     1, 2 |               roków się człek telepie po tej świętej ziemi, to się
  37     1, 2 |             która paparuch a latawiec po muzykach i karczmach, a
  38     1, 2 |          biedro ma grubsze.~- A wdowa po Tomku, jakże to jej?...
  39     1, 2 |           krowie ogony i stary kożuch po nieboszczyku~- A Ulisia
  40     1, 2 |             poważnie, skrobiąc głośno po dnie miski.~Boryna wolno
  41     1, 2 |              mu raili. Nie dał poznać po sobie tam u wójtów, że mu
  42     1, 2 |        poszukać żony? Tyle obleczenia po nieboszce jest - przygodziłoby
  43     1, 2 |              by trzeba przykupić, a i po granuli krowinę jaką...
  44     1, 2 |           zapełniało ogromną, mroczną po kątach izbę; stara, skulona
  45     1, 2 |       skrzydłami, że puch się rozwiał po izbie białym tumanem. Uspokoiła
  46     1, 2 |               stał naprzeciw, tylo że po tamtej stronie wody. Ktoś
  47     1, 2 |               już wszyscy, rozzuł się po cichu i zaraz legł spać.~
  48     1, 2 |              spod niej wysuwał, to mu po głowie chodziły sprawy różne,
  49     1, 3 |             się długo a biegał oczami po podwórzu, po oknach chałupy,
  50     1, 3 |            biegał oczami po podwórzu, po oknach chałupy, po sadzie
  51     1, 3 |          podwórzu, po oknach chałupy, po sadzie omroczonym jeszcze
  52     1, 3 |           omroczonym jeszcze na dole, po jabłonkach, obwieszonych
  53     1, 3 |            trza, żrej! - Pogładził ją po nozdrzach, aż klacz położyła
  54     1, 3 |                a pod wieczór do lasu, po ściółkę - nie bój się, ściółka
  55     1, 3 |              i łaził ociężały i senny po podwórzu.~Gospodarz zaspali
  56     1, 3 |              oblewało bielone ściany, po których i muchy łazić poczynały;
  57     1, 3 |            wtedy prawą ręką czaił się po ścianie i raz w raz zagarnął
  58     1, 3 |             pazuchy i rozsypywała się po drodze.~Boryna pogroził
  59     1, 3 |               cicha i rzucał szmatami po izbie a butami.~- Słuchać
  60     1, 3 |             się im to należało, zaraz po śmierci nieboszczki, kiej
  61     1, 3 |              kowal, któren wszystkich po cichu burzył, a i sam wciąż
  62     1, 3 |               i jeszcze się rozglądał po izbie...~- Bym czego nie
  63     1, 3 |              że podyrdała truchcikiem po wyboistej, pełnej kamieni
  64     1, 3 |                 pod płotami w sadach, po rowach, leżał jeszcze siwy
  65     1, 3 |              leżał jeszcze siwy mróz; po stawie wlekły się ostatnie
  66     1, 3 |               grabić - że ino dudniło po obu stronach stawu i krzyk
  67     1, 3 |             ostrożnie, czasem śmignął po wełnie jakie jagniątko głupie,
  68     1, 3 |       przegarnął leciuchnymi palcarni po czubach drzew, że ino jaki
  69     1, 3 |           często konia, bo droga szła po równym i twardsza była,
  70     1, 3 |             pełzało niby złote pająki po mchach zielonych i paprociach
  71     1, 3 |               kłusem.~Dobrze było już po ósmej, bo ludzie na polach
  72     1, 3 |         przestrzał sądowego domostwa.~Po lewej stronie był sąd, a
  73     1, 3 |              lewej stronie był sąd, a po prawej mieszkał sekretarz,
  74     1, 3 |         spocony, nieprzytomny, ganiał po sieni, aż dudniło, powracał,
  75     1, 3 |             wolna, szemrał, przewalał po izbie, huczał czasami, przechodził
  76     1, 3 |            lub odsiedzenie w areszcie po dwa tygodnie.~Nie przyjęli
  77     1, 3 |               kląć poczęli, że depcze po kulasach i przyodziewek
  78     1, 3 |          Chłop drapał się frasobliwie po gęstych, równo obciętych
  79     1, 3 |          rudawe oczki chytrze skakały po sędziach niby wiewiórki.~-
  80     1, 3 |          krzyczała.~- Wychodźta, póki po dobremu - i aż jęknęła,
  81     1, 3 |        ciepnął na kratę, bo ani kroku po dobroci ustąpić nie chciała.~-
  82     1, 3 |                abo to wiadomo, co się po nocach tłucze?... A wszyscy
  83     1, 3 |           sierota miał zrobić? Niktoj po nią nie przychodził, a w
  84     1, 3 |           Piesek i innych.~Świadczyli po kolei i przysięgali, a Szymek
  85     1, 3 |            zwyczajnie bywa na rokach.~Po przerwie i odczytaniu wyroków
  86     1, 3 |               psa zgonionego patrzyła po ludziach i ważyła coś w
  87     1, 3 |                i jaki taki drapał się po łbie ze wstydu.~Sprawa skończyła
  88     1, 3 |           sprawę. Nie mógt zrozumieć, po co i dlaczego skarżyła.~-
  89     1, 3 |            niecoś, bo było już dobrze po południu, i chociaż mu Dominikowa
  90     1, 3 |            wargami, jakby się modliła po cichu; czasem pociągała
  91     1, 3 |              Nie on jeden, nie... ale po próżnicy ino grosz tracą...
  92     1, 3 |              nijakiego nie mam. Co mi po tym? Sołtysem byłem bez
  93     1, 3 |            pies, który weźmie kłonicą po łbie - kto winowaty?...Sołtys
  94     1, 3 |           starym...~- Nie powiadajcie po próżnicy! Ino ten stary,
  95     1, 3 |         uśmiechem, aż ciarki przeszły po nim, że świsnął batem i
  96     1, 4 |              mylił się i latał oczami po sadach.~- Bacz, coć rzekłem,
  97     1, 4 |           baczę.~- To czegój ślepiasz po sadach?~- Widzi mi się,
  98     1, 4 |        liściem topoli, że szedł kieby po szafranowym kilimie.~Plebania
  99     1, 4 |           stado białych gołębi łaziło po zielonym, omszonym dachu
 100     1, 4 |              na ganek.~Ksiądz chodził po ogrodzie z brewiarzerm w
 101     1, 4 |             otwarte na obrazy wiszące po ścianach i przeżegnał się
 102     1, 4 |           słodkości i dobroci, jakoby po spowiedzi się czuł abo zasie
 103     1, 4 |             dzierżył w garści, bo gdy po Podniesieniu Jambroży zaczął
 104     1, 4 |    Zaintonował pieśń i schodził wolno po stopniach ołtarza w ulicę
 105     1, 4 |                                     A po nabożeństwie naród wysypał
 106     1, 4 |         poredzali, jak to w niedzielę po sumie zwyczajnie.~A w drugiej
 107     1, 4 |                a Jagna rozglądała się po ludziach, jako że wzrostem
 108     1, 4 |              wysokie, zasznurowane aż po białą pończochę czerwonymi
 109     1, 4 |               błądziła modrymi oczami po głowach i natknąwszy się
 110     1, 4 |        wróblami, co się były wieszały po płotach, oczekując na okruszyny.~
 111     1, 4 |               A wieczorami! Chodzi se po pokojach, popija arbatę
 112     1, 4 |      przeżegnał się, jako że już było po obiedzie, i odchodząc do
 113     1, 4 |             zbiły się w kupę i gryzły po karkach, a rozmyślał, że
 114     1, 4 |           silnym, że łzy jej pociekły po twarzy, gdy ogarnęła oczami
 115     1, 4 |     ukrzywdzenie wszystkich! A szmaty po matce to dusi w skrzyni
 116     1, 4 |             pieniądze, podrapywał się po kołtunach i stał tak długo,
 117     1, 4 |          nalewał i lewą rękę wyciągał po pieniądze...~- W szkło? -
 118     1, 4 |                splunął i jął poglądać po karczmie; wypił drugi, przyjrzał
 119     1, 4 |            błoga ciepłość go przejęła po gorzałce i dziwna moc rozlała
 120     1, 4 |             dziwna moc rozlała mu się po kościach.~- Zasługi dzisiaj
 121     1, 4 |          każdą dostanie zaraz do ręki po dziesiątce. Asencję postawię
 122     1, 4 |            postawię na zgodę, co?~- I po całym dziesiątku Jankiel
 123     1, 4 |                 to jedno zrozumiał.~- Po co brać koniom ! U Boryny
 124     1, 4 |              przyszli, jeno tak sobie po sąsiedzku postać, pogwarzyć,
 125     1, 4 |               i bydlę na ten przykład po pracy odpocząć rade i musi.
 126     1, 4 |             mówili, to ino szum szedł po karczmie, kiejby boru, i
 127     1, 4 |            najgłośniej wykrzykiwał, a po nim Marcin Białek, Tomek
 128     1, 4 |            miał jesienią, to co mu ta po babie...~Magdusia właśnie
 129     1, 4 |        ruchajże się. Ganiała gdziesik po nocy, a teraz śpi w tańcu.
 130     1, 4 |                 I tak dalej dogryzała po kolei tanecznikom; niepomiarkowana
 131     1, 4 |              się nisko kłaniaj, żebyś po łbie nie oberwał...~A grontu
 132     1, 4 |         grontu mało, że niedługo to i po zagonie na człowieka nie
 133     1, 4 |           zawołała namiętnie.~- Mówię po dobremu: idźcie sobie, Jagustynko,
 134     1, 4 |              za kudły, i jął się prać po pysku kułakiem i wykrzykiwać:~-
 135     1, 4 |            pies i pijanica... żeś dwa po dwa półkwaterki... żeś całego
 136     1, 5 |         głuchy, żałosny ryk tłukł się po pustych polach.~A co świtanie -
 137     1, 5 |             niżej dymy rozsnuwały się po nagich sadach, i więcej
 138     1, 5 |             wsi i szukało schronienia po stodołach i brogach, a wrony
 139     1, 5 |           widywano samotnie brodzącym po łąkach, przychodzić jął
 140     1, 5 |               niekiedy i taki, któren po cichu powiadał się aż z
 141     1, 5 |               sypiące jakoby szkliwem po szybach, i to głuche, wzmagające
 142     1, 5 |               się co dnia bicie cepów po stodołach.~Lipce martwiały
 143     1, 5 |             dni przedtem deliberowano po wsi, co by się sprzedać
 144     1, 5 |            poszły, i swary, i kłótnie po chałupach, boć wiadomo przeciech,
 145     1, 5 |            deszczów; jeździli do boru po susz na ogień i po ściółkę,
 146     1, 5 |               boru po susz na ogień i po ściółkę, z której co poszło
 147     1, 5 |            wolno i w milczeniu, ze to po spracowaniu nikomu się odzywać
 148     1, 5 |              tak w głowę zachodzę, że po prawdzie to krzywdy mi nijakiej
 149     1, 5 |           kąta słyszy, nie bój się. I po co się pchać między najpierwsze,
 150     1, 5 |         Boryna rad nierad dorzucał mu po półrublu, to po złotówce,
 151     1, 5 |           dorzucał mu po półrublu, to po złotówce, aż i stanęło,
 152     1, 5 |               świtaniem, że nieledwie po drugich kurach, a już na
 153     1, 5 |               upadł mocny deszcz, ale po wschodzie przetarło się
 154     1, 5 |          płótna, do cna przemiękłe, i po drogach szkliły się kałuże,
 155     1, 5 |               kałuże, a gdzieniegdzie po dołkach błoto chlupało pod
 156     1, 5 |            taka ciżba była, a bokami, po obu stronach, ino się mieniło
 157     1, 5 |             pieszo, bo liczył, że się po drodze przysiędzie do kogo;
 158     1, 5 |        rozpożyczacie... mało to macie po ludziach?... Wiedzą sąsiedzi,
 159     1, 5 |           Dawniej, kiedy się jeździło po snopkach czy z opłatkami,
 160     1, 5 |         snopkach czy z opłatkami, czy po kolędzie, czy też po spisie -
 161     1, 5 |              czy po kolędzie, czy też po spisie - to jak w dym do
 162     1, 5 |               urzędu, na pisarka? Nie po tom sobie od gęby odejmowała,
 163     1, 5 |              wywodów, a organista raz po raz uchylał czapki i głośnym: "
 164     1, 5 |               już jaki rządca zjedzie po nią, i parobków odgania... -
 165     1, 5 |       cieśniły się, kolebały, toczyły po ciasnych uliczkach, aże
 166     1, 5 |              trząść zdały i rozlewały po wielkim placu klasztornym.
 167     1, 5 |       klasztornym. Niewielkie jeszcze po drodze błoto, tutaj bite
 168     1, 5 |               tysiącami nóg, było już po kostki i tryskało spod-kół
 169     1, 5 |        sprzedawali.~I ci, co z sitami po świecie jeździli.~I ci,
 170     1, 5 |            jeździli.~I ci, co z kaszą po jarmarkach się wodzili.~
 171     1, 5 |             spokojnie, bez gorącości, po gospodarsku, nie tak, jako
 172     1, 5 |          wilgotna... Kupię na miarę i po sześć rubli i pięć złotych.~-
 173     1, 5 |           złotych.~- Kupisz na wagę i po siedem, rzekłem!~- Co się
 174     1, 5 |             którzy rozwiązywali worki po kolei i oglądali pszenicę.~-
 175     1, 5 |        Sprzedaliście krowę? - zapytał po chwili opamiętawszy się
 176     1, 5 |              to se wybierz... - rzekł po namyśle przezwyciężając
 177     1, 5 |    monstrancja; a modre jako to niebo po deszczu; a białe; a już
 178     1, 5 |            skrzyni coś z osiem biczów po nieboszce, a wielkich jak
 179     1, 5 |               Sielny jarmarek - rzekł po chwili Boryna rozglądając
 180     1, 5 |         chwili Boryna rozglądając się po rynku ~Przeciech nie mały -
 181     1, 5 |             zdumionymi oczami wodziła po chustce.~- Dajecie?... Naprawdę
 182     1, 5 |             błocko w tym miejscu było po kostki.~Przystanęła, żeby
 183     1, 5 |           rubla...~- Ale se myślę, że po dobremu się zgodzimy... -
 184     1, 5 |            markotny jakiś i smutny.~- Po gnatach mę łupie, to pewnie
 185     1, 5 |            srodze.~A kowal, że to już po dwóch mocnych, nabrał rezonu
 186     1, 5 |             tego ciołka, co wam ostał po graniastej, to i sam pomogę.
 187     1, 5 |               coby kto lustrem mignął po świecie, i zaraz się schowało
 188     1, 5 |               grubszy i gdzieniegdzie po drodze rozlegały się turkoty
 189     1, 5 |              ktosik człapał się wolno po błocie.~A środkiem topolowej
 190     1, 6 |            wiły nad kominami i wlekły po sadach.~Cicho było we wsi,
 191     1, 6 |           tylko gdzieniegdzie młócono po stodołach, ale z rzadka,
 192     1, 6 |             że tylko człapanie trepów po błocie było słychać, albo
 193     1, 6 |           niższych miejscach na drogę po Borynowwej stronie, sięgał
 194     1, 6 |               kapusty; pełno jej było po klepiskach, sieniach i izbach,
 195     1, 6 |               w rudy, torfiasty grunt po kostki, że raz w raz je
 196     1, 6 |              w grzbiecie kiej kobieta po rodach - szepnęła pogardliwie,
 197     1, 6 |            coś pod nosem, skrobał się po kołtunach i zaprzęgał konia.~-
 198     1, 6 |            wzmagał, że tylko pluskało po rozmiękłej ziemi i rowach,
 199     1, 6 |               Sikora? W trzy tygodnie po pochowku pierwszej z drugą
 200     1, 6 |               Prawda, ale i drobiazgu po nieboszczce ostało pięcioro...~-
 201     1, 6 |            grzęznął i zarzynał się aż po osie w rozmiękłym, torfiastym
 202     1, 6 |              jego kroków słychać było po błocie.~Dreszcz nią wstrząsnął
 203     1, 6 |       dziedzice... Takim to dobrze... Po pokoju chodzą... na kanapach
 204     1, 6 |               wkrótce już się zwijała po izbie i narządzała jedzenie
 205     1, 6 |             noga skostniała~- Wam też po nocy i takim błocku łazić...
 206     1, 6 |           dolewać, tylko Jambroży raz po raz powiadał jakie słowo
 207     1, 6 |             boją ździebko... - zaczął po cichu.~- Parobek?... - zapytała
 208     1, 6 |               nawijając na furkoczące po podłodze wrzeciono.~- Gospodarz
 209     1, 6 |          Jaguś, odchowane.~Co jej tam po starym... ma jeszcze lata...
 210     1, 6 |            juchy, do połednia śpią, a po połedniu taczkami gnój wożą
 211     1, 6 |               swojego - odpowiedziała po chwili, wahająca już i niepewna.~-
 212     1, 6 |                kieby bąk, kręciło się po podłodze i furkotało.~-
 213     1, 6 |              iść za chłopa... trza... po co mają wygadywać na ciebie
 214     1, 6 |           ciebie i na ozorach obnosić po wsi ?... Wieprzka by się
 215     1, 6 |               głownie się rozsypywały po trzonie, i dym buchał na
 216     1, 6 |            cięgiem warczały wrzeciona po podłodze.~Wieczór ciągnął
 217     1, 7 |              otworzył, że ino dudniło po dachach.~Ludzie się kwasili
 218     1, 7 |           dachach.~Ludzie się kwasili po chałupach; jaki taki lazł
 219     1, 7 |             chałupach; jaki taki lazł po tym błocie i deszczu do
 220     1, 7 |               docięli w polu kapusty, po którą i nie wyjechać dzisiaj,
 221     1, 7 |               wolno, kiej ten dziadek po błocie, tak nudnie i tak
 222     1, 7 |             niej wyjmować a rozkładać po łóżkach przyodziewek świąteczny...
 223     1, 7 |        starszy, bo mu już dobrze było po trzydziestce, kawaler jeszcze,
 224     1, 7 |              bojała się, żeby ich tak po ciemku matka nie zeszła
 225     1, 7 |           garnki z wodą i cięgiem się po izbie kręcił, że już mało
 226     1, 7 |          wyrywając rękę ze złością. - Po coś tu przyszedł? Mówiłam
 227     1, 7 |          Mówiłam ci już, że tutaj nic po tobie...~- Do Jagusi przyszedłem,
 228     1, 7 |            ciebie na ozorach obnosili po wsi, jak tę jaka ostatnią...
 229     1, 7 |               twarz i oczy, a głaskać po głowinie, a uspokajać...~-
 230     1, 7 |                Czas to już? - spytała po chwili, spokojniejsza nieco.~-
 231     1, 7 |             do chlewów, a kury nocują po drzewach.~U Boryny już było
 232     1, 7 |          muzyki a tańce, a wystawanie po sadach... - ciągnęła stara.~-
 233     1, 7 |            jest; jakże, z Żydem gadał po niemiecku, a we dworze w
 234     1, 7 |             krajach, też rozmówił się po zagranicznemu... a od nikogo
 235     1, 7 |             aż się kapusta rozleciała po izbie, a on wstawał z trudem
 236     1, 7 |              Parobek poszedł do młyna po obrok, wraca, a tu już ni
 237     1, 7 |               se na ucho gadacie, aże po drugiej stronie stawu słychać! -
 238     1, 7 |               witał się ze wszystkimi po kolei. Musiał mieć już w
 239     1, 7 |              nią obchodzić wszystkich po kolei i przepijać.~Dziewczyny
 240     1, 7 |             zapraszał stary.~Obsiedli po ceregielach różnych, jak
 241     1, 7 |         grochem - rzetelnie ugościli, po gospodarsku, a do tego Boryna
 242     1, 7 |            palcami i smykiem tak ciął po strunach, że nuta jakby
 243     1, 7 |           często dziewczyny zawodziły po polach... a tak żałośliwie
 244     1, 7 |              drewulek, aż mróz szedł, po kościach wszystkich, a Jagusi,
 245     1, 7 |            kto, łzy ciurkiem pociekły po twarzy.~- A przestań, bo
 246     1, 7 |              krzywdził, któren zbiera po wsi wywłóki różne i lekuje... -
 247     1, 7 |                Kiej Pan Jezus jeszcze po ziemi chadzał i rządy nad
 248     1, 7 |          gałęzie i huczał, i hurkotał po borze jako ten głupi.~Ciemność
 249     1, 7 |      obleczenie mi rwiesz i szczekasz po próżnicy. Głupiś, mój, piesku,
 250     1, 7 |              bywa.~Wychodzi Pan Jezus po sumie i patrzy, aż tu naród
 251     1, 7 |               płotu wyciąga, kto znów po kłonice sięga, a inszy zasię
 252     1, 7 |        przyszli na odpust, a piją ino po karczmach, a Boga obrażają,
 253     1, 7 |              żebrali, tak całowali Go po rękach i po tych nogach
 254     1, 7 |               całowali Go po rękach i po tych nogach świętych, że
 255     1, 7 |         niemało... i poczęli z wolna, po cichu jeszcze czynić uwagi
 256     1, 7 |              wiedzą...~- Jakże, wdowa po trzech chłopach, to i nauczna.~-
 257     1, 7 |              nie pomogło, a potem ino po wsi mówiła :~- I bez księdza
 258     1, 7 |         każden czwartek ino wypatrują po wsi, czy swaty od was nie
 259     1, 7 |         odpowiedź. podrapał się tylko po głowie i uśmiechał, a szukał
 260     1, 8 |               8~ ~Nazajutrz gruchnęła po Lipcach wieść o Borynowych
 261     1, 8 |             być! Gdziebym ta z ozorem po wsi latała! Pleciuch to
 262     1, 8 |             te siostrzyne...~- A moje po bracie! A Koprzywianki!
 263     1, 8 |              i wola jego.~- Juści, że po prawie jego, ale po sprawiedliwości
 264     1, 8 |                że po prawie jego, ale po sprawiedliwości i dzieciński
 265     1, 8 |             nimi rozlała się ta wieść po wsi całej.~Że roboty było
 266     1, 8 |          niepilne, a ludzie siedzieli po chałupach, bo drogi były
 267     1, 8 |           pogwarzano o tych zmówinach po chałupach wszystkich. Wieś
 268     1, 8 |               się na niebie, to zaraz po śniadaniu Antek z Kubą i
 269     1, 8 |      kieliszek ocyganić ino. To łaził po izbie, oknem na pustą drogę
 270     1, 8 |           myślał.~A Jagustynka łaziła po chałupie i obejściu z prząślicą
 271     1, 8 |        Dominikowra mądra, a Jagna też po myślenie ma.~- Rzekliście! -
 272     1, 8 |                że tak mówicie, macie! Po sądach się włóczyłam, to
 273     1, 8 |                 Kumotrze? - ozwał się po chwili wójt.~- He?~- Widzi
 274     1, 8 |              Szymonem wstąpili do was po drodze; przyjęliście nas
 275     1, 8 |           rzekli, matko, jeno nic nam po szukaniu, bo u was widzi
 276     1, 8 |          Dziewosłęby zmilkli, dopiero po chwili wójt nalał nowy kieliszek
 277     1, 8 |          kieliszek obszedł wszystkich po kolei. Stara podała chleb,
 278     1, 8 |       zrękowiny będziemy odprawiać?~- Po staremu, jak ojce nasi robili,
 279     1, 8 |               poszła. Zawoła się kogo po drodze. Chodźta, Jędrzych,
 280     1, 8 |              było potrza, to choćby i po stołku, a do kudłów sięgła
 281     1, 8 |          stołku, a do kudłów sięgła i po pyskach sprała, a posłuch
 282     1, 8 |              Gęsto pić poczęli, jeden po drugim i na przekładankę
 283     1, 8 |             zrobić, co?~- Zapis! A co po zapisie, co moje, to i jej...~-
 284     1, 8 |              ta niegłodne. Na Jagusię po ojcu wypadnie pięć i z morga
 285     1, 8 |         powiedziały! - Jął się drapać po głowie, bo go żałość ułapiła
 286     1, 8 |             jest Jagusine, co jej się po sprawiedliwości należy po
 287     1, 8 |             po sprawiedliwości należy po ojcu, to zaraz na zwiesnę
 288     1, 8 |               i słodkości jej prawił, po gębusi głaskał, że to nieobyczajnie
 289     1, 8 |       ździebko za łby brali i tarzali po błocie.~A w karczmie po
 290     1, 8 |               po błocie.~A w karczmie po wyjściu kobiet przycichło
 291     1, 9 |          nieco, wody spłynęły, że ino po bruzdach, a gdzieniegdzie
 292     1, 9 |           bruzdach, a gdzieniegdzie i po nizinach a łęgach siwiały
 293     1, 9 |          rozbolałe dźwięki pojękiwały po omglonych, pustych polach;
 294     1, 9 |         opadał na pola jękami, huczał po wsiach i lasach żałością,
 295     1, 9 |                majaczyli wskroś mgieł po ścieżkach i dróżkach.~Smutek
 296     1, 9 |               wstał późno, już dobrze po wschodzie, w najlepszą kapotę
 297     1, 9 |              popłakiwała i tłukła się po izbie, jak ten ptak zamknięty!
 298     1, 9 |             wyklinać, a chodził wciąż po izbie, to po obejściu, to
 299     1, 9 |            chodził wciąż po izbie, to po obejściu, to w opłotki szedł
 300     1, 9 |            jęki a westchnienia, kieby po pogrzebie czyim. Drzwi stały
 301     1, 9 |           chlewów, że inwentarz łaził po sadzie i zaglądał w okna,
 302     1, 9 |          szepnął i pogładził chłopaka po głowie... bo go tak ujął
 303     1, 9 |         skamleniem.~A w parę pacierzy po śniadaniu już obaj szli
 304     1, 9 |       zapisywał i brał za każdą duszę po sześć groszy albo i po trzy
 305     1, 9 |          duszę po sześć groszy albo i po trzy jajka, jeśli kto nie
 306     1, 9 |          ostał nieco w tyle, że go to po bosych nogach srodze deptali,
 307     1, 9 |               w głos dusze różne... i po dziesięć... i po dwadzieścia
 308     1, 9 |           różne... i po dziesięć... i po dwadzieścia imion podają...
 309     1, 9 |         wiedzieć, że nie ma nikogo... po co... sierota, to la siebie...
 310     1, 9 |                                       Po południu, na nieszpory,
 311     1, 9 |             się poruszył i przeciągał po polach z jękiem, tłukł się
 312     1, 9 |                przyklękał i rozrzucał po mogiłach.~- Pożyw się, duszo
 313     1, 9 |           Jezus sam chodzi se dzisiaj po świecie i liczy; gospodarz
 314     1, 9 |               Jezus se chodzi dzisiaj po świecie! - szeptał Witek
 315     1, 9 |              mnie wziął, bym w ogiery po ojcu jeździł... to ino na
 316     1, 9 |               niebem... a śniegi były po pas i mrozy siarczyste...
 317     1, 9 |               sypały mu się tak gęsto po twarzy, że i już nie obcierał...
 318     1, 9 |              warkocze brzóz zamiatały po mogiłach, a białe ich pnie,
 319     1, 9 |             człowiecza, do Jezusa iść po radość, po wesele, po zwiesnę
 320     1, 9 |              do Jezusa iść po radość, po wesele, po zwiesnę i ono
 321     1, 9 |             iść po radość, po wesele, po zwiesnę i ono przyobleczenie
 322     1, 10|             mocniejszy, przewalał się po drodze i tak bił w topole,
 323     1, 10|              drzewo każde, wypatrywał po polach.~- Przeciech zawżdy
 324     1, 10|           topoli...~- Walka widziałem po naszej stronie, ale jeszcze
 325     1, 10|                poszedł do dobrodzieja po radę, po użalenie się, to
 326     1, 10|               do dobrodzieja po radę, po użalenie się, to go ino
 327     1, 10|            ino tej pokorności mam już po grdykę, że więcej nie ścierpię!
 328     1, 10|            wichury, co się przewalała po sadach i tak ciepała drzewami,
 329     1, 10|              i chlastały go gałęziami po twarzy... i wlókł się wolno,
 330     1, 10|              ojcowa! - przerzekał raz po raz a coraz ciszej - jako
 331     1, 10|              ziemi.~- A co? - zapytał po chwili.~- I... cóż by zaś! -
 332     1, 10|            tęgo, nagrzewał żelazo raz po raz i kuł, dzwonił do taktu
 333     1, 10|                 Pójdę do izby - rzekł po chwili:~- Idź, wójt wstąpi
 334     1, 10|              wszedł do mieszkania, co po drugiej stronie drogi było.~
 335     1, 10|           wodził zastruganym patykiem po literach.~- Już od kopania
 336     1, 10|      przychodzę... Trza zrobić tak... Po południu przyjdzie tu moja,
 337     1, 10|              tam złości i żalenia się po kątach, trza w oczy stanąć
 338     1, 10|            zaczepka, boć został gront po twojej matce...~- Wielka
 339     1, 10|         kamieniami na gęsi, pływające po stawie.~- Hale, jest tam!
 340     1, 10|            poszedł ku młynarzowi, ale po drodze wstąpił jeszcze do
 341     1, 10|               na moście i spoglądając po niebie... Chmury gnały nisko,
 342     1, 10|             kijanki trzaskały zajadle po obu brzegach. Na drogach
 343     1, 10|           babrały w stężałym błocie i po rowach, zarzuconych opadłymi
 344     1, 10|           domami. Koguty zaczęły piać po płotach, jakby na zmianę.~-
 345     1, 10|             poszedł na dół.~Antek zaś po odejściu kowala jął rznąć
 346     1, 10|        podrażni... a tak głośno, że i po drugiej stronie słychać
 347     1, 10|                  pytała cicho.~- I... po prawdzie to Weronka zabaczyła
 348     1, 10|             zeszłej zimy, że to tamta po śmierci matki pobrała wszystko,
 349     1, 10|                i łóżko mi wziena... a po mojej stronie zimno... ani
 350     1, 10|         prędzej niźli do człowieka.~A po obiedzie, skoro jeno kowalowa
 351     1, 10|              jaki mu Hanka narządziła po kryjomu, i wyniósł się po
 352     1, 10|             po kryjomu, i wyniósł się po cichu.~Boryna na obiad nie
 353     1, 10|               na środku, obejrzał się po nich i zapytał drwiąco:~-
 354     1, 10|           latała niespokojnymi oczami po twarzy Antka, któren siedział
 355     1, 10|            ogień i ciekawie poglądała po wszystkich, bo nic wymiarkować
 356     1, 10|               bo tu jest nasze! Nasze po dziadach pradziadach! -
 357     1, 10|            zły był, ognie chodziły mu po twarzy i włosy mu cięgiem
 358     1, 10|               zapisali... a te szmaty po matce... te, paciorki...
 359     1, 10|               się za piersi i wodzili po izbie, miotali, bili sobą
 360     1, 10|         Przeciech...~- Gdzie Witek?~- Po Jambroża poleciał, by Antkowi
 361     1, 10|               karczmy poszedł, posłał po wójta i prawie do północka
 362     1, 10|              z chałupy, żeby ni śladu po was nie ostało! - krzyknął.-
 363     1, 10|              pies nie słuchał, biegał po sadzie, obwąchiwał podwórze,
 364     1, 11|              chłopaków. Zaspali nieco po wczorajszych rozplecinach,
 365     1, 11|              w sieni i cicho chodziła po izbie, ale raz w raz poglądała
 366     1, 11|              to... pasierby! Juści... po co było Antków wyganiać?
 367     1, 11|          głupia... A obejrzyj się ino po wsi, po ludziach, to obaczysz,
 368     1, 11|              obejrzyj się ino po wsi, po ludziach, to obaczysz, o
 369     1, 11|            Jezus cię stworzył, nie! A po com całe życie zabiegała? -
 370     1, 11|             był niezgorszy, że kałuże po drogach i brzegi stawu ścięły
 371     1, 11|            wyporządzone było galanto.~Po drugiej stronie, gdzie był
 372     1, 11|           schodzić poczną, muzyka już po wsi chodzi... a ona się
 373     1, 11|            wszystkie jakie mu zostały po nieboszczkach... Nie stała
 374     1, 11|              do matki:~- Wiecie, a to po ślubie włosów mi nie obcinajcie!~-
 375     1, 11|             dziewce włosów nie ucięto po ślubie!~- A po dworach i
 376     1, 11|             nie ucięto po ślubie!~- A po dworach i miastach nie obcinają!~-
 377     1, 11|              Wojtek, Borynów krewniak po siostrze, dorobił się w
 378     1, 11|             mieście sielnie, że teraz po wsiach po proszonyrn chlebie
 379     1, 11|           sielnie, że teraz po wsiach po proszonyrn chlebie chodzi...
 380     1, 11|             miał, konie miał i chleba po grdykę... zachciało mu się
 381     1, 11|       chodziła jak senna, przysiadała po ławkach, to wet się zrywała
 382     1, 11|       szkodowała.~Przepijały ze starą po kieliszeczku słodkiej, pogwarzyły,
 383     1, 11|               się odprawiają.~A zaraz po obiedzie jęli się zjeżdżać
 384     1, 11|          społem i z mocą taką, aż się po wsi rozlegało, aż na pola
 385     1, 11|            trudno przejść przez izbę, po sieniach stali, w opłotkach
 386     1, 11|           było, ni tego drobiazgu, co po wyrobkach chodził i zawżdy
 387     1, 11|               ten dąb rozrosły w boru po śmigłej sośnie, tak on następował
 388     1, 11|             sośnie, tak on następował po Jagusi, w biedrach się ino
 389     1, 11|           biedrach się ino kołysał, a po bokach drogi rozglądał,
 390     1, 11|               kołaczą -~A moja Jaguś, po tobie płaczą...~Hej !~A
 391     1, 11|              za nią latały chlastając po twarzach, a rozdęte taneczną
 392     1, 11|              i jak to pełne wrzeciono po izbie wili - że ino wicher
 393     1, 11|               wszyscy we drzwiach, to po kątach, przycichli i ze
 394     1, 11|    organiściną i młynarzową na czele, po skrzyniach, to ławach przyrzuconych
 395     1, 11|              wieczerzy, od której już po całym domu zapachy szły
 396     1, 11|        wrzasków i biegań, bo niejedni po sadzie się uganiali za sobą,
 397     1, 11|             czego innego nie pogubiły po nocy!~Słuchał to ich kto?~
 398     1, 11|               Słuchał to ich kto?~Zaś po pierwszej izbie Jagusia
 399     1, 11|           sobie, Pietrze, uchwalcie i po dziesiątku z morgi, a my
 400     1, 11|           pilnie słuchajcie... zaraz, po pierwsze... - ale nie wywiódł
 401     1, 11|               nie pora teraz uradzać! Po pijanemu łacno wygrażać
 402     1, 11|              stron obu co najpierwsi, po uważaniu, po majątku, po
 403     1, 11|              najpierwsi, po uważaniu, po majątku, po starszeństwie
 404     1, 11|              po uważaniu, po majątku, po starszeństwie aż do druhen
 405     1, 11|          rozumiał, a potem przepijali po tym kieliszeczku na zdrowie
 406     1, 11|            popijała, a oczami wodziła po izbie i coś niecoś nasłuchiwała
 407     1, 11|            śmiechem i łakomymi oczami po niej wodził, bo mu się strasznie
 408     1, 11|               go zawiedziesz! - jedna po drugiej prawiły, jak to
 409     1, 11|          bełkotał niewyraźnie, bo nie po jednym już był ni po dwóch...~-
 410     1, 11|              nie po jednym już był ni po dwóch...~- Kalikant jucha,
 411     1, 11|               na ten przykład i Jezus po weselach bywał i wino pijał... -
 412     1, 11|              a widział kto?~- To niby po próżnicy pogadują!~- A Bartek
 413     1, 11|             rączków nie powalała!~- A po pięć morgów mają i żenić
 414     1, 11|       kościele podczas Podniesienia - po chwili jednak gwar buchnął
 415     1, 11|        sprawiedliwość, ale to, co tam po sąsiedzku przytrafić się
 416     1, 11|           stojał - to i tak ma być aż po wiek wieków. Amen!~- A cierpliwością
 417     1, 11|              Da od stołów wstawajcie!~Po trzy grosze za potrawę,~
 418     1, 11|               trzy grosze za potrawę,~Po dziesiątku za przyprawę-~
 419     1, 11|           niejeden już się potaczał i po ścianach łbem orał albo
 420     1, 11|             szukał, z kim by się mógł po przyjacielsku napić i nagadać.~
 421     1, 11|            pierwsze kury odzywały się po wsi.~A w izbie tymczasem
 422     1, 11|          czuli się jeszcze przyciężko po wieczerzy, pokręcił się
 423     1, 11|            zwijała, tak raźno śmigała po izbie, że nijak jej chycić
 424     1, 11|              się z wrzaskiem, i kryły po kątach jak kuropatki, bo
 425     1, 11|         zaśpiewały:~A już ci to, już!~Po wianeczku tuż -~Kornet wity.
 426     1, 11|              jarzącymi oczami wodziła po wszystkich.~Muzyka zagrała
 427     1, 11|            ogromnym głosem radości. A po prześpiewaniu same ino gospodynie
 428     1, 11|       wełniaków, chustek, wiewających po izbie, niby te ptaki barwiste.~
 429     1, 11|            jeszcze rosła, jak te wody po ulewie - to ino kotłowało
 430     1, 11|            kotłowało się i przewalało po izbie.~A gdy skończyli,
 431     1, 11|            prażyły drugimi powrósłami po słabiźnie.~Zaś na dokończenie
 432     1, 11|              serca się rwały do serc, po bratersku, po sąsiedzku.
 433     1, 11|          rwały do serc, po bratersku, po sąsiedzku. Hej! Raz kozie
 434     1, 11|               Jezus daje odpoczywanie po letnim rodzeniu, tak i człowiekowi
 435     1, 11|               zaskowyczały, a on wiał po izbie, zawracał, podkówkami
 436     1, 11|               zawijał, to trząchający po izbie się nosił szeroko,
 437     1, 11|             piosneczki śpiewał, że mu po muzycku odkrzykali, i dalej
 438     1, 11|          różnobarwnej wełny, wiło się po izbie z turkotem i okręcało
 439     1, 11|             przepaść, a jeszcze tam i po śmierci tańcować, hołubce
 440     1, 11|        tańcować, hołubce bić i ostro, po mazursku pokrzykiwać: "da
 441     1, 11|             zapierało i dreszcz szedł po skórze, i wnet jęły kołować,
 442     1, 11|               poczęstunku, do karczmy po gorzałkę słał, kornpanił
 443     1, 12|          podle, warkał i polizywał go po twarzy.~Rychło obaj zasnęli.~
 444     1, 12|               Tańcują jeszcze?- pytał po chwili, gdy chłopak stoczył
 445     1, 12|         ptaszki ustałe, tłukły mu się po piersiach i boleśnie piukały.~-
 446     1, 12|              słów, sen nań spadał raz po raz, a ciąg szeptów, nabrzmiałych
 447     1, 12|       zgarniać, tak widno toczyły się po kożuchu; zapominał jednak
 448     1, 12|               za dniem; słońca szukał po niebie szarym, ostygłym
 449     1, 12|               i dusi... Witek, bieżyj po Jambroża... o Jezus, albo
 450     1, 12|               na głowę i spał.~Dobrze po śniadaniu obudziło go porykiwanie
 451     1, 12|               Zamrę, powiadacie?...~- Po dobrodzieja by ano posłać,
 452     1, 12|           stajni, do mnie?... Co wama po głowie chodzi?~- A cóż to?
 453     1, 12|              hale, dobrodziej kochany po pokojach se chodzi...z książek
 454     1, 12|       uciekała śpieszno.~Juści, miała po co, bo tam się już zabawiali
 455     1, 12|            Głaskał ją czule i całował po rozdętych nozdrzach. - Nie
 456     1, 12|      migotliwej, jako złote pajęczyny po ścierniskach, w których
 457     1, 12|             te dziady ślepe i kulawe, po srogich piaskach idące z
 458     1, 12|           wszystkiego im zawżdy mało!~Po nich kury zakrzekorzyły
 459     1, 12|             konia i drabinami, pewnie po ściółkę do lasu. Juści,
 460     1, 12|            piast przeciera i skrzypi.~Po drogach wciąż snuły się
 461     1, 12|              w gębie... księża kobyła po wodę jedzie, tak... postaje...
 462     1, 12|              i tym widzeniem czującym po wsi chodził, kłopotał się,
 463     1, 12|       wyzdrowieje... - powtarzał Kuba po jego wyjściu.~Noga przestała
 464     1, 12|               Noga przestała go boleć po opatrunku zdrętwiała tylko
 465     1, 12|         opatrunku zdrętwiała tylko aż po pachwiny, a po całym boku
 466     1, 12|               tylko aż po pachwiny, a po całym boku czuł, jakby mrówki
 467     1, 12|             Teraz zaś, może w pacierz po zachodzie, kiej zmroczało
 468     1, 12|           Jagusię, wystrojoną jeszcze po weselnemu, matka wiedła
 469     1, 12|           czyniące, rozwalały się ino po ławach, w kąty się kryły
 470     1, 12|       markotno.~Na drugą stronę szły, po Antkach, gdzie Ewka z Jagustynką
 471     1, 12|        przykładać pod ogromne gary.~I po całym domu się rozłaziły,
 472     1, 12|              Wzdychały żałośnie i raz po raz któraś z cicha rzekła:~-
 473     1, 12|            choć ten razik spotkają ją po nocy z jakim chłopakiem,
 474     1, 12|           bystro rwiesz.~- A kulasami po ludziach nie rzucaj! ,~-
 475     1, 12|               brali się wpół i nosili po izbie, aże ich ciągotki
 476     1, 12|           coraz większym kołem taczać po izbie.~A na to już zjawił
 477     1, 12|               gasi...~- Jeszcze bym i po ciemku zmacał kijaszkiem,
 478     1, 12|              słyszał. Potem Jaguś raz po raz przywtarzała, by szli,
 479     1, 12|             albo i lepiej.~- Jambroży po księdzu wynoszą, to myślą,
 480     1, 12|           dymiące miski i smaki wiały po izbie.~Usadzili się po starszeństwie
 481     1, 12|          wiały po izbie.~Usadzili się po starszeństwie i jak przystało
 482     1, 12|               spokojności! Nosiła się po izbach swobodnie, doglądała
 483     1, 12|              gorąco, aż mu łzy ciekły po twarzy, a Kuba ino się uśmiechał
 484     1, 12|             ptaszków rączki wyciąga i po swojemu gada ze wszystkim,
 485     1, 12|               Józi.~Roch go pogłaskał po twarzy i wyszli z Jambrożym
 486     1, 12|                do dziedziców.~- Pójdę po niego, zwlekać nie można!~-
 487     1, 12|           można!~- Do Woli jest mila, po nocy i przez las nie traficie.
 488     1, 12|           gotowe konie ludzi, co mają po wieczerzy odjeżdżać, bierzcie
 489     1, 12|         dychał jakoś.~- Józia - rzekł po chwili - klacz postękuje
 490     1, 12|               mu duszę i łzy pociekły po twarzy, płakał rzewnie,
 491     1, 12|          czując jednak, że Łapa mu ją po cichu obgryzał...~Otrzeźwiał
 492     1, 12|                  Otrzeźwiał nagle, bo po wieczerzy muzyka gruchnęła
 493     1, 12|          ciemną, niby grzmoty buchały po stajni.~Hulanka tam już
 494     1, 12|           gdzie ciekną rzeki gwiezdne po dnach barwionych rzęsiście,
 495     2, 13|          jesienią i porykujący tłukła po sinych dalach jako ten zwierz
 496     2, 13|          zapowiednie wici.~Jakoś wnet po świętej Barbarze, patronce
 497     2, 13|          ogonami drogi, wytarzały się po wodach i milczkiem urwały
 498     2, 13|        skomleniem uciekać na bory - a po nich, zaraz na odwieczerzu,
 499     2, 13|            śniegów, gdzieniegdzie ino po dołkach i bruzdach bieliły
 500     2, 13|         przytajonym tchem, lęk wionął po ziemi, mróz przenikał kości,