Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |             i kowal, i wójt, i Tomek Kłąb nieśli czerwony baldachim,
 2     1, 8 |              drugi, aż w końcu stary Kłąb, że to mądry chłop był i
 3     1, 8 |             o dziecko stoić - rzucił Kłąb.~- W kościele przesiaduje,
 4     1, 9 |              Jambroży z Jagustynką i Kłąb stary klęczeli przy tych
 5     1, 10|         Ociec chce się prawować, ale Kłąb i te, co z nim trzymają,
 6     1, 11|              zawijał, że się w jeden kłąb zwarli i jak to pełne wrzeciono
 7     1, 11|            ujęło się w bary, zwiło w kłąb, splątało, i pijane, oślepłe,
 8     2, 14| najniespodziewaniej zjawił się stary Kłąb.~Niemało się zdziwili, bo
 9     2, 14|              i w porębie? - zagadnął Kłąb.~- Nie, powiadali ino ludzie,
10     2, 14|                rzucił krótko i mocno Kłąb. - Pobarujemy się! niech
11     2, 14|              nie zwiedzie- zakończył Kłąb.~Pogadali jeszcze o wypędzeniu
12     2, 14|             przez organistów, o czym Kłąb rzekł swoje:~- Juści, po
13     2, 14|          dosyć późno, a na odchodnym Kłąb po swojemu prosto i krótko
14     2, 17|            zestraszona.~Ale to stary Kłąb stanął we drzwiach, a za
15     2, 17|          zagnać we wrota.~Aż w końcu Kłąb odchrząknął, splunął i rzekł
16     2, 19|           dobrodzieja na poradę, ale Kłąb się wymówił rzekomo zmówinami
17     2, 19|              z miejsca do bitki, ale Kłąb przyleciał, jął uspokajać,
18     2, 19|        drudzy zaś słodką, od jednych Kłąb pije i od drugich nie wylewa.
19     2, 19|            Roześmieli się wszyscy, a Kłąb powiada:~- Zmyślna jucha
20     2, 19|         którym ledwie majaczył zbity kłąb ludzki, wijący się dookoła
21     2, 20|          hucznie, że powiadali, jako Kłąb dopożyczył pięćdziesiąt
22     2, 22|           miała cedzący, zadychliwy, Kłąb zaś, jako człowiek ludzki,
23     2, 22|          przyjdzie odelga - dorzucił Kłąb.~Rocho siadł na uboczy do
24     2, 22|        znajdzie co w komorze - rzekł Kłąb.~- Pokażemy wraz! Hej! graj,
25     2, 22|            żył z chłopami? - zapytał Kłąb po długim milczeniu.~- Sam
26     2, 22|              w boskiej mocy! - rzekł Kłąb.~Rocho odpoczywał zmęczony,
27     2, 24|         wrogiem! - dorzucił poważnie Kłąb.~Zawrzeszczał ich, zakrzyczeli
28     2, 24|               ale na darmo, próżno i Kłąb z czystego przyjacielstwa
29     2, 25|            naród cały.~Dopiero stary Kłąb zarządził, bych sprawdzić
30     2, 25|         palił ogień, a z boku stojał Kłąb, cosik im prawił, pochylał
31     2, 25|            karczmę, gdzie już stojał Kłąb z niektórymi gospodarzami.~
32     3, 26|          teraz lekuje w kreminale.~- Kłąb! Tomasz! Nie powiedajcie,
33     3, 32|            Płoszki! Sikory! Mateusz! Kłąb! i Gulbas! i stary Grzela!
34     3, 33|              spróchnieją - śmiał się Kłąb.~- Albo kiej się za barłogiem
35     3, 33|  obciesywania podpór do chałupy, zaś Kłąb fajkę zapalił i na progu
36     3, 33|             siała się po świecie.~Że Kłąb, aby nie zadrzemać, powlókł
37     3, 33|               tłumaczyła gorąco.~Ale Kłąb jeno zachrapał w odpowiedzi.
38     3, 33|              też tam pociągnęła, zaś Kłąb z Mateuszem i chłopakami
39     3, 33|           Piękny czas, kumie - rzekł Kłąb przyjmując tabakę.~- Galanty.
40     3, 33|            pomyśleć o nowym - rzucił Kłąb.~Balcerek spojrzał na niego,
41     3, 33|       poznajecie to nas? - ozwał się Kłąb za rękę go biorąc.~Jakby
42     3, 33|                Macieju! - rzekł znów Kłąb wstrząsając nim zdziebko.~
43     3, 33|            na nich.~- Słyszycie? dyć Kłąb jestem, a to Balcerek, wasz
44     3, 33|           nie żywy człowiek! - rzekł Kłąb odwracając oczy na chałupę.~
45     3, 33|              każdemu - szepnął łzawo Kłąb.~- A każdemu... wola Boża,
46     3, 34|             sztuk budulcu..." Dał mu Kłąb koni, dał sołtys, dałam
47     3, 35|           pytała tak samo.~- Chodził Kłąb z Płoszką.~- I przyjęła
48     3, 35|              uchwalim! - zaśmiał się Kłąb.~- Byłby zaraz. z tego nowy
49     3, 35|           skóra ścierpła ze strachu. Kłąb podjął:~- Po prawdzie, taka
50     3, 35|             podzielne! - rzekł stary Kłąb.~- Juści, gospodarki można
51     4, 37|          dobrego serca, co? - bronił Kłąb.~- Lata masz, aleś rozumu
52     4, 38|              któryś z chłopaków, ale Kłąb krzyknął ostro:~- Głupiś
53     4, 38|             mamrotał Sikora, jaże go Kłąb trącał, bych zaprzestał.~
54     4, 38|     gospodarze, jak Płoszka, sołtys, Kłąb i Adam, stryjeczny Borynów,
55     4, 38| przeszkadzajcie! - krzyknął na niego Kłąb.~- Chodziłeś z nimi do boru,
56     4, 39|            we stawie co go to ledwie Kłąb wyratował? Snadź już mu
57     4, 40|            przyszedł Stacho Płoszka, Kłąb ze synem, stryjeczny Adam
58     4, 40|      przyobiecując pójść za nim, zaś Kłąb mu rzekł:~- Nad narodem
59     4, 42|      kamienie na fundamenta chałupy, Kłąb ze synami okopywał rowem
60     4, 42|            to był spodział - mruknął Kłąb.~- A bo to nie Dominikowe
61     4, 43|            komu krowa zginęła. Stary Kłąb powiedział, że to może być
62     4, 44|             kaj stał Antek, Mateusz, Kłąb i Stacho Płoszka, poredziwszy
63     4, 44|           rzeknę! - zawołał do niego Kłąb.~- Hale, nie ma tu żadnego
64     4, 44|            jeno co się nie ulękli, a Kłąb chlasnął na odlew:~- Nie