Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |         groch posypały się po jej twarzy szarej i zradlonej jak te
 2     1, 2 |    uwijała się wysoka postać, ale twarzy rozeznać nie można było,
 3     1, 4 |            że łzy jej pociekły po twarzy, gdy ogarnęła oczami te
 4     1, 6 |        tak przysuwał twarz do jej twarzy, i dyszał, aż się cofnęła
 5     1, 7 | jastrzębia prędzej był podobien z twarzy i z onej zapalczywości...~-
 6     1, 7 |          łzy ciurkiem pociekły po twarzy.~- A przestań, bo Jagusia
 7     1, 9 |        sypały mu się tak gęsto po twarzy, że i już nie obcierał...
 8     1, 10|         chlastały go gałęziami po twarzy... i wlókł się wolno, ociężale,
 9     1, 10|           niespokojnymi oczami po twarzy Antka, któren siedział pod
10     1, 10|         był, ognie chodziły mu po twarzy i włosy mu cięgiem spadały
11     1, 11|          z dala widną, i powagę w twarzy niemałą; pośmiewał się wesoło
12     1, 11|       połyskiwały w zarumienionej twarzy; tańcowała niezmęczenie,
13     1, 12|          warkał i polizywał go po twarzy.~Rychło obaj zasnęli.~A
14     1, 12|         skoro się przyjrzała jego twarzy sinej i obrzękłej, spoważniała
15     1, 12|           a ciepłe chrapy do jego twarzy.~- Schudłaś, biedoto, schudłaś! -
16     1, 12|       gorąco, aż mu łzy ciekły po twarzy, a Kuba ino się uśmiechał
17     1, 12|        Józi.~Roch go pogłaskał po twarzy i wyszli z Jambrożym na
18     1, 12|           duszę i łzy pociekły po twarzy, płakał rzewnie, aż sięzanosił,
19     2, 17|           niej, zaczął głaskać po twarzy i pytał:~- Co ci to, Jaguś,
20     2, 17|          jej zmizerowanej, bladej twarzy.~- Antkowa kobieta, a takie
21     2, 21|          odrętwienia, odsłoniła z twarzy chustę spozierając mu prosto
22     2, 22|         ołzawione oczy w Rochowej twarzy, któren się jej widział
23     2, 24|      drzwi, przypomnienie ojcowej twarzy stanęło mu w oczach z taką
24     2, 24|       gałęź jakaś chlastała go po twarzy, to znowu przyciszało się
25     2, 25|         mocno i zaczął całować po twarzy.~- Gorzałka jedzie od ciebie
26     2, 25|         pomieszaniu, że ni jednej twarzy nie rozeznał, więc cofnął
27     3, 26|          spływały po wynędzniałej twarzy, że jeno mamrotała cosik,
28     3, 26|      wspominki, a po wynędzniałej twarzy posypały się ciężkie łzy.~
29     3, 27|  odwracając z odrazą oczy od jego twarzy strasznej, jakoby wpółobłąkanej.~
30     3, 28|    wleciał kowal.~Widno mu było z twarzy, że ledwie się hamował.~-
31     3, 28|        coś wie; wyczytał to z jej twarzy zamkniętej i z oczu zbyt
32     3, 31|    pokaszlując, by nie pokazać mu twarzy szydliwej, ale on się jeno
33     3, 32|      gorsze...~Źrebak lizał ją po twarzy, że bezwolnie przytulała
34     3, 32|       wierzchu!~Odgarnęła włosy z twarzy i srogie, pełne zawziętości
35     3, 32|         palącym sznurem ciekły po twarzy, a w duszy krzewił się coraz
36     3, 32|      rzucił na słomę i poczuła na twarzy jego wilgotne wargi, porwała
37     3, 33|           jeżyła mu się na żółtej twarzy kiej szczeć, głowę miał
38     3, 34|     leciuśki przyśmiech wionął po twarzy, oczy się zatrzepały i jął
39     3, 35|          po wychudzonej, mizernej twarzy. Juści, mało to przeszła
40     3, 35|            a drugą zaczęła bić po twarzy i głowie, kopać w zajdy
41     3, 35|  krzepnących już soplach krwie na twarzy, nasłuchiwał jeno matczynych
42     3, 35|        sypnęły się po rozognionej twarzy.~- Taką krzywdę mi zrobił...
43     3, 35|        wżerały się w Miemców, a z twarzy kieby zastygłych biła surowa
44     4, 37|          zeskrzytwiałym, leżał na twarzy, jak był padł w skonania
45     4, 38|      gałęzie wisien muskały ją po twarzy zrosiałymi listeczkami.
46     4, 38|         jaże same łzy pociekły po twarzy.~- Ale niedługo wakacje! -
47     4, 39|          ciurkiem po wynędzniałej twarzy, jeno co pierwsza się opamiętała
48     4, 39|           chociaż jeszcze miała w twarzy hardość i zły prześmiech
49     4, 39|          łzy przestały cieknąć po twarzy, spopielałej od męki, chociaż
50     4, 40|          łzy spływały ciurkiem po twarzy zbladłej i wargi się trzęsły,
51     4, 40|           gładząc ją pieściwie po twarzy.~- Jakże... tylam przeniesła,
52     4, 40|        łzy kapały po zrumienionej twarzy, a Józka za głowę chytała
53     4, 40|          krówki szukały czegoś po twarzy, a zielone, spasłe liszki
54     4, 41|    nawiedzały, jaże mienił się na twarzy i zrywał się z miejsca,
55     4, 41|        gorzały, zaś w wychudzonej twarzy taiło się jakieś twarde
56     4, 41|        całując namiętnie po całej twarzy jął prosić a molestować,
57     4, 43|      bezsilne dłonie cisnąc je do twarzy i oczów.~- Tak się w nich
58     4, 45|           gładząc go pieściwie po twarzy.~- To jedźmy, mamusiu, prędzej
59     4, 45|     obsiadły mu głowę i łaziły po twarzy, jeno pogadując cosik do
60     4, 45|          wiewy nocy muskały ją po twarzy, gwiazdy zaglądały w oczy
61     4, 47|         się zatrząsł i obcierał z twarzy zimny, lodowaty pot.~- Wyznałam
62     4, 49|       wyłaziły z rozczerwienionej twarzy.~- Juści! Pora! Naród mocen
63     4, 49|   nieustanną strugą ciekły po jej twarzy posiniaczonej, a niekiedy