Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |         postronku dużą, czerwoną krowę; gdy przechodziła obok,
 2     1, 2 |         niezmierną spoglądała na krowę rzężącą, to przez opłotki
 3     1, 2 |     Splunął pogardliwie, obszedł krowę, zajrzał jej w oczy, przyjrzał
 4     1, 2 |      wreszcie stary, obejrzawszy krowę. - Trzysta złotych jak w
 5     1, 2 |        mówili, żebyś na klepisku krowę z Kubą obdarł i wyporządził.~-
 6     1, 2 |          nie jestem drzyk, cobym krowę obłupiał ze skóry - rzucił
 7     1, 2 |       drzeć, żeby zmarnować taką krowę - mruczał powracając do
 8     1, 2 |       Hale - ludzie warna zwrócą krowę abo i co poradzą. abo i
 9     1, 2 |          krowinę jaką... Prawda, krowę by dostać dostała...~I tak
10     1, 3 |       patrzył na wiszącą u belki krowę ~- Głupie to jeno bydle,
11     1, 4 |         kupił korale takie, że i krowę by kupił za nie, a Grzeli
12     1, 5 |          czapkę.~- Sprzedaliście krowę? - zapytał po chwili opamiętawszy
13     1, 10|            a statki, a szmaty, a krowę, a ileś wycyganił od ojca?
14     1, 12|      przódzi przeprowadzili tęgą krowę i przewieźli skrzynkę, pierzyny
15     2, 13|       Jankiel nie chce borgować, krowę przyjdzie sprzedać, cóż?..
16     2, 13|         tak być nie może dłużej, krowę sprzedadzą, jeść nie ma
17     2, 13|          Mówiłeś, by przyszli po krowę? - rzekła cicho i dziwnie
18     2, 13|        mi się, że idą Żydy! Trza krowę wywieść przed dom!~- Juści,
19     2, 13| szwargotali między sobą i wzięli krowę macać a oglądać ze wszystkich
20     2, 13|    zapinał chałat.~- Za telachną krowę!... A dyć bójcie się Boga,
21     2, 13|    dziesięć rubli... za telachną krowę... oszukańce... Chrystobije... -
22     2, 13|            jąkał stary oklepując krowę, jeno że nikto nie zważał
23     2, 13| odchodzili zagniewani, już Hanka krowę ciągała z powrotem do zagrody,
24     2, 13|       mogą, a w ręce przebijać i krowę znowu penetrować, tak i
25     2, 13|      rękę; stary powiódł za nimi krowę do sań, które czekały przed
26     2, 13|     żółtków niechrzczonych!~Tylą krowę stracić, to i nie dziwota,
27     2, 13|          bolała cię bieda, kiejś krowę zmarnował i Żydom na rzeź
28     2, 13|       przykupują, a ten ostatnią krowę, com od ojców dostała, sprzedaje...
29     2, 14|       przez drzwi.~-...Sprzedała krowę, to głos tu będzie zabierać,
30     2, 14|         winna za kaszę i mąkę.~- Krowę zjadacie! - powiedział zgarniając
31     2, 17|        niego, prędzej zapłaci~za krowę... i będzie się chciał godzić
32     2, 19|         Dziedzice, pół wsi jedną krowę doi! - dorzucił zjadliwie
33     2, 20|          Rudce wieprza, to znowu krowę gdzie indziej - i jak kamień
34     2, 20|          południe.~- Do zjazdu o krowę?~- Tak to i stoi, o krowę
35     2, 20|        krowę?~- Tak to i stoi, o krowę ze dworem!~- Rano trzeba
36     2, 20|        wypadnie ta moja sprawa o krowę.~- Przystańcie jeno do nas,
37     2, 25|    ściskają wieś i duszą, chcesz krowę popaść za wsią - w dworskie
38     3, 27|   Gospodyni kazali, byście swoją krowę napaśli, aż z głodu ryczy!~-
39     3, 27|     cięgiem jak ty. Doiła to już krowę?~- Zabrała szkopek, to pewnie
40     3, 32|       którejś komornicy, jakby w krowę przyorywała.~- Przecież
41     3, 33|          stada, to ktosik cielną krowę wiódł na miedzę albo konia
42     3, 33|        morgach siedział, a dojną krowę poprowadził na powróśle,
43     3, 33|      które był kiejś pożyczył na krowę, i teraz gotowym wyrokiem
44     3, 33|      zajrzał do Tereski. Właśnie krowę doiła w sadzie; podniosła
45     3, 33|         niej, dojrzał bowiem jej krowę cochającą się o węgieł.~-
46     3, 34|      mogłabym przedać maciorę... krowę jałową też by można, zbędna,
47     3, 35|         Doi ją i doi kiej głodną krowę, to i nie dziwota, co zjałowiała.~
48     4, 37|  tęskliwy; jakiś chłop prowadził krowę po drugiej stronie stawu.~-
49     4, 37|          Płoszkowa goniąc oczami krowę, szarpiącą się na postronku.~-
50     4, 37|       stadniku. Trzymajże, gapo, krowę przy samym pysku, bo ci
51     4, 37|   spoglądając na Jagusię, dojącą krowę pod oborą. - Z rana skończę
52     4, 39|           to może go kto kupi za krowę, bo na konia już niezdatny! -
53     4, 39|          zabierze, a ma przeciek krowę z cielęciem, a świnię, a
54     4, 39|         bydło Witek, to ci twoją krowę zagna do chałupy, a po resztę
55     4, 40|          Józka doiła już trzecią krowę śpiewając coraz rozgłośniej:~
56     4, 43|     sielnie gwizdał.~- Macie już krowę? - zdumiała się niezmiernie.~-
57     4, 43|      złodziejska sprawa i lepiej krowę zaprowadzić do kancelarii!
58     4, 43|          prześmiechem - to mu za krowę nie dziękujcie, bo was jeszcze
59     4, 43|        To niby pan Jacek dał wam krowę!~- Zaśby się nalazł kto
60     4, 43|             Co mieliby mi ukraść krowę! Jezu, ady bym ślepie wydarła,
61     4, 44|      dobrej woli, to ci ostatnią krowę sprzedadzą i jeszcze do
62     4, 47|       żadnemu, któren ino wodził krowę na plebanię, nie pozwolił
63     4, 49|        ma, grosz ma, kobietę ma, krowę ma i gospodarz całą gębą. -