Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |       żeby zdążyć na jarmark.~I u Borynów sposobiono się raźnie; stary
 2     1, 6 |       wystroić na to obieranie do Borynów.~Mrok zapadał prędko, że
 3     1, 7 |     oczekując zmroku i pójścia do Borynów na to obieranie kapusty,
 4     1, 7 |   królikowi i jak to pójdziesz do Borynów?~- Czas to już? - spytała
 5     1, 8 |      oberwać.~Więc też w chałupie Borynów cicho było jeszcze, ciszej
 6     1, 9 |           dochodziły czasami.~I u Borynów ciszej było niźli zazwyczaj,
 7     1, 10|    Antkiem zawrócił z powrotem do Borynów.~- Jest gospodarz? - zapytał
 8     1, 11|      siedzi... albo i ten Wojtek, Borynów krewniak po siostrze, dorobił
 9     1, 11|      krewniacy, powinowaci i kumy Borynów i Paczesi, a drudzy zasie
10     2, 14|            bo tak jakoś na wprost Borynów przystanęła nagle i nie
11     2, 16|  spotkanie narodzin Pańskich!~I u Borynów był taki sam rwetes, krętanina
12     2, 17|           o tym od początku, a do Borynów nie doszło.~- Trafił swój
13     2, 18|            że jakiś obcy siedzi u Borynów.~A on wciąż się nagrzewał
14     2, 18|        sięgnę, to zawżdy służył u Borynów.~- Poczciwy był podobno? -
15     2, 20|                      Rozdział 8~U Borynów było kiej w grobie po tym
16     2, 20|           wiedzieli, co się tam u Borynów wyprawia !~Dom całkiem omroczał,
17     2, 20|           Nie jest to we zwyczaju Borynów! - powiedział wyniośle.~-
18     2, 20|              Widzi mi się, że i u Borynów do tego przyjdzie!- szepnęła
19     2, 20|   niedziele po bytności księdza u Borynów przydybała go koło stawu.~-
20     2, 20|        służbę do karczmy, to pies Borynów pogryzł Walkowego chłopaka,
21     2, 20|           samym zabawiali się i u Borynów, jeno z tą odmianą, że stary
22     2, 21|        już się nawet czuła tam, u Borynów, rządziła wszystkim, gospodynią
23     2, 22|           jaką historię, jak to u Borynów na jesieni:~- A pamiętasz
24     2, 24|    przebierał na fleciku Pietrek, Borynów parobek, a przybębniał Jasiek
25     2, 25|        chałupach poszła z nimi do Borynów.~Właśnie byli tam co ino
26     3, 28|         we zwyczaju bowiem było u Borynów i co pierwszych gospodarzy,
27     3, 29|          Zajeżdżały właśnie przed Borynów dom, gdy Józka przy padła
28     3, 29|        kaj indziej działo się i u Borynów, tyle jeno różnie, że więcej
29     3, 29|         ciągnęli na rezurekcję.~U Borynów na gospodarstwie do pilnowania
30     3, 30|      zielenią przytrząśnięty.~I u Borynów zaspali. Jedna Hanka, co
31     3, 30|            kiej Rocho przylazł do Borynów, zajrzał do chorego, pogadał
32     3, 30|   zabawiali się do późna.~W izbie Borynów już przycichło, spać wszyscy
33     3, 30|        jego rechot słychać było u Borynów.~Długo se używali, bo coś
34     3, 30|           posyłała do Żyda.~Zaś u Borynów jeszcze siedzieli przed
35     3, 31|          ledwie poradził.~Tylko u Borynów szło wszystko jak zwyczajnie,
36     3, 31|      rozmowny, że kiej zajrzał do Borynów, Hanka, która znowu leżała
37     3, 32|           już na całej gospodarce Borynów siedziała - mruknęła Kozłowa
38     3, 32|        błyskała w słońcu.~Pietrek Borynów krzyż ujął, bo Jambroż nie
39     3, 32|           swawolnie, jaże Pietrek Borynów, obzierając się na proboszcza,
40     3, 32|   Procesja rychło dosięgła krzyża Borynów, za którym tuż zaraz był
41     3, 32| rozgorzały Lipce.~Tylko u jednych Borynów było zgoła inaczej.~Dom
42     3, 33|           w sobie, znalazła się u Borynów. Hanki nie było: pojechała
43     3, 33|   strzegący języka.~Doszli też do Borynów.~Józka skrobała ziemniaki
44     3, 34|         dłużej.~I żwawo ruszył do Borynów.~Juści, co Hanka przyjęła
45     3, 34|   wrzasnął naraz Pietrek, parobek Borynów, przedzierając się z pięściami
46     3, 34|         prawej strony ołtarza, do Borynów; droga się w mig zapchała,
47     3, 36|         przepiórek i derkaczów.~U Borynów tak samo jedli przed chałupą,
48     4, 37|       przeszli do kościoła, zaś u Borynów zrobiło się całkiem cicho,
49     4, 37|          pracy codziennej, jeno u Borynów wciąż było jeszcze cicho
50     4, 37|        krzykał z gorącości.~Zaś u Borynów, skoro uprzątnęli po gościach
51     4, 38|         nas na obiad, dziadku! Do Borynów!~Dziad podniósł głowę i
52     4, 38|           Kłąb i Adam, stryjeczny Borynów, a nawet się wcisnął Kobus,
53     4, 38|           to gęsie gęgoty.~Jeno u Borynów było cicho i pusto. Hanka
54     4, 39|          myślała zwracając się do Borynów.~Hanka sprzątała już po
55     4, 42|      wyrychtuję kole obory, jak u Borynów!~A niekiedy nabierając oddechu
56     4, 42|      zagrał na skrzypicy, Pietrek Borynów przywtórzył na fleciku,
57     4, 43|          Rozdział 7~Pociągnęła do Borynów niesąc czerwonych jagód
58     4, 43|      ciemno, świeciło się tylko u Borynów, kaj się zebrało sporo narodu,
59     4, 43|         albo świtania.~W chałupie Borynów, za stawem, świeciło się
60     4, 43|         człowieczego szczęścia.~U Borynów cięgiem się świeciło i na
61     4, 46|      przebierając się ogrodami do Borynów.~Antek siedział w ganku
62     4, 48|     zgnieciesz... puść...~Pietrek Borynów i księża Maryna! Rozpoznał
63     4, 49|         nad nią.~Pietrek, parobek Borynów, któren powoził, bo żaden