Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |                  Znowu spojrzała na starego z uśmiechem, aż ciarki przeszły
 2     1, 5 |             rzędy i zwróciła się do starego~- Uważacie, co?~- Pięknie
 3     1, 5 |           pociotek nawet... ale już starego nie było.~Pociągnęła wolno
 4     1, 6 |            poglądając i ciekawie na starego, któren siedział w głębokim
 5     1, 7 |              Spotkałam go, wiódł od starego sielnego ciołka... Szkoda...
 6     1, 7 |          robocie, i w śmiechach, bo starego nie było, a Hanka, jak to
 7     1, 8 |          Hale, poredzą to co? Gront starego, to i wola jego.~- Juści,
 8     1, 8 |       ociężały- nie odzywała się do starego, choć dobrze wiedziała,
 9     1, 9 |          wyszły pierwsze zapowiedzi starego z Jagusią...~W sobotę to
10     1, 9 |            Nastusią; nie było tylko starego Boryny, któren do późna
11     1, 10|        kłócą, bo również jął bronić starego i usprawiedliwiać.~- Dobrze
12     1, 10|            to razem z nią idźcie do starego rozmówić się dokumentnie...
13     1, 10|          ona jeszcze lepiej mogłaby starego na naszą stronę przechylić...
14     1, 10|             z niego i raz w raz już starego chwytał to za ramię, to
15     1, 10|      procesją ich odprowadzali.~A u starego obiad jedli w ponurym milczeniu.~
16     1, 11|             abo te babie wszy, koło starego Szymona się kupili i pogadywali
17     2, 13|           Bóg,~to i wszyscy święci. Starego to robota, starego ale zapłacone
18     2, 13|          święci. Starego to robota, starego ale zapłacone miał będzie
19     2, 15|          przyciszała wciąż dzieci , starego nagnała, by buciarami nie
20     2, 15|      uwierzy, ale nie ja. Drzesz ty starego za to przyjacielstwo, jak
21     2, 15|           ona cięgiem przesiaduje u starego, już nawet mówiłem ojcu
22     2, 16|        weselem.~Nie dziwota też, iż starego całkiem zawojowała, iż świata
23     2, 16|             to na Józkę, a często i starego do niej zaganiała cierpkimi
24     2, 16|         dziecko, to w razie śmierci starego, czego Boże broń, do zapisu
25     2, 18|        ognia, by ukryć wypieki.~Ale starego nie zwiedła, niby wprost,
26     2, 19|          śliczniejszej, a poszła za starego na twoją krzywdę, tego to
27     2, 19|             czwartek zwalili się do starego Kłęba z wódką! Przyszli
28     2, 19|            zachód, odwróciła się od starego, któremu Żyd cosik gadał
29     2, 19|            na macochę, poleciała do starego.~- Ociec, a to Antek tańcuje
30     2, 20|         zarówno biadali nad chorobą starego wyrzekając żałośliwie, jakie
31     2, 20|             mógł, podjudzał jeszcze starego przeciw Jagnie i w łaski
32     2, 20|       przywtarzała, by Jagna pokorą starego ujmowała. Cóż? kiej Jagna
33     2, 20|           rychlej się pomiarkuje! A starego łacniej niźli młodziaka,
34     2, 20|           kowal i Nastka, rzekła do starego:~- Dajcie no klucze od skrzyni,
35     2, 20|             drugą stronę ostawiając starego w pierwszej izbie, tam Pietrka
36     2, 20|           Antka, ale jeszcze barzej starego, jak zresztą wszystkich
37     2, 20|      Poleciała zaraz z tą nowiną do starego, .myślał długo i powiedział
38     2, 20|               spojrzała pytająco na starego.~- To i ja pójdę, tatulu... -
39     2, 20|         wielce uradowany myśląc, iż starego kupił tą zwózką i na swoją
40     2, 21|            ledwie weszli na zagony, starego ciepnął o ziem, aż dźwigać
41     2, 21|           ustępował z niej gniew do starego.~Przywlókł się i Bylica,
42     2, 21|           ino na siebie i dzieci... starego się trzymaj... oczami mu
43     2, 21|             chęć zgody i powrotu do starego.~- Troje nas cierpi biedę,
44     2, 21|            jeno dzieci i pójdzie do starego, choćby Antek nie wiem jak
45     2, 24|            i do zgody z Jagną naglą starego, że nawet do dobrodzieja
46     2, 25|         nikim, co dnia zaglądała do starego, a dzieci to już prawie
47     2, 25|        spoglądając pilnie za głosem starego i doszukując się go w podwórzu,
48     2, 25|          mam niemało.~- Prawda, a i starego też musisz pieścić i pierzyną
49     2, 25|             rękami głowy, biegli do starego.~- Kijami psubratów! Cepami
50     3, 26|            tym pomarnowało naszych, starego Borynę przywieźli z rozłupaną
51     3, 27|      swojego, pewna rychłej śmierci starego i że Antka wezmą, bo ją
52     3, 27|            bacząc na dzieci, a i do starego zaglądając niekiedy.~Ale
53     3, 28|               Nie taka głupia, bych starego żałowała... - dorzuciła
54     3, 29|       piaskiem opłotków.~A że wedle starego obyczaju od piątku rana
55     3, 31| przeżegnawszy się jęła z nim, wedle starego obyczaju, obchodzić cały
56     3, 32|         Gulbasiaki z Witkiem, wedle starego obyczaju, sprawiały na kopcu
57     3, 34|          torby i odzipnął nieco, do starego się wybrał.~- A obaczcie
58     4, 37|             wnet wszyscy na pole do starego, ale już całkiem widział
59     4, 37|            pary nie puszczę, żeście starego podebrali. Zróbmy po dobremu.~
60     4, 38|   przystrojony i z pyska podobny do starego Miemca, czynił takie pocieszne
61     4, 38|       skłaniali się do zgody oprócz starego Płoszki.~Kowal, któren musiał
62     4, 44|    przystąpił do chłopów i mówił do starego Płoszki głośno, by i drugie