Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |       Jewczyna sprawa to musi być robota kowala, zięcia jego, nie
 2     1, 3 |     prosto w twarze, ale nic to - robota, śmiechy, wesołe słowa nie
 3     1, 5 |            I tak ta przyspieszona robota trwała aż do późna w noc
 4     1, 6 |           wrzała jeszcze na dobre robota.~Czarniawe mokre mgły leżały
 5     1, 7 |         sobie znaleźć nie mogła i robota leciała z rąk, a ona zapatrzała
 6     1, 7 |           sprawnie, że ino mu się robota w garściach paliła; grosz
 7     1, 7 |    śmiechy szły, a przekpiwania a robota szła chybcikiem, ino trzaskały
 8     1, 7 |          sieni.~- Pewnie to Witka robota - zauważy ł Boryna.~- Ale,
 9     1, 8 |            Nie idzie wama dzisiaj robota.~- A nie idzie, psiachmać,
10     1, 8 |           krzyknął:~- Na psa taka robota!~- Gryzie was coś na wnątrzu.~-
11     1, 11|           zaczynała sprzątać, ale robota leciała jej z rąk, a ona
12     2, 13|        wszyscy święci. Starego to robota, starego ale zapłacone miał
13     2, 13|        Siedźcie, za ciężka la was robota, ja odkopię.~Podniósł się,
14     2, 14|         Staremu coś niesporo szła robota, śniegu była kupa, a sił
15     2, 14|           A dyć mówili... że jest robota u pana nnłynarza...dopraszam
16     2, 14|    przyjdzie, prosił go nie będę, robota jest, ale ciężka, przy obróbce
17     2, 15|         miał niezgorsze, tylko że robota była ciężka dla niewłożonego,
18     2, 15|       dyrdy pospieszał, bo i sama robota poganiała.~O dobrym już
19     2, 15|         tydzień, odpoczywający... robota nie ptak, nie pofrunie,
20     2, 15|       przemówił do nikogo, ale za robotą Antkową pilnie baczył i
21     2, 16|            to poglądała za Józiną robotą, to zaglądała do placka
22     2, 16|        spiecze; zajmij się lepiej robotą, śledzie ano przełóż z wody
23     2, 18|           w pasma, a stary, że mu robota leciała z rąk z niecierpliwości,
24     2, 18|           Wilczych Dołach, to się robota la wszystkich otworzy! A
25     2, 19|            gdzie się ino zdarzyła robota, a chyla tyla wyskrzybali,
26     2, 20|          trudno było na miejscu i robotą zająć, bo wszystko leciało
27     2, 22|          była zajęta słuchaniem i robotą, że o całym świecie zapomniała,
28     2, 25|         będzie?~Szła juści w boru robota, ale każden wiedział, iż
29     2, 25|           drzew zalegały porębę i robota nie ustawała.~Sroki krzyczały
30     3, 27|          że się nie cofnęła przed robotą ni ludzi nie ulękła. A przeciwko
31     3, 27|           bo wzdychy wzdychami, a robota pierwsza przed wszystkim.~
32     3, 28|      nikto na pogodę nie baczył i robota a pogwary szły, jaże się
33     3, 28|         przerzekli, zajęci wielce robotą, jeszcze i bez to opóźnianą,
34     3, 28|          się tam z dzieuchami, bo robota czeka.~- Dajcie i Nastce,
35     3, 29|           był rajwach, pośpieszna robota, przekrzyki między chałupami,
36     3, 29|      mogło podziać.~- To nie psia robota: wyraźnie znać odkrojenie
37     3, 29|             Nawet w kościele szła robota: parobek księży zwoził z
38     3, 29|            A nazajutrz, w piątek, robota się jeszcze wzmogła tak
39     3, 29|    kolejno zanurzała. Żmudna była robota, bo wosk miejscami nie chciał
40     3, 30|           że to kowalowa być musi robota; gorąc ją przejął na myśl,
41     3, 30|          trza by dać znać... nowa robota diabli nadali, że człowiek
42     3, 31|     kłótnie a sprawy wszelkie, bo robota zaprzęgała w twarde jarzma
43     3, 31|     rzuciła w głos:~- To cygańska robota!~- Prawda, w lesie stoją!
44     3, 31|     serdecznie, iż pod jego okiem robota jakby szła prędzej i lekciej,
45     3, 32|          do poganiania.~Cóż, kiej robota szła niesporo!... ręce grabiały
46     3, 32|            Chłopy wracają, to nie robota im w głowie!~- Pewnie, tłuste
47     3, 32|         wpijało przypominając, że robota czekać nie może...~Uwijała
48     3, 33|          a ździebko poziewając za robotą się rozgląda.~Słońce wschodziło
49     3, 35|      Powiadali, że to Dominikowej robota albo i Balcerkowej; jedna
50     3, 36|          szła ochotna, siarczysta robota, a pod każden wieczór, kiej
51     4, 37|            któren przeniósł się z robotą na klepisko; kończył już
52     4, 38|         Jezus, dopiero to pójdzie robota, no!~Pogadywali gwarnie,
53     4, 41|            to w mig uwinęła się z robotą i nim Hanka zalepiła piec,
54     4, 41| przynaglał, gdyż do cna ustawały, robota bowiem była ciężka i znojna,
55     4, 41|         zipiąc.~- Nie la was taka robota - szepnął ze współczuciem. ~-
56     4, 41|        drzewo zwożą.~I na tartaku robota wrzała kiej w ulu, traczka
57     4, 41|           Nie szła mu w smak taka robota.~- Zawrzyj gębę i rób, co
58     4, 41|          prosiła, i wstał prędko, robota bowiem czekała i trza było
59     4, 49|           ani słóweczkiem, zajęta robotą i swoimi strapieniami, że
60     4, 49|        ich mór z takim prawem! To robota organistów! Jakże, dopuścim
61     4, 49|     ludzie i szła cicha, wytężona robota i nikto się już nie lenił,