Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |   kobiety żeniate, przechodzące mimo spozierały na nią z zazdrością
 2     1, 4 |  Wskazał oczami na wrony lecące mimo nad łąkami, nacisnął czapkę
 3     1, 4 |      zzuje...-powiedział ostro.~Mimo to Jankiel postawił przed
 4     1, 5 |        ciepło - zapewniał, lecz mimo to okręciła mu czerwonym
 5     1, 7 |      ciemię - dopiero przeszło. Mimo to miejsca sobie znaleźć
 6     1, 7 |    Jagna uparła się i nie piła, mimo próśb i namawiań.~- Nawet
 7     1, 8 |  Dominikową, co rzekła Jagna, a mimo to dufności w siebie nie
 8     1, 9 |     żałośnie...~Wieś była cicha mimo święta, drogi były puste,
 9     1, 10|        zdecydował natychmiast i mimo obawy przed Antkiem zawrócił
10     1, 12|    żałością a strachem.~A Witek mimo rozespania pobiegł na wesele.~
11     2, 15|      nie witali, a przechodzili mimo, krzesząc ślepiami jako
12     2, 15|       mlekiem, a Hanka ukucnęła mimo i z rozczuleniem wpatrywała
13     2, 15|     łuszczyła się ze skóry, ale mimo to urodny się jej widział
14     2, 15|  przesiadywał kamieniem w domu, mimo próśb Hanki, by szedł z
15     2, 17|      drogach prześwistywał, ale mimo to wieś huczała świąteczną
16     2, 17|          głucho jej jakoś było, mimo ciągłego gwaru i Józinych
17     2, 17|         okrzywdzić nie dał. Ale mimo to tak się ciskała po domu,
18     2, 17|       wodę święconą, a przeszła mimo i tak ją uderzyła oczami
19     2, 18|      przykazy.~Ale stary puścił mimo uszów te skargi, bo coraz
20     2, 18|    Ugryzie, pies zły! - szepnął mimo woli.~- Nie bój się, mnie
21     2, 19|     odszukiwać swojaków, że to, mimo ognia i lampy nad szynkwasem,
22     2, 19|         tym i Jagusi nakłaść, a mimo zmęczenia śmiał się najgłośniej
23     2, 19|       najpierwsza we wsi, a on, mimo że ze wszystkimi pogadywał,
24     2, 20|   Nastka śmiechem buchnęła, ale mimo to, gdy skończyła przekładanie,
25     2, 20|       podejrzenia.~Stary bowiem mimo najszczerszych usiłowań
26     2, 20|       sobie nieufności i prawie mimo woli, a dawał ciągłe baczenie
27     2, 21|     chustkę barzej na oczy, ale mimo to stary przy wymijaniu
28     2, 24|        chałupach. Kozłowa jedna mimo wszystko jazgotała głośno
29     2, 24|     południa smażono pączki, że mimo pluchy po całej wsi rozwłóczyły
30     2, 24|   groźne twarze, odsuwające się mimo woli kiej od zapowietrzonego,
31     2, 24|       kupkami i radzących cosik mimo deszczu i zimna.~Poszedł
32     2, 25|       nie da, tak i nie ustąpił mimo próśb, choć całą gromadą
33     2, 25|      taką nowinę rozgłosił, ale mimo to zakotłowało we wsi, że
34     2, 25|         zduszał w uściskach, to mimo wszystko, co myślała, oddawała
35     2, 25|      byli okrwawieni, pobici, a mimo to rzucający się na całe
36     3, 27| wyręczyć; nie popuściła jednak, mimo że już mdlały jej ramiona
37     3, 28|  łacniej z chałupy wygryźć.~Ale mimo tego żarła ją trwoga o niego
38     3, 29|         wnetki po przypołudniu, mimo wichury uprzykrzonej, zaroiło
39     3, 29|         się nie pokazywało, ale mimo to dzień posiewał dziwnie
40     3, 29|           odpowiedziała hardo i mimo że już prawie cały wieczór
41     3, 30|        jeno nie było widać, ale mimo to przed chałupą gwarno
42     3, 30|     przyłożyła, usnąć nie mogła mimo utrudzenia. Jakże!... toć
43     3, 30|         się w suche szmaty, ale mimo strachu wyszła potem na
44     3, 31|     jeszcze barzej urosła, gdyż mimo tych stróżowań zaraz pierwszej
45     3, 32| dzieciak wrzeszczał wniebogłosy mimo zabawiań starszych dzieci.
46     3, 32|        tam Antka nie zobaczy, a mimo to zatrzęsła się radością
47     3, 32|         cebra wstrząśniętego, i mimo wołań pognały na przełaj
48     3, 33|      Nie wierzyli mu zrazu, ale mimo to cała wieś się zakłopotała;
49     3, 33|         to zapobiec, kiej Jagna mimo próśb i błagań robiła jakby
50     3, 35| tłumaczył korzyści każdego. Ale mimo tych zabiegów na darmo byłyby
51     3, 35|        po co: prawie ją wygnała mimo próśb i płaczów... że gdyby
52     4, 37|      śpiewy i wrzaski.~A chłopi mimo kobiecych jazgotań i sprzeciwiań
53     4, 38|   galantą spiekę się miało, ale mimo to już od samego świtania
54     4, 39|         ale puszczając te słowa mimo uszów zawołała:~- A przypędzi
55     4, 39|        wzięła do pielenia, lecz mimo tego męczyły ją pogrozy
56     4, 39|    jęzory! - klął i przechodząc mimo domu Dominikowej zajrzał
57     4, 41|        Że zaś ziemia gliniasta, mimo niedawnego zbronowania,
58     4, 41|         zarobić na śmierć, lecz mimo tego nie zabił pamięci o
59     4, 48|   tobołami szły na zajdach. Ale mimo wczesnej godziny upał się
60     4, 49|    nawet podjeść jako tako, ale mimo tej ciężkiej pracy i takiego
61     4, 49|      wodzony przez pieska, lecz mimo spieki nikaj nie wstąpił,