Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |           cieniu i zapuścił wzrok w izbę.~Lampka tliła się nad okapem,
 2     1, 2 |          ogromną, mroczną po kątach izbę; stara, skulona przed kominem,
 3     1, 3 |           napełniać dużą, wybieloną izbę.~Jacek, już teraz jako woźny,
 4     1, 3 |        czarnymi kratami, dzielącymi izbę na dwie połowy, i rzucał
 5     1, 6 |             dom.~Cisza znowu objęła izbę.~Czasami deszcz uderzał
 6     1, 6 |            trzonie, i dym buchał na izbę... a cięgiem warczały wrzeciona
 7     1, 7 |       kominie i rozświetlał ogromną izbę, aż lśniły się szkła od
 8     1, 7 |            Głuche milczenie zaległo izbę. Rozważali se wszyscy tę
 9     1, 10|            Długie milczenie zaległo izbę, że ino te przysapki a dychania
10     1, 10|            się głownie potoczyły na izbę.~- A wy się miarkujcie,
11     1, 11|              jakie jeszcze zalegały izbę...~- Leż se, córko, leż...
12     1, 11|           że i trudno przejść przez izbę, po sieniach stali, w opłotkach
13     1, 11|        młynarzową wywiedły Jaguś na izbę, a druhny otoczyły ją wiankiem,
14     1, 11|         wichurą spódnice zapełniały izbę.~A parobcy z uciechy pięściami
15     1, 11|           skrzybot łyżek zapełniały izbę, a gdy sobie już nieco podjedli
16     1, 11|           całą. Kupami też zalegali izbę, przepijali i raili wesoło,
17     1, 11|     jaśniejszy, że światła bladły i izbę zalewał brudny, zmącony
18     2, 13|            się po kątach i obnażyły izbę, że stanęła w całej nędzy.~
19     2, 13|       uzbierało, i przewiedła przez izbę na dwór. Krowa się opierała,
20     2, 14|          długą sień.~Ogromną, niską izbę rozświetlał ogień, płonący
21     2, 14|              Muzyka umilkła i przez izbę przeszedł wysoki, blady
22     2, 14|           ciepła; ciemność ogarnęła izbę, tylko księżycowe światło
23     2, 16|             jej w rękach, uprzątała izbę, wzięła się pod wieczór
24     2, 16|           Uroczysta cichość zaległa izbę.~Boryna się przeżegnał i
25     2, 16|          kominie i rozświetlał całą izbę, aż lśniły się szkła obrazów
26     2, 17|      rzuciła kurom ziarna, zamietła izbę, uprzątnęła, co było potrza,
27     2, 17|         nową kapotę, wyszedł był na izbę i przyczesywał się przed
28     2, 19|        coraz większy gwar napełniał izbę i coraz częściej podzwaniały
29     2, 19|              że wrzawa przepełniała izbę, a tupoty taneczników rozlegały
30     2, 19|              oba krowy mogą popaść, izbę przymieść, gnoju urzucić;
31     2, 22|         niegłośno.~Cichość ogarnęła izbę, że jeno wrzeciona warkotały,
32     2, 24|       pamięci.~Uporządkowała prędko izbę i poszła do Weronki dziękować
33     3, 26|       pościeli. Miała to kiej swoją izbę albo i łóżko? Kątem zawżdy,
34     3, 27|        leżała ano na bok, twarzą na izbę, pierzynę snadź z gorąca
35     3, 27|          rozczerwieniając mrocznawą izbę, ptaki radośnie ćwierkały
36     3, 28|              aż para zapełniła całą izbę.~- Czekałem na was, bych
37     3, 28|         swojej stronie szlachtować! Izbę mi całkiem zapaskudzą -
38     3, 28|       skręcał i czerwonymi ślepiami izbę oblatywał rozważając cosik
39     3, 28|          grożąc.~Milczenie padło na izbę. Jambroż zakręcił się gniewnie,
40     3, 28|           przyłóż kulasów i sama se izbę wyporządź!... widzisz ją!...
41     3, 28|           aż głownie wyskakiwały na izbę.~Prawie przed samą północą
42     3, 29|        spałam zrazu, tak cugi przez izbę wiały, ale musiałam potem
43     3, 31|            się przez okno kładło na izbę smugą rozdrganą i gmerał
44     3, 34|        jakby wrzątkiem przepełniały izbę i na świat się rozlewały
45     3, 35|        szepty gorące zdały się całą izbę wypełniać błyskami, biły
46     3, 35|           zębach, strzykał śliną na izbę, długo medytował, długo
47     3, 35|            mu do głowy; postąpił na izbę i rzekł strasznie spokojnie,
48     3, 35|           taką złością, że padła na izbę jak długa, ale w ten mig
49     3, 35|             żelazo. Wrzask napełnił izbę. Jędrek, zanosząc się od
50     3, 35|             i rzucił kiej ocipką na izbę; potoczyła się i niby kloc
51     3, 35|             się naszło, że zapchali izbę, w sieniach się już gnietli,
52     4, 37|             wszystkich przed dom, a izbę zamknął, by wespół z Jagustynką
53     4, 37|        jałowcowe jagody zapełniając izbę kieby tą mgłą modrawą, w
54     4, 37|             Jagustynki oprzątającej izbę:~- Chociaż od tyla czasu
55     4, 39|           przechyliła się barzej na izbę i grożąc pięściami Jagusi
56     4, 39|     sprężyła pazury, aż skoczyła na izbę i, rozwścieklona do ostatka,
57     4, 39| wyprowadziła do sadu, że uprzątnęła izbę i nałożywszy jadłem dwojaki
58     4, 41|            jaże tuman mąki zapełnił izbę i buchał przez okna. Mamrotała
59     4, 42|            się ochfiarowała dać nam izbę, z dobrego serca.~- Z dobrego
60     4, 42|             Szymek jeszcze wybielał izbę a uprzątał wióry i śmiecie,
61     4, 47|             się już ku schyłkowi, a izbę zalały czerwone zorze zachodu,