Tom, Rozdzial

   1     1, 1 |          tabaki i rozłożył brewiarz, ale oczy ześlizgiwały mu się
   2     1, 1 |         brewiarza i poruszać ustami, ale co chwila gonił oczami siwki,
   3     1, 1 |            księdza pocałować w rękę, ale krowa szarpnęła ją w bok
   4     1, 1 |     zadyszana; usiłując powstrzymać, ale krowa ją pociągnęła, że
   5     1, 1 |              lasu chłopak z butelką, ale ten ujrzawszy księdza przy
   6     1, 1 |              na łbach puszczają...~- Ale kawalery zawdy - rzekła
   7     1, 1 |            odpusty chodzi!~- Prawda, ale czarownica to też jest;
   8     1, 1 |            znaczył je w powietrzu.~- Ale szkoda, ta graniasta to
   9     1, 1 |           krzepki to juści, że jest, ale już ma ze sześćdziesiąt
  10     1, 2 |       granuli arterie pod brzuchem - ale krew nie trysnęła, a ciekła
  11     1, 2 |            zaraz, kiej zachorzała... ale te baby to ino juchy do
  12     1, 2 |            za ogon, zaglądał w zęby, ale krowa dyszała chrapliwie
  13     1, 2 |                 Deszcz ano być może.~Ale wrzał złością i zmartwieniem,
  14     1, 2 |            szeroki rzemień z bioder, ale chłopak się nie pokazał.~
  15     1, 2 |          Boryna był skory zazwyczaj, ale stary klął tylko dzisiaj
  16     1, 2 |            ścianach; izba była duża, ale przygnieciona czarnym pułapem
  17     1, 2 |          bych się nieco przyogarnąć, ale takie ociążenie poczuł w
  18     1, 2 |           uwijała się wysoka postać, ale twarzy rozeznać nie można
  19     1, 2 |                 Juścik, ojcowa krowa ale i nasza strata - rzekł do
  20     1, 2 |             oganiając się od much.~- Ale... bom to winowaty... ale...
  21     1, 2 |            Ale... bom to winowaty... ale... borowy mię wygnał i jeszcze
  22     1, 2 |           chałupy przygnał.~Zamilkł, ale słychać było ciche, bolesne
  23     1, 2 |           Juści, że nie pierwszyzna, ale zawdy tak się bojam...bo
  24     1, 2 |             babami za łby wodziła... ale zawżdy żona i gospodyni! -
  25     1, 2 |        wszyćko leci, przez sito...~- Ale nie dam! - wykrzyknął prawie
  26     1, 2 |      dziadowi co dać abo i drugiemu, ale na gorzałę mają.~- Prawdę
  27     1, 2 |          dziad.~Boryna wzdragał się, ale w końcu, że słonina mocno
  28     1, 2 |             zimę szło. Nie chciałem, ale nieboszka peda: "Weźmiem,
  29     1, 2 |          jedna gęba więcej do miski. Ale nieboszka pedo: "Nie turbuj
  30     1, 2 |         ścierwę, cygana pieskiego!~- Ale do sądu trza wam iść.~-
  31     1, 2 |       wiedziałem ino, że o zasługi - ale zapłaciłem, na co świadków
  32     1, 2 |        wątpia, żem dorznąć musiał... Ale dworowi tego nie daruję...
  33     1, 2 |             daruję... Podam do sądu.~Ale wójt zaczął mu tłumaczyć
  34     1, 2 |         wójtowa.~Żachnął się Boryna, ale zamedytował głęboko, że
  35     1, 2 |             to bucha kiej z pieca.~- Ale, widzisz go, rozpustnik...
  36     1, 2 |          mógłby już być do pasionki, ale Maciejowi tego nie potrza,
  37     1, 2 |              tego nasienia panowego, ale ino wybieram takie, co by
  38     1, 2 |              że łasa na chłopaków.~- Ale, był to kto przy tym, to
  39     1, 2 |            siebie, ino tak pogadują. Ale trza mi iść - poprawił pasa,
  40     1, 2 |            jest - przygodziłoby się. Ale stara Dominikowa to pies...
  41     1, 2 |                pomyślał o dzieciach, ale wnet fala mocy i pewności
  42     1, 2 |         Lampka tliła się nad okapem, ale w kominie musiał się buzować
  43     1, 2 |        kochaneczku...~Słuchał długo, ale głos rychło przepadł i światła
  44     1, 2 |             cichu i zaraz legł spać.~Ale zasnąć nie mógł, to pierzyna
  45     1, 2 |            się nie żenić z Jagną?...~Ale w czas sobie przypomniał,
  46     1, 3 |          ziemi i szaro było jeszcze, ale już zorze rozpalały się
  47     1, 3 |              Witka, że czas wstawać, ale chłopak uniósł nieco senną
  48     1, 3 |           zwinął się i spał dalej.~- Ale, do samego słońca spał będziesz,
  49     1, 3 |               przykładał do kożucha, ale w końcu wstać wstał i łaził
  50     1, 3 |           sztywne, pogasłe jaskółki. Ale Kuba wziął ino w rękę, przyłożył
  51     1, 3 |               bo przymrozek galanty. Ale że to głupie nie poszły
  52     1, 3 |              z powrotem stróżować.~- Ale, złap wiater w polu - mruczał
  53     1, 3 |              Porwał się, by uciekać, ale już gospodarz chycił go
  54     1, 3 |             wziął się do obleczenia, ale zły był i zgryziony. Jakże,
  55     1, 3 |        kłyźnić się zaczęły o gronta, ale się jeszcze wagował, żeby
  56     1, 3 |              chto - Boryna, wiadomo. Ale dobrością z nimi się nie
  57     1, 3 |              dyć i kowal umieją...~- Ale, podzieliłby, się kiej wilk
  58     1, 3 |              jaką sztuczkę i zanieś, ale kowala nie wołaj.~-- Dobryście,
  59     1, 3 |            mu się zajrzeć do komory, ale się powstrzymał, bo Józka
  60     1, 3 |            spierę, że popamiętasz!~- Ale, pocałujta mę gdzieś... -
  61     1, 3 |         kilka stajań poszła raźniej, ale potem opadła i wlekła się
  62     1, 3 |              z Jewką, to u granuli - ale nie mógł sobie dać rady,
  63     1, 3 |              podskakiwał i turkotał.~Ale już nie drzemał, owiany
  64     1, 3 |            nie były jeszcze zaczęte.~Ale przed domem sądowym, co
  65     1, 3 |           gdzie moje pończochy?!..~- Ale! ścierwa, nie samowar!~Trwało
  66     1, 3 |        jeszcze głośniej popłakiwały, ale nie można było rozeznać,
  67     1, 3 |       chlipanie, abo i przekleństwo, ale te Jacek wnet przyciszał.~
  68     1, 3 |              izby ubyło nieco ludzi, ale w ich miejsce przybyło tyle
  69     1, 3 |            czarno łaciaty.~- Dobrze, ale skąd się wziął u was?~-
  70     1, 3 |             jakby go chycić chciała.~Ale Bartkowa rzuciła się do
  71     1, 3 |           zapowietrzona, pomyślałem. Ale nie uciekła, ino wciąż przede
  72     1, 3 |        poszła za nim, głupi uwierzy, ale nie sąd. Złodziej jucha,
  73     1, 3 |         czyśćca za to nie pożałuje - ale domagała się wielkim głosem
  74     1, 3 |              wśród płaczu i krzyków.~Ale świadkowie w rzeczywistości
  75     1, 3 |            jeno Boryna!... - wołała.~Ale już i sąd nie mógł powstrzymać
  76     1, 3 |              chociaż nie był winien, ale zawżdy bojał się ludzkiego
  77     1, 3 |          ktoś drugi przez nią sięga, ale kto?:..~Poszli z Dominikową
  78     1, 3 |              zmówic pacierz.~Poszła, ale w dobre dwa pacierze już
  79     1, 3 |         szkapę i piachy były srogie, ale rozebrało go nieco, że to
  80     1, 3 |   nieobycznie siedzieć jak te mruki, ale ino tyla tego było, żeby
  81     1, 3 |                 Nie on jeden, nie... ale po próżnicy ino grosz tracą...
  82     1, 3 |            oczami wpiła się w niego, ale Boryna, że człek był w latach,
  83     1, 3 |             swój miał i pomyślenie - ale że krwie gorącej był z przyrodzenia,
  84     1, 3 |              tak markoci i rozbiera, ale ni słówkiem nie pomogła,
  85     1, 3 |        niektórą...~- Prawdę mówicie, ale Pietrkowi wójtostwo do grdyki
  86     1, 3 |             w sobie krzepki jeszcze, ale która by ta poszła za mnie?..~-
  87     1, 3 |         Panajezusowego, przyjdzie.~- Ale co się przódzi narodu namarnuje,
  88     1, 3 |           przyszedł.~- Czasy! Juści, ale i ludzie są winne. A kowal
  89     1, 3 |         świeciło im prosto w twarze, ale nic to - robota, śmiechy,
  90     1, 3 |            świsnął batem i odjechał, ale raz w raz się obracał za
  91     1, 4 |          kolana bolały od klęczenia, ale nie ścierpiał...~- Widzi
  92     1, 4 |        pacierza...~Kończył wreszcie, ale już nie mógł wytrzymać,
  93     1, 4 |             jął z nim baraszkować.~- Ale, gził się cięgiem będzie,
  94     1, 4 |              czekał, aż przedzwonią, ale że nie mógł się doczekać,
  95     1, 4 |       ogrodzie z brewiarzerm w ręku, ale raz wraz potrząsał gruszą,
  96     1, 4 |      posadzce, żeby jej nie powalać.~Ale i ksiądz zaraz wyszedł z
  97     1, 4 |              Kuba podjął go za nogi, ale był tak ogłuszony radością,
  98     1, 4 |            to zajączka, to grzybków, ale nigdy jeszcze tyla nie dostał;
  99     1, 4 |         ciśnie, gdzie go nie wołają. Ale Kuba nic sobie z tego dzisiaj
 100     1, 4 |             wyszedł i z innymi Kuba, ale się dzisiaj nie śpieszył
 101     1, 4 |              wojnie o wiano żonine - ale nic nie wymiarkował, bo
 102     1, 4 |           wił się za nią niby tęcza.~Ale Jagna nie widziała zazdrosnych
 103     1, 4 |            strach, żeby nie poznali.~Ale że obiad był syty a długi,
 104     1, 4 |                 Będę żarł ziemniaki, ale mi ich niktój nie wymówi.~-
 105     1, 4 |          Antek zrywając się z ławki, ale padł zaraz, bo Hanka ujęła
 106     1, 4 |           brogiem, aby się przespać, ale spać nie mógł, ciężyło mu
 107     1, 4 |           rozlega?~- Mechanik jucha! Ale pięć rubli trza mu za taką
 108     1, 4 |              postękiwał z tęskności, ale nie poszedł zaraz, bo akuratnie
 109     1, 4 |            za odrobek ojcu.~- Gęste, ale ojcowe lepsze, idzie kiej
 110     1, 4 |              wołała za nim żałośnie, ale ani się odwrócił.~Obwinęła
 111     1, 4 |           Chciała przysiąść do Kuby, ale przypiął się plecami do
 112     1, 4 |          muzyka czasem pobrzękiwała, ale nikto nie tańcował jeszcze,
 113     1, 4 |     siedzieli za stołami pod ścianą, ale rozeznać nie rozeznał, kto
 114     1, 4 |          zahurkotał i pobrzękiwał... ale wnet cichość zalegała.~Kuba
 115     1, 4 |            to?~- Może dolać araku?~- Ale... nie chwaci... - Przeliczył
 116     1, 4 |            już nawet brał się wyjść, ale jucha harak tak zapachniał,
 117     1, 4 |         Zastrzeliłby Kuba sarnę?..~- Ale, z pięści nie zastrzeli,
 118     1, 4 |           idzie sobie do diabła !...~Ale Kuba nie zapłacił i nie
 119     1, 4 |             i przepijał do drugiego, ale z rzadka, bo nie na pijaństwo
 120     1, 4 |            Niewiela ludzi tańcowało, ale tak ostro przytupywali,
 121     1, 4 |           wywracały się kieliszki...~Ale ochoty wielgiej nie było,
 122     1, 4 |              miał zbity i podrapany. Ale że dzisiaj ochlał się zaraz
 123     1, 4 |             i naganiał go do ożenku, ale Franek słuchać nie chciał,
 124     1, 4 |          kiedy był ten grosz gotowy, ale zdarzyć się mogło ,co kum
 125     1, 4 |             wyrobek chodzić musiała, ale że nikto nie odpowiadał,
 126     1, 4 |           Czyjeż by - a dworskie!-~- Ale! Daliśta dziedzicom, to
 127     1, 4 |    dziedzicom, to odbierać będzieta! Ale cudzym już się rządzą -
 128     1, 4 |          swoje trzy grosze jak i ty! Ale, nauczyciel jaki, Żydom
 129     1, 4 |        Pyskacz jeden!...Wiem ja... - ale już nie skończyła, bo ją
 130     1, 4 |             zaraz pomstując z cicha.~Ale już i karczma pustoszała,
 131     1, 4 |            go Jankiel budzić musiał, ale parobek wstać nie chciał,
 132     1, 4 |              całego rubla przepił... ale że jeszcze nie wytrzeźwiał
 133     1, 4 |         czego by twardego do ręki... ale zapomniał wnet i chwycił
 134     1, 5 |             Południa były słoneczne, ale tak martwe i nieme, że poszumy
 135     1, 5 |       deszcze, krótkie były jeszcze, ale zimne i coraz częściej przeciągały
 136     1, 5 |              trudno w to wszystko... Ale chciwie słuchał, jako że
 137     1, 5 |             u was nie było... Juści, ale ino... - urwał zakłopotany.~-
 138     1, 5 |            zasług dodać.~Kuba wypił, ale że go już nieco zamroczyła
 139     1, 5 |           popsuło - zawołał. Boryna, ale Kuba szedł już za myślą
 140     1, 5 |           wytrzeźwiał z rozmarzenia, ale hardości nie stracił, bo
 141     1, 5 |              pieniędzy wywalić musi, ale wagować się nie było co,
 142     1, 5 |              mocy wielkiej nie miał, ale na gospodarstwie się znał -
 143     1, 5 |            ranem upadł mocny deszcz, ale po wschodzie przetarło się
 144     1, 5 |              Bóg zapłać. Doszedłbym, ale jak powiadają, zawżdy milej
 145     1, 5 |         sąsiedzi, jak kto siedzi!...~Ale Boryna, nierad tym wypominkom
 146     1, 5 |            to ta jeszcze jest dosyć, ale co z tego za profit!~- Pochówków
 147     1, 5 |            usprawiedliwiał Boryna.~- Ale i z tego, że ludzie o zbawienie
 148     1, 5 |         juści... - potakiwał Boryna, ale nie jego tumanić, wiedział
 149     1, 5 |             dochtora praktykuje...~- Ale, księdzem by być takiemu
 150     1, 5 |              że to od młynarczyka.~- Ale, prawda była, młynarzowa
 151     1, 5 |            ze śmiechem.~Przejechali, ale organiściuch parę razy obracał
 152     1, 5 |               co było za klasztorem.~Ale szedł wolno, że to ciżba
 153     1, 5 |          targowali rzeźnicy maciorę, ale mało dają...~- Świnie drogie?~-
 154     1, 5 |          Ocyganiają, jak ino mogą... ale, ma ci słoninę na jakie
 155     1, 5 |            Wieprzak chudy na bokach, ale portki ma niezgorsze na
 156     1, 5 |           Boryna sięgnął za pazuchę, ale się wstrzymał, jakby go
 157     1, 5 |           twarz Jagny między wozami, ale nim doszedł, sczezła gdzieś
 158     1, 5 |     baczeniem można było przejechać, ale wnet się na niego natknął.
 159     1, 5 |              ci wnet ześniedzieje... Ale, pszenica czysta jak złoto.~-
 160     1, 5 |        czysta jak złoto.~- Może być, ale wilgotna... Kupię na miarę
 161     1, 5 |          Juści, że mu się to należy, ale dworowi też - rzekł twardo.~-
 162     1, 5 |              by było jeszcze lepsze. Ale to się jakoś zesztukuje,
 163     1, 5 |           Bóg zapłać za dobre słowo, ale mi matki trza poszukać.~-
 164     1, 5 |            szła za nim wskroś ciżby, ale gdy weszli między płócienne
 165     1, 5 |              w tym głowa, weź ino...~Ale Jaguś przez siłę i z żalem
 166     1, 5 |        westchnieniem zdjęła chustkę, ale wzięła się targować, bo
 167     1, 5 |           przysiądźmy se ździebko.~- Ale, do matki mi czas.~- Nie
 168     1, 5 |              często sobie westchnęła ale już ją odchodziła smutność,
 169     1, 5 |           żaden ni pociotek nawet... ale już starego nie było.~Pociągnęła
 170     1, 5 |         Jaguś cięgiem w myśli stała, ale nim doszedł, spotkał się
 171     1, 5 |         redzą, żeby do sądu podać... ale...~- Podaj. Powiem ci, gdzie
 172     1, 5 |            na pisarza dam rubla...~- Ale se myślę, że po dobremu
 173     1, 5 |              był już tam i Jambroży, ale nie pił, siedział w kącie
 174     1, 5 |        wyrzekał.~Wypili raz i drugi, ale w milczeniu, bo obaj dość
 175     1, 5 |               Zabronić nie zabronię, ale...~- Jak mi się spodoba,
 176     1, 5 |             ty, jucho, aż się kurzy, ale jutro przyjdź, ciołka dostaniesz,
 177     1, 5 |              rozeszli się w zgodzie, ale jeden drugiemu nie uwierzył
 178     1, 5 |          południe zaświeciło słońce, ale tylko tyla, coby kto lustrem
 179     1, 5 |             na drzewo abo i w błoto, ale się rychło podnosił i cięgiem
 180     1, 6 |  gdzieniegdzie młócono po stodołach, ale z rzadka, bo wieś cała była
 181     1, 6 |            La chłopa to już lata ma, ale i morgów ma tyla, że się
 182     1, 6 |          drugą się ożenił.~- Prawda, ale i drobiazgu po nieboszczce
 183     1, 6 |            pięcioro...~- Rzekliście! Ale ino głupie uwierzą, że la
 184     1, 6 |          wierzchu.~- Bóg wam zapłać, ale też mocni jesteście, że
 185     1, 6 |    powtórzyła obzierając się za nim, ale już zniknął w mgle, tylko
 186     1, 6 |             nich robią... - myślała, ale bez zazdrości, nie słuchając
 187     1, 6 |              całkiem zabaczyła!...~- Ale?... - zagadnęła Dominikowa
 188     1, 6 |            zanieść na wotywę, dawno, ale jutro zaraz zaniesę.~- Przysłałby
 189     1, 6 |              na całą wieś, rodowy... ale wdowiec.~- Dziecków cudzych
 190     1, 6 |            we wsi najmądrzejsza...~- Ale i za starym też uciechy
 191     1, 6 |              swoich części mają...~- Ale może zapisać to, co jego...
 192     1, 6 |             Juści, że stary on jest, ale krzepki jeszcze, i ludzki,
 193     1, 6 |        wstążkę i chustkę... juści... ale i Antek by kupił to samo...
 194     1, 6 |            wiatr, zaglądały w szyby, ale wnet zapomniała o nich,
 195     1, 7 |           się gdzie nie przejaśnia - ale nic, kromię burych chmur,
 196     1, 7 |              i zabudowania za sadem, ale całkiem nie wiedziała, na
 197     1, 7 |           bieżyć we świat, do ludzi, ale co się przyodziała na głowę
 198     1, 7 |               zapasek... kaftanów... ale nie cieszyło ją tu dzisiaj,
 199     1, 7 |       trzydziestce, kawaler jeszcze, ale żenić się nie chciał, że
 200     1, 7 |             cicho i chciał ją objąć, ale wysunęła się prędko i szła
 201     1, 7 |              zeszła abo i kto drugi, ale nie zdążyła, bo Mateusz
 202     1, 7 |          Zatrzepotała się kiej ptak, ale nie jej moc wyrwać się takiemu
 203     1, 7 |        leciała przez ręce kiej woda, ale puścił ją, bo posłyszał
 204     1, 7 |        chciał ją w rękę pocałować.~- Ale, suka ci była matką, nie
 205     1, 7 |    pochwyciła za żelazny pogrzebacz.~Ale i na tym skończyła, bo Mateusz
 206     1, 7 |            aż zmartwiała ze strachu, ale kiedy słowa matki dojęły
 207     1, 7 |              piętnaście papierków... ale może to i dobrze, że są
 208     1, 7 |      lubością przyglądała się córce. Ale, tego złodzieja Kozła pono
 209     1, 7 |         resztą złości.~Jagna wyszła, ale jeszcze z drogi słyszała
 210     1, 7 |          znosili kapustę ze stodoły, ale częściej kurzyli papierosy
 211     1, 7 |          przeciech...~Jagna zmilkła, ale poczuła dziwną ochotę choćby
 212     1, 7 |             dziad, kto go tam wie... ale pobożny człowiek i dobry...
 213     1, 7 |        dzieci uczy... powiedają... - ale Kłębowa urwała z nagła,
 214     1, 7 |            obroniła i pomogła wstać, ale też pomstował, pomstował...~
 215     1, 7 |         pokrył mu czoło; tęgo robił, ale śmiał się cięgiem i przekpiwał,
 216     1, 7 |              oczy i czerwieniła się. Ale nikt tego nie widział prócz
 217     1, 7 |        chciała dalej coś o tym rzec, ale ją zgromiły drugie, że to
 218     1, 7 |        mruczała nie mogąc utrafić.~- Ale, siedzita i nie wiecie,
 219     1, 7 |              jeszcze za Mateuszem...~Ale te wywody przerwał Boryna
 220     1, 7 |             się przysiąść do Jagusi, ale się wagował, że to tak na
 221     1, 7 |          kiszkach burczało z głodu. ~Ale rychło skończyli i podnieśli
 222     1, 7 |           misie... Spóźniliście się, ale jeszcze dla was będzie... -
 223     1, 7 |              z życzliwą ciekawością, ale gdy przysiadł do jadła,
 224     1, 7 |            dziwną ochotę się spytać, ale gdzie by to zaś mogła, wvśmiałby
 225     1, 7 |         sercu nie wiadomo za czym...~Ale chłopak grać nie przestał,
 226     1, 7 |         robota - zauważy ł Boryna.~- Ale, Witek by ta psa krzywdził,
 227     1, 7 |            było jeszcze kawał drogi, ale że już tych świętych nóżków
 228     1, 7 |              by się nie schronił....~Ale co przysiadł, to i nie odzipnął
 229     1, 7 |                 ino chycić pazurami.~ale juści, że nie śmiały, bo
 230     1, 7 |             swojej świętej osobie...~Ale i Panu Jezusowi dość było
 231     1, 7 |             się dobierał do mięsa... ale Pan Jezus, jako że był litościwy
 232     1, 7 |        głodny - i rzucił mu z torby.~Ale pies się rozeźlił i zapamiętał,
 233     1, 7 |          trawy na łąkach - aż gęsto.~Ale w kościele było pusto, bo
 234     1, 7 |               zgonione i bezpańskie.~Ale chłopi jeli krzyczeć, jeli
 235     1, 7 |          kijaszek i chciał odejść...~Ale już Go naród poznał i kiej
 236     1, 7 |        bezbożniki my, złe my ludzie, ale ostań!... Ukarz, bij, ale
 237     1, 7 |            ale ostań!... Ukarz, bij, ale ostań!... Sieroty my opuszczone,
 238     1, 7 |            Poszłabym i za czwartego, ale nie za ciebie, boś za głupi
 239     1, 7 |             rozmytą przez deszcze...~Ale wójt przódzi, skoro jeno
 240     1, 7 |              ze starym na osobności, ale tak cicho, że nikt nie usłyszał,
 241     1, 7 |           Bóg zapłać za ugoszczenie, ale dobrze całkiem nie było.~-
 242     1, 7 |        chytrze ciągając go za język, ale Boryna, choć i miał już
 243     1, 8 |         latach!~- Juści że niemłody, ale mu nie odmówią... nie, gospodarz
 244     1, 8 |            Juści, że po prawie jego, ale po sprawiedliwości i dzieciński
 245     1, 8 |          pognać, by poszli prędzej - ale ostał w domu, bo go powstrzymywały
 246     1, 8 |                  zaczęła ironicznie, ale widząc, że stary się schmurzył,
 247     1, 8 |             Jezusowa łaska, dobra... ale zawdy wolałabym ja pogospodarzyć
 248     1, 8 |             i wnet przystał do nich, ale niedługo pili, bo Maciej
 249     1, 8 |              na kapuśnisku ździebko, ale teraz nie dojedzie - odpowiadała
 250     1, 8 |             na nią łakomymi oczami - ale w końcu zaczął:~- Że to
 251     1, 8 |          poczekać.~- Juści, że może, ale my nie znajdziemy urodniejszej
 252     1, 8 |    czerwieniła, odwracała do ściany, ale w końcu, przysłoniwszy twarz
 253     1, 8 |              chciała do niej bieżyć, ale ją wójt zatrzymał.~- I ciele
 254     1, 8 |          jako te grusze na miedzach, ale słuchali się matki kiej
 255     1, 8 |           Amen! - bełkotał~Jambroży, ale że, więcej godziny popijał,
 256     1, 8 |          wszystko.~- Bóg wam zapłać, ale miarkujcie ino, że to starsi
 257     1, 8 |            bez to i swatów posłałem, ale bójcie się Boga, sześć morgów
 258     1, 8 |             wpół i wiódł do gromady, ale mu się wymknęła i podeszła
 259     1, 8 |            wołać, żeby się zbierali.~Ale Szymek już był spity, to
 260     1, 8 |              wygonię... psiachmać...~Ale stara grzmotnęła go ino
 261     1, 8 |              i wyprowadził na drogę, ale Szymka widać rozebrało powietrze ,
 262     1, 8 |                  zmierzył do mnie... ale trafisz mę gdzieś... wraziłem
 263     1, 8 |             niewyraźnie spod ściany, ale się nie doczekał, bo naraz
 264     1, 9 |         wozie chciał był Jagnę brać, ale tyla wziął, co pięścią a
 265     1, 9 |             naszczekiwał i zaganiał, ale na darmo, bo nie uradził.~
 266     1, 9 |           tak dostałem przykładem... ale się zwaliła... ino kopała
 267     1, 9 |               dacie? Co? - błagał.~- Ale.. proch to myśli, głupi,
 268     1, 9 |        bosych nogach srodze deptali, ale się pchał, jak mógł, choć
 269     1, 9 |              ostatnią parę puścić... ale nie dostojał tak, bo go
 270     1, 9 |            on pacierz jeden i drugi, ale zmorzyły go w końcu monotonne
 271     1, 9 |               w beczki drugie kładą, ale tym biedotom nic z tego.,.
 272     1, 9 |             oglądał się bacznie...~- Ale, zobaczysz ta... to ino
 273     1, 9 |              Ociec gront swój mieli, ale służyli we dworze za furmana...
 274     1, 10|           każdemu z osobna to mówię, ale wy jak te psy tylko nastajecie
 275     1, 10|             trafiła na plebanię... - Ale w dzień ją zaprzęgali...
 276     1, 10|         widziałem po naszej stronie, ale jeszcze przed zmrokiem.~-
 277     1, 10|            choć ta i ślepa, i stara, ale zawżdy człowiekowi powinna
 278     1, 10|              choćby i ukrzywdziciel, ale że ojciec rodzony, to już
 279     1, 10|             Ociec chce się prawować, ale Kłąb i te, co z nim trzymają,
 280     1, 10|        Głupstwa pleciesz, mój drogi!~Ale Antek już nie słuchał, rzucił
 281     1, 10|              choć zakląć ze złości - ale go wnet cosik poderwało
 282     1, 10|           rady i on nijakiej nie da, ale między ludźmi nieco posiedzi,
 283     1, 10|              i bić aż do śmierci!...~Ale kogo?... Nie, nie wiedział,
 284     1, 10|            Uczony, jak wziąć trzeba, ale nie, kiej co dać komu...~
 285     1, 10|             nie, kiej co dać komu...~Ale Antkowi już się odechciało
 286     1, 10|        Chciałam i ja tam słać Jaśka, ale mój nie da, że to u ojca
 287     1, 10|        gotowi się chycić za orzydla, ale opadli wnet, bo Antek rzekł
 288     1, 10|              mówię tego do ciebie... Ale swojego nie dam, choćbym
 289     1, 10|              zasłaniając sobą wójta, ale Antek już na nic nie zważał,
 290     1, 10|             dobrze abo i nie będzie, ale trza wszystko wyłożyć !...~-
 291     1, 10|              Juści, że zapis zrobił, ale póki żyje, to zawdy go może
 292     1, 10|              na mnie i na twoją...~- Ale go nie dał tobie ni mojej!
 293     1, 10|             i poszedł ku młynarzowi, ale po drodze wstąpił jeszcze
 294     1, 10|        Dłużyło mu się w domu czekać.~Ale szedł wolno, przystawał
 295     1, 10|              Cygan on jest i judasz, ale może i dobrze redzi... Juści,
 296     1, 10|             ten grosz jaki zbierze...ale zabaczy często dać jeść
 297     1, 10|             sam je brał do siebie.:. ale kożuszysko się wytarło i
 298     1, 10|          córka... on dobry człowiek, ale cięgiem na wyrobku... jakże...~-
 299     1, 10|        Rzetelni jesteście, prawda... ale i te parę złotych, co od
 300     1, 10|          czym mu już i przywtarzała, ale niedługo to trwało, bo wpadła
 301     1, 10|          ubijał i zakładał żerdkami, ale mu ręce drżały i raz w raz
 302     1, 10|               to i poszła! - myśłał.~Ale przyszły nań wspomnienia,
 303     1, 10|            Jagną żenić, bo ona moja! Ale strach podnosił mu włosy
 304     1, 10|            to wam rzeknę~- To wiemy, ale nie o to przyślim -~- A
 305     1, 10|          oczy, jarzące jak u żbika...ale się jeszcze hamował, choć
 306     1, 10|             Chcecie, to i zapiszcie, ale to, co ostało, odpiszcie
 307     1, 10|           orzydle i gotów był bić... ale stary jeszcze się hamował,
 308     1, 10|   przylecieli z podwórza pod okna... ale nic rozeznać się nie rozeznali,
 309     1, 10|          wara... - i jął nią trząść, ale już Antek przyskoczył i
 310     1, 10|        kobiety chciały ich rozerwać, ale przewalili się na ziemię
 311     1, 10|             i siadł przed kominem...~Ale uspokoić się nie mógł, bo
 312     1, 10|               Jakże, na Jagusię... - Ale wnet przychodziło mu do
 313     1, 10|        wiadomo! - wykrzyknął w głos, ale coraz więcej mu się przypominało
 314     1, 10|            mają szczekać! Ścierwa! - ale żarły go te wspominki jak
 315     1, 10|              prawie do północka pił, ale robaka nie zalał... jeno
 316     1, 10|       obwiązaną w okrwawioną szmatę, ale się uniósł nieco.~- Wynośta
 317     1, 10|               bo Antek podniósł się, ale nic nie odpowiadał... i
 318     1, 10|             obrządkiem gospodarskim.~Ale Kuba rozchorzał naprawdę,
 319     1, 10|            zgodę czynić między nimi, ale ni syn, ni ojciec mówić
 320     1, 10|          szczękały kiej we febrze... ale ni jednego słowa nie rzekł,
 321     1, 10|           wył... Witek go nawoływał, ale pies nie słuchał, biegał
 322     1, 11|             cicho chodziła po izbie, ale raz w raz poglądała na Jagnę,
 323     1, 11|        chciała ostro wołać na Jagnę, ale Jaguś usnęła, równy, cichy
 324     1, 11|                    Słucham, słucham, ale tak mówicie, jakbym swojego
 325     1, 11|             jakieś wyrachowanie, ma! Ale pilnowała go będę... Z Antkami
 326     1, 11|             i zapis oddała... co?...~Ale Jagna już nie zdążyła rzec,
 327     1, 11|        wśliznęło się do jej serca... ale nie czas było medytować,
 328     1, 11|            cieniach siwiało jeszcze, ale ze strzech skapywał zamróz
 329     1, 11|             jednej chmurki nie było.~Ale na pogodę nie szło, bo wrony
 330     1, 11|               choćby w cały świat... ale gdzie? Abo to wiedziała!
 331     1, 11|              buntować przeciw niemu, ale z nagła wspomnienia tego
 332     1, 11|              co inszego się wydawać. Ale, będzie tu nowe porządki
 333     1, 11|            kij i torbę na starość...~Ale Jagna mądrych przykładów
 334     1, 11|           przekładała i Jagustynka , ale jak to ona, zawżdy z przekpinami
 335     1, 11|            patrzyć- naganiała matka.~Ale Jaguś nie pośpieszała, chodziła
 336     1, 11|        zrywała i zaczynała sprzątać, ale robota leciała jej z rąk,
 337     1, 11|            Bożej - co było i prawdą, ale naród to sobie rozumiał,
 338     1, 11|        jaskrawo i z wolna przygasał.~Ale w Lipcach huczało jakby
 339     1, 11|           się a do środka zapraszał, ale wójt z Szymonem ujęli go
 340     1, 11|             graniem i przyśpiewkami.~Ale Jagusi nie było, przystrajały
 341     1, 11|            ostro, aż im ręce mdlały, ale Jaguś jakby zaczęła dopiero,
 342     1, 11|            Jagusia, choć mocna była, ale rychło zmiękła i jęła mu
 343     1, 11|             przetańcowali parę razy, ale krótko i bez wielkiej ochoty,
 344     1, 11|              zaraz, po pierwsze... - ale nie wywiódł do końca, bo
 345     1, 11|          znosić na stoły i ustawiać.~Ale gospodarze nie zaniechali
 346     1, 11|            zejść i coś postanowić... ale nie skończyli, bo wszedł
 347     1, 11|          dorzucił poważnie Jambroży, ale cicho, bo już pijany był,
 348     1, 11|          juści, mnie to nic do tego, ale tak myślę, że się Antkom
 349     1, 11|              Pan Jezus nie rychliwy, ale sprawiedliwy...~- O Antku
 350     1, 11|             piekielnica, to wiadomo, ale chłopaki też niezguły i
 351     1, 11|       krzywda i komu sprawiedliwość, ale to, co tam po sąsiedzku
 352     1, 11|        weselnicy pościągali do kupy.~Ale nie potrza ich było długo
 353     1, 11|        prześmiewały się między sobą, ale że im się to zmierziło rychło,  
 354     1, 11|            zalecał, a mocno głupawy, ale że to jedynak na dziesięciu
 355     1, 11|        porwały się niby to ją odbić, ale starsze i chłopi bronili,
 356     1, 11|      zwiniętych, grubych warkoczach, ale jeszcze się urodniejsza
 357     1, 11|         barzej przytykliwe i kolące.~Ale nikt na to nie baczył, bo
 358     1, 11|       zebrali!~Sielny karwas grosza, ale mucha to la Dominikowej,
 359     1, 11|          jeden drugiego nie słyszał, ale nic to, bo i tak jedno czuli,
 360     1, 11|            Jutro powrócimy~Na popas!~Ale nikt ich nie słuchał!~
 361     1, 12|       kiełbasę i wtykał mu do pyska, ale Łapa nie rwał się do jadła,
 362     1, 12|      schorzałym głosem, wołał długo, ale Witek spał jak kamień, dopiero
 363     1, 12|            gorąco na wolę i niewolę, ale zapominał słów, sen nań
 364     1, 12|              blednącymi gwiazdami...~Ale dzień był jeszcze daleko.~
 365     1, 12|       Tańcowali jeszcze w najlepsze, ale Jambroży był spity już swoim
 366     1, 12|           znająca była na chorobach, ale stara z kumami siedziała
 367     1, 12|         wylekujesz!- zaczęła wesoło, ale skoro się przyjrzała jego
 368     1, 12|          Zamrę?~- W boskiej to mocy, ale widzi mi się, że Kostusi
 369     1, 12|             obroku, a za nim reszta, ale nie zdążyły się jeszcze
 370     1, 12|            ktoś niektoś przejeżdżał, ale z rzadka, a teraz zasie
 371     1, 12|            ledwie odczute brzmienia, ale je chwytał w lot i rozpoznawał.~-
 372     1, 12|     zajączkami się dzieli... Cie!... Ale kulasem za tę spółkę zapłacisz...~
 373     1, 12|              Jakby kto ręką odjął... ale do szpitala trza ci zaraz
 374     1, 12|               że jakby ręką odjął... Ale Boryna by mnie wygnał...
 375     1, 12|           wył i szamotał się w męce, ale przez te łzy i rozpacze
 376     1, 12|          któren wrzasnął: "da dana", ale wnet cichli, ochoty jeszcze
 377     1, 12|              się ojcu przypochlebić.~Ale zabawa szła nietęgo, juści,
 378     1, 12|              ugaszczać a przyjmować, ale matka do niczego się jej
 379     1, 12|        niepokojem naglądała do syna.~Ale dopiero gdy nadszedł wójt -
 380     1, 12|               wójt pomógł rzetelnie, ale i gorzałka zrobiła swoje.
 381     1, 12|           potańcować, to nie grzech!~Ale nim grajkowie zrozumieli
 382     1, 12|             w pysk, bierz, bo twoje, ale mnie nie ruchaj, nie uredzisz.~-
 383     1, 12|            rozpozna i jego to rzecz, ale widzi mi się, że gospodyni
 384     1, 12|        skoczył z batem, pies umilkł, ale rozległy się piski i tętent
 385     1, 12|              głupi, że sobie pomoże, ale twardy chłop, ale zawzięty!
 386     1, 12|            pomoże, ale twardy chłop, ale zawzięty! Jezus, żeby sobie
 387     1, 12|      Odleciała? Dziobnąłem dwa razy, ale mnie zamroczyło... - szeptał.~-
 388     1, 12|            się ino wyzbyłenn do cna, ale zdrowszym!~Leżał spokojnie
 389     1, 12|             samo jabłko... zabolało, ale noga od jednego razu nie
 390     1, 12|        Począł glamać, pogryzać, żuć, ale nie mógł nic przełknąć.~-
 391     1, 12|         Wziął się ostro do kiełbasy, ale nie mógł, nie chciało mu
 392     1, 12|           bal se sprawię - pomyślał.~Ale i potem nie mógł, zapadał
 393     1, 12|              Kuba nasłuchiwał zrazu, ale rychło zapomniał o wszystkim,
 394     1, 12|       serdecznie:~- Ceśka, Ceś, Ceś!~Ale już dusza wychodziła z niego
 395     1, 12|             w karczmie na poprawiny, ale teraz już poczęli rozchodzić
 396     2, 13|             że dzwoniła jak żelazo - ale skoro dzień nastał, uciekły
 397     2, 13|            wszelki odetchnął z ulgą.~Ale wichry wiały wciąż, bez
 398     2, 13|         siedzieli i końca wyglądali, ale noce były nie do wytrzymania,
 399     2, 13|        jeszcze burzyła i nie dawała, ale brzegi leżały już skute
 400     2, 13|           czasu przedmuchnęły świat, ale już miętsze i nie tak swarliwe,
 401     2, 13|       przydrożnych topolach wsparło. Ale posępnie było, szaro i głucho.~
 402     2, 13|             Noc się rychlej zrobiła, ale śnieg nie przestawał, sypał
 403     2, 13|            niekto wyjeżdżał saniami, ale zawracał rychło, bo drogi
 404     2, 13|           prószyło jeszcze niekiedy, ale tak jakby kto worek z mąki
 405     2, 13|         światem, że i znać nie było, ale niebo spochmurniało, wrony
 406     2, 13|        trajkocze, chocia nie potrza, ale to nie bez złość, nie... -
 407     2, 13|               napierał mi się Filip, ale jeżeli chcesz... to juści,
 408     2, 13|            na wyrobek iść, markotno, ale co począć, co? Żeby to ona
 409     2, 13|             gotów był ją rozdzierać. Ale żalu do niej nie miał.~-
 410     2, 13|              był bolesny i jątrzący, ale go sobie przewłóczył przez
 411     2, 13|   dzieciskach niech kobieta zabiega, ale sama czysta krzywda go piekła
 412     2, 13|            napraszał się nie będzie, ale i po kątach krył nie będzie
 413     2, 13|            Kiej na udry, to na udry! Ale dlaczego to wszystko? Że
 414     2, 13|           Starego to robota, starego ale zapłacone miał będzie za
 415     2, 13|             przódzi o tej sprzedaży, ale nie śmiała zacząć, bo Antek
 416     2, 13|             ino nie jątrzyć hałasem, ale coraz częściej spozierała
 417     2, 13|             szkoda krowy... juści... ale kto nie ma grosza, nie umacza
 418     2, 13|          trześni rosło przed oknami, ale tak były zasypane, że ino
 419     2, 13|            jakby tam chmura wisiała.~Ale Antek niedługo się błąkał
 420     2, 13|           też w płaczliwy wtór biły. Ale po próżnicy lamenty a płacze,
 421     2, 13|           swoim, opuścił coś niecoś, ale niewiela, bo po prawdzie
 422     2, 13|          pięćdziesiąt rubli jak nic. Ale gdzie mus pogania, tam bieda
 423     2, 13|             był sprzedaży poniechać, ale kupcy wrócili i jak zaczęli
 424     2, 13|           wnet i utonęły w kurzawie, ale Antek z miejsca się nie
 425     2, 13|            odwracał się raz i drugi, ale już nic nie było widać pod
 426     2, 13|             sań zapełnionych ludźmi, ale choć pilnie patrzył, nie
 427     2, 13|           zapamiętale ku alkierzowi, ale od drzwi zawrócił, zabrał
 428     2, 14|           dzień się nieco rozjaśnił, ale ino tyla, coby kto łuczywem
 429     2, 14|             głos tu będzie zabierać, ale, błoto już jej przeszkadza,
 430     2, 14|              zbóje są i uprzykrzone, ale trza... a sobie tabaki...
 431     2, 14|                 Za chłopa to zjecie, ale i za dziecko nie zrobicie...~-
 432     2, 14|       przywalony i galanto oklepany.~Ale mroczeć już poczynało, gdy
 433     2, 14|         wełnę. Pakulinie miałam dać, ale weźcie wy; tylko na kółku
 434     2, 14|          zapłać pani za wspomożenie, ale widzi mi się, co nie udźwignę
 435     2, 14|            Jeszcze raz podziękowała, ale ciszej jakoś i chłodniej -
 436     2, 14|             przed Szymonową chałupą, ale wejść nie weszła, nie śmiała
 437     2, 14|              by choć oczy nacieszyć, ale zawróciła sprzed kościoła
 438     2, 14|          sobie duszy przypomnieniem, ale nie zdzierżyła, bo tak jakoś
 439     2, 14|           ino Nastka trzepała wciąż, ale się strzegła, by o Borynie
 440     2, 14|             dziwota.~Hanka milczała, ale przechodząc wprost kuźni,
 441     2, 14|             wiadomo? ~- Nie w lesie, ale za nowinami nie biegam po
 442     2, 14|           żebyście wiedzieli, rąbią, ale na przykupnym.~- Juści,
 443     2, 14|           Jewka obroniła i powiedła, ale nim się rozgadały, weszła
 444     2, 14|             Nie czekała, ino poszła, ale spotkała się z nim w pół
 445     2, 14|             rodzonego nie uszanował, ale szkoda człowieka...~- A
 446     2, 14|            go nie będę, robota jest, ale ciężka, przy obróbce drzewa
 447     2, 14|            żeby przyszedł do roboty, ale swoją drogą źle wy swojego
 448     2, 14|             krwawy różaniec boleści.~Ale nazajutrz wstała spokojniejsza
 449     2, 14|          wieczorem, na samą kolację, ale był taki zbiedzony, zmarnowany
 450     2, 14|               po ludzku to nie jest, ale i szpitala trudno im było
 451     2, 14|          prawda, że był tu i owdzie, ale o robotę się nie starał,
 452     2, 14|              jutro rano?~- Szukałem, ale choćbym i dostał; nie pójdę
 453     2, 14|           jego ust ledwie dyszących.~Ale on nie drgnął nawet, nie
 454     2, 15|           las! Drzewa kiej świece!~- Ale sękate juchy, że niech Bóg
 455     2, 15|            przewodzi jemu, Borynie - ale kiej brzuch błądzi - koszula
 456     2, 15|        ledwie się doczekał południa.~Ale w obiad przegryzł ino suchego
 457     2, 15|              wałem i poruszała piły.~Ale i nie wytchnął jeszcze całkiem
 458     2, 15|    pogwizdywał, a siarczyście robił, ale najczęściej widny był na
 459     2, 15|            szepnął Antek z uznaniem, ale nie bez złości.~- Mało to
 460     2, 15|            nie psów łupili ze skóry, ale swarzyć się o przezwisko
 461     2, 15|            serca wypytywać go o nic, ale dogadzała mu, jak mogła,
 462     2, 15|       nastarczyć i Mateusz poganiał.~Ale nie to mu się mierziło,
 463     2, 15|              niby nie prosto w oczy, ale tak zawżdy utrafił w słabiznę,
 464     2, 15|       najmocniejszego chłopa we wsi, ale teraz z dnia na dzień rosła
 465     2, 15|              to było znającym Antka, ale tak miarkowali, że się chłop
 466     2, 15|              domu szedł i na odwrót, ale dobrze czuł, że tak być
 467     2, 15|         Mateuszem przy nowym dworze, ale że poganiał i zwiesna była
 468     2, 15|             stara.~- Bogać ta młoda, ale niczego jeszcze, a jakże,
 469     2, 15|          koślawa i świdrem patrzała, ale na gębie gładka, kiej bochen,
 470     2, 15|        ambonie - mruknął ze złością, ale musiało mu się cosik zrobić
 471     2, 15|              łuszczyła się ze skóry, ale mimo to urodny się jej widział
 472     2, 15|               powiedziała po chwili, ale już nieśmiało.~- Cóżeś dała?~-
 473     2, 15|               Dyć nie płaczę, nie... ale weź od młynarza z pół korczyka
 474     2, 15|            jak przyjechał.~- Wrócił, ale powiadali, że coś niespełna
 475     2, 15|            do boru z panami poszedł, ale ten pomarł! - rzucił Antek
 476     2, 15|              gotowy już na wszystko.~Ale Mateusz zamilkł, ino jak
 477     2, 15|             nie przemówił do nikogo, ale za robotą Antkową pilnie
 478     2, 15|          młynarzowi do oczów skakał, ale ten rzekł:~- Dobryś mi ty,
 479     2, 15|             tam żywym ogniem piekła, ale dla ludzi zrobił się jakby
 480     2, 15|        ludzie i różnie o tym mówili. Ale to było jeno z wierzchu,
 481     2, 15|       wszystkich krzywdach zapomniał ale nie zwiódł tym wszystkim
 482     2, 15|    najwierniejszą i najpamiętliwszą, ale i często łapała oczami jego
 483     2, 15|            nie popuszczał z uwięzi - ale już mu coraz częściej mdlała
 484     2, 15|           Kłębów, choć i bez muzyki, ale zabawiali się, jak na adwent
 485     2, 15|            przemienił... a na dobre.~Ale bał się jeszcze myśleć o
 486     2, 15|          kowalem, chciał go wyminąć, ale tamten zastąpił mu drogę
 487     2, 15|        powiedz to drugiemu, uwierzy, ale nie ja. Drzesz ty starego
 488     2, 15|              nie bierą, jak im dają, ale przeciw tobie nie nastaję,
 489     2, 15|             prawdziwy, że nie pękła, ale musiał but zezuwać i okładać
 490     2, 15|            może z godzinę na Franka, ale podniósł się wreszcie, by
 491     2, 15|              raz po raz na sznurach. Ale nie mógł wysiedzieć, podniósł
 492     2, 15|            jak rzep do psiego ogona, ale go przeganiała...~- Widzieliście
 493     2, 15|           porwał w ten mig do niego, ale nim mógł zmiarkować co bądź,
 494     2, 15|              i wyciągnęli go rychło, ale był nieprzytomny, ledwie
 495     2, 15|             nawet - rzecz zwyczajna! Ale nie, ino wziąć kiej tego
 496     2, 15|        żerdek, nic to, wylekuje się, ale taki wstyd, taki wstyd,
 497     2, 15|           było szeptali między sobą.~Ale Antek na nich nie zważał,
 498     2, 15|            spała zajęta przędzeniem, ale rano nie poszedł do roboty,
 499     2, 15|              się wściekał, targował, ale przystać musiał, bo nie
 500     2, 16|      oddechów, niby w kłębach mgieł, ale świat się cały rozsłonecznił