Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |         na polu...~- To dworska sprawa, bo pono borowy wygnał z
 2     1, 3 |       rozpoczęły.~Pierwsza szła sprawa ze skargi strażnika na jakiegoś
 3     1, 3 |   chłopak nowe portki i lejbik.~Sprawa o woranie się.~Odłożona
 4     1, 3 |       Odłożona z braku dowodów.~Sprawa o kradzież leśną w borze
 5     1, 3 |         nie karczma.~I tak szła sprawa za sprawą, kieby skiba za
 6     1, 3 |   karczma.~I tak szła sprawa za sprawą, kieby skiba za skibą, równo
 7     1, 3 |       otworzyć okna.~Teraz szła sprawa Bartka Kozła z Lipiec o
 8     1, 3 |       musiał przyciszać groźbą.~Sprawa ciągnęła się długo, aż do
 9     1, 3 |        wyroków przyszła na stół sprawa Boryny.~Jewka stanęła przed
10     1, 3 |   drapał się po łbie ze wstydu.~Sprawa skończyła się na niczym.~
11     1, 3 |      lekka, że cała ta Jewczyna sprawa to musi być robota kowala,
12     1, 5 |       za stawanie w sądzie, jak sprawa przyjdzie na stół.~Boryna
13     1, 5 |         musi być na świecie, to sprawa wygrana! - rzekł na odchodnym.~-
14     1, 10|        będzie ujmował, nie jego sprawa, to mu wara!~- To samo mu
15     1, 12|   Jambrożego, powiedz, że pilna sprawa, poczekam na ganku.~Dopiero
16     2, 13|  stojącego na progu.~- Do sądu. Sprawa z dworem o krowy, o pobicie
17     2, 15|     macie z Mateuszem, to wasza sprawa, nic mi do tego, a tartak
18     2, 18|       gęby włożyć, księdzowa to sprawa, nie moja! Jeden, żeby i
19     2, 19|        pilnował, że to nie moja sprawa, a ich, gospodarzy! Juści,
20     2, 20|  wiedział, jak wypadnie ta moja sprawa o krowę.~- Przystańcie jeno
21     2, 20|        sobie, że zwózka zwózką, sprawa zaś o las osobno; nim zgoda
22     2, 22|   bronił!~- Za bicie przede mną sprawa, ale i sprawiedliwość ja
23     2, 22|  Ukrzywdziłeś nas, ale za twoją sprawą Pan Jezus pobłogosławił,
24     2, 24|      mnie tknęło, że to Antkowa sprawa - przerwała jej któraś.~-
25     2, 24|         z sobą żyli.~- Sądów to sprawa, nie nasza, ale kto winowaty
26     2, 25|          że to nie przelewki, a sprawa taka, na którą babie piski
27     3, 28|        niespodzianie.~Nie wasza sprawa!... Po coście tu wleźli? -
28     3, 30|         poradzić nie może bo to sprawa komisarza i urzędu, a kiejby
29     3, 30|       ma, co zaś robić, moja to sprawa z sołtysem! - podniósł głos,
30     3, 31|      wójtowe przykazy! Nasza to sprawa? prosilim ich? czas mamy
31     3, 31|  wybiegać z krzykiem, kiej nowa sprawa się wydała.~Sołtyska z płaczem
32     3, 33|        żołnierka, która z jakąś sprawą przyszła do proboszcza,
33     3, 33|  Chociaż to jeno z Kozłami była sprawa, ale wójt nie zaspał i tęgo
34     3, 33|      Płoszka.~- Psiakrew z taką sprawą! - zaklął Mateusz bijąc
35     3, 33|    wiada było, kiej się Antkowa sprawa odbędzie i co go czeka.
36     3, 33|     Powiedział, że Antka, przed sprawą nie wypuszczą.~- Laczego! -
37     3, 33|        go puszczą jeszcze przed sprawą, a potem to już se poredzi,
38     3, 34|         mi, że Antka mogą przed sprawą puścić na wolę, jeśli kto
39     3, 34|        parobie jeden! nie twoja sprawa, pilnuj se końskich ogonów! -
40     3, 34|       czym czekać, jak wypadnie sprawa z borem. Grzelowy sposób
41     3, 35|      się głęboko dotknięta całą sprawą.~- Juści, że Jagna grzeszyła,
42     3, 35|      pomiędzy nimi było, to ich sprawa, a drugim wara od tego.~-
43     3, 35|        miał na baczności.~- Zła sprawa! Dobry człowiek, pobożny,
44     3, 35|    krajali batami. Nie nasza to sprawa.~- Wójtem chcecie zostać,
45     3, 35|   wodził oczyma po ciżbie.~- Ze sprawą przyszliśmy do was - zaczął
46     3, 35|        sąsiadów. ~- Bóg zapłać, sprawa krótka, to postoimy.~- Nie
47     4, 37|      ten ptaszek.~- Za Twoją to sprawą wszyćko na świecie, mój
48     4, 38|  rozważcie, co mówię! - wołał - sprawa czysta jak złoto.~- Obiecanka
49     4, 38|         deliberowali.~- Prawda, sprawa kiej złoto, ale czy na to
50     4, 39| wtrąciła Józka.~- Kiejże to ich sprawa z wójtami?~- Nieprędko,
51     4, 41|         ponuro.~- Zmora ta moja sprawa, co ją wspomnę, to mi wszyćko
52     4, 41|       różne sposoby straszył go sprawą i z wolna, ostrożnie, a
53     4, 43|      może być jakaś złodziejska sprawa i lepiej krowę zaprowadzić
54     4, 44|  Rozumiesz! To nie z dziedzicem sprawa - zwrócił się do Lipczaków -
55     4, 44|         sobą panowie, nie nasza sprawa, niech się ta kłyźnią i
56     4, 46|      drugiego, może to z wójtem sprawa - wtrącił nieśmiało Stacho.~-
57     4, 46|       poredzę wymiarkować, o co sprawa! - podrapał się frasobliwie,
58     4, 46|         rzekł cicho do Hanki:~- Sprawa widzę taka, co już nie sposób