Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |        biskupa, to byśwa go i nie mieli... Kopta no, ludzie, kopta,
 2     1, 3 |         zjedli?... A cośwa zrobić mieli? Przeszedł dzień - prosiak
 3     1, 4 |     grzbietów; tylko chłopaki, co mieli późną jesienią do wojska
 4     1, 4 |    frasunek, co i nie dziwota, bo mieli ich w tyli świat pognać,
 5     1, 4 |           gospodarzami, którzy że mieli w młynie zboże, stawiali
 6     1, 5 |         barszcz z ziemniakami też mieli.~I dziadów zlazło się ze
 7     1, 5 |    milczeniu, bo obaj dość złości mieli do się na wątpiach.~- Kiej
 8     1, 5 |            sprzedali wszystko, co mieli, nakupowali różności i użyli
 9     1, 7 |  Jagustynka...~Rozchodzić się już mieli, kiedy wszedł wójt z sołtysem,
10     1, 8 |           to parobki żałosne miny mieli i poglądali na mać niespokojnie.~-
11     1, 8 |        drodze, gdzieście to latoś mieli kartofle.~- Najlepsze pole
12     1, 9 |           światła świeczek, jakie mieli niektórzy, i chwiały się
13     1, 9 |     Magdaleną... Ociec gront swój mieli, ale służyli we dworze za
14     1, 10|       łóżko wstawi, byście ciepło mieli...~- A dyć i w oborze, i
15     1, 10|            Do sądu trza iść! Jeść mieli wam dawać i opał, i to,
16     1, 10|           tamtą stronę, Roch będą mieli mieszkanie. Zawołaj Jagustynki,
17     1, 12|           i wesele się skończyło, mieli się jeszcze wieczorem zebrać
18     2, 13|      nieco, jako że kupcy przyjść mieli i na wieś trza było iść.~
19     2, 15|       tyle drogi biegała!~- Gnoju mieli urzucić spod jałówki, a
20     2, 16|         siedli odpocząć, bo kosze mieli wielkie, a młodszy dźwigał
21     2, 16|           jako te sagany, a serca mieli czujące i z krajów dalekich,
22     2, 16|          odnieśli noże i już, już mieli go żgnąć... a wtem skamienieli
23     2, 16| postrojeni aż oczy raziło; kapoty mieli białe, kamizele czerwone
24     2, 18| rozgrzewkę?~- Dziękuję, gdybyście mieli herbatę!...~- Była ci, była,
25     2, 19|          i takich, co ino chałupy mieli, też nie brakowało: którzy
26     2, 19|       siebie i swoje wyrachowania mieli. Zeźlił się tym srodze Bartek
27     2, 19|        przegryzali kiełbasę, jaką mieli ze sobą, a hardo, nieustraszliwie
28     2, 19|         wymawiały, że to obejście mieli delikatniejsze i grzecznie
29     2, 19|          tylko Rzepeczaki, którzy mieli zanocować, i pan Jacek przygrywał
30     2, 20|          strzegł, że to najlepsze mieli konie na okolicę.~I tak
31     2, 22|           były długie, roboty nie mieli żadnej. Zima szła sroga
32     2, 25|            a sól za jedyną okrasę mieli - to i coraz częściej ciągnęli
33     2, 25|       nikogo, gospodarze sami nie mieli co robić, dziedzic jak się
34     3, 26|      pomyślał, bo jakże? za co to mieli karać? przeciech o swoje
35     3, 27|           pomocy ozdrowieje.~Więc mieli kole niego tyle już jeno
36     3, 29|     Płoszkowa.~- Karać by jeszcze mieli!... A nie płacim to podatków,
37     3, 29|     różności.~Że zaś nie wszędzie mieli szabaśniki do wypieku, to
38     3, 29|     Kłębowym kogutka, co to z nim mieli pójść po dyngusie.~Hanka
39     3, 30|           gębą syn i drugie. Kije mieli w rękach i torbeczki przez
40     3, 31|   szlachty i za psi pazur ich nie mieli, gorzej niźli na miejskich
41     3, 31|         rozmowni byli, a obejście mieli delikatne i mowę zgoła pańską.
42     3, 32|         zbierać, że to świątkować mieli od południa.~Mówiły już
43     3, 32|       cały świat gnając.~Ze staje mieli jeszcze do trzeciego kopca
44     3, 33|  dziewczyny do pośpiechu.~Kapustę mieli ano dzisiaj sadzić.~Dzień
45     3, 33|        śnieg łoński - swoje w tym mieli zamysły i la siebie jakieś
46     3, 34|         bo po prawdzie wszyscy go mieli za dziadaka i za głupawego,
47     3, 35|     wszyscy zdecydowani na jedno.~Mieli iść po nieszporach i z Rochem
48     3, 35|         to i miał kto załagodzić, mieli się słuchać kogo.~- Juści,
49     3, 35|      ganku siedziała już gromada.~Mieli ruszyć w kilkunastu gospodarzy
50     4, 37|              myślała strapiona. - Mieli go puścić w sobotę, a tu
51     4, 37|         że ją cięgiem i wszystkie mieli na oczach, a tuż za nią
52     4, 38|         nie dopuszczę, żeby ociec mieli dziadować.~- To go se sprowadź
53     4, 40|        chodził oczami za Antkiem.~Mieli się już rozchodzić, boć
54     4, 44|          skoczy do dworu po ryby, mieli rano jeszcze przysłać, a
55     4, 46|     złapcie i wydajcie!~- Żebyśta mieli rozum, to by go już dawno
56     4, 46|         rozum, to by go już dawno mieli...~Sklął go Mateusz i chciał
57     4, 46|         brzóz.~- Żebyście ino nie mieli jakich nowych kłopotów...~-
58     4, 49|  przewiązujących oczy. - Żeby cię mieli za najgorszą, żeby cię już