Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |     szyję podnosił nogi i szedł.~Zaczęli się śmiać serdecznie i bawić
 2     1, 3 |        do apelacji.~I tak głośno zaczęli wykrzykiwać na niesprawiedliwość
 3     1, 7 |          na jutro. Wkrótce też i zaczęli się rozchodzić wszyscy,
 4     1, 8 |     słodką, i wszyscy wraz mówić zaczęli, nawet Dominikowa podpiła
 5     1, 11|     miejsc się podnieśli, bo już zaczęli szykować do wieczerzy i
 6     1, 11|   dobrego - to zjedzą!~I z wolna zaczęli za stoły iść, a usadzać
 7     1, 11|        słyszał - i mówić wszyscy zaczęli, śmiać się, trącać kieliszkami,
 8     2, 13|          ale kupcy wrócili i jak zaczęli krzyczeć, handryczyć a przysięgać,
 9     2, 17|           Uciekła do chałupy, bo zaczęli dzwonić na nieszpory, a
10     2, 19|      powstrzyma, któż zabroni? - zaczęli wykrzykiwać.~- Któż jak
11     2, 22|         a już o dobrym wieczorze zaczęli się schodzić do Kłębów na
12     2, 22|          onymi cudownościami, to zaczęli między sobą cicho zrazu,
13     2, 22|       cicha.~A potem zaś z wolna zaczęli pogadywać o tym i owym,
14     2, 22|         Wiater to miało znaczyć; zaczęli się o to swarzyć, prześmiewać
15     2, 23|         płomieni i dymów.~Ludzie zaczęli nadbiegać, krzyki poszły
16     2, 24|    zmącił się do dna i zakłębił, zaczęli głośno wołać, by przywieść
17     2, 24|           śniegowym tumanie, gdy zaczęli powstawać z klęczek.~- Do
18     2, 24|          wygłaszać naukę.~Ludzie zaczęli się pchać naprzód, że ani
19     2, 24|          wsze strony i spiesznie zaczęli wychodzić.~Nim się spostrzegł,
20     2, 25|   Kozłowa, to i parobki niektóre zaczęli szemrać i głośno powstawać
21     2, 25| przestygli mocno z zawziętości i zaczęli się z wolna rozchodzić nic
22     2, 25|     karczmą, lecz nim przemówił, zaczęli w tłumie krzyczeć:~- Prowadźcie,
23     2, 25|         strachem przejmowało, to zaczęli się zmawiać, skrzykiwać,
24     2, 25|         miejsca dopadłszy kobiet zaczęli je prać batami, a rządca,
25     2, 25|       niezgorzej od chłopów, ale zaczęli się w końcu mieszać i cofać,
26     2, 25|    pokrzykując wesoło i szumnie. Zaczęli opowiadać sobie różności,
27     3, 29|      obce ludzie, z drugich wsi, zaczęli już miarkować, jako krzywda
28     3, 29|           a grożąc chłopakom, bo zaczęli frygać za nim błotem.~-
29     3, 30|          wytoczyły.~Na nieszpory zaczęli dzwonić.~Słońce się już
30     3, 31|       też, pod przewodem kobiet, zaczęli wyjeżdżać w pola.~Jakby
31     3, 31|        Dopiero o samym zmierzchu zaczęli ściągać z pól.~Wnetki rozbłysły
32     3, 31|         przyziemnych sinościach, zaczęli się zrywać ze śpiku i sposobić
33     3, 31|          co najpilniejsze roboty zaczęli ściągać do wsi; śpieszyli
34     3, 31|        gdziesik pod płot, bo już zaczęli się rozjeżdżać na wszystkie
35     3, 33| powypędzano inwentarze na paszę, zaczęli się zbierać, rychtować wozy,
36     3, 33|       rosą roziskrzoną, kiej się zaczęli rozchodzić.~Dzieuchy, wpół
37     3, 34|         potrza!~Wraz też wszyscy zaczęli mówić, zrywać się, tłuc
38     3, 35|         o zmierzchu, kiej ludzie zaczęli ściągać z pól, proboszcz
39     3, 35|       przeciwiły, zaś gospodarze zaczęli wywodzić, iż skoro ksiądz
40     3, 35|  strasznym wrzaskiem.~Ludzie już zaczęli nadbiegać ze wszystkich
41     3, 35|        bo już byli się sprzeczać zaczęli.~- Jeżeli dziedzic się zgodzi,
42     3, 36|         najmłodszemu.~- W pięciu zaczęli wczoraj w połednie, Filip,
43     3, 36|         cicho.~Ludzie śpieszniej zaczęli zwozić siano, gdyż miało
44     4, 37|      wieczną krzywdę człowieczą.~Zaczęli się wnet rozchodzić z wolna,
45     4, 38|        przed kościołem handlarze zaczęli stawiać budy przeróżne,
46     4, 38|          daje, to może i więcej.~Zaczęli się przemawiać coraz zapalczywiej,
47     4, 40|    wyniósł się pod chałupę, gdyż zaczęli się schodzić znajomkowie
48     4, 40|     gront, to się kłopotał będę.~Zaczęli się o to mocno sprzeczać,
49     4, 40| poredzimy se o tym którego dnia.~Zaczęli się rozchodzić, ale jeszcze
50     4, 41|      kiej się ździebko uspokoił, zaczęli już wspólnie rozważać i
51     4, 44|         Gruchnęły śmiechy i wraz zaczęli się odwracać podnosząc oczy
52     4, 44|         tym kotle, wszyscy naraz zaczęli prawić, krzyczeć i sprzeczać
53     4, 44|        ze skóry, kiejśta głupie.~Zaczęli się odcinać, ktoś nawet
54     4, 45|          nią oczami, zaś parobcy zaczęli się znowu kole niej kręcić
55     4, 48|      wolę, gdyż zarno z południa zaczęli się zjeżdżać do Lipiec ludzie
56     4, 49|       ruszyli dalej na topolową.~Zaczęli nawet pośpieszać, gdyż burza
57     4, 49|        to jakby zmówieni wszyscy zaczęli wychodzić do żniwa, że ano