Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |           poprawił pasa. - To ino młynarz ma więcej... złodziej, krzywdą
 2     1, 4 |     wszystko idzie jego głową, że młynarz słuchać go musi, bo jakby
 3     1, 8 | śpiewający...~A do karczmy wszedł młynarz, ogromny chłop, ubrany ,
 4     1, 8 |           i bił pięścią w stół...~Młynarz poszedł, a oni jeszcze długo
 5     1, 11|        kumotry mnie proś! - wołał młynarz biorąc go w ramiona.~Wnet
 6     1, 11|        ławach pod oknem przysiadł młynarz z Boryną, wójt, organista
 7     1, 11|     choćby i Panu Bogu! - zawołał młynarz nalewając. Nie w smak mu
 8     1, 11|     Szymon.~Gruchnęli śmiechem, a młynarz aż się pokładał na stole
 9     2, 14|           by posłuchała.~- Dobrze młynarz płaci?~- Po pięć złotych
10     2, 14|   dziedziczka! Może tak jest, jak młynarz powiadał, a może i nie jest!
11     2, 14|          niezgorszy zarobek, a to młynarz mi powiedział, że ma robotę
12     2, 15|           już dniu, po śniadaniu, młynarz przywiódł Antka na robotę;
13     2, 15|           robił rzetelnie, że sam młynarz, któren parę razy dziennie
14     2, 15|       złote na dzień ! powiedział młynarz ze śmiechem, bo ano tak
15     2, 15|  Pomiarkował się wnet Mateusz, że młynarz nie ustąpi i nie da się
16     2, 15|          wypędzoną od organistów! Młynarz chciał go wygonić, jeśli
17     2, 15|         docucili. Przyleciał wnet młynarz, przywiedli w parę pacierzy
18     2, 15|          śniadaniu przyleciał sam młynarz.~- Chodźcież do roboty,
19     2, 15|          i nie gorzej poprowadzę.~Młynarz się wściekał, targował,
20     2, 17|          mnie! - myślał - wójt ni młynarz, ni co pierwsi nie pójdą
21     2, 18|      nowina.~- Naradzał się wójt, młynarz i kowal, ale nie ja!~- Jakże,
22     2, 18|          wsi. Nie kto drugi, jeno młynarz tak zrobił, parob jeden,
23     2, 20|            Wiecie o tym, jako ja, młynarz i kowal zrobiliśmy ugodę
24     2, 20|        stronę przyciągnął.~Juści, młynarz mógł się z dworem godzić,
25     2, 24|          robotę nie chodził, choć młynarz przysyłał po niego parę
26     2, 25|     kajdany i zmarnieje, a za nim młynarz powtarzał to samo, ale nikto
27     3, 28|          to mam? Tyle co żyd albo młynarz na borg dadzą! - zawołała
28     3, 28|        spaśny, jakiego nie miał i młynarz albo organista.~Hanka była
29     3, 28|      księża przy stole siedzą, że młynarz przysłał ryb cały więcierz
30     3, 28|          co by mogły pomóc, są: a młynarz, a ksiądz, a organista,
31     3, 30|     zajrzy, a powiadają, że i sam młynarz żadnej nie przepuści...
32     3, 32|         po drodze, zaś na ostatku młynarz z kowalem pobok księdza
33     3, 32|     Przelotne, krzyżówki - odparł młynarz patrząc za rzekę w niziny,
34     3, 33|          i bogactwa dufający, zaś młynarz, wiadomo, co la grosza dałby
35     3, 36|       siebie - syknęła stara.~- I młynarz też się pono wstawiał we
36     3, 36|    oberchapkę za zgodę z Lipcami, młynarz się zlęknął, że Niemcy mogą
37     4, 37|     szarpiącą się na postronku.~- Młynarz do niego jeszczek lepiej
38     4, 37|        dochowały porządnych krów. Młynarz się gniewa na mnie, ale
39     4, 39|       jaki korczyk. Źrebkę weźmie młynarz, podpasie się na jego paśnikach.
40     4, 39|    zamyślasz? - odcięła się, jaże młynarz gruchnął śmiechem, a on
41     4, 39|          baba - powiedział za nią młynarz.~Wstąpiła po drodze do Magdy,
42     4, 40|         Ale kto? Może ksiądz albo młynarz? - rozlegały się szydliwe
43     4, 41|         to już Wojtek łąkę, co?~- Młynarz przynosił na nią całe tysiąc
44     4, 41|  poruchując miechem.~- A bo to me młynarz dopuści, ponoć wzion wożenie
45     4, 44|          między którymi był wójt, młynarz, a nieco z dala kręcił się
46     4, 44|      kowal pilnie nasłuchujący.~- Młynarz się łasi kieby ten głodny
47     4, 44|  obzierali się na bogatszych, ale młynarz i co najpierwsi z drugich
48     4, 44|         Antek z przełożeniem, ale młynarz odburknął:~- Kto ma rozum,
49     4, 44|         wściekłego psa, na próżno młynarz brał go w obronę, na próżno
50     4, 44|     kamraty parły do tego samego, młynarz zaś pyskował najżarliwiej,
51     4, 44|           szkole. Na próżno wójt, młynarz i gospodarze z drugich wsi
52     4, 44|          Przysiadł znowu, a wójt, młynarz i drugie rzucili się między
53     4, 44|         wszystkiemu winien wójt i młynarz.~- Prawda, najwięcej namawiali
54     4, 45|       lasy. A jeden rój ukradł mi młynarz! No, mówię ci, że ukradł!
55     4, 47|          nawet i po chleb gotowy.~Młynarz leżał chory, ale snadź nic
56     4, 47|            i tam wystawi wiatrak! Młynarz się wścieknie ze złości,
57     4, 48|        krową?~- Któryś z Modlicy. Młynarz spotkał go na moście i próbował