Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
Alphabetical [« »] radosne 10 radosnej 4 radosni 3 radosnie 56 radosniej 1 radosny 10 radosnych 3 | Frequency [« »] 56 krowa 56 której 56 ktos 56 radosnie 56 robil 56 rózne 56 trzesly | Wladyslaw Stanislaw Reymont Chlopi IntraText - Concordances radosnie |
Tom, Rozdzial
1 1, 2 | Przełożysz, Józia? - zawołał radośnie - bo to borowy mię wygnał 2 1, 4 | wspominano jego imię, szczekał radośnie i gonił za wróblami, co 3 1, 8 | Rzekliście! - zawołał radośnie i przysiadł w podle.~- Jakże, 4 1, 10| siebie... - zaśmiał się radośnie, zatarł ręce, nacisnął kaszkiet 5 1, 12| przemawiał do nich. Rżały radośnie i odwracały od żłobów łby, 6 1, 12| wywieszonym ozorem i skomlał radośnie.~- Cicho no !~Od domu rozlatywały 7 1, 12| a Kuba ino się uśmiechał radośnie, tkliwo jakoś i rzewnie, 8 2, 14| umyśliłam, tak samo! - zawołała radośnie - po co szukać chleba po 9 2, 16| komorze, srodze całował, a radośnie coś szeptał ,by Józka nie 10 2, 18| biegł przodem i wyszczekiwał radośnie.~Przed kościołem piętrzyły 11 2, 18| przyłaszać, szczekać i skomleć radośnie, aż go Antek jął głaskać.~- 12 2, 24| zawzięcie i pokrzykiwały radośnie, gdzieniegdzie zaś staruch 13 2, 24| psy nawet naszczekiwały radośnie przeganiając stada wron 14 2, 25| od blasków oczy spozierał radośnie na wieś taplającą się w 15 3, 26| bije górnie, dzwoni, huczy radośnie, budzi struchlałe i śpiewa 16 3, 26| żółciuchne pępuszki, a stare jęły radośnie gęgotać a wodzić nad nimi 17 3, 27| pomachał ogonem, szczeknął radośnie, buchnął przez kury, aż 18 3, 27| rozczerwieniając mrocznawą izbę, ptaki radośnie ćwierkały w sadzie, podnosiło 19 3, 27| Rocho. Rzucili się witać radośnie, bo bliskim im się stał 20 3, 27| podjeść nieco, opowiadając radośnie, co był Rocho przywiózł 21 3, 27| nagle i powróciwszy skamlały radośnie.~I niejeden raz tego wieczoru 22 3, 28| przyjdę... - pojękiwał radośnie gramoląc się z barłogu.~ 23 3, 29| a ptaki jęły świergotać radośnie, a choć słońce się nie pokazało, 24 3, 30| społem do chałup powrócą radośnie zażywać świąt, odpoczynku, 25 3, 30| przycichli, zaczął znowu, ale już radośnie i krzepiąco, o Zmartwychwstaniu 26 3, 30| pól, że ptaki zaśpiewały radośnie, wody dzwoniły weselnym 27 3, 31| uwierzenia. Oto rozpowiadał radośnie, jako we czwartek, pojutrze, 28 3, 32| kobiety i dzieci tulą się radośnie niby te krze wątłe, a toć 29 3, 33| piały po płotach wytrzepując radośnie skrzydłami, a gęsi z gęgotliwym 30 3, 33| Jagusia! - wykrzyknął radośnie.~Jagusia podniesła się i 31 3, 34| sadach, prześmiechując się radośnie do wszyćkiego, witał się 32 3, 34| Juści, co Hanka przyjęła go radośnie i z całego serca ugaszczać 33 3, 35| poszedł za nią, wołając radośnie:~- Co innego stoi napisane 34 3, 35| wydolim wszystkiemu! - wołali radośnie.~- Owa! nie straszna praca 35 3, 36| wrzaskiem i Łapa jął szczekać radośnie i wyskakiwać przed końmi.~- 36 3, 36| wróci z pewnością! - rzekła radośnie, szykując dom na przyjęcie 37 3, 36| roboty czekają?...~Pies radośnie skakał mu do piersi, pogładził 38 4, 37| wszelaki głos leciał górnie i radośnie, nawet ziemie, opite wodą 39 4, 37| gniazda podebrany, co se piuka radośnie, trzepoce, przyśpiewuje, 40 4, 38| rozgłośnie. ~Na odpust ci one tak radośnie zwoływały, boć to był dzień 41 4, 38| w tiule a wstęgi, i biły radośnie dzwony, i grzmiały organy, 42 4, 38| ostatniej nitki, miętosił się radośnie i kotłował jakoby w tym 43 4, 40| mocarzu, kto? - przyświadczała radośnie, wpatrzona w niego i czuwająca 44 4, 40| wołać na świat cały mocno i radośnie:~- Dyć znowu jestem! Jestem 45 4, 40| piętami końskie boki a krzykał radośnie.~- Jaki to chwat! parobek 46 4, 40| wdzięczności, ale jeno dorzuciła radośnie: - I gąsków można by więcej 47 4, 41| dojrzawszy Józkę zawołał radośnie: ~- W sam czas przyszłaś, 48 4, 41| trzysta złotych!- rzekł radośnie.~- Akuratnie miałbyś na 49 4, 41| nalazła mądrą radę! - zawołał radośnie wracając pod chałupę. - 50 4, 42| popuszczę - myślał hardo, radośnie i z niezmierną zapamiętałością 51 4, 42| Hej! obaczycie! - krzykał radośnie, wchodząc na swoje gronta. 52 4, 42| stanie chałupa! - zawołał radośnie.~- Stanie! Z błota ją pewnie 53 4, 43| zajęczała, pies jął naszczekiwać radośnie, kury się rozgdakały zestraszone, 54 4, 46| się gdziesik kieby ptaki radośnie rozśpiewane i krążyły nad 55 4, 48| było im strasznie dobrze i radośnie, obojgu łzy spływały po 56 4, 49| polśniewała rosami, śpiewały radośnie ptaki, a wszelaki stwór