Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |    księdza pocałować w rękę, ale krowa szarpnęła ją w bok i znowu
 2     1, 1 |        usiłując powstrzymać, ale krowa ją pociągnęła, że już obie
 3     1, 1 | wytartych, zrudziałych łąkach... krowa gdzieś zaryczała... ogniska
 4     1, 1 |          ich wypędził z zagajów. Krowa się zlachała, bo taka śpaśna...
 5     1, 1 |         O Jezus, mój Jezus, taka krowa, co na raz dobrze i garniec
 6     1, 1 |           ta graniasta to sielna krowa.~- I..: nie na biedaka trafiło.~-
 7     1, 2 |       nad ogromną czerwono-białą krową, leżącą przed oborą na kupie
 8     1, 2 |   pomóżcie co, wylekujcie, a toć krowa ze trzysta złotych warta -
 9     1, 2 |             Graniasta, najlepsza krowa, ażeby was, ścierwy, pokręciło,
10     1, 2 |    przypilnować nie ma kto. Taka krowa, taka krowa! A to człowiek
11     1, 2 |         ma kto. Taka krowa, taka krowa! A to człowiek ruszyć się
12     1, 2 |        ty stoisz o moje!... Taka krowa, taki haman, że i drugiej
13     1, 2 |       ogon, zaglądał w zęby, ale krowa dyszała chrapliwie i coraz
14     1, 2 |         Nie bucz, głupia! Ojcowa krowa to nie nasza strata powiedział
15     1, 2 |        coraz to przystawał przed krową i klął siarczyście, a potem
16     1, 2 |         bydlę.~- Przecięch, tylo krowa, to się złachała w tym gonieniu,
17     1, 2 |         krowie.~- Juścik, ojcowa krowa ale i nasza strata - rzekł
18     1, 2 |     wyporządził.~- Zmieści się i krowa, zmieszczą się i ziemniaki-szeptał
19     1, 2 |        osłaniając ręką twarz, bo krowa chlastała ogonem, oganiając
20     1, 2 |        wszystkie kości i żale za krową raz w raz go markociły i
21     1, 2 | udzierżyć nie udzierżę a to mi i krowa padła, że dorznąć musiałem,
22     1, 2 |      wygnał z zagajów. Najlepsza krowa! Ze trzysta złotych wartała,
23     1, 2 |       jucha i kiej malowana. - A krowa najlepsza padła, a kto wie
24     1, 3 |         pilnujesz, co? Najlepsza krowa się zmarnowała, co?... Ty
25     1, 3 |     będzie markotno, że to nasza krowa, a ona nawet nie obaczy.~-
26     1, 3 |              Lenieje ci ona kiej krowa na zwiesnę.~- A urodna!
27     1, 5 |    jechała z Jagną i Szymkiem, a krowa uwiązana za rogi szła za
28     1, 5 |          w pacierzu. Jeszcze by! Krowa zdechła i chłopak choruje
29     1, 5 |     choroba z pobicia, i zdechła krowa. Niech dwór płaci.~- Juści,
30     2, 13|       juści, niewiela tego było; krowa, jałowica, prosiak, gąsków
31     2, 13|   przewiedła przez izbę na dwór. Krowa się opierała, szła niechętnie,
32     2, 13|         nie oberwał! Widzisz go, krowa młoda, na piąty rok ledwo
33     2, 13|        bójcie się Boga, ludzie...krowa kiej obora, sama skóra warta
34     2, 13|         niewiela, bo po prawdzie krowa była dużo warta, i żeby
35     2, 16|          Nie dlatego, a tylko że krowa się dzisiaj ocieliła, to
36     2, 16|       przychylając się nad każdą krową, czyniła krzyż święty między
37     2, 18|      było niepodobna - milczeli.~Krowa głośno chlipała picie i
38     2, 20|       precesem się odgrażali, to krowa Jędrzejom udławiła się ziemniakiem,
39     2, 20|          tam niewinien, tylachna krowa!~- Chodźcie na drugą stronę,
40     2, 22|           wdowa nim orała wraz z krową i dziećmi.~- Poorzą tobą,
41     3, 27|        dodała twardo, bo była to krowa Jagusi.~- Tak ją pasą, aże
42     3, 27|       Jagusi.~- Tak ją pasą, aże krowa ryczy i z głodu słomę spod
43     3, 28|      mleka w piersiach nie ma, a krowa dopiero na ocieleniu...
44     3, 29|      czuwała nad wami. Czyjaż to krowa przy trześni?~- A dyć moja
45     4, 37|          go... ostrożnie ino, bo krowa nietęga... Od jednego razu
46     4, 41|         złe zwaliło się na nich. Krowa im padła, ziemniaki zgniły,
47     4, 42|     strach pomyśleć. ~- Będzie i krowa, Nastuś, będzie, jużem se
48     4, 43|         pychą Nastusia.~- Sielna krowa, musi być z dworskich, kiedy
49     4, 43|     kiedy kupiliśta?~- Juści, co krowa nasza, choć nie kupowalim!
50     4, 43|         cicha. Wychodzę, patrzę, krowa stoi przywiązana do drzwi,
51     4, 43|       śpik mroczy, ale nie, żywa krowa stoi, porykuje i liże me
52     4, 43|     nikto nie słyszał, żeby komu krowa zginęła. Stary Kłąb powiedział,
53     4, 43|   potrzebnicka, to cię Pan Jezus krową pobłogosławił.~- Juści,
54     4, 43|          na odchodnym powieda:~- Krowa wasza, nie bójcie się, nikt
55     4, 43|          całując po gębule, jaże krowa zajęczała, pies jął naszczekiwać
56     4, 48|         kto to był po południu z krową?~- Któryś z Modlicy. Młynarz