Tom, Rozdzial

 1     1, 3 | trzydziestu morgach, i z rodu nie bele chto - Boryna, wiadomo.
 2     1, 3 |          na ten przykład, szczeka bele co, kiej ten pies, że ino
 3     1, 3 |            co to i pomyślenie nie bele jakie ma, i grontu tela,
 4     1, 3 |        pisarza obłapiaj za nogi i bele ciaracha, co z urzędu -
 5     1, 5 |          takie, że i nie rozeznać bele komu; były takie, gdzie
 6     1, 6 |      tegom, nie. Miseczce jednej, bele dużej, poradzę jeszcze -
 7     1, 6 |      weźmie...~- Nie pletlibyście bele czego.~Powstali od kolacji.
 8     1, 6 |       chłop dobry i gospodarz nie bele jaki, i pobożny, i krzepki
 9     1, 10|      dziwota, że go bronicie...~- Bele czego nie powiadaj, kiej
10     1, 11|            dobry on człowiek... z bele kim się nie zadawać... bych
11     1, 11|            w opłotkach nawet. Nie bele jakie to goście, nie! Gospodarze
12     1, 11|            z domu nie popuści i o bele co piekłuje.~- Przecie to
13     2, 15|          nie dać przeprzeć i zmóc bele komu, takiemu łachmytkowi
14     2, 15|       wyrozumie, ni rozważy, jeno bele co klepie. Powiadają, że
15     2, 16|      jeszcze i głupia, a pleciesz bele co! Człowiek przez gruntu
16     2, 18|         kiej ten pies wściekły, o bele co krzyczał, przyganiał,
17     2, 20|            Mało tego bowiem, że o bele co krzyczał i słowa dobrego
18     2, 22|         wam do mnie! ale, będą tu bele co powiadać!...~- Nie drzyj
19     2, 25|         tak ozeźlił w sobie, że o bele co gniewem buchał i ciężki
20     3, 27|      niedawnych.~Nie lubiła pleść bele czego, to i nie potrza jej
21     3, 28|        trzymał!...~- Nie powiadaj bele czego, po dobrej woli poszedł
22     3, 28|       Józka zaś rada czepiała się bele czego, by ino przy wieprzku
23     3, 28|          jaka kuma zamawiając się bele czym, po sąsiedzku, a ujrzawszy
24     3, 30|    zacięła się jakoś i zbywszy go bele czym, dzieci zwołała i do
25     3, 30|      zagadując, ale że go zbywała bele czym, jął rozpytywać Jagustynkę
26     3, 31|         jako i wy: niechby kołek, bele w czapie na bakier, zechciał...
27     3, 31|       niedoczekanie ich, byśmy na bele przykaz rzucały wszystko
28     3, 31|       cosik straszy...~- Nie pleć bele czego! - powstała na niego
29     3, 33|        wziąć od takiej nie wstyd, bele się jeno dostać do miodu... -
30     3, 33|   odpowiadała twardo.~Czepiał się bele czego i piekłował. Że Tereska
31     3, 33|       gęsi się wygna pod szopę... bele czym się przeżywi.. długo
32     3, 33|          i przedać musi choćby za bele co - twierdził Grzela.~-
33     3, 33|          szkody somsiedzkie, to o bele co, bych się jeno przyczepiać
34     3, 33|         będzie się tu honorować o bele słowo, a tam chłop w kreminale
35     3, 34|           skrzypicy, a czasem tak bele co i nie do składu powie,
36     3, 34|       mamrot Sikory.~- Spił się i bele co powiada:~- Swoje trzymam,
37     3, 34|     święto...~- Powiadasz Płoszka bele co, jakbyś się napił... -
38     3, 34|             co to kogo swędzi?... bele jeno podatki płacił, w rekruty
39     3, 35|       baranom, łydy dygoczą przed bele łachmytkiem z urzędu.~Wrzeszczał,
40     3, 35|          w tę wojnę panów, jak za bele co chłopów krajali batami.
41     4, 39|         jej przewiny.~- Pyskujesz bele co; boś sie opiła złością! -
42     4, 40|        mruknął, nie był ta ciekaw bele czego. Przeszedł ziemniakami
43     4, 41|         słaby kiej ten paździerz, bele co go poniesie...~Wstyd
44     4, 41|       Wszystko gotówem przenieść, bele jeno nie siedzenie. Jezus!
45     4, 41|          przystawał na drodze a z bele kim pogadywał, to w końcu
46     4, 41|          zgłupiała i uwierzę ci w bele bzdury...~Przysięgał na
47     4, 41|       wolałby wszystko najgorsze, bele nie to.~Ale i o kryminale
48     4, 41|       cięgiem był zły, chmurny, o bele co poniewierał i dobrego
49     4, 42|        pytel, jak to zawdy robił, bele jeno zbyć, a dużo nawzdychać,
50     4, 42|            i z czego się jeno da, bele tylko w niej przetrzymać
51     4, 42|     twardo:~- Masz buczeć i pleść bele co, to lepiej ostań se w
52     4, 42|          noce przesypiał na polu, bele jeno czasu nie mitrężyć,
53     4, 44|       jeno w krzyku był rozum, to bele pyskacz miałby go więcej
54     4, 44| wezwyczajony do oporu.~- Boja się bele czego, to i niełatwo się
55     4, 45|            I poradź co z takiemi! Bele strażnika się ulękną...
56     4, 45|           tak gruchali śmiechem z bele głupstwa i wrzeszczeli,