Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |      babami za łby wodziła... ale zawżdy żona i gospodyni! - Tu westchnął
 2     1, 2 |           ją i niechta se ścibie, zawżdy coś uścibie". No i ostała,
 3     1, 2 |        się tam kobieta nadarzy, a zawżdy ż nią lepiej niźli samemu
 4     1, 2 |           muzykach i karczmach, a zawżdy chłopu z nią lepiej i wygoda -
 5     1, 2 |           postękiwał i mruczał.~- Zawżdy mówię, że zsiadłe mleko
 6     1, 3 |         paprociach zrudziałych.~- Zawżdy mojego tu są cztery morgi! -
 7     1, 3 |       chociaż nie był winien, ale zawżdy bojał się ludzkiego obmówiska,
 8     1, 3 |       swój rozum. Urzędnikiem być zawżdy to i honor jest, i profit.~-
 9     1, 4 |       libo o miedzę siedzieli - a zawżdy pogwarzyć przed kościołem
10     1, 4 |        ich...~- Nie bucz, głupia, zawżdy z tego osiem morgów nasze...~-
11     1, 5 |              Opiekuny, psiekrwie, zawżdy najlepiej wiedzą!~Kuba byłby
12     1, 5 |    Doszedłbym, ale jak powiadają, zawżdy milej duszy, kiej ją wóz
13     1, 5 |          ni wojny nie potrzeba.~- Zawżdy to pierwszy żonie powiadam,
14     1, 6 |      naczyń i obrządkiem. Tak już zawżdy u Dominikowej było, że synów
15     1, 7 |           chałupę ma na plebani i zawżdy wiedzą, czy księdza brzuch
16     1, 8 |      Moiściewy, sprawiedliwość ma zawżdy ten, kogo stać na nią...~
17     1, 9 |           że tak, ino w butach to zawżdy przystojniej... - szeptał
18     1, 10| wypatrywał po polach.~- Przeciech zawżdy sama chodziła...- Zna dobrze
19     1, 10|          ta i ślepa, i stara, ale zawżdy człowiekowi powinna być
20     1, 10|            że póki ociec żyją, to zawżdy zapis mogą odebrać...~-
21     1, 11|           pan Bóg przykazał , jak zawżdy w naszym gospodarskim stanie
22     1, 11|      Jagustynka , ale jak to ona, zawżdy z przekpinami i naśmieszliwie,
23     1, 11|         co po wyrobkach chodził i zawżdy ze starym Kłębem trzymał...
24     1, 12|    Dziadaki jedne, wszystkiego im zawżdy mało!~Po nich kury zakrzekorzyły
25     1, 12|         pomagać, umiały!~- Juści, zawżdy ten dostanie, któren naprzeciw
26     1, 12|        ino kamuszkiem w krzaki, a zawżdy ptaszek jaki wyfrunie, wójt
27     2, 15|        nie prosto w oczy, ale tak zawżdy utrafił w słabiznę, aż skóra
28     2, 15|        Nie było się to przyżenić, zawżdy pięć morgów...~- I zawszony
29     2, 15|         się tylko lepszy trafi... zawżdy tak z bogaczami bywa...~
30     2, 16|         jak te krze jałowcowe, co zawżdy zwartą kupą rosną, niewyrosłe,
31     2, 18|              Długo był u was?~- A zawżdy, jak ino pamięcią sięgnę,
32     2, 18|           ino pamięcią sięgnę, to zawżdy służył u Borynów.~- Poczciwy
33     2, 19|        nie stracić i w jeden rząd zawżdy z nimi stawać - ale i komorników,
34     2, 19|          któren choć robotę miał, zawżdy z biednym narodem trzymał,
35     2, 20|       wiedziano również, jako się zawżdy wynosił nad inne, puszył,
36     2, 24|        Gulbasowe wisielaki, które zawżdy były pierwsze do wszelkiej
37     2, 25|    przemienił się do niepoznania. Zawżdy był kwardy i niełacno ustępliwy,
38     3, 26|        ciągnęła jako ci ptakowie, zawżdy wracający o wiośnie do gniazd
39     3, 26|          izbę albo i łóżko? Kątem zawżdy, na barłogu jakim, to w
40     3, 26|           juści nie pierwsze, ale zawżdy nie ostatnie, bo przy Kłębowej,
41     3, 27|         spojrzenia na męża, i tak zawżdy chodziła po izbie, by się
42     3, 27|       pojękiwał stary, była Hanka zawżdy gotowa do kłótni, szła ciągła
43     3, 27|      niekiedy.~Ale cóż, leżał jak zawżdy, bez ruchu i przed się zapatrzony.~
44     3, 28|        chętliwie se folguje i rad zawżdy sposobnością wymawia...~-
45     3, 29|           cóż on ma do urzędów?~- Zawżdy pan z panem łacniej się
46     3, 29|           wam co?~Zdumiał się, bo zawżdy byli z sobą jakby we wojnie.~-
47     3, 29|          na któren babski gatunek zawżdy łakomy, a co w wielgachnym
48     3, 29|        było, jeno stary leżał jak zawżdy z wytrzeszczonymi ślepiami.~
49     3, 29|           się ani razu, leżał jak zawżdy wpatrzony przed siebie i
50     3, 29|         przed siebie i martwy jak zawżdy...~Zaraz z południa zrobiło
51     3, 30|       gospodarzy lipeckich, które zawżdy stróżę trzymali w czas nabożeństwa,
52     3, 30|          że głupawy był nieco, bo zawżdy ze skrzypkami się nosił,
53     3, 30|          albo któren z dziadków i zawżdy chocia portkami zaleci... -
54     3, 30|         Dufajcie, bo pokrzywdzone zawżdy górę wezmą."~- "Ochfiarną
55     4, 38|          bedzie czarno na białym. Zawżdy się naszą krzywdą pasły,