Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |           się rozkrzyczał, że nie wiada, na czyrn by się skończyło,
 2     1, 3 |           ci takie, że nikiej nie wiada, kogo za łeb chyci, winowatego
 3     1, 3 |       hamany!...~- Juści, ino nie wiada, co mu z tego ostanie, kiej
 4     1, 5 |          to wychody małe? Już nie wiada, skąci brać na wszystko...~-
 5     1, 5 |     drogie, spędzili tyla, że nie wiada, kto ci to rozkupi.~- Są
 6     1, 8 |         uciekła do komory, bo nie wiada czemu chycił ją płacz, że
 7     1, 12|          kierowała, jakby już nie wiada od kiela na swoim gospodarzyła.~-
 8     2, 13|     zwierz srogi i głodny, że nie wiada było, kiej przeprze a skoczy
 9     2, 13|          motyle, a mylnie, bo nie wiada skąd płynące, dokąd - a
10     2, 14|        pozwolą tknąć...~- Ino nie wiada, kto zabroni, wójt trzyma
11     2, 16|         przed nią... A teraz, nie wiada dlaczego, tak z nagła stanął
12     2, 16|       rządzi, co panuje, komu tam wiada, jeno to jest pewne, że
13     2, 18|          roboty było tyla, że nie wiada, za którą przódzi się imać!
14     2, 19|  nieśmiało przystawali, że to nie wiada było, czy Antek jakim ostrym
15     2, 19|         wszyscy pójdą.~- Jeno nie wiada, czy Maciej zechce.~- To
16     2, 19|       groźnie, a potem nagle, nie wiada laczego, nachylił się do
17     2, 20|        wnet do bicia weźmie i nie wiada, na czym skończy! - A najpierwsze -
18     2, 21|         pójść, bo całkiem już nie wiada było, w jaką stronę się
19     2, 21|           sposobną porę... to nie wiada, jak by się stało... może
20     2, 22|        tak wybrane, o których nie wiada, co rzec, bo podobne sobie
21     2, 22|      słońce nakryje, że potem nie wiada nawet, czy był... i znowu
22     2, 23|           z zatopionych dali, nie wiada zgoła skąd, drgały rozprysłe,
23     2, 24|         godziny na godzinę, a nie wiada było nic pewnego, bo co
24     2, 24|            choćby i co dzień, nie wiada, co się ze mną stać może,
25     2, 25|         siną się widziały, że nie wiada było zgoła, kaj jej początek,
26     2, 25|  spuszczałby budulec.~I nawet nie wiada, kto taką nowinę rozgłosił,
27     3, 26|      jeszcze na Gody pomarli, nie wiada było ino kaj, że nawet mój
28     3, 26|    chałupy... roboty tyla, że nie wiada, gdzie przódzi pazury zaczepić.~-
29     3, 26|          innej tyla, że już i nie wiada, za co się przódzi brać,
30     3, 27| pilnowanie Józce i niesła się nie wiada gdzie, iż nieraz dopiero
31     3, 28|        tyle inszej roboty, że nie wiada, za co pierwej ręce zaczepić !
32     3, 28|          na język stoczyła.~I nie wiada zgoła, na czym by się to
33     3, 29|           serce dobre, to już nie wiada, co by się z nami wszystkimi
34     3, 29|           we wojsku, daleko i nie wiada, czy wróci, a kobiecie samej
35     3, 30|       pogrozą!~- Moiście, a bo to wiada, kiej kto komu miętkie miejsce
36     3, 30|           rozpowiadała o tym, nie wiada już dzisiaj po raz który,
37     3, 31|      dopiero po sadzeniu, boć nie wiada, wiela ostanie. Przyjdzie
38     3, 31|         gdziesik i po- nosiło nie wiada kaj i po co, że ino krzyczeć
39     3, 32|           złoto, nie kobieta! Nie wiada, czyby się nalazła od niej
40     3, 33|           adwokata, a jeszcze nie wiada było, kiej się Antkowa sprawa
41     3, 34|           za głupawego, że to nie wiada, z czego żyje, i pod figurami,
42     3, 34|        kobieta kiej łania, że nie wiada, czy nalazłby śliczniejszą
43     3, 34|         niedojrzane, gęsi też nie wiada czemu krzyczały po obejściach,
44     4, 37|       wiatrem jeno jesteś, co nie wiada, skąd przychodzi, nie wiada,
45     4, 37|       wiada, skąd przychodzi, nie wiada, po co się miecie, i nie
46     4, 37|           po co się miecie, i nie wiada, kaj się rozwiewa...~I ty
47     4, 37|           się w grzechach, bo nie wiada, komu z brzega wybije ta
48     4, 38|           gładź stawu i marły nie wiada kaj i przez co! Rwało ją
49     4, 38|      wrzący, straszny szloch.~Nie wiada, laczego znalazła się przed
50     4, 40|         dna i przepadał znowu nie wiada kaj, a rozkolebane zagony
51     4, 41|          sobie coraz barzej i nie wiada laczego prał konie, a ostro
52     4, 46|        nie, to jeno bieda, że nie wiada, po co przyjechały.~- I
53     4, 47|        dziwne, trzeci dzień i nie wiada, co się z nim wyrabia.~-
54     4, 47|        ale ostawał wyczekując nie wiada na co.~Noc się już zrobiła,