Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |          Smok, nie chłop... chyba takiego drugiego we świecie nie
 2     1, 6 |           jak się jej uda jaki.~- Takiego nie braknie, a bo to młodych
 3     1, 7 |          swojej krzywdy.~- Złapać takiego i całą kupą choćby zabić,
 4     1, 8 |     wesele mnie zaproście, to wam takiego "Chmiela" zaśpiewam, że
 5     1, 8 |   poświęcanego mamy powrózek, a z takiego to choćby i smok, a nie
 6     1, 10|          nasienie przecież... syn takiego mądrali...~- Przekpiwasz
 7     1, 10|       obiecali i z córką. Ho, ho, takiego wesela, jak Lipce Lipcami,
 8     1, 11|        krzepko i z miejsca rymnął takiego oberka, aż dyle zaskowyczały,
 9     1, 12|            Nie zazdrościć to losu takiego?..~Już sam dom najlepszy
10     1, 12|        kiej na takim weselu są, u takiego gospodarza! Nie wiesz, co
11     2, 13|       uprosi lebo co wycygani, do takiego na wyrobek nie pójdę...~-
12     2, 13|          w sposobniejszy; jeszcze takiego nie ma, któremu by darował
13     2, 15|          miał jeszcze wadę, że za takiego się miał kawalera, któremu
14     2, 15|        szacunkiem, bo jakże, żeby takiego chłopa jak Mateusz wziąć
15     2, 17|         nieruchoma, w odrętwieniu takiego półsnu, półjawy, w którym
16     2, 19|          nie pobił i myślałem, że takiego na świecie nie ma. Mocarz
17     2, 19|          to ciołak, nie chłop, za takiego nie dałbym i tego grosza -
18     2, 20|           Wilcze sąsiedztwo, a na takiego najlepszy kół albo żelazo.~
19     2, 20|     popróbuje! Nimby mnie wzięli, takiego bym mu na dach puścił koguta,
20     2, 20|          rozmyślał, co by tu rzec takiego, gdy wszedł wójt, bo się
21     2, 23|        śmiertelnych, tkliwości, a takiego czaru zarazem, że dusili
22     2, 23|          duszach, uskrzydlał mocą takiego szczęścia i tak. rwał do
23     2, 24|       teraz i jeszcze śmią bronić takiego - wrzeszczał groźnie. -
24     2, 24|    wrzeszczał groźnie. - Zaraza z takiego na całą wieś płynie, zaraza,
25     2, 24|          wołał, bych się strzegli takiego zbója, bych się chronili
26     2, 25|          nie omraczało jej czucie takiego szczęścia, co to aż do proga
27     2, 25|         się nie mógł, bo nie było takiego, któren by swoją mocą wszystkich
28     3, 26|        każden gospodarz dostępuje takiego honoru i szczęścia, a przy
29     3, 27|     puściła.~- Witek, a któren ci takiego guza nabił? - pytała Hanka.~-
30     3, 28|           tknij me choć palcem, a takiego wrzasku narobię, że pół
31     3, 30|            Jezu, a tom póki życia takiego cudaka nie uwidziała! -
32     3, 30|          miał rozwalony.~Narobiła takiego wrzasku, że się wszyscy
33     3, 31|      niczego. Ucieszy się Antek z takiego przychowku.~- Mój Jezu!
34     3, 31|    pierzyn z płotów? co?~- Szukać takiego drugiego, szukać! - wyrzekały
35     3, 32|           wycieruchy przekłada, o takiego żadna nie stoi!~- Dawnoście,
36     3, 33|     medytować i rozważać, co by z takiego somsiedztwa mogło wypaść
37     3, 34|        okno.~- O sobie jeszcze co takiego usłyszy, że mu się odechce.~-
38     3, 34|        stało: Dominikowa narobiła takiego piekła, przyleciała bowiem
39     4, 37|        radości.~- Juści, jeszczem takiego nie widziała.~- He, prawda!
40     4, 37|         przejdzie i zaśpiewam jej takiego chmiela nowego, co się wścieknie -
41     4, 37|        przystało w taką porę i za takiego gospodarza...~Stypa była
42     4, 37|    szczodrze omaszczony.~- Drudzy takiego wesela nie wyprawiają! -
43     4, 39|           te szczekania. Cóżem to takiego zrobiła? Ukradłam? Zabiłam
44     4, 40| sczerwienił się od zórz, narobiła takiego piekła, jaże musieli się
45     4, 40|         jeno z głodu chyciłby się takiego jadła, prawda to?~- Juści,
46     4, 43|        robotny, że chyba drugiego takiego nie ma na świecie - wyznawała
47     4, 43|          to wam ślepie wydrapię i takiego narobię piekła, jaże się
48     4, 45|           i gada, i błyska, i coś takiego się dzieje, czego już zgoła
49     4, 47|             Ze świecą nie najdzie takiego drugiego - mówiły rozrzewnione
50     4, 47|         Żadna by nie przetrzymała takiego postu. A Mateusz zwietrzył
51     4, 48|         kochanicę, nie chcę dożyć takiego wstydu i hańby, żeby cię
52     4, 48|           idą kajś i śpiewają coś takiego, czego nie poredziła sobie
53     4, 49|        trzy ruble z morgi, ale za takiego przyjaciela nie żal i po
54     4, 49|         mimo tej ciężkiej pracy i takiego utrudzenia, iż niejeden