Tom, Rozdzial

 1     2, 16|         tak przysłaniały, że nic pobok nie dojrzała, dopiero w
 2     2, 18|   musieli obchodzić drugą stroną pobok plebanii, naprzeciw której
 3     2, 19|      ocyganiał, co ino wlazło. A pobok nich stojał Bartek z tartaku
 4     2, 19|         nawet pragnęła, ale stał pobok i tak patrzał; taki żar
 5     2, 21|      Zdało się jej, że zły idzie pobok, a wciąż szepta do ucha
 6     2, 24|    nieprzytomne zgoła, darły się pobok niej na czoło przez gęstwę
 7     3, 26|          kapuśniska.~Młyn stojał pobok grobli, jeno tak nisko,
 8     3, 27|        rozgłośnie.~Gęsi, zawarte pobok, przyjęły ją gęganiem i
 9     3, 27|      Pietrek siedział w końcu, a pobok niego przykucał na ziemi
10     3, 28|       Jambrożym, że wnet ruszyła pobok kościoła, drogą barzej jeszcze
11     3, 29|      Dopędziła go wnet i drepcąc pobok, zaszeptała prawie w same
12     3, 29|          drugi zaś chłopak wlókł pobok na postronku śledzia, wystruganego
13     3, 29|  donicach i ustawiać je na ławie pobok stołu, gdyż ino w kilku
14     3, 30|        dostrzegając nikogo, choć pobok siedziała Józka, Jaguś z
15     3, 30|         uwidziała! - przykucnęła pobok.~- Dobry jest, co? Utrafiłem,
16     3, 30|    srodze na bakier nadzianym, a pobok w kupie szedł Maciuś Kłębów,
17     3, 30| pierwszym miejscu siedziała, zaś pobok pękata, wyszczekana Balcerkowa
18     3, 31|     stara.~- Zrobił se legowisko pobok mojego i siedzi. Wychodziłem,
19     3, 32|        ostatku młynarz z kowalem pobok księdza się dociskali.~A
20     3, 33|          Mieszkała za kościołem, pobok Mateusza, w chałupinie o
21     3, 33|        tu posłyszycie...~Tereska pobok stanęła miętosząc list w
22     3, 33|     Ozwarł oczy, Agata siedziała pobok, trwożnie poglądając.~-
23     3, 33|         Chłopy całą kupą stawali pobok o wódkę krzycząc, a patrząc
24     3, 33|       mieliby niezgorsze, i woda pobok... Ale cóż, nie poredzi!
25     3, 33|    nabożeństwo pod cmentarz, kaj pobok bramy stojała mała kapliczka
26     3, 34|        wójt leży przez kapoty, a pobok Jagusia Borynowa... i śpią
27     3, 34|   Boskiej wisiał nad ołtarzem, a pobok zawiesili mniejsze, ile
28     3, 34|         i jeszcze w asyście szli pobok ze światłem, zaś baldach
29     3, 34|        łakomie grdyką ku pijącym pobok:- A wali kulasami kiej cepem:
30     3, 34|         bieda jaże piszczy, a tu pobok leży ziemia wolna i prosi
31     3, 35|    odpowiadać.~Mateusz przysiadł pobok, nie wiedząc, co z nim począć,
32     3, 35|        szepnął cicho, przystając pobok pod olszą.~Spuściła prędko
33     3, 35|         baraszkowały kole domu a pobok pasły się tęgie krowy i
34     3, 36|         do kolan, rozstawili się pobok i wparłszy drzewce w ziemię
35     3, 36|        brogiem, od samej drogi a pobok ziemniaków, ciągnął się
36     4, 37|   zawodząc płaczem i jękami, zaś pobok i kaj gdzie kto wziął miejsce,
37     4, 37|       wysiadł z powozu i poszedł pobok trumny w srogiej ciasnocie,
38     4, 38|      pieszo. Wielkie psy leciały pobok, szczerząc niekiedy kły
39     4, 38|       zagadnęła Płoszkowa niesąc pobok niej swój brzuch spaśny
40     4, 38|         się prędko, Mateusz stał pobok.~Mruknęła ni to, ni owo,
41     4, 38|      skrzypki przyniósł, zasiadł pobok i przegrał rychtyk to samo,
42     4, 38|       słońce. Przysiadł wreszcie pobok matki, a małe siostry jęły
43     4, 40|   rozważał.~Pliszki się pokazały pobok na drodze, trzęsły ogonami
44     4, 40|        ale kieby na przekór szła pobok, biedro w biedro jak niegdyś
45     4, 42|        konia śmignął i ruszył, a pobok szli odprowadzający.~I wiedli
46     4, 43|        przed chałupą, przysiadła pobok na przyźbie, rozpowiadając
47     4, 44|         zasiadł za stołem, mając pobok pisarzowego pomocnika, któren
48     4, 45|        się podniósł. Żyd dreptał pobok łapiąc powietrze zadyszaną
49     4, 45|        ją za rękę, że przysiadła pobok, śpiesznie chowając bose
50     4, 45|             syknęła Kozłowa idąc pobok.~- Zaśby ta pacierze! Czytał
51     4, 46|          wyprzedzić, trzymał się pobok zazierając raz po raz w
52     4, 47|       tak wyglądałam.~Usadził ją pobok, lecz cisnęła mu się do
53     4, 48|           dwie świece paliły się pobok jej głowy, Jagustynka odganiała
54     4, 48|         organiściny, szła prawie pobok niego, że nasłuchując jej