Tom, Rozdzial

 501     2, 16|                 z opłotków się odwracał za Jagną, bo też jakby jeszcze
 502     2, 16|           całkiem zawojowała, iż świata za nią nie widział. Dobrze
 503     2, 16|              kominem, a cięgiem chodził za nią rozmiłowanymi oczami
 504     2, 16|                 ale cóż poradzi, trza i za to Panu Bogu podziękować... -
 505     2, 16|             stał u proga, słońce padało za bory, a czerwone zorze rozlewały
 506     2, 16|             Rocho uklęknął na śniegu, a za nim drugie.~- Oto gwiazda
 507     2, 16|             Jego pochwalone!~Powtórzyli za nim pobożnie i wpili się
 508     2, 16|                rozdzierały ciemności, a za nią, jako te służki wierne,
 509     2, 16|                 palce, że chowała głowę za Jędrzycha, któren z otwartą
 510     2, 16|               raz po raz szarpał Szymka za kapotę i wykrzykiwał:~-
 511     2, 16|           przestrogę i razem już poszli za tymi głosami anielskimi
 512     2, 16|                 do obory.~Trzymając się za ręce i dygocząc ze strachu,
 513     2, 16|                że nie odpowiada, może - za karę.~Przyklęknęli przy
 514     2, 16|               nikogo, przed sam ołtarz.~Za nimi zaś, prawie już na
 515     2, 16|              wesoło pokrzykiwali kolędy za organami.~Jeden ino Antek
 516     2, 16|          radością.~- Wyjdź którego dnia za bróg... o każdym wieczorze
 517     2, 16|                 miłowaniem nakazywał... za bróg... ~W czas jakoś gruchnęli
 518     2, 17|             dygotał, krzyk jakiś leciał za nią, przerażenie wiało z
 519     2, 17|              wstrzyma duszę, nie poleci za tym głosem? !...~Ostro się
 520     2, 17|                 a do tego stary chodził za nią cięgiem i niczego się
 521     2, 17|          rozglądała, czy gdzie nie stoi za drzewem zaczajony !...~Matki
 522     2, 17|                  Jeszcze ci czas ganiać za parobkami i wystawać na
 523     2, 17|             żeby nie docucili... co jej za niewola żyć, co za dobro
 524     2, 17|               co jej za niewola żyć, co za dobro ją czeka: cierpienie
 525     2, 17|            wycyganią albo i ukradną, to za co będą ją lekowali? Tyle
 526     2, 17|            dawniej przed wojną, jeszcze za pańskich czasów, był we
 527     2, 17|               się, wasz Antek go pobił; za orzydle wziął, wyniósł z
 528     2, 17|                to chto od pleciuchów! i za grobem często nie darują.~-
 529     2, 17|        kurczęciu pazury jastrzebieją.~- Za nieprawdę to bym zabiła
 530     2, 17|         wychodziła na ganek, to do sadu za dom i przez drzewa patrzyła
 531     2, 17|                 sad od drogi, biegnącej za wsią wzdłuż sadów i zabudowań,
 532     2, 17|          przejmowała głęboka radość, że za nią się ujął i skrzywdzić
 533     2, 17|                 stał niedaleczko, zaraz za drogą, w polu nieco, wróble
 534     2, 17|                niej pomieścić.~- Wyjdź! za bróg! Wyjdź! - powtarzała
 535     2, 17|                 było go w kościele, ale za to spotkała się zaraz przy
 536     2, 17|             wolna, bez szelestu migotał za szybami i snuł się nieskończonym,
 537     2, 17|          cichutką, ledwie słyszaną nutą za stajni, bo tam się przeniósł
 538     2, 17|           nieustępliwie chęć wybieżenia za dom... do brogu... Ale nie
 539     2, 17|                wyjdę, grzech... Już się za zapaską oglądała, już szła
 540     2, 17|              ale cosik jakby ją ułapiło za kark i przytrzymało na miejscu...
 541     2, 17|                Jagustynki oczy chodziły za nią w ślad, jak te psy tropiące,
 542     2, 17|              Kłąb stanął we drzwiach, a za nim wchodzili wolno, otrzepując
 543     2, 17|               ławie, w oczy im patrzał, za języki pociągał i z różnych
 544     2, 17|               na niego, prędzej zapłaci~za krowę... i będzie się chciał
 545     2, 17|               zmroku - o zmroku wyjdzie za bróg... Wyjdzie! Hej! Rwała
 546     2, 17|                 ją dziwny lęk i ścisnął za serce, że zmilkła, przycichła
 547     2, 17|             sobie i jak błędna patrzyła za Boryną, gdy się okręcił
 548     2, 18|                 się musiał z chłopakami za łapy po śniegu wodzić!...~-
 549     2, 18|                 w śnieżycę, srożącą się za oknem.~Wiatr huczał przeraźliwie,
 550     2, 18|              niepokoju i ciekawości: co za jeden, czego chce, może
 551     2, 18|               Przyszła wkrótce Józka, a za nią zaraz zajrzała Wawrzonowa,
 552     2, 18|               długo, a Łapa krok w krok za nim.~- Kto tak wymalował? -
 553     2, 18|               pochowku i nic nie wzięli za nabożeństwo.~- A mnie pacierza
 554     2, 18|                Jagusi, ale cofnęła ręce za siebie i poczerwieniała~-
 555     2, 18|                poczerwieniała~- Weźcie, za darmo nic na świecie nie
 556     2, 18|            jestem albo ten handlarz, co za wodę i ogień każe sobie
 557     2, 18|              obrażona.~- Bóg wam zapłać za gościnność! Powiedzcie waszemu,
 558     2, 18|               na nich, chycił go któryś za grzbiet i rzucił w puszystą,
 559     2, 18|           kamionek, ni borów - jeno tuż za smętarzem, na dróżce zasypanej
 560     2, 18|                byli pojedynczo.~- Co to za ludzie, z jarmarku wracają?~-
 561     2, 18|                 bok, na dróżkę biegnącą za stodołami.~Witek zaś pobiegł
 562     2, 18|                było tyla, że nie wiada, za którą przódzi się imać!
 563     2, 18|        przebiegała sad i opłotki. Nawet za szopę pod bróg zajrzała,
 564     2, 18|          pyskata i zawzięta, to się ząb za ząb kłóciła.~- Pyskuj, pyskuj,
 565     2, 18|              jej wydało, że ktoś chodzi za szczytowym oknem...~- Witek,
 566     2, 18|             umiała, ciągnęła bezwiednie za wymiona jeno, że mleko strzykało
 567     2, 18|                  a tak ją cosik ułapiło za grdykę i zatkało piersi,
 568     2, 18|          Wyjrzała w podwórze, noc stała za progiem nieprzeniknionymi
 569     2, 18|                 pod bróg, stojący zaraz za drogą.~Ale nie wiedło się
 570     2, 18|                więc dalejże ją pociągać za język.~- Cóż to, pono Mateusz
 571     2, 18|              popamiętają. Mają go widać za nic, to im pokaże, co znaczy
 572     2, 18|              będę drugich, upominał się za kogo, a jak się mnie krzywda
 573     2, 19|      rodzicielami cięgiem się wadził, a za Ulisią chciał całe cztery
 574     2, 19|                głód już zębce szczerzył za węgłem, do zwiesny daleko,
 575     2, 19|      dobrodzieja prosić, by się wstawił za nimi do dziedzica.~Długo
 576     2, 19|                 już ostawały. Juści, że za ojcami i dzieci ciągnęły
 577     2, 19|               naglądali pod okna, gdzie za stołami siedziało kilkunastu
 578     2, 19|            Rzepczaków, przyszli jeszcze za dnia i ostali. Nikt im wstrętów
 579     2, 19|                 nie chciał się wstawiać za nimi do dziedzica, a naprzeciw,
 580     2, 19|                 się Socha z Małgośką, a za nimi zaś, kto ino miał ochotę.~
 581     2, 19|              zwlókł, że mu się to cniło za ludźmi, kazał se wnet narządzić
 582     2, 19|                 na to Mateusz chycił go za rękę i zniewolił, by przysiadł
 583     2, 19|                 śliczniejszej, a poszła za starego na twoją krzywdę,
 584     2, 19|          chytrze, pociągając go z wolna za język.~- Mogę to, kiej kochanie
 585     2, 19|                  Mój Jezus, abom to sam za Jagną nie latał! Ale jest
 586     2, 19|             któren zza płota postękuje, za węgłami się czai, a kiej
 587     2, 19|               ale to ciołak, nie chłop, za takiego nie dałbym i tego
 588     2, 19|               rznęła co sił i tany szły za tanami, pito już we wszystkich
 589     2, 19|                worek i płachta! - że to za szlachtę się uważali.~-
 590     2, 19|                  przekładać a prosić, a za nim starsi i Jambroży, że
 591     2, 19|              ziemniaków na raz zjedzą i za drugą patrzą !~Oba dobre
 592     2, 19|              Pryczkowe swaty, nasuły mu za pazuchę kamieni, to w kieszenie
 593     2, 19|            tłumaczył Płoszka.~- A to co za jeden ? - wykrzyknął Balcerek.~-
 594     2, 19|              nie zrobią, bo kto pójdzie za nimi?~- Gospodarze pójdą.~-
 595     2, 19|       wyrzekacie, że głupie, a sami ani za grosz pomyślenia nie macie,
 596     2, 19|              zmilknął i poleciał oczami za Jagną.~Późno przyszli, już
 597     2, 19|              puściła na plecy.~Brały ją za to przystrojenie kobiety
 598     2, 19|             całej karczmie fundować !~A za nim puścili się w tan i
 599     2, 19|             brał niejednych, a mało kto za nim nadążył.~Z dobrą godzinę
 600     2, 19|               niczym, ale jęła naglądać za nimi pilnie, bo po tańcu
 601     2, 19|        dzieuchom całymi garściami pchał za pazuchę karmelki, by móc
 602     2, 19|        przypierał do ściany, obejmował, za ręce brał, ale ledwie się
 603     2, 19|          nadlecieli, i chciał ją chycić za rękę, ale w ten mig Antek
 604     2, 19|       strasznego, gdyż Antek rzucił się za nimi, roztrącił ciżbę kiej
 605     2, 19|                 domowi.~Nie skoczył już za nim, stał roztrzęsiony,
 606     2, 19|          żałośliwe pienia, że siedzieli za stołem powspierani na rękach
 607     2, 19|              bezwiednie, lęk ściskał go za gardło, serce zamierało,
 608     2, 20|                drewno jest ni starucha, za chłopa poszła, to chłopa
 609     2, 20|               ni ona sama! Mogła se iść za każdego drugiego i z tych
 610     2, 20|                Ażeby wam ozór wykręciło za to pieskie szczekanie!~-
 611     2, 20|            jastrzębimi ślepiami chodził za Jagną... Ona zaś była jakaś
 612     2, 20|          leciało z rąk i strach cięgiem za nią chodził, bo i jakże,
 613     2, 20|               wynosił nad inne, puszył, za najlepszego we wsi miał,
 614     2, 20|                kiej na dziewkę krzyczał za nieporządki i do roboty
 615     2, 20|              kroku nie mogła zrobić, by za nią nie wyglądał, nawet
 616     2, 20|                nie mogła się upokorzyć, za nic nie mogła, a naprzeciw,
 617     2, 20|                jeszcze większą złością! Za dziewkę cię ma, a ty nic;
 618     2, 20|               dzwonkami, a reszta kieby za procesją szła z tyłu.~Skończywszy
 619     2, 20|              nic nie pomaga, macie więc za swoje, ale jednak Bogu gorąco
 620     2, 20|               też, że ją srogo karzecie za to, niesłusznie robicie,
 621     2, 20|             serce stracił do gospodarza za tego boćka, a przylgnął
 622     2, 20|           świata! Mściła się na drugich za własną poniewierkę i krzywdy;
 623     2, 20|             niej powiadali.~- Wezmą się za łby i pozagryzają jak te
 624     2, 20|                 przy działach, siedział za to w kreminale, ale spalił.
 625     2, 20|             Rocha i cicho powiedział:~- Za ciasno dla nas obydwóch
 626     2, 20|              niepostrzeżenie, czaił się za węgłami, obchodził dom i
 627     2, 20|         godzinami całymi nasłuchiwał, i za najmniejszym trzaskiem zrywał
 628     2, 20|                  przygarbił się, nogami za sobą ciągał i na wiór się
 629     2, 20|              czasem się wadzono, czasem za łby brano, aż ksiądz potem
 630     2, 20|            wiosnę drugiego, kiej ci żal za boćkami!~- A nie obłaskawię,
 631     2, 20|                siebie, iż cięgiem łaził za nią, a trzymała w odwodzie
 632     2, 20|           urągliwie: ~- Obaczcie, łacno za wiatrem traficie! - i poszła
 633     2, 21|                mątwie i świstach.~Zaraz za wsią poszli gęsiego przywianymi
 634     2, 21|         przedzie, często się obzierając za ojcem, któren skulony, z
 635     2, 21|                   przemyśliwał dyrdając za nimi.~Pewnie, że kiedy mus
 636     2, 21|              Pewnie, że kiedy mus ułapi za łeb, nie wyślizgniesz się,
 637     2, 21|                 bądź słowo napomknienia za kij chwyta - bywa to bowiem
 638     2, 21|           rozpalonymi obcęgami ściskało za serce, przegryzało na wskroś
 639     2, 21|               nieustępliwą pamięcią. ~- Za Jagną lata, ją miłuje, przez
 640     2, 21|                Hanka gania jak ten pies za wroną i myśli, że rychlej
 641     2, 21|            środku drogi zdarłabym Jagnę za łeb, a wyzwała, a skleła,
 642     2, 21|                wlókł go rozglądając się za pniem, by z niego łacniej
 643     2, 21|                 Nie przejdziemy tędy, a za dębiną mokradła, nawróćmy
 644     2, 21|                 do boru i przykucnąwszy za pniami medytowali, którędy
 645     2, 21|           śnieżycą, próżno się chronili za drzewa, to przywierali jak
 646     2, 21|                 drogę nie oglądając się za starym, poganiała ją niezmożona,
 647     2, 21|            zawzięta złość.~- Zapłacę ci za wszystko, zapłacę! - skowyczała
 648     2, 21|                daruję, nie, zapłacę jej za wszystko! Zgniję za to w
 649     2, 21|                 jej za wszystko! Zgniję za to w kreminale, to zgniję,
 650     2, 21|            bolesny w kurzawie. Patrzała za nim z politowaniem, bo już
 651     2, 21|               słowa, ktoś jednak jechał za nią i był coraz bliżej,
 652     2, 21|             musieli kanie przeprowadzać za uzdy; snadź byli niezgorzej
 653     2, 21|              pod drzewem i płakał, jadą za nami.~Nie odrzekła, zapatrzona
 654     2, 21|                o chorobę...~- A któż to za mnie zrobi? - szepnęła cicho.~-
 655     2, 21|                ją ułapiło rozrzewnienie za grdykę, że głosu nie mogła
 656     2, 21|               Przyjdziesz to? - zapytał za nią dziwnie miętko i ciepło.~-
 657     2, 21|             czuła gotową do stanowienia za wszystkich. Jakże, na kogo
 658     2, 22|          Przychodziły też w porę, jedna za drugą, nie zawodząc ni się
 659     2, 22|                ogólnie nie lubiana; tuż za nią wsunęła się cicho, czająco
 660     2, 22|          procesownica, która z pół wsią za łeb się wodziła i co miesiąc
 661     2, 22|                 jeszcze parę dziewczyn, za którymi ściągali w pojedynkę
 662     2, 22|                wyczekiwany Rocho, a tuż za nim Mateusz.~- Wieje to
 663     2, 22|                nie pożywi się u nas, to za nic ma taką kompanię.~-
 664     2, 22|             znajdzie, żeby jej zapłacił za te ciągłe swary i kłyźnienia.~-
 665     2, 22|            Cygan się widział, a ciągnął za sobą na długim powróśle
 666     2, 22|           chodził niby na czworakach, a za nim szedł tuż drugi wodziciel,
 667     2, 22|            torbeczki wisiały, a dopiero za nimi Michał od organisty
 668     2, 22|                kłapał ozorem, wierzgał, za dzieuchami gonił, a wodziciel
 669     2, 22|              uciecha zapanowała, aż się za boki brali, niedźwiedź zaś
 670     2, 22|              gasił, a potem, by już być za jedno z chłopami, to się
 671     2, 22|                 najbardziej chwyciła ją za serce ta historia o królu
 672     2, 22|            szepnęła Nastka.~- Poszłabym za nim w cały świat za to jedno
 673     2, 22|           Poszłabym za nim w cały świat za to jedno słowo!'~W cały
 674     2, 22|              pułapie, że cosik czai się za oknami, że przez szyby krwawią
 675     2, 22|            robił, jeno że sobie to miał za krzywdę i zapamiętał dobrze,
 676     2, 22|             śniegi i mrozy, a wilki tuż za nim, że mu już niejeden
 677     2, 22|               konie z dala, powlókł się za głosem i w końcu dojrzał
 678     2, 22|                głosem i w końcu dojrzał za łąkami jakiś dwór sielny,
 679     2, 22|               Bił me, tom się bronił!~- Za bicie przede mną sprawa,
 680     2, 22|            popadło, odganiać a wyklinać za krzywdy, bo bez te śmierć
 681     2, 22|        powiedział:~- Nie zjemy cię, boś za chudy, skóra i gnaty, szkoda
 682     2, 22|                  robiła, a odbijała się za krzywdę! Całe lata tak szło
 683     2, 22|                   Ukrzywdziłeś nas, ale za twoją sprawą Pan Jezus pobłogosławił,
 684     2, 22|       przelatują; błądzili po mogiłkach za cieniami pokutujących samobójców;
 685     2, 22|           głęboko, tak brała w siebie i za taką prawdę miała, że rosło
 686     2, 22|              jakaś twarz przesunęła się za szybą i przepadła tak prędko,
 687     2, 22|                  kiedym dobrze widziała za oknem, łeb kiej ceber i
 688     2, 22|             szczęśliwie jak u Pana Boga za piecem.~Aż razu pewnego
 689     2, 22|           któren ochotnie kładzie głowę za swoich i wiarę świętą.~Zwołał
 690     2, 22|                 na darmo krew swoją lał za Pańską sprawę, na darmo
 691     2, 22|              kazał zły przezywać, robił za niego, a drugie diabły poprzebierane
 692     2, 22|             drugie diabły poprzebierane za parobków, to za Miemców,
 693     2, 22|           poprzebierane za parobków, to za Miemców, pomagały, że w
 694     2, 22|               panowie, kupy diabłom się za żywota zaprzedali, a żaden
 695     2, 22|            prośbami.~I tak roki płynęły za rokami jako ta woda bystra,
 696     2, 22|         poczciwości się wyzbył, że, już za nic miał świat cały.~Głupi!
 697     2, 22|                 czym przyjdzie zapłacić za to...~Aż w końcu i przyszła
 698     2, 22|              zgoła zły pasterz, odpowie za to srogo, ale on jeden ma
 699     2, 22|               Wyspowiadał się Jastrząb, za grzechy żałował, Boga przepraszał,
 700     2, 22|           struchlałego księdza:~- Pódzi za mną!...~Nie mógł się jeszcze
 701     2, 22|                ciemnica i śmierć, idąca za nim trop w trop... Uląkł
 702     2, 22|               się wielce i dalejże gnać za Panienką ku kapliczce !~
 703     2, 22|               Wieki tak całe poklęczysz za grzechy, popłaczesz, nim
 704     2, 22|                 grzeszników, jako "kara za złe nikogo nie minie."~Długie
 705     2, 22|              nie wołając nawet Józki, a za nią Antek wysunął się też
 706     2, 22|               sieni u proga, ujął mocno za rękę i powiódł do innych
 707     2, 23|             spłoszone jelonki, wybiegli za stodoły, w omroczałe śniegi,
 708     2, 23|               się, Jaguś, co?~- Dyć bym za tobą poszła w cały świat
 709     2, 23|                 cięgiem, cięgiem... Tam za przełazem niedobrze...~-
 710     2, 23|            Zające gdziesik blisko jakby za kamionką, pod którą siedzieli,
 711     2, 23|            dróżce, biegnącej wzdłuż wsi za stodołami, ale już po Borynowej
 712     2, 23|              Uwidziało ci się... czasem za chmurą takie cienie idą.~
 713     2, 23|                i znowu szedł... skręcił za bróg od pola, przyczołgał
 714     2, 23|                się znowu pokazał wlekąc za sobą wielgachną wiązkę słomy,
 715     2, 24|                Pono już dawno stróżował za nimi.~- Jakże! powiadał
 716     2, 24|          powiadali, wygnał ją, skrzynkę za nią wyrzucił i wszystkie
 717     2, 24|           jęknęła Sochowa chwytając się za głowę.~- Ano co, do kreminału
 718     2, 24|               gorętsi, już się oglądali za kijami i chcieli bieżyć,
 719     2, 24|           biedota wszystka, wzięły wtór za nią i z krzykiem nieludzkim,
 720     2, 24|               że widział się już jakoby za obmarzniętą szybą w tym
 721     2, 24|                    szeptano spoglądając za księdzem. Kilka gospodyń
 722     2, 24|                  Kilka gospodyń ruszyło za nim w asyście i cała hurma
 723     2, 24|           przeganiał Łapę, któren wciąż za nim naszczekiwał i docierał...~
 724     2, 24|                trudno się było wychylić za chałupę, słońce jakby się
 725     2, 24|           ktosik pojechał do miasteczka za różnościami, głównie zaś
 726     2, 24|             poszła do Weronki dziękować za dobre serce i przepraszać
 727     2, 24|               dobre serce i przepraszać za dawne winy; zgoda wnet nastąpiła,
 728     2, 24|               stada wron włóczących się za żerem - a cudna, przesłoneczniona
 729     2, 24|                 i błagała o zmiłowanie, za Antkowe ciężkie grzechy
 730     2, 24|                 dobrością, słyszysz, bo za drzwi wszystko wyciepnę!~-
 731     2, 24|          obaczysz! - warknęła chwytając za maglownicę, gotowa bronić
 732     2, 24|                nas i siebie przedał, bo za Jagniną kieckę! - wykrzyknęła
 733     2, 24|                 pomagał ochotnie, pewny za to Antkowej pomocy przy
 734     2, 24|                już był na ganku i nawet za klamkę brał, ale w ostatniej
 735     2, 24|              Pan, Stwórca nieba,~Płakać za grzechy, człowiecze, trzeba~-
 736     2, 24|                 obejrzał się jeno jakby za ratunkiem, ale luz się robił
 737     2, 24|       przechodził, a głos księdza biegł za nim i smagał go do żywej
 738     2, 24|              ryknął naraz chwytając się za głowę, bo w tym momencie
 739     2, 24|            siedział przed kominem i Żyd za szynkwasem.~Zrozumiał, że
 740     2, 24|              moc nieprzeparta bierze go za gardziel i do ziemi przygina,
 741     2, 24|               że go stróżują, że patrzą za nim i nieprzerwanym łańcuchem
 742     2, 25|              zwiesna całkiem przemoże i za wszystko zapłaci, ale tymczasowie
 743     2, 25|              dzień warzyli jadło, a sól za jedyną okrasę mieli - to
 744     2, 25|                ze solą i te gorzkie łzy za przyprawę.~To juści, że
 745     2, 25|              boćki już spadły na łęgach za młynem. Nie dawano temu
 746     2, 25|               dziedzic był, to był, ale za głupiego nikto go nie miał.~
 747     2, 25|                 ale miał ją teraz zgoła za dziewkę, i tak ją też uważał
 748     2, 25|               się w duszy, wiedziała to za czym?~Za zło płaciła złem,
 749     2, 25|            duszy, wiedziała to za czym?~Za zło płaciła złem, prawda,
 750     2, 25|                jeno, spoglądając pilnie za głosem starego i doszukując
 751     2, 25|                 ostrożnie przebrała się za przełaz, pod Płoszkową stodołę.~
 752     2, 25|               jakby mu pokrzyw nakładli za pazuchę, tak go zapiekło,
 753     2, 25|             odstąpili, to i tobie pilno za drugimi. Miłujesz mnie,
 754     2, 25|        kamieniami, pierwsza byś rzuciła za mną! - gadał prędko.~- Jantoś! -
 755     2, 25|              wielce, ale ją przychwycił za rękę, że ni drgnąć nie mogła,
 756     2, 25|             miłował, rozumiesz, bez to! Za cóż to mnie ksiądz wypomniał
 757     2, 25|           wygnał z kościoła kiej zbója, za ciebie! Za cóż to wieś cała
 758     2, 25|         kościoła kiej zbója, za ciebie! Za cóż to wieś cała mnie odstąpiła
 759     2, 25|              odstąpiła kiej parszywego, za ciebie! Wycierzpiałem wszyćko,
 760     2, 25|                  rada byś, bych parobki za tobą ganiały kiej te psy
 761     2, 25|                 wszystko, ją przeklinał za to, co przecierpiał, aż
 762     2, 25|               nie nawrócił, rzuciła się za nim z rozpaczą, zabiegła
 763     2, 25|        niewinowata, niewinowata!~Wołała za nim, choć już i kroki jego
 764     2, 25|            poszli do Kłęba, cisnęło się za nimi sporo ludzi, to bab,
 765     2, 25|              duszą, chcesz krowę popaść za wsią - w dworskie wnet utkniesz;
 766     2, 25|              konia wypuścisz - dworskie za miedzą; kamieniem ciepnąć
 767     2, 25|            naród odwodzić, straszyć, że za to, co zamyślają, cała wieś
 768     2, 25|                w kajdany i zmarnieje, a za nim młynarz powtarzał to
 769     2, 25|             całej wsi karać nie ukarzą. Za mną, ludzie, zbierać się
 770     2, 25|             ludzie, zbierać się duchem, za mną! Na las! - ryknął mocno.~-
 771     2, 25|                 nie oglądając się nawet za gromadą...~A naród ruszył
 772     2, 25|                    A naród ruszył żwawo za Boryną, jadącym na przedzie.~
 773     2, 25|                jadącym na przedzie.~Tuż za nim ciągnęły Płoszki, ilu
 774     2, 25|             wielce w siebie dufający.~A za nimi Sochy, których wiódł
 775     2, 25|                 było, jeno że starczyli za pół wsi, bo same zabijaki
 776     2, 25|                świat cały roztratuje.~A za nimi niesły się płacze,
 777     2, 25|        śmiertelnym padało na ziemię - a za nim drugie, trzecie, dziesiąte...~
 778     2, 25|           powietrze.~I tak szły godziny za godzinami, a coraz nowe
 779     2, 25|                 stojał w nich Boryna, a za nim konno, wozami i piechty
 780     2, 25|               ze sani i pognał przodem; za nim zaś, gdzie kto ino wziął
 781     2, 25|             zmawiać, skrzykiwać, topory za pas zakładać, piły zbierać
 782     2, 25|                  a prał, gdzie popadło; za nim zaś, kiej ten bór wichurą
 783     2, 25|             pojedynkę i kupami, wodzili za orzydla, to za łby, gnietli
 784     2, 25|                  wodzili za orzydla, to za łby, gnietli kolanami, ozdzierali
 785     2, 25|                 uciekać, to go uchwycił za orzydle, okręcił nad sobą
 786     2, 25|                w kupie całej wodził się za łby z Rzepczakami, ale nim
 787     2, 25|              owczarskiego opadną, kłami za skórę ujmą i ciepią się
 788     2, 25|                dopadały z boków i darły za kudły.~Wrzask było ano już
 789     2, 25|                przystanął o parę kroków za drzewem.~Borowy przemagał,
 790     2, 25|          przysiadł na ziemi, targał się za włosy i krzyczał nieprzytomnie:~-
 791     2, 25|               ten wilk wściekły, zdusił za gardziel; aż grdyka zachrzęściała,
 792     3, 26|         skowronki, by głosiły wesele, a za nią ciągnęły żurawiane klucze
 793     3, 26|             kiej to szkliwo roztopione; za młynem rozlewały się łąki
 794     3, 26|                 na ścieżkę ciągnącą się za rowem, gdzie już czerwone
 795     3, 26|                 ciołek...~Obejrzała się za nim z gospodarską lubością,
 796     3, 26|            cichuśku, przepraszając Boga za pychę, o tym jedynie marzyła,
 797     3, 26|              teraz szła wolniuśko, krok za krokiem, ledwie dychając
 798     3, 26|                do drogi, na starą modę.~Za nim też Płoszków dom, na
 799     3, 26|              przez które padało słońce; za szybami ćwierkały wróble
 800     3, 26|                sykiem i gęgotem dyrdały za nią. - No, to chwała Bogu!
 801     3, 26|             jaja, że trzy swoje dawałam za jedno... Dobrze, iżeście
 802     3, 26|             chciała iść... by się wziąć za robotę jaką, ale chudzina
 803     3, 26|                nie możecie, a gdzie wam za gąsiętami biegać !..~- Już
 804     3, 26|                 nie pomyślał, bo jakże? za co to mieli karać? przeciech
 805     3, 26|               Antek Boryniak zakatrupił za ojca.~- Jezus! zakatrupił,
 806     3, 26|           dzieciński, że chłopy już się za kołami oglądali... Dobrodziej
 807     3, 26|               tyla, że już i nie wiada, za co się przódzi brać, samym
 808     3, 26|                 A może jeno dopust Boży za złość ludzką i grzechy!~-
 809     3, 26|                  Pan Jezus karze choćby za takie śmiertelne grzechy,
 810     3, 26|                nieobecnych.~- Aż strach za grdykę łapie, tak cicho
 811     3, 26|               gdy Kłębowa zaczęła mówić za nią przez wywarte drzwi:~-
 812     3, 26|                    Chyciło ją tak cosik za gardziel, że urwała, dowlekła
 813     3, 27|            świecie galanty.~Zajrzała aż za opłotki na drogę czarniawą,
 814     3, 27|               chrząkającym ryjem wodził za nią, gdy mu żarcie przegarniała
 815     3, 27|                na świat się jawi...~Nie za tym jednakże patrzała i
 816     3, 27|            niełacno go oderwać, i prawo za sobą będzie miał.~Co jej
 817     3, 27|              nie zliczy, a teraz ci już za dobrego chłopa stanie -
 818     3, 27|              jakby budził, Jagny wołał, za ręce ją brał, cosik chciał
 819     3, 27|                 kto pierwej chyci kłami za lelita i jaką sztuczkę la
 820     3, 27|             niby od niechcenia zaglądał za obrazy, wyszukując przy
 821     3, 27|             klucz na miejscu powiesił i za czapkę wziął.~- To jutro
 822     3, 27|                i nienawidziła całą mocą za wszystkie krzywdy doznane,
 823     3, 27|                rozpierać na swoim, to i za tym by nie płakała, bo u
 824     3, 27|              choć i on nieraz skrzyczał za długie czekanie, ochotnie
 825     3, 27|             wydziera, nikto już jej tam za przełazem nie czeka, i nikto
 826     3, 27|              nie przyniewala...~Że wójt za nią chodzi, podskubuje,
 827     3, 27|                ścianę i wyjąc niby suka za topionymi szczeniętami.~
 828     3, 27|               każdą jej wstążkę i potem za to obnoszących ją na ozorach?~
 829     3, 27|              nieba odbitego, ostawiając za sobą te czarniawe, półkoliste
 830     3, 27|          różańca i suły się wolno jedna za drugą, i gdziesik na samo
 831     3, 27|                 palmami. Długo patrzała za nią.~- Spóźnita się, dzieuchy,
 832     3, 27|           ciskaniem kamieni po wodzie i za ptakami; niekiedy wozy turkotały,
 833     3, 27|                 czające się złodziejsko za gąsiętami, przewijały się
 834     3, 27|               wtedy, kiej Jagny wołał i za ręce ją brał, w inszą stronę
 835     3, 27|            skrzyni, strach ją przejął i za serce ścisnął, że słowa
 836     3, 27|                 i bywa gdzie indziej... za co inszego... ale Antka
 837     3, 27|              Józka! - krzyknęła jeszcze za nią - a gdzie to Pietrek
 838     3, 27|            podstępnie.~- A co, to jutro za stodołą znajdziecie... -
 839     3, 28|                obzierając się na próżno za Jambrożym, że wnet ruszyła
 840     3, 28|        potopionych w szarudze, że jakby za szybą zapoconą majaczyły
 841     3, 28|            inszej roboty, że nie wiada, za co pierwej ręce zaczepić !
 842     3, 28|             powieziemy.~- Bóg ci zapłać za dobrość, w porę to choćby
 843     3, 28|              szczerego serca dawam. Nie za odrobek. Kumałam ci się
 844     3, 28|               się jej noc dzisiejsza.~- Za to Jagusię o nic głowa nie
 845     3, 28|             uśmiechał, bo i tak nabrała za kilkanaście złotych, jako
 846     3, 28|                dwór.~Wszyscy też poszli za nim w podwórze, on zaś z
 847     3, 28|            przeżegnał, pałę nieco wziął za się i jął zachodzić wieprzkowi
 848     3, 28|             niemało, bo to ledwie jedna za próg, już drugie w sieniach
 849     3, 28|            Jeszcze by, już najmniej jak za każdą duszę zapisaną jajko
 850     3, 28|           zapisaną jajko dostają...~- A za kartki do spowiedzi osobno
 851     3, 28|              złotych od pochowku bierze za to, co ta pobeczy po łacińsku
 852     3, 28|           poleciała jak wściekła. Witek za nią wyjrzał i mówił, jako
 853     3, 28|               żałośliwie, jako gorzałka za słaba do tak przesłoniałych
 854     3, 28|          wszystkich należy!... drogo wy za niego zapłacicie!~- Nie
 855     3, 28|                 chorzy, to on tu rządzi za niego i jego głową wszyćko
 856     3, 28|              odzieniu, taką chęć poczuł za gardziel ją chycić, powlec
 857     3, 28|         wyśpiewał, byście go ino mądrze za język pociągnęli.~- Niech
 858     3, 28|               Byście mądrą byli i język za zębami trzymali, to o tym,
 859     3, 28|                 nienawiścią, postępując za nim parę kroków; boć to
 860     3, 28|              kaj jeno mogła, co go może za kara spotkać, miarkując
 861     3, 28|             pobrzęk to czyni, że wpodle za kieliszkiem maca...~- Leży
 862     3, 28|                  nie słychać było!...~- Za wójtową chałupę pojechali! -
 863     3, 28|             pokażę! - wołała Jagna idąc za nią, że trzeba było wychodzić,
 864     3, 28|         spodział, że taka litościwa !~- Za pieniądze to i ksiądz litościwy.
 865     3, 28|               złotych gotowego grosza i za to mają ją przetrzymać u
 866     3, 28|                 ciągną po mąkę i kaszę; za ostatni grosz, na bórg,
 867     3, 28|                 ostatni grosz, na bórg, za odrobek albo dobry precent,
 868     3, 28|                 szeroko, choć nikto jej za język nie ciągał, i znowu
 869     3, 28|               zbiegnie i obaczy, coś ty za ptaszek! - groziła.~Rozejrzał
 870     3, 28|               zmilkła zatrzaskujac jeno za sobą drzwi z całej złości.~
 871     3, 28|                 się jeszcze w pojedynkę za łby biorą i złością dokładają.~
 872     3, 28|             człowiek i krzywdy czuje, a za swoje grzechy ciężko odpowie.
 873     3, 28|                 przegryzał chleb wodząc za nią oczyma, a cosik medytując,
 874     3, 29|                 że się kłócili barzej i za łby brali, że nawet śmierć
 875     3, 29|               zajdy szarpie, a człowiek za człowiekiem powinien trzymać,
 876     3, 29|         wszystkie, a wieś swoją uważały za najpierwszą, teraz poniechali
 877     3, 29|                  chroniąc się od wiatru za grubsze drzewa i jakby nic
 878     3, 29|                 ku młynowi; wójt ruszył za nimi odszczekując się niekiedy,
 879     3, 29|            chłopakom, bo zaczęli frygać za nim błotem.~- Czego chcieli? -
 880     3, 29|             kobiety, by was nie skarali za ubliżenie urzędowi!~- Niech
 881     3, 29|                 żem to łoni len suszyła za stodołą?~- A jak to sprały
 882     3, 29|           Sikorów, na drugim końcu wsi, za karczmą. Sołtysa nie było
 883     3, 29|             jakby się na Lipcach mściły za las!... - powiedziała.~-
 884     3, 29|                 roboty!...~- Byłam rano za najemnikami na Woli, po
 885     3, 29|                o kogo! Obiecują przyjść za niedzielę abo i dwie!...~-
 886     3, 29|                a dzieuchy we dwie konia za uzdę ciągnęły, bo słuchać
 887     3, 29|                  co po Jagnie Borynowej za najgładszą była we wsi uważana,
 888     3, 29|                uważana, siała groch tuż za płotem w czarną i sielnie
 889     3, 29|                 sieje w Wielki Wtorek - za garniec zbierze worek! -
 890     3, 29|               ci pierwszy wzjedzie! Ale za gęsto, Maryś, za gęsto...
 891     3, 29|          wzjedzie! Ale za gęsto, Maryś, za gęsto... niechby wyrósł,
 892     3, 29|            chore albo wystarczyć swoimi za brakujące ręce?...~Nad moc
 893     3, 29|              boć co tam w roli paprali, za dziecińską zabawę starczyło -
 894     3, 29|             kroku taka marnacyja, że aż za serce ściskało; toć często
 895     3, 29|                Rocho wyszedł z ostaniej za kościołem chałupy, od Gołębiów,
 896     3, 29|              Sczerwieniła się i uciekła za młyn.~Pokiwał głową nad
 897     3, 29|            nieszczęściu, gęsto ciągnęli za nią.~Jakoż prawda się okazała:
 898     3, 29|                zaryczała znowu drąc się za włosy rozpacznie.~Ksiądz
 899     3, 29|                 powinniście podziękować za ocalenie...~- Juści, prawda
 900     3, 29|              Ucałowała mu gorąco ręce i za nogi obłapiła w serdecznym
 901     3, 29|               serdecznym dziękczynieniu za dobrość i miłosierdzie,
 902     3, 29|           przeżegnał ją błogosławiący i za głowę ścisnął, a dzieci
 903     3, 29|             sieni zdążyła i chałupa się za mną zapadła... Jeszczem
 904     3, 29|            ksiądz chroniąc się ździebko za baby.~- Dyć to Kruczek,
 905     3, 29|            skinął na Sikorzynę, by szła za nim, i wyciągnąwszy obie
 906     3, 29|               Moiście, a czymże to wama za komorne zapłacę!~- Niech
 907     3, 29|                pomożecie, albo prosto i za Bóg zapłać siedźcie. Pustką
 908     3, 29|               jeść przyjdę... dzieci ci za to przypilnuję... juści...
 909     3, 29|             chałupy prowadzić.~- Stanie za Burka, któren gdziesik uciekł.
 910     3, 29|          głównie na zamianę wycyganiała za owe fryzki a wstążki, a
 911     3, 29|              nie zaprzęgła! - krzyknęła za nią Hanka wyglądając przed
 912     3, 29|         uciekając przed Żydowicą, która za nią cosik wykrzykiwała.~
 913     3, 29|                 komory Hanka, poleciała za nią Józka i stanęły wystraszone
 914     3, 29|             przeszukać, ale poniechała: za wiele ich było, i mogliby
 915     3, 29|         świeciło.~- Późno, gazu szkoda, za darmo go nie dają! - warknęła
 916     3, 29|               ino będą papiery! - wołał za nią Witek z ogródka, gdzie
 917     3, 29|              dzieci robiły, co chciały, za łby się wodząc i po drzewach
 918     3, 29|              wodząc i po drzewach łażąc za wronimi gniazdami, gdyż
 919     3, 29|    najbiedniejszy i choćby na bórg albo za tę ostatnią ćwiartkę, a
 920     3, 29|                 szły w parze przodem, a za nimi całą hurmą reszta,
 921     3, 29|                 jeszcze Hanka od siebie za zniszczony całkiem spencerek
 922     3, 29|                Michał organistowy niósł za nim miednik z wodą święconą
 923     3, 30|              kolan... to żal ją ścisnął za serce i same łzy się polały
 924     3, 30|                 dawać pokrzywdzonym, że za biedotą się upominał. Tak
 925     3, 30|                 głosem, ruszył procesją za proboszczem, któren monstrancję
 926     3, 30|                środku a wolniuśko, noga za nogą, cisnąc się w strasznej
 927     3, 30|            czasu żył w niej i skowyczał za leda powodem, jakby w niej
 928     3, 30|                 w sobie.~Rozglądała się za swoimi posuwając się wolno
 929     3, 30|                 ino parob tocząc oczyma za Jagusią a robiąc grdyką,
 930     3, 30|              Jeno to dziwna, że choć mu za życia w błocie legać pozwalają,
 931     3, 30|            Jakżeby... Niemało dokazywał za młodu, niemało... Kat ci
 932     3, 30|                pojękiwał stary.~- Wziął za to ciężką pokutę, ciężką!
 933     3, 30|                 wskazał dworskie ziemie za młynem, wzgórzem pod las
 934     3, 30|               Hale! bogacz, a kręci się za groszem kiej piskorz za
 935     3, 30|                 za groszem kiej piskorz za błotem, że już od chłopów
 936     3, 30|              nie! Powiadali, co się już za kupcami ogląda... - rozgadała
 937     3, 30|              chciał ją więcej pociągnąć za język, zacięła się jakoś
 938     3, 30|          podleskie pola, kaj widać było za stogami dachy zabudowań
 939     3, 30|           rozmarzył się Bylica dyrdając za dziećmi, bo jaże na drogę
 940     3, 30|          Przewrotnym, któren przyleciał za Nastusią, choć go ta już
 941     3, 30|          parobek we wsi!~- Nie bój się, za krowami dyrdać ma kto jeszcze!~-
 942     3, 30|                paść jeszcze!~- Sam łoni za krowim ogonem tańcował,
 943     3, 30|           Nastuś pociągając go ździebko za portki, bo miał wszystką
 944     3, 30|             strony kiej wróble. Pogonił za nimi z rozczapierzonymi
 945     3, 30|            płoty i ściany; kierował się za śmiechami, ale niełacno
 946     3, 30|                pod szopą chowając cosik za siebie, a Gulbasiak przywarował
 947     3, 30|                 a Gulbasiak przywarował za pługami, że mu ino łeb się
 948     3, 30|               nie puść, moja złociuśka! Za parę niedziel przywiedę
 949     3, 30|               że trupem nie padła... To za tę ciężką służbę kole jego
 950     3, 30|                 służbę kole jego dobra, za pracę nad siły, za te cierpienia
 951     3, 30|               dobra, za pracę nad siły, za te cierpienia wszyćkie -
 952     3, 30|                śmigus, albo przyczajone za drzewami nad stawem, lały
 953     3, 30|           pośmiewisko...~Ale ozgniewany za despekt, iż to dzieuchy
 954     3, 30|         podniósł, a nie powąchał nawet. Za swoje się żywią, któren
 955     3, 30|                  też by się nie wstawił za żadnym Lipczakiem, boć przez
 956     3, 30|               się dobrze! Psy uwiąż, by za wami na drugie wsie nie
 957     3, 30|                 sprawdzając cosik sobie za stanikiem.~- Czy aby nie
 958     3, 30|                 tylko mówię...~- Juści, za rękę trza by złapać albo
 959     3, 30|           Powiadała mi jedna dwórka, co za pokojową była w modlickim
 960     3, 30|               to chłopaków w domu brak, za psa me uważa i każe se mleka
 961     3, 30|      Poszlibyście, Jagna, ckni się wama za chłopami, a do Płoszkowej
 962     3, 30|                 słońce opuściło się już za bory.~Naraz wstrząsnął się
 963     3, 30|                powszednie jutro stojało za progiem i w mrokach ostre
 964     3, 30|                 rzeczy do śmiechu, jaże za boki się brały; izba się
 965     3, 30|                Kara boska przychodzi.~- Za naszą krzywdę! - krzyżowały
 966     3, 30|        przytajone srogo radoście, że to za lipeckie krzywdy Pan Bóg
 967     3, 31|               zachodziła o ziemniaki.~- Za pieniądze chciała?~- Odrobiłaby;
 968     3, 31|                 mój Jezu, żniwa jeszcze za górami, a przednówek za
 969     3, 31|                 za górami, a przednówek za progiem.~- Za progiem! W
 970     3, 31|                przednówek za progiem.~- Za progiem! W chałupach już
 971     3, 31|                 W chałupach już siedzi, za brzuchy ściska, że ledwie
 972     3, 31|                 z wolna wyporządzim, że za dwór starczy!"~- Cie, taki
 973     3, 31|               pod stróżą Dominikowej, a za nimi walili wójt z Płoszkową,
 974     3, 31|         Borynowego dziecka.~- Urodzicie za rok czwartego, poprawim
 975     3, 31|                Pewnie, że bywają i złe, za nic mające ojców, kwarde,
 976     3, 31|           rzekli; a że pamiętam, coście za młodu z chłopakami wyprawiali,
 977     3, 31|                i chodził oczyma kryjomo za nią, gdy znowu się ukazała
 978     3, 31|               się naraz podniósł i niby za dom się wyniósł, a chyłkiem,
 979     3, 31|              się trwożnie i pchając jej za gors karmelki szepnął:~-
 980     3, 31|            zaturkotał. Józka wyjrzawszy za nim powiedziała:~- Proboszcz
 981     3, 31|            wywarła:~- A mam gdziesik... za pazuchą... wójtowe przykazy!
 982     3, 31|                mówi, bo do kozy pójdzie za hardość, ale stary się rozwścieklił
 983     3, 31|                  zachrypiał:~- A tyś co za osoba? Gromadzie służysz,
 984     3, 31|                barzej i już kole siebie za czymś twardym macał drżącymi
 985     3, 31|                 choćby gęsi popaść albo za krowami wyjrzeć. Kaj się
 986     3, 31|             ostała nasłuchując niekiedy za dziećmi, bawiącymi się przed
 987     3, 31|                  Kaj jeno okiem sięgnął za kopce graniczne, wszędy
 988     3, 31|            rolach już kurz się podnosił za bronami.~Jeno lipeckie ziemie
 989     3, 31|             kobiece ręce nie znaczyły i za dziesięciu chłopów, choć
 990     3, 31|            dopiero, a zmiany na świecie za cały miesiąc.~- Na bystrym
 991     3, 31|          chcecie wróżenia, to gońcie se za nimi.~Snadź trafiła w przytajone
 992     3, 31|            niedzielne popołudnie łaziła za Cygankami. Nie poredziła
 993     3, 31|              chałupy i niesła się znowu za nimi, aż dopiero na zmierzchu,
 994     3, 31|                 do karczmy, wsunęła się za nią i z wielkim strachem,
 995     3, 31|              przysypuje, konie rżą... i za bróg chodzi, bo widziałem,
 996     3, 31|             kościele, że siedzą w lesie za Borynowym krzyżem.~- Trza
 997     3, 31|                 pilnowała chłopaków, by za sobą dobrze pozamykali oborę
 998     3, 31|               napita, gdyż długo macała za klamką i słychać było z
 999     3, 31|                  ryczała stara drąc się za łeb i tłukąc się o płoty
1000     3, 31|                    Na śmierć zakatrupić za taką krzywdę!~Wrzask buchnął