Tom, Rozdzial

1001     3, 31|             trwożnie.~Naraz rzucili się za sołtysem do Balcerkowego
1002     3, 31|           czterdzieści papierków daliby za niego.~- A figlował kiej
1003     3, 31|                i nowe żałoście chwytały za gardziel i ta pusta stajnia,
1004     3, 31|                 był jej dobytek jedyny, za któren rachowała się przeżywić
1005     3, 31|                  Dziwno mi jeno, że tak za darmo, przez zapłaty, za
1006     3, 31|                za darmo, przez zapłaty, za jedno Bóg zapłać chcą robić...
1007     3, 31|               jeszcze nie bywało...~- A za Bóg zapłać przyjadą pomagać,
1008     3, 31|           prawie cała wieś wysypała się za wrótnie cmentarza pod dzwonnicę,
1009     3, 31|            ujadały zapamiętale ganiając za źrebakami, a bujna, mocna
1010     3, 31|            skoro tylko konie przejadły, za pługi się imali, nie leniąc
1011     3, 31|                wybrała, że to Rzepczaki za szlachtę się miały.~Juści,
1012     3, 31|               zawdy z takiej szlachty i za psi pazur ich nie mieli,
1013     3, 31|               Rocho wszedł był właśnie, za stołkiem się rozglądając.~-
1014     3, 31|                 bywa, że kiej się dwóch za łby bierze, trzeci korzysta!~-
1015     3, 31|            panie Rzepecki, jeśli miasto za sobą obstawać i pospólnie
1016     3, 31|           pacierze szeptał i w cichości za robotę się brał, że kiej
1017     3, 31|           prędzej i lekciej, chłopy zaś za honor sobie miały, co im
1018     3, 31|             śpieszyli się, bych jeszcze za widoku do dom zdążyć.~Wielu
1019     3, 31|           widoku do dom zdążyć.~Wielu i za wieczerzę dziękowało, przegryzając
1020     3, 31|            osobna raz jeszcze dziękował za poczciwą pomoc Lipczakom.~-
1021     3, 31|           plebanii, co dzień modlić się za was będę, za waszą poczciwość
1022     3, 31|                 modlić się za was będę, za waszą poczciwość Lipcom
1023     3, 31|                wozach odprowadzając ich za wieś. Największą kupą tłoczyli
1024     3, 31|           któraś z dziewczyn zaśpiewała za nimi:~ ~Dasz, Jasiu, na
1025     3, 32|                 otwierało, tak wyrywali za kościół na topolową - ale
1026     3, 32|                się na drugi koniec wsi, za młyn, na drogę od Woli,
1027     3, 32|                nikaj nikogo!~- Jeszczek za wcześnie; dobrze, by na
1028     3, 32|                tam pannów?... cóż to im za niewola do waju się śpieszyć?...
1029     3, 32|                niech się zabawią! nikto za nimi nic płacze!~- Juści,
1030     3, 32|                 A we Wólce! Ja ta zawdy za pan brat z dziedzicami i
1031     3, 32|           trzyma i wie, że torbę i wszy za darmo miał będzie... he!
1032     3, 32|         przypochlebstwa, zacniło mi się za chałupami i tym światem
1033     3, 32|               go to stójka przyniósł... za obrazem leży.~Obracał go
1034     3, 32|                  co jakby kłami chwytał za serce.~Dopiero z ganku obejrzała
1035     3, 32|                 wy cięgiem swoje: zawdy za bękartami stoicie!~- A zawdy,
1036     3, 32|           potrza; jeno mi się widzi, co za grubo krajane...~- Za grubo,
1037     3, 32|                co za grubo krajane...~- Za grubo, dyć ino na pół, przeciek
1038     3, 32|         mruknęła Kozłowa obzierając się za nią.~- Poniechajcie jej:
1039     3, 32|                wiśniami, bo ją chwytały za głowę obwisłe i przemoczone
1040     3, 32|             boków w gnoju, prosiaki coś za mało przyrosły, nawet gęsi
1041     3, 32|           zniesiony na górę. Skrzyczała za to Józkę i do Witkowych
1042     3, 32|                 Łapa jeszcze po swojemu za ucho odprowadzał...~Do stajni
1043     3, 32|                  szepnęła zakładając im za drabkę siano i głaszcząc
1044     3, 32|        zniechęcenie i taki płacz chycił za gardziel, że wsparłszy się
1045     3, 32|              rozpalonym wzrokiem, jakby za ratunkiem, nie wiedząc znów,
1046     3, 32|                   jęknęła chwytając się za głowę,~Bała się tego mówić,
1047     3, 32|                strachu.~Dzieci jęły się za łby wodzić i krzyczeć, wyciągnęła
1048     3, 32|                 krzyczeć, wyciągnęła je za drzwi, zabierając się do
1049     3, 32|                 chłopaczyska czaiły się za drzewami, powiedła go na
1050     3, 32|            Bogiem.~- Do klasów to już? ~Za serce ją cosik ścisnęło,
1051     3, 32|                 Jagna poszła w trop tuż za bryczką. Jasio krzyczał
1052     3, 32|              lubo dygotało, a oczy szły za nim pokornie, zgoła truchlejąc
1053     3, 32|                 się spodoba, bo sztrafu za to płacić nie każą, ni go
1054     3, 32|              bórg daje stęchłą kaszę, a za pieniądze też oszukuje na
1055     3, 32|          poniektóre wyglądały tęskliwie za mur, na topolową, zaś ślepy
1056     3, 32|            dociskali.~A na samym końcu, za wszystkimi, wlekła się Agata,
1057     3, 32|              karczmy pociągnął.~Dopiero za młynem zastawionym, bo i
1058     3, 32|               Ksiądz szedł z asystą tuż za krzyżem i śpiewał wraz z
1059     3, 32|                  odparł młynarz patrząc za rzekę w niziny, zarosłe
1060     3, 32|            ksiądz im z dala wygrażał.~A za łąkami weszli na szeroki
1061     3, 32|          szumiących żytem.~Ksiądz szedł za krzyżem, za nim cisnęły
1062     3, 32|                Ksiądz szedł za krzyżem, za nim cisnęły się kupkami
1063     3, 32|              Agatą, kusztykającą daleko za wszystkimi. Dzieci jeno
1064     3, 32|             czerniejących dokoła.~- Coś za cicho... aby deszcz w nocy
1065     3, 32|               krzyża i podążając z dala za procesją zagrzebywała ją
1066     3, 32|          miejscu wrzaskliwie: "Módl się za. nami" - zaś dzieciska wyparły
1067     3, 32|        chłopaków śmigających kamieniami za stadkiem kuropatw, szorujących
1068     3, 32|                dosięgła krzyża Borynów, za którym tuż zaraz był kopiec,
1069     3, 32|           pasterza, a w ręce całując, a za nogi obłapiając, a on ci
1070     3, 32|                 Hanka poczuła się jakby za całym światem. A toć tuż
1071     3, 32|          światem. A toć tuż przed nią i za nią, i wszędy chłopy szły
1072     3, 32|              piekące wzbierają, jak żal za gardziel dusi, mrokiem przesłaniają
1073     3, 32|                 rozbeczana, trzymała go za rękę, nie strzegąc się już
1074     3, 32|              zagonach na swojej bułance za jakimiś ludźmi, jakby rozmierzającymi
1075     3, 32|                  co dziedzic ogląda się za kupcami.~- Ale niech ręka
1076     3, 32|                się zorze ogniste. Z łąk za młynem ruszały się białe
1077     3, 32|                ino jej wpadło pod oczy, za wszystkich; wydoiła krowy,
1078     3, 32|                 kiej złodzieje chodziły za sobą ślepiami. Juści, dobrze
1079     3, 33|             oczy, a ździebko poziewając za robotą się rozgląda.~Słońce
1080     3, 33|              się podzieli.~Zaś pokrótce za nimi i gęsiarki wypędzały
1081     3, 33|               konia spętanego prowadził za grzywę na ugory.~Ale i potem
1082     3, 33|                 dnia gęściej mus chytał za łby i przyginał do ziemie,
1083     3, 33|                też z komorników ciągnął za rogi jałowicę, co się była
1084     3, 33|       sprocesowała go bowiem Balcerkowa za piętnaście rubli, które
1085     3, 33|                 z wolna wytaczały jeden za drugim, boć i gospodarze
1086     3, 33|             ołtarzem, nie mogąc nadążyć za księdzem, bo ledwie odmówiły
1087     3, 33|                obejściach i na ogrodach za chałupami.~Tereska sielnie
1088     3, 33|              wróciła do domu.~Mieszkała za kościołem, pobok Mateusza,
1089     3, 33|        puszczają?...~Trwoga chwytała ją za gardło, nogi się uginały,
1090     3, 33|       zapłakanymi oczyma biegając jakby za ratunkiem.~- A może ino
1091     3, 33|             czoło, gdyż słońce wyłaziło za budynków. ~Z księżego podwórza,
1092     3, 33|                 z jajkami, a podejmując za nogi, prosiła nieśmiało
1093     3, 33|             Hale, pomieniał się stryjek za siekierkę kijek! Zlecisz
1094     3, 33|                z woza, to biegnij potem za rozworą z wywieszonym ozorem!
1095     3, 33|              chwila chwytał ją taki żal za Mateuszem, że z rykiem tłukła
1096     3, 33|           posiedzisz!~Ale tego już było za wiele la obojga, że kiej
1097     3, 33|          popadło, znowu bili na siebie, za łby się wodząc, za orzydle,
1098     3, 33|              siebie, za łby się wodząc, za orzydle, za szpondry.~Wrzask
1099     3, 33|                 się wodząc, za orzydle, za szpondry.~Wrzask się rozniósł
1100     3, 33|              nawet wielce chętliwie, bo za darmo, zgodził się ich powieźć
1101     3, 33|               już bolało, ale co trocha za boki się chwytał i przeraźliwie
1102     3, 33|                że choć wiedzieli, co to za ziółko, a niejeden szczerze
1103     3, 33|                podnieść. Bylica chodził za nimi, jąkając niekiedy swoje.~
1104     3, 33|            głowę, a Bylica nos wycierał za węgłem, że w tej smutnej
1105     3, 33|                niejedna wzdychając szła za nim oczyma.~Jakże, urodny
1106     3, 33|                to mam inaczej? Może cię za kolana podjąć i dziękować,
1107     3, 33|                 Tereska ślepie wydrapie za ciebie!~- Jagusia! - ledwie
1108     3, 33|              myślała, markotnie patrząc za nim. - I żeby się zaraz
1109     3, 33|      dogotowywał, skrzyczał więc Nastkę za mitrężenie i zajrzał do
1110     3, 33|               się już kiej trusia, gdyż za każdym odezwaniem złością
1111     3, 33|                  Pies by się nie chycił za taką kaszę: jak uwędzona!...~-
1112     3, 33|                chałupie, a porządku ani za grosz! - wrzeszczał, ale
1113     3, 33|               dnia cosik przeszkodzi.~- Za wszystkich cierpi, a nikto
1114     3, 33|               się Kłąb.~- Albo kiej się za barłogiem rozgląda - podpowiedział
1115     3, 33|             jeszcze drugie mają la mnie za krótkie pierzyny.~Gruchnęli
1116     3, 33|               stanie na sprzeciw? Drugi za taką sztukę dobrze by zapłacił,
1117     3, 33|               żadnej nie poredzę, nawet za gąskami nie wydążę. Darmo
1118     3, 33|                 ino westchnęła żałośnie za pierzyną i poszła przynaglać
1119     3, 33|            tabakę.~- Galanty. Byle jeno za długo nie przypiekało.~-
1120     3, 33|                  Drugie miarkuję: byśmy za te jego rządy nie dopłacili.~-
1121     3, 33|                to nas? - ozwał się Kłąb za rękę go biorąc.~Jakby nic
1122     3, 33|               może niezadługo przyjdzie za nim iść.~Patrzeli kwardo
1123     3, 33|                 więcej niźli połowa wsi za nim się opowiedziała. Znali
1124     3, 33|                 mógł dobrze sadła zalać za skórę, to i namową, przypochlebstwem
1125     3, 33|          Świńskie pociotki! - krzyczeli za nimi chłopaki.~Ale zaraz
1126     3, 33|             Rusz rozumem, kiej się masz za mądralę!... - wykrzykiwał
1127     3, 33|                przez ciekawość pociągał za młyn ku Woli, a własnymi
1128     3, 33|             Dziedzic się niby godził, a za kupcami posyłał, bo Niemiec
1129     3, 33|             jeno po sześćdziesiąt rubli za morgę. Dziedzic zwłóczy,
1130     3, 33|             borowy, co już krowy zajęte za podatek. Skądże to weźmie
1131     3, 33|           inaczej i przedać musi choćby za bele co - twierdził Grzela.~-
1132     3, 33|               Taka ziemia, po sto rubli za morgę nie za dużo.~- Kupujcie,
1133     3, 33|               po sto rubli za morgę nie za dużo.~- Kupujcie, przeda
1134     3, 33|                się ściany rozpierały! A za cóż to miał kto grunta kupować,
1135     3, 33|               tym bolącym słowem albo i za orzydle chycić. Każden rad
1136     3, 33|         Stawiali się hardo, kłócili ząb za ząb, bić się nie pozwolili,
1137     3, 33|              przy leda okazji chwytając za kij na synów, chciała ich
1138     3, 33|                  w ręce go ucałowali, a za nogi, jak przystało, z pokorą
1139     3, 33|              sponiewiera, a któż to się za nią upomni, kto wesprze?
1140     3, 33|                 górując; a często wołał za siebie:~- Pośpieszajta się,
1141     3, 33|               drzyj się, jucho, boś nie za bydłem!~Że zgodliwie już
1142     3, 33|                zmiarkowali, zaś wtedy i za tysiące go nie puszczą,
1143     3, 34|               prawdzie wszyscy go mieli za dziadaka i za głupawego,
1144     3, 34|          wszyscy go mieli za dziadaka i za głupawego, że to nie wiada,
1145     3, 34|               tysiąc złotych, i to jeno za Bóg zapłać, tego jeszcze
1146     3, 34|                 bywało!~- Powiadali, co za to starą chałupę bierze
1147     3, 34|           prawda. Dają - to brać i Bogu za łaskę dziękować.~- Przeciek
1148     3, 34|                 jutro przyjść każą albo za niedzielę... Przez tę Antkową
1149     3, 34|                 wolę, jeśli kto poręczy za nim, co nie ucieknie, albo
1150     3, 34|                rozkołysanych zbożach, i za ptakami patrzył.~Zaś przed
1151     3, 34|                 chłopakami!... - wołali za nim, bo już ostrym galopem
1152     3, 34|             przed ciżbą, ale ktoś konie za uzdy chwycił, że musiał
1153     3, 34|              Adam.~- Odpokutuje jeszcze za te jamory: kobieta łeb mu
1154     3, 34|          śmiechów i przekpiwań.~- Chłop za nią nie stanie się upomnieć
1155     3, 34|               me nie znacie! - krzyczał za odchodzącymi śpiesznie,
1156     3, 34|                 i jemu powinni zapłacić za wszystko, jemu! - przytwierdzała
1157     3, 34|           tydzień jada i herbatę pija - za czyje to pieniądze? co?
1158     3, 34|               pieniądze? co? Juści, nie za swoje, jeno za gromadzkie...~-
1159     3, 34|               Juści, nie za swoje, jeno za gromadzkie...~- To trzymam,
1160     3, 34|             indor! - szeptał wyglądając za nimi na drogę, ale wspomniawszy
1161     3, 34|                i pioruny jęły bić jeden za drugim, grzmoty zatrzęsły
1162     3, 34|                tak, jeno nie na ciebie: za małaś figura, Michał.~Nacisnął
1163     3, 34|               Łacno mówić: teraz nie ma za co kupić; chociaż tylko
1164     3, 34|       znajdziesz z jakie tysiąc złotych za to samo?...~- Żeby ojce
1165     3, 34|               tego, że Lipce mają ziemi za mało, że narodu cięgiem
1166     3, 34|             przybywa, gdyż co starczyło za dziadków la trojga, musi
1167     3, 34|                 głodu, nie ma jej kupić za co i pożyczyć nie ma od
1168     3, 34|            krzyknął Płoszka we drzwi.~- Za trzy morgi boru rychtyk
1169     3, 34|            niebądź krzaków na opał.~- A za paśniki mógłby dać choć
1170     3, 34|                 damy krokiem się ruszyć za pola. Zobaczycie, czy się
1171     3, 34|                 w niebie, tak nas znowu za te pogrozy wsadzą do kreminału! -
1172     3, 34|                 że gotowi powsadzać ich za te ciągłe bunty na parę
1173     3, 34|              puścił się z nią w tany, a za nim drugie zaczęły dziewki
1174     3, 34|                tak samo z jedną zrobili za moich młodych lat!... Przed
1175     3, 34|               ukarali, krowami wywieźli za kopce i był spokój...~-
1176     3, 34|             waju rzeknę...~- Byka bierz za rogi, a nie popuszczaj,
1177     3, 34|                przy szynkwasie któregoś za orzydle i jął go płaczliwie
1178     3, 35|              nie poruszą, wyzwali Rocha za stodoły Borynowe i zwierzyli
1179     3, 35|             rozganiał kury i gajdał się za źrebakiem baraszkującym
1180     3, 35|                po izbie, czasem stawała za nim, niekiedy szła w podwórze,
1181     3, 35|     przechodziła, a poniektóre spluwały za nią; przyjaciółki jej nie
1182     3, 35|            najmłodszy Gulbasiak śmignął za nią błotem i zakrzyczał:~-
1183     3, 35|           ukrzywdzić, nie... I cóżem to za nim użyła? Ni życia, ni
1184     3, 35|            miała się już na kim odbijać za swoje krzywdy. .~Kowal stał
1185     3, 35|                 odejściu kowala poszedł za nią, wołając radośnie:~-
1186     3, 35|                 a Łapie, któren chodził za nią ze skamleniem i w oczy
1187     3, 35|           jałówce!~- Wynieście se sami, za dziewkę służył wama nie
1188     3, 35|             przed nią i pokornie podjął za nogi.~- Dyć was proszę;
1189     3, 35|               całować po ręku; obłapiać za nogi a molestować wraz z
1190     3, 35|                rozjuszona oglądając się za czym do ręki.~- To sam se
1191     3, 35|             pięścią między oczy, chycił za boki i rzucił kiej ocipką
1192     3, 35|              ślepiami, strach go ułapił za gardziel, trząsł się cały,
1193     3, 35|                kobietom z rąk, skoczyła za komin do drąga z obleczeniem
1194     3, 35|         przyleciał wkrótce i ciągnąc go za rękę rzekł:~- Chodź do mnie.
1195     3, 35|         bezwolnie chytając się pazurami za węgieł.~Nie pomogły prośby
1196     3, 35|            dobry. ~- Aleć potem wołałam za tobą, nie usłuchałeś...~-
1197     3, 35|           Uciekasz, a cóżem ci to znowu za krzywdę zrobiła?...~Wylękła
1198     3, 35|                 me spoił... a nikto się za mną nie upomni... nikto
1199     3, 35|                 o Mateuszu, że może się za nią ujmie, a krzywdzić nie
1200     3, 35|           przyczajonymi oczyma chodziła za Jagną, wzdychając frasobliwie.~
1201     3, 35|               Głupie oślisko! nikto cię za ogon nie ciąga... a siedź
1202     3, 35|            Obejrzał się. Jagna patrzyła za nimi, więc odwracając się
1203     3, 35|                    Słyszałeś, a jeszcze za język ciągniesz.~- Przyszedłem
1204     3, 35|           prawie po imieniu... tego już za wiele... Borynową była żoną,
1205     3, 35|                 jedna się mści na tobie za Szymka i Nastkę, zaś druga
1206     3, 35|            działo w tę wojnę panów, jak za bele co chłopów krajali
1207     3, 35|                 Boże!~Przodem ruszył, a za nim chłopy wywalili się
1208     3, 35|        wielgachne dęby.~Kobiety zostały za młynem; a chłopi szli wolno
1209     3, 35|                 wzgórze. Kurz się wzbił za nimi, że jeno niekiedy zabielała
1210     3, 35|                 porządku ciągnęIi jakby za procesją, bo jeżeli któremu
1211     3, 35|                niemiecku, przystając, a za nim półkolem stanęła gromada
1212     3, 35|             ślepiami wpierać w chłopów, za brody targać, nabzdyczać
1213     3, 35|            Juści! Po to! - przywtórzyli za nim trzaskając kijami.~Tamci
1214     3, 35|                   Ziemia jest tego, kto za nią płaci!~- Tak wygląda
1215     3, 35|       uroczyście.~- A to w jaki sposób, za darmo może, po zbójecku? -
1216     3, 35|           zbójecku? - kpił urągliwie.~- Za te dziesięć palców, duża
1217     3, 35|                 odsiedzieliście jeszcze za las, to wam przyłożą i razem
1218     3, 35|              kiej wojna, to wojna! Mata za sobą sądy, mata urzędy,
1219     3, 35|                kilku wyniesło fuzje, to za kamienie chwytało, kobiety
1220     3, 35|           odchodzili, tym ci szydliwiej za się krzykając:~- Ostajta
1221     3, 36|      nadziewając przez głowę wełniak.~- Za trzy dni dopiero go puszczą,
1222     3, 36|               też wyleciał ze stajni, a za nim źrebak, któren ze rżeniem
1223     3, 36|          połednie, Filip, Rafał i Kobus za odrobek, a Kłębów Jadam
1224     3, 36|                 oparzelinę! - odrzekła, za czym dając dziecku z drugiej
1225     3, 36|                  zaszeptała targając go za rękę - Antek za trzy dni
1226     3, 36|             targając go za rękę - Antek za trzy dni powróci. Odstawili
1227     3, 36|                 guberni, Rocho pojechał za nim z pieniędzmi, zapłaci
1228     3, 36|               Filip.~- A idźcie dzisiaj za rzekę, przy kopcach, Józka
1229     3, 36|           ostatku i jeszcze się łakomie za się oglądał, kiej ten kot
1230     3, 36|           jakieś zbędne słowo, przeszli za młyn; na łęgach leżały niskie,
1231     3, 36|              spuścił kosę, tnąc już raz za razem, a za nim drudzy,
1232     3, 36|                tnąc już raz za razem, a za nim drudzy, ostawając nieco
1233     3, 36|              wpierając się w łąkę piędź za piędzią, tylko niekiedy
1234     3, 36|              siekł zawzięcie ostawiając za sobą coraz dłuższe pokosy
1235     3, 36|                nie było co wstawić, ale za. to nie brakowało swarów
1236     3, 36|              spraw różnych, a to o sądy za las się kłopotali, a to
1237     3, 36|               wnet rozbiegła po dworach za zarobkiem, a gospodarze,
1238     3, 36|                 pono wstawiał we dworze za wsią.~- Wszystkie za nami,
1239     3, 36|             dworze za wsią.~- Wszystkie za nami, dobrodzieje juchy -
1240     3, 36|                obiecał dobrą oberchapkę za zgodę z Lipcami, młynarz
1241     3, 36|              buty wołał, to chwytał się za głowę i tak przeraźliwie
1242     3, 36|             kiej szklane gały, chodziły za nią z takim uporem i tak
1243     3, 36|            znowu płakała.~To wychodziła za dom i niesła się tęskliwymi
1244     3, 36|              tak bez przemian szły dnie za dniami, Hanka wciąż była
1245     3, 36|               nie było, Hanka wyglądała za kościół, aż na topolową
1246     3, 36|         warkliwy, gniewny głos:~- Czego za mną łazis jak ten pies...
1247     3, 36|           pacierz rozglądał się zarazem za odzieniem, po buty sięgał,
1248     3, 36|                że porywał się co chwila za jakimś majakiem, lecz nim
1249     3, 36|          śnienia i próżne poczynania...~Za czym cokolwiek robił, czynił,
1250     3, 36|               poznawszy swojego poszedł za nim.~Maciej przystanął przed
1251     3, 36|             wyciągnąć, już nawet porwał za wystający dyszel, ale dojrzawszy
1252     3, 36|               wypuścił kołek bezradnie.~Za brogiem, od samej drogi
1253     3, 36|                ciężarem i z wolna, krok za krokiem szedł i tym błogosławiącym,
1254     3, 36|               na zagonach.~Łapa chodził za nim, a kiej ptak jaki spłoszony
1255     3, 36|                mu sił i ziemia chwyciła za nogi, plątały go zboża,
1256     4, 37|               mu otworzyli, tak szarpał za przyodziewy i wylatywał
1257     4, 37|           wylatywał obzierając się, czy za nim lecą, że Hankę jakby
1258     4, 37|                ten pies chce.~Poleciała za nim w dobrej myśle, swywoląc
1259     4, 37|              się jej spodoba, ułapi cię za grdykę, praśnie w pysk,
1260     4, 37|                  Hale, żałoście wyciąga za nieboszczyka, a uszów dobrze
1261     4, 37|     nieprzytomne oczy. Strach ją chycił za gardło i serce jakby się
1262     4, 37|           ostawała, i co trochę leciała za dom, na przełaz i nic nie
1263     4, 37|                 nie poredzi - ozwał się za nim wzgardliwie.~Hanka przywiedła
1264     4, 37|           Jambroż smutnie. ~- Mój Jezu, za życia to ciasno mu było
1265     4, 37|            Jagaty, odmawiającej litanię za umarłego, roznosił się kiej
1266     4, 37|           powietrzu kiej ten ptaszek.~- Za Twoją to sprawą wszyćko
1267     4, 37|              świecie, mój Jezu kochany! Za Twoją! - szepnęła gorąco
1268     4, 37|                 co się ździebko kłoniły za słońcem, zagrały z cicha
1269     4, 37|            pokazywać na oczy! - syknęła za nią wójtowa.~- Poniechajcie!
1270     4, 37|               do domów, a Hanka posłała za kowalem, bych szedł z nią
1271     4, 37|          powtórzył groźnie, po swojemu.~Za nogi jeno go obłapiły, nie
1272     4, 37|                krowy jak wściekły. - Co za kark! A jaki grzbiet, jakie
1273     4, 37|               kościoła! - wołał jeszcze za nimi, biorąc się pomagać
1274     4, 37|          utrzymać.~- Podziękujesz ty mi za cielę, będzie, jakiegoś
1275     4, 37|                to jednak z wdzięczności za dobre słowa wspominek podjęła
1276     4, 37|              słowa wspominek podjęła go za nogi.~- Dajcie spokój! Takim
1277     4, 37|                  Dziadak jucha! - rzekł za nim z przekąsem, ale że
1278     4, 37|            knoty i śpiewał z książki, a za nim powtarzali wszystkie,
1279     4, 37|                morzyć śpik, tęgo wodząc za łby, że wyciągali coraz
1280     4, 37|               nie rozerwały, że uciekła za chałupę i nie bacząc na
1281     4, 37|            robić.~I powiedła wszystkich za przełaz do okopywania ziemniaków,
1282     4, 37|                i chłopaków, bych lecieć za wieś, na wyżnie, palić sobótkowe
1283     4, 37|           pachnące, rosy kapały obficie za leda powiewem, ptaki darły
1284     4, 37|                nutę i ruszył ku drzwiom za krzyżem.~A kościół aż się
1285     4, 37|                 poniesła się przodem, a za nią dopiero błyskał srebrzysty
1286     4, 37|        wszystkie mieli na oczach, a tuż za nią wlekła się rodzina srodze
1287     4, 37|              wnet zdradna ręka przydusi za gardziel i lubego żywota
1288     4, 37|      okwieconych mogił, traw i krzyżów, za kaplicę, kaj w gąszczach
1289     4, 37|              nieboszczyku, jako to padł za wszystkich... I wołał do
1290     4, 37|                 kto i ten pacierz mówił za pomarłe, kto zaś jeno się
1291     4, 37|                potem zaśpiewali litanię za umarłego; wtórowali mu ochotnie
1292     4, 37|           popijał, popłakiwał i śpiewał za jego duszę pobożne pieśnie,
1293     4, 37|                 przystało w taką porę i za takiego gospodarza...~Stypa
1294     4, 37|                niejeden jął się oglądać za czapą, podali kluski z mlekiem,
1295     4, 37|               drugą ręką kuma obejmował za szyję bełkocząc skołczałym
1296     4, 37|         powiedział, jako stary siedział za chałupą do późna i płakał...~
1297     4, 37|                żaden bowiem nie dał się za ozór pociągnąć i nawet pyska
1298     4, 37|             psiachmać z torbami pójdzie za krzywdę naszą.~- Żydy go
1299     4, 37|                Sikora, co ostawał nieco za drugimi, chytał się płotów
1300     4, 38|                 skoki a figle, jaże się za boki brali ze śmiechu.~Katarynka
1301     4, 38|                 jęły walić chorągwie, a za nimi wychodził ksiądz pod
1302     4, 38|         urzędzie, co go puszczą dopiero za tydzień, to niby we środę.~-
1303     4, 38|              nie macie pieniędzy, to ja za Antka poręczę...~- Bóg zapłać! -
1304     4, 38|                będzie potrzeba, poręczę za niego.~Poszedł dalej do
1305     4, 38|           zawrócił do swoich.~Poleciała za nim oczami, pilnie przepatrując
1306     4, 38|        wyciągnęła pięście i zakrzyczała za nimi:~- Bych was wytracili
1307     4, 38|             niby to z frasobliwością:~- Za delikatny naród na chłopskich
1308     4, 38|             padły.~- Prawda, nie wiedli za sobą ani jednej.~- Kobus
1309     4, 38|             wolę sprzedać swoim, choćby za pół darmo - zapewniał gorąco,
1310     4, 38|               ochfiarę, a jeno patrzała za nim i patrzała, boć prosto
1311     4, 38|             niczego nie słyszała wodząc za nim oczami, kaj się tylko
1312     4, 38|             przewodził, a teraz zapłaci za swoje państwo!~- To mogą
1313     4, 38|                się zgubiła ostając kajś za wszystkimi, ale nawet była
1314     4, 38|           Przyletę, juści, co przyletę.~Za wrótniami było już nieco
1315     4, 38|               smętarzem rozglądając się za Józką i najniespodziewaniej
1316     4, 38|                   jęknęła przykucnąwszy za nim, bych się chronić od
1317     4, 38|                 kup...~Chyciła go ostro za kołnierz i prawie wywlekła
1318     4, 38|                krzyknął znowu i pogonił za chłopakiem.~A Hanka strapiona
1319     4, 38|                jeszcze niedawno wyrywał za krowimi ogonami.~- A juści,
1320     4, 38|               ich gęstwa, że schowawszy za gors obrazik, długo toczyła
1321     4, 38|             Toteż dzieuchy dziw ślepiów za nim nie pogubią. Głupie,
1322     4, 38|             krzywda dzieje.~- Juści, co za tobą stoję. Ale odmieniłeś
1323     4, 38|          tkliwie obejmując go wpół.~- A za trzy niedziele, jeszcze
1324     4, 38|                na ozory, że tak cięgiem za mną uważasz.~- I tak me
1325     4, 38|              poszedł przodem, że ledwie za nim zdążyła.~- Już buczysz
1326     4, 38|            dziedzicem, któren obiecywał za morgę lasu dać chłopom po
1327     4, 38|             dawać tylachna ziemi prawie za darmo - ciągnął któryś ze
1328     4, 38|            jeszczek pódę! A trzymam nie za nim, jeno za zgodą, za sprawiedliwością,
1329     4, 38|                trzymam nie za nim, jeno za zgodą, za sprawiedliwością,
1330     4, 38|              nie za nim, jeno za zgodą, za sprawiedliwością, za całą
1331     4, 38|             zgodą, za sprawiedliwością, za całą wsią. Bo jeno głupi
1332     4, 38|                  bo pilno wama sprzedać za obertelek całe portki. Głupie,
1333     4, 38|                  jął naraz chybać ludzi za orzydla i krzyczeć:~- A
1334     4, 38|          przymawiał, jaże go wyciepnęli za drzwi, ale jeszcze przed
1335     4, 38|               był robił, słońce zapadło za bory i całe niebo stanęło
1336     4, 38|            cosik ponosiło. Jakby ją kto za włosy wyciągał, że w końcu
1337     4, 38|               ją gdziesik, że poleciała za młyn, aż na łąki, kaj już
1338     4, 38|                cosik jakby przytrzymało za nogi, że nie poredziła oderwać
1339     4, 39|             kończył cichą, żałobną mszę za duszę Boryny, zamówioną
1340     4, 39|         ministranturę, a latał ślepiami za jaskółkami, której kiej
1341     4, 39|               kijanek, wróble ćwierkały za oknami, zaś ze smętarza
1342     4, 39|             kole dzwonnicy, gdy zawołał za nimi Jambroży:~- A to poczekajcie!
1343     4, 39|   chrześcijańsku zamawiając mszę świętą za nieboszczyka. Ulży to jego
1344     4, 39|                     To chwała Bogu! Już za darmo mszę świętą odprawię
1345     4, 39|                  Ale, Michał! - zawołał za odchodzącym - a zajrzyj
1346     4, 39|             pochówek, nalazł mój Maciuś za ich obórką - wyrzekła Magda.~-
1347     4, 39|              wójtom dobrze zaleją sadła za skórę.~- Że to Płoszka lubi
1348     4, 39|               im drogę Jankiel ciągnący za grzywę spętanego konia,
1349     4, 39|            jarmark, to może go kto kupi za krowę, bo na konia już niezdatny! -
1350     4, 39|               drugi brzeg, że poleciała za nimi.~- Chodźcie prędzej,
1351     4, 39|              obejrzenia prosiąt.~Poszła za nim, ale dobrze się miała
1352     4, 39|        przytwierdzi ochotnie, da mu się za to jaki korczyk. Źrebkę
1353     4, 39|                   Nie przy niej pisane! Za to co inszego potrafi najlepiej -
1354     4, 39|             ciężko odpowie przed Bogiem za Jagusine nieszczęście.~-
1355     4, 39|              przemogła i szarpiąc matkę za rękaw zaszeptała gorączkowo:~-
1356     4, 39|          przeciek cię nie przywiązywali za kulasy. Mogłaś se iść! Nie
1357     4, 39|             Mogłaś se iść! Nie bój się, za nogi cię nie ułapię i prosiła
1358     4, 39|                 nią. - Nie ciągnij mnie za język, bym ci czego nie
1359     4, 39|                 co? Jeszcze cię Pan Bóg za mnie pokarze, obaczysz!...
1360     4, 39|               mu nie dawałaś... goniłaś za nim kiej ta rozciekana suka...
1361     4, 39|             biczem świszczącym:~- To ja za nim latałam, ja! Cyganisz
1362     4, 39|            całowała nogi, kopnie cię, a za mną poleci w cały świat!
1363     4, 39|                Józka poleciała nad staw za kaczętami, a ona wciąż siedziała
1364     4, 39|              pewność siebie. - A poleci za nią, to i powróci! Przeciech
1365     4, 39|                głowie! - myślała wodząc za nią oczami.~Jagna zaś, nie
1366     4, 39|            wodzie.~Hanka długo patrzała za nimi z jakąś dziwną zgryzotą
1367     4, 39|                kiej stara z proboszczem za pan brat! Drugą to by już
1368     4, 39|                 chwat baba - powiedział za nią młynarz.~Wstąpiła po
1369     4, 39|           zajadle powstając na Jagusię, za którą, chociaż nieśmiało,
1370     4, 39|                 siedziała. Antkowa może za taką śtukę dobrze posiedzieć
1371     4, 39|            latawica i tłuk, że ganiacie za nią kiej te psy, że każdy
1372     4, 39|               tym, co dziedzic musi dać za las, to po jakie półwłóczku
1373     4, 39|                   I szczerze westchnęła za jego duszę.~Nazajutrz kole
1374     4, 39|                skargę, mogą was pokarać za samowolę i gwałt. Nie mieliście
1375     4, 40|              staw. Witek dostał pięścią za plecy i śniadanie do torby,
1376     4, 40|            komornice, robiące w odrobku za ziemię pod len i ziemniaki.~
1377     4, 40|             chłopu zapachnie kiecka, to za nią w cały świat gotów.~-
1378     4, 40|               po swojemu, ciągając ojca za włosy.~- Józka, czemu się
1379     4, 40|            zrumienionej twarzy, a Józka za głowę chytała się w podziwie.~
1380     4, 40|                 odrzekła, ale zawarłszy za nimi wrota, wtedy dopiero
1381     4, 40|              niewypowiedzianej podzięce za tyle dobra, jakie ją spotkało.~-
1382     4, 40|          ojcowizna!~Westchnął i poszedł za nią; powiodła go najpierwej
1383     4, 40|                  co możesz z nim bieżyć za ścianę.~- A juści, przeciek
1384     4, 40|           Obaczę pola i wrócę! - rzucił za siebie, iż ostała, chociaż
1385     4, 40|         wykręcili ze trzy kopy - wołała za nim stojąc na przełazie.~-
1386     4, 40|              żeby cię, jucho; pokręciło za taką uprawę! A jak to ścierwo
1387     4, 40|            pełne, ale jeszcze miętkie - za dwa tygodnie czas mu będzie
1388     4, 40|             jeszcze miejscami przysiec, za bujna. Na górce, a nic ją
1389     4, 40|                ściana boru. Wieś ostała za nim jakby na samym dnie,
1390     4, 40|               się na wąskich ugorach, a za wsią, w zielonych polach
1391     4, 40|                się bronić, ale już było za późno, posypała się kurzawa
1392     4, 40|                poruszył ręką, odleciały za rów.~- Głupie! Mało co,
1393     4, 40|            rozlegało.~Antek ostawał już za wszystkimi, kiej go dojrzał
1394     4, 40|            dobierał się drogi biegnącej za stodołami.~Słońce tylko
1395     4, 40|              ojcową stronę, przyleciała za nim Hanka.~- Trza będzie
1396     4, 40|                 Niech chłopaki zaniesą, za ciężko, widzę, na ciebie!
1397     4, 40|                  jak to przódzi bywało, za ojców! - powiedział po długim
1398     4, 40|              naczelnik zapowiedział, że za dwa tygodnie mają się zebrać
1399     4, 40|                 co? Dobrze się podpaśli za wasze pieniądze. Niezgorsze
1400     4, 40|            tylko bacznie chodził oczami za Antkiem.~Mieli się już rozchodzić,
1401     4, 40|            dziedzicem, już wszyscy byli za jednym, a kiej przyszło
1402     4, 40|               każdemu?~- Co tam Michał! Za swoim profitem gania i z
1403     4, 40|                 zawierza. Słuchają, ale za nim nie pódą...~Porwał się
1404     4, 40|            Juści! Ty jeden! My pójdziem za tobą! - mówili skwapliwie,
1405     4, 40|           namawiać, przyobiecując pójść za nim, zaś Kłąb mu rzekł:~-
1406     4, 40|        przeciwny.~- Nieprawda! poręczył za nim w sądzie! - rzuciła
1407     4, 41|                 pieca albo i wyzierając za dziećmi. Strudzona już była
1408     4, 41|              się nałożył do syta i brał za lejce, dorzuciła uszczypliwie:~-
1409     4, 41|           Żałujecie to?~- Zaśby. Ale co za tłusto, to może być i Antkowi
1410     4, 41|               oknem, ale Józka już była za przełazem, jeno piesneczka
1411     4, 41|                 jeno piesneczka leciała za nią i ze żyta mignęła kiej
1412     4, 41|            prowadził pług i rżnął skibę za skibą, kładąc posobnie szerokie,
1413     4, 41|               jeno będzie potrza. I nie za siebie mówię. Bóg ci zapłać!
1414     4, 41|              jednego głupiego chłopa. I za co? Cóż to złego zrobił? -
1415     4, 41| przypochlebiając mu się i jakby ciągnąc za język, ale milczał uparcie,
1416     4, 41|                to podam do sądu! Zapłać za płótno, co mi je zwiesną
1417     4, 41|          zwiesną podarła na bielniku, i za te spyskane ziemniaki. Mam
1418     4, 41|              organistą i ze Żydami jest za pan brat.~- Konie masz,
1419     4, 41|               Byś to chciał wstawić się za mną!~- Kiej prosisz, to
1420     4, 41|                mu się Lipce i pociągnął za wiatrem.~- Że to poniektórych
1421     4, 41|            ruszył naprzód, to ciągaj go za ogon! Pewnie co barany,
1422     4, 41|              alem se już upatrzył pole.~Za rzeką pomiędzy olchami mignęła
1423     4, 41|                   oglądała się lękliwie za siebie na kapuśnisko, kaj
1424     4, 41|               Wyjdź, Jagno, wieczorkiem za smętarz. Powiem ci cosik,
1425     4, 41|          jeszcze obaczył! Dosyć mam już za dawne... - odrzekła twardo.
1426     4, 41|              nie pożałujesz. Bojasz się za smętarz, to przyjdź za księży
1427     4, 41|              się za smętarz, to przyjdź za księży sad, nie baczysz
1428     4, 41|        poleciała na kapuśnisko.~Patrzył za nią łakomie i przejęły go
1429     4, 41|               krew, że gotów był lecieć za nią i brać ją choćby na
1430     4, 41|                to me zastanawia, że się za nijakim poratunkiem jeszcze
1431     4, 41|          kochany! - jęknął chytając się za głowę. ~- A tyle odsiedział
1432     4, 41|                me się dur chytał...~- A za trzy niedziele byłbyś już
1433     4, 41|               trzy niedziele byłbyś już za morzami, niech Jankiel powie...~-
1434     4, 41|             stawie.~Antek wyciągnął wóz za stodołę, aby go przyrychtować
1435     4, 41|          psiachmać, swojego, żebym miał za to zgnić w kreminale, a
1436     4, 41|            braty rodzone, a to już wama za to do śmierci się nie odsłużę.
1437     4, 41|               chciała całować po rękach za tyla dobrości.~- Zażywałem
1438     4, 41|            jeden drugi, żrej... już się za to zmówi jaki paciorek za
1439     4, 41|               za to zmówi jaki paciorek za Kłębową duszę albo i wynagrodzi
1440     4, 41|          cieniami pod stodołę i dopiero za węgłem śmiało wyszedł na
1441     4, 41|               bór! Z mojego nasienia... Za to moją tak wymroziło, że
1442     4, 41|                 pogadamy! Śliczna pora! Za jakie trzy tygodnie zadzwonią
1443     4, 41|                końcu rzekł:~- Ja bym ci za borowego naznaczył pokutę
1444     4, 41|              drugie też nie lepsze.~Był za tym, żeby Antek uciekał
1445     4, 41|               kraty i oczy wypatrywałem za tobą, i co dnia cię czekałem! -
1446     4, 41|           kochany! A tak me skląłeś tam za brogiem! A takiś przódzi
1447     4, 41|            opętał, co już świata Bożego za tobą nie widziałam! I czemuś
1448     4, 41|               samej Hameryki! Poszłabyś za mną, Jaguś?~- A cóż to poczniesz
1449     4, 41|                nikto przeciek z chałupy za tobą nie patrzy?~- Ale na
1450     4, 41|                 jednak ni nawet zawołał za nią, widząc, jak leciała
1451     4, 41|                odpasiona Jagustynka też za nimi patrzała i drugie potwierdzali,
1452     4, 41|             zebranych w izbie.~- Pewnie za złodziejami? - dorzucił
1453     4, 41|          wynosząc flachę z komory. ~- I za złodziejami, i za drugim!
1454     4, 41|                     I za złodziejami, i za drugim! Przepijcie do nas,
1455     4, 41|           świeżego masła.~Witek poszedł za nimi trop w trop, rozpowiadając
1456     4, 42|                 szeroką, wyboistą drogę za młynem i naraz pognał, jakby
1457     4, 42|             rozstajach dróg podleskich. Za ciemno było jeszcze stawać
1458     4, 42|             Boże się zmiłuj, co to były za gronta! Kawał dzikiego ugoru,
1459     4, 42|                  Ho, ho! robisz, widzę, za dziesięciu! - podziw miał
1460     4, 42|               jak ament w pacierzu, tak za trzy niedziele stanie gotowa,
1461     4, 42|              porwał się na nogi, chycił za łopatę i krzyknął jakby
1462     4, 42|                z Nastusią do karczmy, a za nimi Mateusz z Tereską.~
1463     4, 42|                  bo ułapiwszy Jędrzycha za szyję całował go, a prawił
1464     4, 42|                mu niezmiernie wdzięczny za tę dobroć, ale chociaż razem
1465     4, 42|                dziękować.~- Nie robiłem za darmo! Jak mnie ze wsi wypędzą,
1466     4, 42|               nijako było się wydzierać za dnia i po trzeźwemu.~Szymek
1467     4, 42|         trzeźwemu.~Szymek cięgiem łaził za żoną, w kąty ją ciągał,
1468     4, 42|           nadchodzą Antkowie, z którymi za nic spotkać się nie chciała
1469     4, 42|               ku niebu jasnemu.~Dopiero za młynem, gdy dwa boćki jęły
1470     4, 43|              Zamrę pewnikiem, to Nastuś za to zmówi za mnie jaki pacierz.~
1471     4, 43|        pewnikiem, to Nastuś za to zmówi za mnie jaki pacierz.~Trafiło
1472     4, 43|             niej była na odpuście. Oczy za mną wypatrzą, zobaczysz!
1473     4, 43|                do pomocy, a bydło pasał za niego wraz ze swoim Kłębów
1474     4, 43|               przykrzyło się chłopakowi za lasem i swawolą, ale tak
1475     4, 43|                 zajączka i trzymając go za uszy posadził przed nią
1476     4, 43|                 do sadu, pies pognał, a za nimi Witek z krzykiem niemałym,
1477     4, 43|                  Pioruny już biły jeden za drugim, jaże oczy ślepiło,
1478     4, 43|                radę, pani wójtowa, dał! Za moją krzywdę!~I byłoby doszło
1479     4, 43|              rozpowiem, to się złapiesz za głowę i nie dasz wiary!
1480     4, 43|          powieda z prześmiechem - to mu za krowę nie dziękujcie, bo
1481     4, 43|                  że już co dnia pacierz za niego mówię!~- Byle ci jeno
1482     4, 43|                 bym w cały świat poszła za nią! Pan Jezus nie pozwoli
1483     4, 43|                   szeptała obejmując ją za szyję i całując po gębule,
1484     4, 43|              Antek zaręczył u dziedzica za nasz grunt, a i w niejednym
1485     4, 43|             wspomógł.~- Antek wziął się za Szymkiem! - aż przystanęła
1486     4, 43|               mogłam przódzi, bo mi Żyd za gąski nie oddał.~Dziękowali
1487     4, 43|                   Spytaj się jej! Każda za cie pójdzie, a niejedna
1488     4, 43|                 sami wychlają, nie pódę za żadnego! - wyrzekła z mocą,
1489     4, 43|           świtania.~W chałupie Borynów, za stawem, świeciło się jeszcze
1490     4, 44|                 oczy świecił, z kim był za pan brat, a od każdego cosik
1491     4, 44|             wydzierać wniebogłosy, kajś za domem gdakały wystraszone
1492     4, 44|                 końca nie było wiadomo, za kim trzyma.~Ale większość
1493     4, 44|               od podwórza, przebrał się za karczmę i pognał tyłami
1494     4, 44|                naczelnikiem, a przecież za szkołą głosować nie będzie,
1495     4, 44|              Jak nie damy pieniędzy, to za cóż postawią? - ozwał się
1496     4, 44|               jeszcze do kozy pójdziesz za opór! Rozumiesz! To nie
1497     4, 44|             prowadzą, ale jak przyjdzie za to płacić, to kto płaci?
1498     4, 44|               was, chłopów! Panowie się za wami nie upomną, nie, wyprą
1499     4, 44|                naród znaczy, tyla, żeby za nich gnaty wyciągał.~- A
1500     4, 44|                Ale naród nie ucieknie i za bunt kije wziąć weźmie,