Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       Boga i chciała skręcić, aby księdza pocałować w rękę, ale krowa
 2     1, 1 |       dobrze słychać! - Pocałował księdza w rękaw, założył na kark
 3     1, 1 |        butelką, ale ten ujrzawszy księdza przy drodze okrążył go z
 4     1, 1 |    życzliwym słowem i spojrzeniem księdza, któren, że już słońce było
 5     1, 4 | nieopowiedzianego...~A potem głos księdza podnosił się z nagła od
 6     1, 5 |          Do seminarium pójdzie na księdza...~- Na księdza!~- A bo
 7     1, 5 |        pójdzie na księdza...~- Na księdza!~- A bo mu to źle będzie?
 8     1, 5 |          jak powiadają, że kto ma księdza w rodzie, temu bieda nie
 9     1, 5 |          do głowy.~- Kupili ją la księdza do Jerzowa. Matka poszła
10     1, 7 |      plebani i zawżdy wiedzą, czy księdza brzuch boli lekująca przeciech...~
11     1, 7 |         nic nie uszanowała, nawet księdza i kościoła, że już nieraz
12     1, 7 |           po wsi mówiła :~- I bez księdza każden do Pana Boga trafi,
13     1, 10|           do bogacza ciągnie... i księdza też prosili...~- I dobrodzieja
14     1, 11|        będzie ludziom bronił.~- O księdza się obciera, to myśli, że
15     1, 12|  obrzękłej, spoważniała prędko. - Księdza ci więcej potrzeba niźli
16     1, 12|        krew go całkiem odeszła.~- Księdza mu trzeba przywieźć, póki
17     2, 14|          u Kłębów zaś, co w podle księdza siedzieli, też jaśniało
18     2, 15|           znowu się pobiły, aż po księdza chodzili, żeby rozbroił...
19     2, 15|          ociec osobno.~- Z namowy księdza poszedłeś, powiedz to drugiemu,
20     2, 15|          mdlał i rzygał krwią. Po księdza nawet posłali, tak się źle
21     2, 16|           wesele, że pan Jasio na księdza idzie...~- Tak, od Wielkiej
22     2, 16|      modlił się każdy wpatrzony w księdza i w tę świeczkę, co płonęła
23     2, 17|          to czerwona groźna twarz księdza się jej widziała i wyciągnięte
24     2, 19|     pobiłeś tak, jucho, że już mi księdza wołali, ale gniewu do ciebie
25     2, 20|       całej siły w błyszczący but księdza.~- Dyć bociek, Witek go
26     2, 20|          w bek i zaraz po wyjściu księdza zabrał boćka do obory i
27     2, 20|          im dłużej rozważał słowa księdza i te jego szczere zapewnienia,
28     2, 20|        dwie niedziele po bytności księdza u Borynów przydybała go
29     2, 22|     wielce serce miłościwe.~- Bez księdza się nie obejdzie, kobietą
30     2, 22|           powiada do struchlałego księdza:~- Pódzi za mną!...~Nie
31     2, 24|       oczy, spotykał się z oczami księdza; któren nań wciąż spoglądał,
32     2, 24|           kościół, że każde słowo księdza słychać było wyraźnie. Opowiadał
33     2, 24|           pałającymi spojrzeniami księdza...~W skupionej i zasłuchanej
34     2, 24|     uczynioną przechodził, a głos księdza biegł za nim i smagał go
35     3, 27|     wtykała mu w bezwładną rękę.~-Księdza, prędzej, Michał!...~Ale
36     3, 28|         by przepił, a ten syna na księdza kieruje.~- To i honor będzie
37     3, 28|    właśnie był stary powiadał, iż księdza wzywali do Agaty, Kłębowej
38     3, 29|        się wtedy, a spostrzegłszy księdza przed sobą rymnęła mu do
39     3, 29|         wypatrywali niecierpliwie księdza, któren przyjechał ze dworów
40     3, 32|   ścisnęło, jakby żal cichy.~- Na księdza go odwożę, moja Borynowo! -
41     3, 32|        napuszała się dumnie.~- Na księdza!~Podniesła zdumione oczy
42     3, 32|           młynarz z kowalem pobok księdza się dociskali.~A na samym
43     3, 33|       Kozioł leżał ciężko chory i księdza z Panem Jezusem sprowadzali
44     3, 33|     Głowili się niemało, nawet do księdza szli po radę. Nie poredził:
45     3, 33|         znajdzie.~- Poradźcie się księdza, obaczycie, co wama przytwierdzi
46     3, 36|        przed wieczorem posłała po księdza.~Przyszedł wkrótce z Panem
47     4, 37|        wieku, ni urzędu, ni nawet księdza...~Zły zapanował w sercach,
48     4, 37|      czujnej ostrożności, wywołał księdza i poszli odprowadzeni całą
49     4, 39|  Przerywaj, Józia, a ja poletę do księdza, on przeczyta.~Nawet rada
50     4, 39|      plebanię. Nie zastała jednak księdza, był w polu przy swoich
51     4, 45|            i świecę mi zapalą...i księdza sprowadzą... a potem we
52     4, 47|            Chciał zaraz bieżyć po księdza, przytrzymała go za sutannę.~-
53     4, 47|           gospodarzy, poprosiła o księdza.~Przyszedł z Panem Jezusem,
54     4, 49|          zapowietrzoną!~- I nawet księdza chciała przywieść do grzechu!