Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |           obok, to wlazł w kartofle Dominikowej i tu pysknie, i tam pysknie,
 2     1, 3 |         Świadczył potem Szymek, syn Dominikowej; czapkę powiesił na rękach
 3     1, 4 |          surowym, karcącym wzrokiem Dominikowej, co stała w podle niego
 4     1, 5 |        czerwieniejący zapaskami wóz Dominikowej, któren ostawał coraz dalej,
 5     1, 6 |     grząskie, nie do przebycia.~I u Dominikowej dzisiaj wycinano.~Już od
 6     1, 6 |        obrządkiem. Tak już zawżdy u Dominikowej było, że synów swoich dzierżyła
 7     1, 7 |        siwej, spienionej topieli.~U Dominikowej też nie zwieźli tej reszty,
 8     1, 7 |          wiedziała, na co patrzy...~Dominikowej nie było od samego rana,
 9     1, 8 |             Weszli zaraz do chałupy Dominikowej.~W izbie było widno, zamieciono,
10     1, 11|             weselne.~A i w chałupie Dominikowej uczynił się gwałt i zamieszanie,
11     1, 11|            Godnie go wprowadzili do Dominikowej; naród się rozstąpił, a
12     1, 11|             za nimi Szymek, starszy Dominikowej, z Nastki oczów nie spuszczał,
13     1, 11|             grosza, ale mucha to la Dominikowej, nie stojała ona o darmochy,
14     1, 12|         znowu zaczęło się zbierać u Dominikowej na przenosiny, a czasami
15     1, 12|       odmianę szło, wywalili się od Dominikowej.~Muzyka szła na przedzie
16     1, 12|         dworska!~- Wiecie, a Szymek Dominikowej to się ma do Nastki Gołębianki.~-
17     2, 16|        patrzał, jej się radził, a i Dominikowej też, że do cna go opanowały!
18     2, 16|        serca, ale się to Borynie ni Dominikowej nie widziało czystą prawdą,
19     2, 20|          tyle jeno, co tam chłopaki Dominikowej czasem zajrzały, Nastka
20     2, 24|              Dostało się przy tym i Dominikowej niemało, dostało... a jeszcze
21     2, 24|       wyśpiewywać.~Tylko w chałupie Dominikowej błyszczało światło do późna,
22     2, 24|           co innego, Bóg ta wie - w Dominikowej stodole się schodzili, juści,
23     3, 26|         sieje, kiej tak wcześnie... Dominikowej chłopaki, widzi mi się,
24     3, 26|          drugie też niemało: Szymek Dominikowej miał przetrącony kulas,
25     3, 27|         Kłębową i poszły naprzeciw. Dominikowej chłopak nadbiegał i już
26     3, 27|       pomogło tyle, co i te darmowe Dominikowej zamawiania.~Zrozumieli rychło,
27     3, 28|           Kłębowej ten ostatni...~- Dominikowej to nie ślecie?~- Później
28     3, 29|            a głównie, bych Szymkowi Dominikowej się przypominać... ~- Że
29     3, 31|       chustą przykrytej, pod stróżą Dominikowej, a za nimi walili wójt z
30     3, 31|          nabożna, a taka guślarka z Dominikowej! - śmiał się wójt.~- Pacierz
31     3, 31|        Józka rychło oznajmiła, że u Dominikowej ciemno i na wsi już prawie
32     3, 33|             Ale cheba co w chałupie Dominikowej działo się najgorzej.~Szymek
33     3, 34|        przez kłótni; zaś wójt broni Dominikowej, opiekunem był nad sierotami
34     3, 34|          niemałemu podziwowi Szymek Dominikowej z Nastusią. Darmo go młodszy,
35     3, 35|      opłotkami, tylko przed chałupą Dominikowej ludzie jakoś cichli, spoglądali
36     3, 35|             skwarnej ciszy.~Tylko u Dominikowej było głucho i pusto: nikt
37     3, 35|      wzburzenie.~- Powiadali, że to Dominikowej robota albo i Balcerkowej;
38     3, 35|            od Tereski... A na złość Dominikowej Szymek musi się ożenić z
39     3, 36|             ludzi między sobą, a to Dominikowej spory ze synem, a to Miemcy,
40     4, 38|           spadły zapowiedzie Szymka Dominikowej z Nastusią.~- No, no, a
41     4, 39| oczymgnienie, sapiąc jeno a dysząc, Dominikowej jaże łzy pociekły spod szmat,
42     4, 39|             tego męczyły ją pogrozy Dominikowej i przejmowały niemałym lękiem,
43     4, 39|             i przechodząc mimo domu Dominikowej zajrzał w otwarte okna.
44     4, 41|       daleko.~- Co się to wyrabia u Dominikowej?~Ale przejrzała go w lot,
45     4, 42|          wiedziały o ślubie, więc i Dominikowej doniesła któraś z sąsiadek,
46     4, 43|         obdarzają.~- Hale, na złość Dominikowej to robią - zakończyła.~-
47     4, 45|            samym ostatku wstąpił do Dominikowej; stara siedziała przed domem
48     4, 46|            przebrał się chyłkiem do Dominikowej, kaj miał jakieś rzeczy,
49     4, 48|     spleśnieją. Komżę i alby zanieś Dominikowej, niech Jagusia upierze.
50     4, 48|            przebierał się na ogrody Dominikowej.~Jagusia właśnie podbierała
51     4, 49|                       Rozdział 13~U Dominikowej zrobiło się już zgoła nie
52     4, 49|        minucie cała wieś ruszyła do Dominikowej kieby ten wezbrany, szumiący
53     4, 49|         pracował. ~Tylko jedne pola Dominikowej stojały opuszczone i jakby