Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |         dachach wsi, zanurzonej w sadach.~- I... nie wypędzali...
 2     1, 1 |          czerwonawych i żółtawych sadach.~Cicho było, ciepło i nieco
 3     1, 3 |          cieniach - pod płotami w sadach, po rowach, leżał jeszcze
 4     1, 4 |       mylił się i latał oczami po sadach.~- Bacz, coć rzekłem, bo
 5     1, 4 |             To czegój ślepiasz po sadach?~- Widzi mi się, co są jeszcze
 6     1, 4 |              Powiadali wczoraj na sądach, że nadawać będą nowe grunta.~-
 7     1, 5 |          rozsnuwały się po nagich sadach, i więcej ptaków zlatywało
 8     1, 5 |   milczenie, a w odartych z liści sadach czaiła się głęboka melancholia
 9     1, 5 |           o ściany i pojękiwała w sadach.~Nawet ten bociek z przetrąconym
10     1, 6 |          nad kominami i wlekły po sadach.~Cicho było we wsi, tylko
11     1, 7 |          a tańce, a wystawanie po sadach... - ciągnęła stara.~- Całe
12     1, 8 |         że tak mówicie, macie! Po sądach się włóczyłam, to ino te
13     1, 10|     wichury, co się przewalała po sadach i tak ciepała drzewami,
14     2, 13| pomniejszych! Co drzew wyłamała w sadach i borach! Na wielkiej drodze
15     2, 20|          tak, zajrzyjcie jutro po sądach do młynarza, a poredzimy
16     2, 25| przekrzykiwały się z gęsiorami po sadach, koguty piały po płotach,
17     3, 26|     wielce podufałe, przysiadły w sadach jeszcze nagich, dymy kajś
18     3, 26|        zapach dymów i dojrzała po sadach wietrzące się pierzyny,
19     3, 26|           początku świata, całe w sadach rozrosłych a w opłotkach.~
20     3, 26|        było cicho i pusto, jeno w sadach czerwieniły się pościele
21     3, 27|          zgwarzały się z cicha po sadach jakoby w tym pacierzu społecznym,
22     3, 28|           wiater przewalał się po sadach albo zaś nawet sypały śnieżne
23     3, 29|         dojrzał chałupy pokryte w sadach, a nawet pól mogły sięgnąć
24     3, 29|  dzieciaków i czerwieniejących po sadach kobiet.~Sienie i izby stały
25     3, 29|           co szmaty, wietrzyli po sadach pościele, ściany bielono
26     3, 29|       szabaśniki do wypieku, to w sadach między chałupami gęsto krążyły
27     3, 30|         kiedy... U tego, co ma na sądach Antka bronić, też byłam...
28     3, 30|         między sobą i ganiając po sadach, że zaś ich dużo było i
29     3, 30|    wzbronili, a kupce go teraz po sądach włóczą. Klął pono siarczyście
30     3, 31|    Ptactwo zajadle świergotało po sadach, zaś głosy ludzkie cichły,
31     3, 32|        cichuśko po rozkwitających sadach.~- Chłopy wracają! Chłopy
32     3, 32|         po skibach, a trzepiąc po sadach, co zwiesiły okwiecone gałęzie
33     3, 32|       ptasi wrzask podnosił się w sadach, jakby ośnieżonych kwiatami.
34     3, 32|          a łazili po obejściach i sadach, lewentarze poklepując albo
35     3, 32|          w nocy, w rozpachnionych sadach czy na polu, fujarka zaświergoliła
36     3, 33|       wystrachane kury gdakały po sadach, psy jęły szczekać, baby
37     3, 33|        wstęgi pletą i kokoszki po sadach gonią, bych je ponieść Żydowi
38     3, 33|          jeszcze lepiej beknął na sądach. Ale Bóg wie, jak to tam
39     3, 33|           tak nagrzane, że już po sadach sypiali, gdyż trudno było
40     3, 33|     bulgotała i ptaki zawodziły w sadach. Księżyc się wtoczył na
41     3, 34|      Wodził oczyma po chałupach i sadach, prześmiechując się radośnie
42     3, 34|         polach rozkołysanych i po sadach trzepoczących się niby stada
43     3, 34|          niekiedy głosy bąków, po sadach słowiki zawodziły, ciepło
44     3, 35|         izby a sienie i progi; po sadach też było głośno i rojno,
45     4, 37|         gdzie spać się kładli, po sadach bieliły się pościele i chałupy
46     4, 38|           wozów, nad stawem, to w sadach i podwórzach, bych se podjeść
47     4, 40|         samym dnie, pławiła się w sadach, a przez przerwy między
48     4, 43|     duszne i nagrzane, że nawet w sadach nie można było wyspać z
49     4, 43|           tułali się po spiekłych sadach bojąc się wyjrzeć choćby
50     4, 45|         drogach, rumieniły się po sadach jabłka dojrzewające, w kuźni
51     4, 46|   obejściach, dzieci kryły się po sadach wyzierając jeno zza drzew