Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |      Annę, co kopała na przedzie pierwszą z kraja redlinę, szeptała
 2     1, 2 |     Jakoż Józia zabrała się doić pierwszą z brzegu, gdy Witek wylazł
 3     1, 3 | potakująco.~Sądy się rozpoczęły.~Pierwsza szła sprawa ze skargi strażnika
 4     1, 8 |       owym... a teraz gospodynią pierwszą będzie! Jest to na świecie
 5     1, 8 | gospodarz taki i zadawałby się z pierwszą lepszą! Pijcie, matko...~-
 6     1, 11|         przestąpił, chwytał wpół pierwszą z brzega kobietę i puszczał
 7     1, 11|      makami... - a na przedzie w pierwszą parę Jagusia z Boryną!~Aż
 8     1, 12|      Jędrzych zaklął ino, chycił pierwszą z brzega i powiódł, nie
 9     1, 12|    trzecim! Zawdy pijam jeden za pierwszą żonę, a dwa za drugą, -
10     1, 12|         się nikomu przegadać i w pierwszą gębę grała, wójt też basował,
11     2, 14|      kobieta, wnet zmiarkowała i pierwsza rzekła:~- Czasu może wam
12     2, 16|      zwiadach przed gankiem, nim pierwszą gwiazdę uwidzieli.~- Jest!
13     2, 16|           Ksiądz wyszedł ze mszą pierwszą, organy zagrały, a naród
14     2, 16|           W czas jakoś gruchnęli pierwszą kolędę, kościół zatrząsł
15     2, 17|      przed kropielnicą, by tamta pierwsza umaczała palce, Hanka zaś
16     2, 18|       stołek, przysiadła się pod pierwszą z brzegu, namacała wymiona,
17     2, 19|    urznęli rzęsistego mazura i w pierwszą parę puścił się Socha z
18     2, 19|       biała, rzepiasta dziewka i pierwsza we wsi tanecznica - ale
19     2, 19|    przegonił wszystkich i wiał w pierwszą parę tak siarczyście, że
20     2, 20|       robią i robić będą, nie ja pierwsza wymyśliłam taki sposób!
21     2, 20|         nie odzywał, więc Nastka pierwsza zaczęła:~- Pójdziecie to
22     2, 22|          końcu trzeciego roku na pierwszą zwiesnę powrócił, ale sam,
23     2, 24|        Gorzkie Żale, boć to była pierwsza niedziela postu. Ksiądz,
24     2, 25|        te źrebaki wypuszczone na pierwszą trawę.~I co w taki czas
25     2, 25|       Kłębowy chłopak, przyniósł pierwszą przylaszczkę i latał z nią
26     2, 25|      bych mnie powiesić chcieli, pierwsza byś troków nie żałowała,
27     2, 25|  żałowała, bych ubić kamieniami, pierwsza byś rzuciła za mną! - gadał
28     3, 26|     nieco drogą.~Kuźnia, stojąca pierwsza zaraz z brzega, była zamknięta
29     3, 27|        okapami. Czas był ciepły, pierwsza wiosna ledwie co trąciła
30     3, 27|      wzdychy wzdychami, a robota pierwsza przed wszystkim.~Kiej wróciła
31     3, 27|        zabić, to jego teraz wola pierwsza po ojcowej - podniesła ostry,
32     3, 28|       zresztą zwyczajnie bywa na pierwszą zwiesnę, kiej czas podobien
33     3, 28|       ale z przyjacielstwem szła pierwsza... Kłębowej ten ostatni...~-
34     3, 29|      choć śpioch był największy, pierwsza się zerwała z łóżka przypominając
35     3, 29|    rozpaliła drwa przygotowane i pierwsza też wody święconej popiła
36     3, 31|      Gospodynią była po Borynach pierwszą, to posłuchały jej rozlatując
37     3, 31|        było, jak każdego roku na pierwszą zwiesnę, nikto się też nad
38     3, 31|          pecyną zgonił, a często pierwszą garść siewu krzyżem błogosławił
39     3, 32|    naciągnęła zapaskę na czoło i pierwsza ruszyła z nawrotem.~Wolniuśko
40     3, 32|        modlitwę ksiądz zaczynał, pierwsza powtarzała zbielałymi wargami,
41     3, 32|      pobiegła naprzeciw i prawie pierwsza chłopów dopadła, a nikto
42     3, 33|      kiej wilki skoczyli na nią; pierwsza wójtowa chlasnęła ją kijem
43     3, 33|          nama robić. Niech matka pierwsza ustąpi! - tłumaczyli się
44     3, 34|         Borynami ksiądz odczytał pierwszą Ewangelię i odpocząwszy
45     4, 37|          pod samym oknem, że się pierwsza zerwała na nogi.~Pobiegła
46     4, 39|       cięgiem robi! - ozwała się pierwsza Magda.~- Przednowek to żniwa
47     4, 39|     wynędzniałej twarzy, jeno co pierwsza się opamiętała i przysiadłszy
48     4, 45| wypowiedzieć, zaś skoro przeszła pierwsza radość, usadzili go za stołem
49     4, 45|           gospodynią se będziesz pierwszą na niebieskim dworze, panią
50     4, 47|       myślałam, że już koniec, i pierwsza mu rzekłam: "Zabij! ulży
51     4, 48|       drogi i chociaż nieśmiało, pierwsza wyciągnęła rękę na zgodę.~-