Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          przez sito...~- Ale nie dam! - wykrzyknął prawie głośno -
 2     1, 2 |          gospodarkę wróci... nie dam...~- Niech będzie pochwalony! -
 3     1, 4 |     rękami nie pójdę.~- Kijek ci dam, cobyś się miał czym od
 4     1, 4 |           to umieć umiem...~- Ja dam strzelbę, dam proch, dam,
 5     1, 4 |      umiem...~- Ja dam strzelbę, dam proch, dam, co potrzeba...
 6     1, 4 |         dam strzelbę, dam proch, dam, co potrzeba... a Kuba,
 7     1, 4 |     przyniesie do mnie! Za sarnę dam całego rubla... słyszy?...
 8     1, 5 |       skargi piszą, i na pisarza dam rubla...~- Ale se myślę,
 9     1, 5 |     dostaniesz, bo jak prosisz - dam; a prawować się zechcesz
10     1, 6 |    poniewierkę takiemu Jagny nie dam.~- Nie próżno mówią, żeście
11     1, 10|        ciebie... Ale swojego nie dam, choćbym miał skapieć...~-
12     1, 10|          Jak wezmę kija, to wama dam sprawiedliwość.~- Spróbujcie
13     1, 11|        póki żyje, zrobić jej nie dam!... - pomyślała stanowczo
14     2, 14|           grochu, to powiedzcie, dam wam, policzymy się w robocie.~
15     2, 14|    dziecisków na poniewierkę nie dam ni sama nie pójdę... toć
16     2, 18|    robotę, swojego przeciech nie dam. Bronił będę drugich, upominał
17     2, 20|          pójdę; a pókim żyw, nie dam i tego zagona! Że mnie pobił
18     2, 21|        niezadługo będzie czworo! Dam to wtedy radę, co?~Antka
19     2, 22|      duszę? - zaskrzeczał zły.~- Dam, choćby i zaraz!~Napisali
20     2, 24|         nie będę ni dzieciom nie dam, kiej ty o to nie stoisz!~-
21     3, 28|     jedli.~- Pewnie, że wama nie dam i powąchać.~- Pół świni
22     3, 28|           Antek każe wam dać, to dam, ale bez jego przykazu ni
23     3, 28|     cicho.~- Niech przyjdzie, to dam niecoś. Ociec, la Weronki
24     3, 31| Kobusowej, że zagony pod kapustę dam i Pietrek gnój od niej wywiezie
25     3, 31|        zmierzchu do alkierza, to dam ci cosik lepszego.~I nie
26     3, 31|         mówię, że się zaradzi... Dam wam swoich koni, choćby
27     3, 31|     Zskrzytwiałyby dziewosłąby ;~Dam w Wielkim Poście...~da dana!~
28     3, 31|       Wielkim Poście...~da dana!~Dam w Wielkim Poście!...~ ~Dzwoniły
29     3, 32|        do dnia skoczę i pierwszy dam znać. Jakże, szukać takiej
30     3, 32|          kulasy poprzetrącam!... Dam ja ci jamory, jaże się juchą
31     3, 33|        co chcesz, a bydlątka nie dam. Zapamiętaj sobie.~Zatrzepał
32     3, 34|        Złapię Kłębiaka, to ja mu dam strachania. Spotkałem po
33     3, 35|       lamentliwym buchała.~- Nie dam mojemu iść! Kapoty się uwieszę,
34     3, 35|      pieniędzy, a żywo!...~- Nie dam i żenić ci się nie przyzwolę! -
35     3, 35|        ni prosił nie będę!~- Nie dam! - wrzasnęła rozjuszona
36     3, 35|        ani jednego zagonu ci nie dam, ani łyżki strawy, choćbyś
37     4, 37|    niczym przeciwić.~- Ja wam tu dam! Widzicie ich, zbereźniki! -
38     4, 38|    pewnie odejmę od gęby, a jemu dam?~- Należy mu się wycug od
39     4, 38|     gront odpiszą, to radę sobie dam! - przechwalał się sierdziście.~-
40     4, 38|       cię dobrze! Już ci się nie dam. Jaka to jucha zmyślna! -
41     4, 39|         kołka z płotu ruszyć nie dam, póki wszystkiego urząd
42     4, 41|       nie mocarz; ale trzem radę dam! - przechwalał się z uśmiechem.~-
43     4, 41|          z podwórza.~- Poczekaj, dam ci podwieczorek!~- Prrr!
44     4, 41|          ze sobą chorobę, to cię dam do śpitala.~- Juści, bom
45     4, 41|          i wrócisz! Nie bój się, dam se radę... nie uronię ci
46     4, 42|       miłosierny, to już na mszę dam abo i na dwie! Świec nakupię,
47     4, 42|        przyjeżdżać.~- Sam se już dam radę, pomożesz mi później
48     4, 45|          mną nie wygracie... nie dam się i czterem... a kły powybijam
49     4, 45|      dobra droga, już niedaleko, dam wam całą dziesiątkę.~- Wsadź
50     4, 45|        Nie gniewajcie się, to ja dam śliczne kuraski la dzieci,
51     4, 47|        bierzcie, ale na bórg nie dam ani ziarnka...~Zafrasowała