Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |      Paśniki są nasze, w tabeli stoi kiej wół a one cięgiem wyganiają
 2     1, 4 |      chleb...~- Ością on mi już stoi we grdyce, ością...~- Szukaj
 3     1, 4 |            Prawdę mówię, bo tak stoi w gazecie wypisane, wyraźnie
 4     1, 5 |     Kłęby, a i Szymek Dominików stoi przy wieprzku.~- Uwińta
 5     1, 7 |     pobożne ma takie, w których stoi wszystko, i historie różne
 6     1, 8 |    zatargowali.~- Ho, ho! Drogo stoi; nie na byle jakim postronku
 7     1, 10|     wyniośle.~- Wasze wójtostwo stoi u mnie tyle, co ten patyk
 8     1, 10|   cierpliwie wykładał, jako tam stoi, i pytał, a dzieciska hurmem
 9     1, 11| rozświcie i cięgiem mi w głowie stoi że już dzisiaj wesele...
10     1, 11|       to jakby mnie samego; tak stoi w Piśmie Świętym - bo niepomiarkowanie
11     2, 13|         mocno, ugwarzy się! Nie stoi on o to wszystko, nie! Ino
12     2, 14|   dobrość świadczył.... a teraz stoi oto w pośrodku drogi i biedzi
13     2, 15|        ci się uwidzi; taczalnik stoi w młynicy pod jaglakiem...~
14     2, 16|         i grunt, a la mnie tyla stoi, co nic...~- Boś młódka
15     2, 17|       rozglądała, czy gdzie nie stoi za drzewem zaczajony !...~
16     2, 17|      mogła... a on może już tam stoi... czeka... wypatruje...
17     2, 18|         A dyć tutaj, na krzyzie stoi wypisane: Jakub Socha! -
18     2, 19|          równo zielonym gąszczu stoi przywarty do rodnej ziemi,
19     2, 20|       przepuszczą, a któren nie stoi, co o nim powiadają, mocny
20     2, 20|      zjazdu o krowę?~- Tak to i stoi, o krowę ze dworem!~- Rano
21     2, 22|        o tym w starych księgach stoi... We wsi jednej pod Krakowem
22     2, 22|      Przedborzem: pod kościołem stoi ku wiecznej pamiętliwości
23     2, 24|        co w cha-łupie, skrzynka stoi na swoim miejscu - objaśniała
24     2, 25|       nikt na ;wiecie o nas nie stoi, a wszystkie ukrzywdzają,
25     3, 28|    zdało, że nic w chałupie nie stoi, a skoro go brakło, to widno
26     3, 28|      niego i jego głową wszyćko stoi. A potem będzie, jak Pan
27     3, 28|           Jakże! boć w beczkach stoi zboże do siewu! - zawołała,
28     3, 28|      kto uwarzyć, pole odłogiem stoi, choć zwiesna idzie... bo
29     3, 29|       naprowadza.~- A o to jeno stoi, z czego ma profit - zakrzyczały
30     3, 29|         Pustką przecież ta izba stoi! Z duszy serca proszę, a
31     3, 31|      starszy klął na czym świat stoi, a natknąwszy się w ganku
32     3, 31|     łzami popijaj! Owczarz jeno stoi o barany, bo je strzyże,
33     3, 32|  przekłada, o takiego żadna nie stoi!~- Dawnoście, dziadku, w
34     3, 32|       palcami rzekł:~- Wyraźnie stoi o tym jak wół... "Tak jak
35     3, 33|         Kłębową, a tu proboszcz stoi z brewiarzem, rozgląda się
36     3, 33|        cicho, tam jakaś kobieta stoi.~Potoczyła się naprzód śpiesznie,
37     3, 33| przysiadł.~- Kto jeno o drugich stoi, tego bieda wydoi! - mruknął
38     3, 35|   wołając radośnie:~- Co innego stoi napisane w papierze, nie
39     3, 35|         nie pokwapił!... Kto ta stoi o sieroty?... Skrzywdzić
40     4, 39|   Mawiam ciągle z ambony: zgodą stoi wszystko na świecie, kłótnią
41     4, 39|    stójka jeno powiadał, że tam stoi napisane, jakoby Grzela
42     4, 40|       co go jej dali ociec.~- I stoi właśnie złamany patyk! Jakby
43     4, 42|            Jagusia przeciek nie stoi nam na zdradzie.~- Póki
44     4, 43|         Wychodzę, patrzę, krowa stoi przywiązana do drzwi, kłak
45     4, 43|     mroczy, ale nie, żywa krowa stoi, porykuje i liże me po palcach.
46     4, 43|       suchy, o któren nikto nie stoi - westchnęła sieroco.~Kajś
47     4, 44|       Cysarz nadał ustawę i tam stoi kiej wół, co szkoły i sądy
48     4, 44|          leżące na stole:~- Tam stoi napisane. Nie sroka me zgubiła -
49     4, 45| naczelniku, no, no!~- W ustawie stoi o tym jak wół, to prawo
50     4, 47|      wchodzę do chałupy... a on stoi na środku blady kiej ściana...