Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |        siedzieli za stołami pod ścianą, ale rozeznać nie rozeznał,
 2     1, 8 |      się do zabijania kołów pod ścianą do ogacenia.~Przystawała
 3     1, 11|         na mgnienie przed drugą ścianą, na której tknięte światłem
 4     1, 12|      młodych".~- Pan młody kiej ściana, a młoducha niby to sukno
 5     1, 12|         cały we krwi, blady jak ściana i z nogi krew bucha. Prędzej,
 6     2, 13|        chałupę. Hanka stała pod ścianą i zanosiła się od płaczu,
 7     2, 14|       krzyczała wniebogłosy pod ścianą.~- Wygnali me! Wypędzili
 8     2, 14|      drzwi, na długim stole pod ścianą, bieliły się stosy opłatków,
 9     2, 15|       już Mateusz wrzeszczał za ścianą:~- Wychodźta, co to, do
10     2, 18|        okien i poszła szczytową ścianą do wąskiego przejścia między
11     2, 19|        drogi, bo blady był kiej ściana i oczami dziko świecił.~-
12     2, 21|        bielizny ogromną, ciemną ścianą pni zwartych, przez które
13     2, 24|       staruch jaki wystawał pod ścianą na słońcu, psy nawet naszczekiwały
14     2, 25| odwrócił.~Maciej blady był kiej ściana i surowy, że aż mróz szedł
15     2, 25|        któren posępną, wyniosłą ścianą pni zwartych zastępował
16     3, 27|       na pola szerokie, zawarte ścianą dalekiego lasu, po którym
17     3, 27|         potem długo stojała pod ścianą trwożnie nasłuchując...~-
18     3, 29|       Weronka zaś siedziała pod ścianą na kupie zwalonych rzeczy
19     3, 29|    podrzucał albo przykucał pod ścianą, gwizdał na psa i patrzał
20     3, 30|     leżał nieżywy pod szczytową ścianą - łeb miał rozwalony.~Narobiła
21     3, 31|         to maciorę?~- Legła pod ścianą, ale prosiaki śliczne, okrągluchne
22     3, 32|     obręcz naciągał na koło pod ścianą. Spostrzegłszy Hankę wyprostował
23     3, 33|      nikogo, jeno na dworze pod ścianą siedziało tych troje dzieci
24     3, 33|  Zakurzył papierosa siedząc pod ścianą.~Kłęby pogadywali o powrocie
25     3, 33|    ganku, dzieci bawiły się pod ścianą, a w sadzie spacerował Witkowy
26     3, 33|        tylko Witek siedział pod ścianą, jakby stróżując gospodyni,
27     3, 34|       się gęsto kwaterowali pod ścianą, krzykając na Żyda, by im
28     3, 34|        w cienie szła... Zaś pod ścianą było już coraz głośniej,
29     3, 35|     spółki, maciora stękała pod ścianą na słońcu, tak ją waliły
30     3, 35|       twarz, potem zbladła kiej ściana, oczy się przyćmiły łzami,
31     3, 35|        Szymek siadł w sadku pod ścianą chałupy, brodę wsparł na
32     3, 35| skoczyli do drągów leżących pod ścianą; kilku wyniesło fuzje, to
33     4, 37|        na Jagusię, siedzącą pod ścianą.~- By ci ten zły ozór skołczał -
34     4, 38|        z wywieszonym ozorem pod ścianą, spiekota bowiem była straszna,
35     4, 38|       starszy nie wącha kaj pod ścianą?~- Dopierom go widział przed
36     4, 40|         którym wyrastała czarna ściana boru. Wieś ostała za nim
37     4, 41| oświetlone, dziecko płakało pod ścianą, zaś z podwórza rozlegał
38     4, 41|        przed nim pobladła kieby ściana.~- Nie pódę i dzieci na
39     4, 42|      niekaj zamajaczyła bielona ściana, zaś staw tyla jeno przezierał
40     4, 42|   zachrapał, a ona zasiadła pod ścianą i popłakiwała spozierając
41     4, 45| śmieciach, gadzina pochrząka za ścianą, pieski zajrzą, wróble wpadną
42     4, 45|      potem długo stał pod jakąś ścianą grzejąc się w słońcu i ciesząc
43     4, 45|  siedzieli, kręgiem stała gęsta ściana żyta przepleciona modrakiem,
44     4, 47|         siedział z Nastusią pod ścianą i cosik z cicha se redzili,
45     4, 47|       stoi na środku blady kiej ściana... skoczył do mnie z pięściami...
46     4, 47|         matka chlipała kajś pod ścianą, gdy wyszedł ze sadu Jasiek
47     4, 48|      poszli spać, siedziała pod ścianą do białego rana.~Godziny
48     4, 49|     kosę i przysiadł pod żytnią ścianą, jakby się wparł w ziemię,
49     4, 49|     Zdrowaś, już leżał kajś pod ścianą z rozbitym łbem i nieprzytomny.~
50     4, 49|        Nastusia przędła len pod ścianą, dziad przysiadł poboki