Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |          A to wy, Anna, jakże się macie? - zwrócił się do młodej,
 2     1, 2 |        głodny kiej wilk - jak się macie, Macieju; a wy czego, dziadu?...~-
 3     1, 3 |       domu, zarznęli i zjedli! Co macie na swoją obronę?~- Hę? Zjadłem!
 4     1, 3 |             wołał żałośnie.~- Cóż macie na swoją obronę?~- Obronę...
 5     1, 3 |            a do urzędu ambitu nie macie...~- Utrafiliście, że ambitu
 6     1, 5 |            Macieju, chwalić Boga, macie dosyć...~- Przeciech tej
 7     1, 5 |          rozpożyczacie... mało to macie po ludziach?... Wiedzą sąsiedzi,
 8     1, 5 |         sam pomogę. Rozum wy swój macie, to miarkujecie, z czym
 9     1, 6 |        się zwiezie resztę. Sielną macie kapustę!- dodała pochylając
10     1, 6 | niezgorsza, a już co korpiele, to macie największe...~- Z nowego
11     1, 8 |           rzekła:~- Przeciech nie macie się z czego markocić ni
12     1, 8 |        zagona! - rzekł twardo. ~- Macie wy rozum, że tak mówicie,
13     1, 8 |         wy rozum, że tak mówicie, macie! Po sądach się włóczyłam,
14     2, 13|     naprzeciw i obronił~- Jak się macie, no? Spóźnilim się, bo takie
15     2, 14|         potrza wam przecież, jeść macie, szmaty macie, czegóż wam
16     2, 14|      przecież, jeść macie, szmaty macie, czegóż wam więcej?...~-
17     2, 14|     wypoczywa, kiedy taki pan! Wy macie gęsi, podpaście trochę,
18     2, 14|           łajdusie jeden!~Jak się macie, Borynowa! Moiściewy, a
19     2, 14|          rnostu rzekła:~- Do męża macie interes? Jest we młynie.~
20     2, 15|        rzeki.~- Pewnie topora nie macie? - zagadnął Mateusz schodząc
21     2, 15|        grochowinami trzęsie... wy macie rozum, a ona ino ozorem
22     2, 15|           Chodźcież do roboty, co macie z Mateuszem, to wasza sprawa,
23     2, 19|           za grosz pomyślenia nie macie, a jeno jak te dzieci, co
24     2, 20|           proszę, nic nie pomaga, macie więc za swoje, ale jednak
25     2, 20|       Powiestkę wama przyniosłem, macie się jawić na sądy jutro
26     2, 20|           tyla, co i my! Sprzężaj macie dobry, parobek się jeno
27     3, 26|    rzęsiście z drzew pośpionych w mącie nieprzejrzanym.~Niebo, kiej
28     3, 27|          pilnie, gdzie popadło.~- Macie to klucz od komory? - łypnął
29     3, 28|         izbie ciasno, myślałam.~- Macie drugą stronę, ojcową, tam
30     3, 29|           drugą.~- A w inwentarzu macie jaką stratę? co? W inwentarzu,
31     3, 29|    przegniłej słomy z poszycia.~- Macie szczęście, bo mogło wszystkich
32     3, 29|      modrawym, ledwie przejrzanym mącie, bielały kajś niekaj ściany
33     3, 31|         prześmiewać z drugich, że macie takich dobrych chłopaków,
34     3, 32|        będzie pochwalony! Jak się macie, ludzie kochane!~Juści,
35     3, 33|     trwożnie poglądając.~- Ciężki macie przednówek - mówiła cicho. -
36     3, 33|      Pięćset rubli chcą! Przeciek macie te ojcowe... weźcie je na
37     3, 34|     wianki.~- A świece, lichtarze macie to już?~- Jambroży przyobiecał
38     3, 35|         czeka na ciebie, przeciek macie ponieść na zapowiedzie.~-
39     4, 37|          obmierzły te koty, jakie macie po jego stadniku. Trzymajże,
40     4, 37|      gorsze od Niemców! A to roki macie dobre, ziemie rodzajne,
41     4, 38|   wyrzekła ostrożnie.~- Jeśli nie macie pieniędzy, to ja za Antka
42     4, 38|         do domu. Że to wstydu nie macie!~- Puść me, bo się ozgniewam!~-
43     4, 39|         nie o głupie słowa!~- Jak macie zapis, to wama nikt nie
44     4, 40|          w szarym, nieprzejrzanym mącie i cichości.~Hanka przysiadła
45     4, 40|        wam przywieść, to go sobie macie...~- A mam! Mam! - zawołała
46     4, 41|          złością:~- Nie z Jagusią macie sprawę, nie wygonicie me
47     4, 43|  przybudówkę i sielnie gwizdał.~- Macie już krowę? - zdumiała się
48     4, 44|        wielce łaskawie:~- Jak się macie, gospodarze?~- Bóg zapłać! -
49     4, 45|           to plotów nie roznoszę. Macie oczy, to wypatrzcie same.~
50     4, 46|      pilnie przeglądać.~- Skąd je macie?~- Musi być, co Rocho je