Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          dół, przeszedł most, pod którym woda z bełkotem przelewała
 2     1, 4 |     uparcie tuż przy księdzu, nad którym Boryna i kowal, i wójt,
 3     1, 4 |            a cóż dopiero teści, z którym był w wojnie o wiano żonine -
 4     1, 4 |       natrafił na ten pieniądz, o którym był zapomniał w czasie obiadu... - - -
 5     1, 4 |           prosto do szynkwasu, za którym siedział Jankiel w jarmułce
 6     1, 5 |     długiego jesiennego zmroku, w którym jak kwiaty złote płonęły
 7     1, 5 |           co?~Kuba spuścił ośnik, którym strugał, i zapatrzył się
 8     1, 5 |         bo jarmark to był ten, na którym godzono się do robót i zmieniano
 9     1, 5 | spędziwszy go z mokrego piasku, w którym do pół boków leżał zanurzony.~-
10     1, 8 |     szarym, smutnym przędziwem, w którym wieś cała zapadała, tylko
11     1, 11|          uczynili wielkie koło, w którym zaczęła tańcować! Krew w
12     2, 14|     rzucał na niski stołek, przed którym siedział mały chłopak i
13     2, 15|     nabijane, rzadki ten dzień, w którym topór się nie wyszczerbi.
14     2, 15|         tym wiedział od Bartka, z którym się niezgorzej stowarzyszył,
15     2, 16|           stronę do szabaśnika, w którym buzował się tęgi ogień.~
16     2, 16|         nim niezgorzej od Łapy, z którym był w wielkiej zgodzie,
17     2, 16|        szopy, przed ten żłób, nad którym śpiewali aniołowie, do świętych
18     2, 16|        pod nogami, to słowo Boże, którym się pozdrawiali, a coraz
19     2, 16|         od razu, bo stoczek, przy którym modliła się na książce,
20     2, 17|        takiego półsnu, półjawy, w którym rozum niczego nie rozeznaje,
21     2, 17|   garnczek wypełniony piaskiem, w którym tkwiła spora gałęź wiśniowa,
22     2, 19|           przewiady, a insze zaś, którym nie było do zmówin ni do
23     2, 19|  półgłosem z rzepeckiej szlachty, którym wciąż basował Jambroży.~
24     2, 19|     buchały krwawym płomieniem, w którym ledwie majaczył zbity kłąb
25     2, 22|        ławach, kto na skrzyniach, którym zaś, jak parobkom, Kłębiaki
26     2, 22| przebieraniach się po chłopsku, w którym chodził po wsiach, w kumostwach
27     2, 22|           dzieciątko, o upiorach, którym musiano w trumnach serca
28     2, 22|           one gadki nieskończone, którym sam Rocho pilnie się przysłuchiwał
29     2, 24|           najbarzej nastawali ci, którym nieraz Antek żebra zrachował
30     2, 24|        pokornie głowy pod popiół, którym ksiądz z głośną modlitwą
31     2, 25|        któren ugryźć może i przed którym ognać się trudno, juści!
32     2, 25|           pochylone do komina, na którym się palił ogień, a z boku
33     2, 25|      kobiecych przyodziewków, nad którym ino się trzęsły koły niezgorsze,
34     3, 26|      ścianami.~Przeszła most, pod którym woda z hukiem przewalała
35     3, 27|         ścianą dalekiego lasu, po którym rozlewały się płomienie
36     3, 27|       pamięć jako ten sen luby, z którym się ciężko rozstawać, kiej
37     3, 29|        wody całą flaszkę i ogień, którym zaraz Hanka rozpaliła drwa
38     3, 30|         Jacek, dziedziców brat, o którym powiadali, że głupawy był
39     3, 32|          jakby przed ołtarzem, na którym, w kwiatach i pszczelnym
40     3, 32|       dosięgła krzyża Borynów, za którym tuż zaraz był kopiec, na
41     3, 32|        usychające w gąszczach, na którym nawet wrona gniazda nie
42     4, 37|         płony jako ten listeczek, którym wiater żenie po świecie.~
43     4, 38|        drugi, nieco pomniejszy, o którym Jambroż rozpowiadał, że
44     4, 40|          nie mniejszą barszczu, w którym kieby koło pływała kiełbasa.~
45     4, 40|           pod łagodne wzgórze, na którym wyrastała czarna ściana
46     4, 40|    dźwignąć się na to nowe życie, którym już szedł ociec, jakim przeszły
47     4, 41|   obejściu poszedł do Mateusza, z którym teraz żył w wielkim przyjacielstwie. ~
48     4, 44|         się coraz większy cień, w którym ustawili stół nakryty zielono,
49     4, 45|          aż zeszło na zebranie, o którym Żyd wiedział, bo rzekł rozglądając
50     4, 49|          już było obejrzeć się za którym, czas! Zaraz by i ludzie