Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |        dziedzicowego pola...~- I pole jest Panajezusowe. Hale,
 2     1, 4 |         o ziemię, pozbierał je w połę sutanny i niósł do domu.~
 3     1, 5 |         że jaki taki schodził na pole w bruzdy.~O dużym już dniu,
 4     1, 6 |      gnój wożą i motyczkami orzą pole...~- Na poniewierkę takiemu
 5     1, 7 |     kłami... że nikt bez kija na pole nie wyjdzie, bo bez tego
 6     1, 8 |      mieli kartofle.~- Najlepsze pole moje!~- Niby Jagusia to
 7     2, 13|       zaś się wyrównało kieby to pole zbronowane, a pokryte wielgachną
 8     2, 13|         przed kominem, okręcił w połę kożucha starszego chłopaka
 9     2, 20|   głowami kiwano, ale nikt się w pole wyprowadzić nie dał: Znali
10     2, 20|        myślą, że mnie wywiedły w pole kiej ciołaka, głupie!~Wrócił
11     2, 22|          rankiem na gospodarzowe pole, i założyły do pługa, któren
12     2, 24|     rozrzucono, że cała dróżka i pole wokoło, na jakie pół stajania,
13     2, 25|         dworska juści; najlepsze pole - dworskie, las - dworskie -
14     3, 26|     wyrwał się z rąk, skoczył na pole i podniósłszy ogon rwał
15     3, 26|         się jeszcze nie kwapił w pole, żaden wóz nie turkotał
16     3, 26|      które teraz gnój powiezły w pole, i ja sierota nieszczęsna!~-
17     3, 27|             Wstali to?... czas w pole...~Nie wiedzieli, co rzec,
18     3, 28|         jeść nie ma kto uwarzyć, pole odłogiem stoi, choć zwiesna
19     3, 28|       wóz na wybojach i ruszał w pole.~Czasami znów Józka wpadała
20     3, 29|      święte...~A któż miał iść w pole, kiej wszystkie robotne
21     3, 29|       gnój wywoziły na pobliskie pole, ale tak sprawnie im to
22     3, 30|        dusza przy duszy, jako to pole nasadzone głowami, że ino
23     3, 30|          chlewem, jak nabierał w połę świńskiego żarcia z cebratki,
24     3, 30|    szepnął i poleciał gdziesik w pole. Niezadługo się jawił z
25     3, 30|  znajomych latała, po drogach, w pole wychodziła i nawet coś ze
26     3, 31|        mniej kobiet wychodziło w pole, że to w chałupach zaległej
27     3, 32|      ciernie, brzeżące zielonawe pole, skulały zziębłe kwiaty.~
28     3, 32|       będą donosili ziemniaki na pole! - zarządzała Hanka wyzierając
29     3, 32| porządkami, że mało która szła w pole; nawet gęsi zapomniały powyganiać
30     3, 32|        już od poobiedzia nikto w pole do roboty nie wyszedł, nawet
31     3, 32|     zauważył ktosik.~- Juści, co pole wymierzają, jeno że to nie
32     3, 33|      wysokie niebo, jakoby na to pole nieobjęte, kaj w sinych
33     3, 33|       mogła wytrzymać, uciekła w pole a buchnąwszy gdziesik w
34     3, 36|     szopy opłotkami wiedącymi na pole, natknął się na bróg ów
35     4, 37|      zbiegli się wnet wszyscy na pole do starego, ale już całkiem
36     4, 37|      należała.~- Chudziaszek, na pole jaże uciekał przed kostuchą!~-
37     4, 39|       bych je prędzej poniesła w pole.~A kiej ostała sama i uspokoiła
38     4, 40|     inakszy.~- Poczekaj, pójdę w pole do roboty, to zarno będę
39     4, 40|  podwieczorek posłała ludziom na pole, gdy chłopy przyszły ze
40     4, 40|   szepnął Antek, skręcił zaraz w pole i miedzami dobierał się
41     4, 41|    niecierpliwymi oczami mierzył pole, spory kawał leżał jeszcze
42     4, 41|    działów, alem se już upatrzył pole.~Za rzeką pomiędzy olchami
43     4, 42|        mięsa. ~I obszedłszy całe pole jął rozważnie wybierać miejsce
44     4, 43|       mądrala.~- Któreż to wasze pole? - spytała po długich rozważaniach.~
45     4, 45|          był na nogach. Obleciał pole, przyniósł koniom koniczyny,
46     4, 45|         powlókł się jak zwykle w pole, i tam kajś daleko za wsią,
47     4, 45|       duszy, bo kiedy wyjrzała w pole, to dzwoniły jej tym samym
48     4, 49|        prawie nikt nie wyszedł w pole do roboty, bydło nie wypędzone
49     4, 49|      ramię i śpiesznie poszedł w pole pod las. ~Przeszkadzał mu