Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          posiał na całym kawale; konia by trzeba przykupić, a i
 2     1, 3 |   przecknął na dobre i wstrzymał konia.~- Wschodzi niezgorzej -
 3     1, 3 |   wjechał w las.~Poganiał często konia, bo droga szła po równym
 4     1, 4 |         ziemia się pożywiła.~- I konia swojego.~- I przychować
 5     1, 5 |         wyprowadzenia na jarmark konia abo i krowy, a już o biedniejszych
 6     1, 6 |         po kołtunach i zaprzęgał konia.~- Spiesz się, Szymek, bo
 7     1, 6 |        słychać było, jak klął na konia; wóz grzęznął i zarzynał
 8     1, 6 |     Milczeli oboje, Szymek wiódł konia i zważał, żeby nie wywrócić,
 9     1, 6 |        zapadał prędko, że ledwie konia widać było, deszcz jakby
10     1, 6 |       było tyle kłaść na jednego konia! - ozwał się jakiś głos
11     1, 7 |        nauczny.~- Gdyby tak mnie konia wyprowadzili, a złapałbym
12     1, 10|         byle prędzej...~Pożyczył konia od Kłęba, ojcowego nie chciał,
13     1, 10|         westchnął ciężko, smagał konia, podpierał wóz, bo kopiasto
14     1, 12|            Kłębów wóz, w jednego konia i drabinami, pewnie po ściółkę
15     2, 22|     gospodarz piąciomorgowy miał konia, ale tak narownego i próżniaka
16     2, 22|          szły wpodle, zmiękła la konia i powiedziała:~- Ukrzywdziłeś
17     2, 22| Panajezusowe wilki, wyprowadziły konia ze stajni i powiedły do
18     2, 25|          kiej tego zwałkonionego konia i w niczym nie folgował,
19     2, 25|          dworskie wnet utkniesz; konia wypuścisz - dworskie za
20     2, 25|       się do chałupy, skoczył na konia i popędził bocznymi drogami
21     2, 25|     wszystkich stron i wyrwało z konia, że kiej ten kierz, ryjem
22     3, 29|       drodze, a dzieuchy we dwie konia za uzdę ciągnęły, bo słuchać
23     3, 29|     oklepał, jak się należało, i konia batem złoił, iż ciągnął
24     3, 30|    obudzić Pietrka do szykowania konia i bryki, sama zaś zajęła
25     3, 30|       ojcowej komory!~- Jama, że konia by przewlókł!~- A zboża
26     3, 31|          się wniebogłosy, że jej konia wyprowadzili złodzieje.~
27     3, 31|         wywarte, stajnia pusta i konia przy żłobie nie ma.~- Ratuj,
28     3, 31|  spoglądając na sie ze zgrozą.~- Konia z wozem ukradły, no, tego
29     3, 31|          sołtysowej stodoły; tam konia wprzęgli do wozu złodzieje
30     3, 31|         się nad stratą, gdyż bez konia to jak przez rąk, zwłaszcza
31     3, 32|          buru jak na tego łysego konia...~- Podziękuj Bogu, że
32     3, 32|        mniejsze, ganiały ślepego konia księżego, założonego do
33     3, 32|       przed progiem z rodziną.~- Konia przywiedłam, bo dzieci go
34     3, 32|        odbierze! Te, ryfo jedna, konia samego porzucasz, żeby nogi
35     3, 33|       krowę wiódł na miedzę albo konia spętanego prowadził za grzywę
36     3, 34|          chciał objeżdżać.~- Te! konia ochwacisz, kaj ci tak pilno! -
37     3, 34|       Jezus, zatkało me całkiem. Konia pasłem na smugu i jużeśmy
38     3, 34|      Patrzę: ki licho strachnęło konia? a tu jakieś ludzie w jałowcach
39     3, 34|          stodołę sobie postawił, konia przykupił, mięso co tydzień
40     4, 37|          Pietrka na przewiady.~- Konia jeno zmacha i niczego się
41     4, 38|     pociągał nosem z lubością, a konia batem okładał i pośpieszał,
42     4, 39|     ciągnący za grzywę spętanego konia, któren bił zadem i opierał
43     4, 39|         kto kupi za krowę, bo na konia już niezdatny! - żartował
44     4, 40|          chłopak jaże piszczy do konia. - Zabrał go i usadził na
45     4, 42|      czas, ale Szymek się uparł, konia pożyczył od Kłęba, skrzynie
46     4, 42|       się w pas, przeżegnał się, konia śmignął i ruszył, a pobok
47     4, 48|       ciągnęła za grzywę ślepego konia i zawodziła wrzaskliwie.~
48     4, 48|        jej białe zęby, szarpnęła konia i wyśpiewywała jeszcze rozgłośniej.~-