Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |         trzeszczały; gwar zrazu cichy podnosił się z wolna, szemrał,
 2     1, 4 |   Rozdział 4~ ~Była niedziela - cichy, opajęczony i przesłoneczniony
 3     1, 4 |        na ganku, że to czas był cichy i ciepły.~Łapa kręcił się
 4     1, 7 |    szedł wszędy za Panem i taki cichy, taki czujny, taki wierny,
 5     1, 9 |      chwiały się niespokojnie i cichy a bolesny szum gałęzi drżał
 6     1, 10|  dziecko... - Umilkł i siedział cichy, skulony, podobny do kupy
 7     1, 10|       niego żarem... i ten głos cichy, urywany, nabrzmiały miłością
 8     1, 11|        ale Jaguś usnęła, równy, cichy oddech szedł od łóżka, a
 9     2, 14|      nieskończone pola. Wieczór cichy i mroźny opadał coraz prędzej,
10     2, 14|         zbiedzony, zmarnowany i cichy, a tak się witał poczciwie,
11     2, 14|    piały już z północka, a szum cichy jakby wiatru zahuczał nad
12     2, 15|          a dobry był jak nigdy, cichy, spokojny, dzieci zabawiał,
13     2, 15|         Jagustynki.~Wieczór był cichy, niemroźny, bo jakoś od
14     2, 16|        i drugiego nie znaleźć a cichy, pobożny, pracowity, cudzego
15     2, 17|         już był zapadł, wieczór cichy, omdlały jakiś, świąteczny;
16     2, 18| przypomnienie.~- A pobożny był, cichy, pracowity parobek, że nieraz
17     2, 18|     nocy. Nie było go, jeno ten cichy, palący szept grał w niej
18     2, 19|       trzaskanie żerdek i jakby cichy, przejmujący skowyt niósł
19     2, 22|        wieczór w pogodny czas i cichy, że jeno drgnienia po niej
20     2, 23|       uciekać w różne strony, a cichy, rozedrgany jęk powiał po
21     2, 25|         bo raz w raz zrywał się cichy płacz dzieciątek, to ktosik
22     2, 25|    Dzień się już zrobił duży, a cichy był, jasny, omglony jeszcze
23     3, 28|     przysłon grążył się drżący, cichy bulgot kropel bijących nieustannie
24     3, 30|         Zmierzch się roztrząsał cichy po ziemiach, słońce zaszło
25     3, 31|        posłuchać.~Wieczór szedł cichy i ciepły, mgły białymi kożuchami
26     3, 32|       cosik ścisnęło, jakby żal cichy.~- Na księdza go odwożę,
27     3, 32|       się roztoczył słoneczny i cichy, wiater ździebko przegarniał
28     3, 32|         Wieczór był ciemny, ale cichy i ciepły; gwiazdy jeno z
29     3, 32|  uciekała do chałupy.~A wieczór cichy, wiośniany, pachnący, nabrzmiały
30     3, 33|      lękliwe oczy, gniewał chód cichy, gniewała twarz pokorna,
31     3, 33|      szmatami, ale on już leżał cichy, a w szeroko otwartych oczach
32     3, 33|        przytrząśnięte, czas był cichy, obwisłe warkocze brzóz
33     3, 34|          jeno dziwnie duszący i cichy; najmniejszy powiew nie
34     3, 35|  bagniskach i szedł już światem cichy i pachnący wieczór.~Chłopi
35     3, 36|     stworzenie uznojone legło w cichy i słodki sen, jeno ptak
36     3, 36|  rozdygotanych pól podniósł się cichy, trwożny, jękliwy głos: ~-
37     4, 37|      zapędzał, leżał se martwy, cichy, na kamień już zakrzepły
38     4, 37|     wraz z nimi spływał do izby cichy brzęk i szum, i trzepot,
39     4, 37|     każdego szmeru.~Wieczór był cichy, tylko niekiedy wiater przegarnął
40     4, 38|         też był zrobił wybrany, cichy i wielce słoneczny, na galantą
41     4, 38|       warg czerwonych polał się cichy lśniący pośmiech; słodziuśki
42     4, 38|      zażywając chłodu i wczasów~Cichy zmierzch stawał się na świecie,
43     4, 38|         wyrwał się jej z piersi cichy jęk.~Jasio powstał, wychylił
44     4, 39|  trzepała pacierze.~Kościół był cichy, chłodny i mroczny, jeno
45     4, 40|     smugą aż w sad.~Wieczór był cichy, nagrzany i sielnie rozgwiaździony,
46     4, 41|       las na jagody.~Bór stojał cichy, rozprażony, pachnący i
47     4, 41|        najciężej, kiedy chodził cichy, strapiony, smutny kiej
48     4, 43|         i wraz poniesły w jakiś cichy podwieczór, sczerwieniony