Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |           słuchał, jako że każden rad się czegoś nowego dowiedział,
 2     1, 5 |   nieustępliwym czynić, że Boryna rad nierad dorzucał mu po półrublu,
 3     1, 7 |         to ino wesoło pogadywał i rad na nią patrzył, taka piękna
 4     1, 8 |     nieboja wilcy zjedli.~- Takim rad, że mówcie, czego chcecie.
 5     1, 10|       ojca i niecierpliwił się, a rad był w duszy, że tamtego
 6     2, 14|     popędliwy był wielce i zawsze rad prawdę rznął prosto z mostu.~-
 7     2, 15|         teraz w smak mu to szło i rad gadał, że Antek robi u niego
 8     2, 15|      fajki z zębów nie puszczał i rad prawił.~- Robiłem z Mateuszem
 9     2, 15|        zarówno wszystko było, ani rad był z podwyżki, ani cieszyło
10     2, 15|           się, kto się zabawiał i rad w kieliszki przedzwaniał
11     2, 15|           do pełnych brogów, choć rad by duszą całą do ludzi -
12     2, 18|         posiał, kużden mu z oczów rad schodził, bych czego oberwać.~
13     2, 19|        pokładali ze śmiechu; a on rad wielce, podpity niezgorzej,
14     2, 19|      sielnie musiał przepraszać i rad nierad powiódł do karczmy.~
15     2, 19|           śmiał się najgłośniej i rad się rozgadywał!~Na karczmie
16     2, 20|       sprawę w śmieszki obracał a rad rozpowiadał, jako się był
17     2, 25|         czystym powietrzu; każden rad wystawał przed domem i rad
18     2, 25|        rad wystawał przed domem i rad rozprawiał nawet z nieprzyjacioły.~
19     3, 27|           niedziela była i każden rad dłużej wylegiwał pod pierzyną
20     3, 27|          na poczęstunek ciągnie i rad by ją dla siebie zniewolił,
21     3, 28|   Człowiek chętliwie se folguje i rad zawżdy sposobnością wymawia...~-
22     3, 28|      boskie zwala wszystko, a sam rad przy pełnej misce brzuchowi
23     3, 29|   prześmiechy... Z dzieuchami też rad o pannowych sprawach radził
24     3, 29|        pies zgoniony a bezpański, rad, kiej go poczciwa ręka pogłaszcze... -
25     3, 31|        sielnie sklął sołtysa, ale rad nierad musiał poleźć w pola...
26     3, 33| Nieśpieszno było Mateuszowi, gdyż rad przystawał poredzajac z
27     3, 33|           Nie pomiarkował i jakby rad wieści, powiedział spokojnie:~-
28     3, 33|         za orzydle chycić. Każden rad stawał przeciw drugiemu,
29     3, 34|       pierwszy zagadywał, tak był rad, że wszystko zastaje po
30     4, 37|      Mateusz jakoś nie bardzo był rad, bo się wykręcał.~- Drzewo
31     4, 38|      gęściej kole dziedzica. A on rad temu wielce, pogadywał wesoło,
32     4, 38|         wysuple ten grosz jaki, a rad by wziął resztę z dziesiątki!
33     4, 38|          był syty i wypoczęty, to rad się stowarzyszał a cieszył
34     4, 39|      mojej rady... Sam dziedzic a rad me słucha. No, cóż powiecie?...~-
35     4, 39|          psy, że każdy by do niej rad pod pierzynę, że wstyd i
36     4, 41|          u matki...~- Dyć i o tym rad bym z tobą pomówił. Wyjdź,
37     4, 41|          Antkowi nie było pilno i rad przystawał na drodze a z
38     4, 41|        bezradnie.~- Z duszy serca rad bym ci pomógł, ale cóż ja
39     4, 42|    rozpytywał o różnoście. Szymek rad przechwalał się z tego,
40     4, 43|      rozżaliła Józina choroba, że rad był jej nieba przychylić
41     4, 43|         jednako pachnie i z każdą rad by przyjść do poufałości.~
42     4, 44|         krzyczał do wieczora! - i rad, iż zeszli ze strażnikowych
43     4, 45|         nam w jedną stronę, co?~- Rad bym z duszy, ale widzi mi
44     4, 45|   wiedział różne ciekawe rzeczy i rad odpowiadał, zaś w końcu
45     4, 45|          rzekł wielce łaskawie:~- Rad jestem, żeś przyjechał,
46     4, 45|     wypada ci tu suszyć zębów.~To rad nierad wziął książkę i powlókł
47     4, 45|       razem - mruknął, nie bardzo rad z towarzystwa, wlepił oczy