Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |     szerokich gębul.~Gdzieś, od drugiego końca stawu, słychać było
 2     1, 2 |   zwyczajnie, chciało mu się du drugiego łóżka zawołać i poradzić:~-
 3     1, 4 |       kto niekto i przepijał do drugiego, ale z rzadka, bo nie na
 4     1, 5 |       nią rubla, wziął na marki drugiego i ugodził się na trzy za
 5     1, 5 |       wstążki i poszła dalej do drugiego kramu, Boryna ino pozostał
 6     1, 6 |      nie chłop... chyba takiego drugiego we świecie nie ma... - myślała
 7     1, 7 |         Burek siadł i wył...~...drugiego dnia, kiej wszystkie ludzie
 8     1, 10|       tylko nastajecie jeden na drugiego, tylko... - wiatr resztę
 9     1, 11|       przez stoły, że już jeden drugiego nie słyszał.~Podali na ostatku,
10     1, 11|      przekładał, że już i jeden drugiego nie słyszał, ale nic to,
11     2, 14|         zazierając ukradkiem do drugiego pokoju, gdzie wprost drzwi,
12     2, 15| przyprzążkę i przepierali jeden drugiego kryjomo, dobrze jednak wiedząc
13     2, 15|         pobili, zmagali i jeden drugiego przemógł, poprzetrącał mu
14     2, 16|  poczciwości to był parob, że i drugiego nie znaleźć a cichy, pobożny,
15     2, 20|         Mogła se iść za każdego drugiego i z tych najpierwszych we
16     2, 20|       trzeba jedno nie widzieć, drugiego nie dosłyszeć, a na trzecie
17     2, 20|        obłaskawisz se na wiosnę drugiego, kiej ci żal za boćkami!~-
18     2, 25|         abo śmiercie czyje i co drugiego jako te kamienie padały
19     2, 25|         pojechał do miasta i aż drugiego dnia powrócił; powiadali
20     2, 25|     ostre, że już w końcu jeden drugiego nie słyszał, bo wszyscy
21     3, 27|       bogacz, że trudno znaleźć drugiego, a teraz ci leży niby to
22     3, 29|        papierek.~- Poczciwy, że drugiego nie naleźć! - dodała Hanka.~-
23     3, 31|    płotów? co?~- Szukać takiego drugiego, szukać! - wyrzekały bolejąco,
24     3, 31|         sobie, wspierając jeden drugiego w potrzebie! A rozrośnie
25     3, 32|   wtrącił swoje kowal.~Dosięgli drugiego kopca, węgłowego. Wielki
26     3, 34|   szynkwasie.~- Trzymaj se i co drugiego w zębach: nikto ci nie wydziera! -
27     3, 34|   chałupy! - wołali jeden przez drugiego.~- Jeszcze trochę, a będziecie
28     3, 35|   wyrywali krzycząc jeden przez drugiego:~- Zdzielże który w łeb
29     4, 37|     frasobliwą, a w sobie cosik drugiego taił, gdyż niby to wzdychał,
30     4, 38|        się spodoba. Pyskować na drugiego każdy poredzi, ale do pomocy
31     4, 38|    gwarnie, wesoło, jeden przez drugiego. Radość już ponosiła wszystkich,
32     4, 40|       młynarczyk przemyka się z drugiego końca wsi.~- Pewnikiem z
33     4, 40|       by więcej przychować, a i drugiego karmika mieć na przedanie!~-
34     4, 43|          Józia, przyniesę ci co drugiego.~I znosił, co jeno mógł:
35     4, 43|        i taki robotny, że chyba drugiego takiego nie ma na świecie -
36     4, 43|     widział się jej milszym nad drugiego, juści kromie Jasia, ale
37     4, 44|  urzędami.~Jeden oglądał się na drugiego, każden się głowił z osobna,
38     4, 44|        Pokrzykiwali jeden przez drugiego, że uczynił się srogi gwar,
39     4, 45|       nie o to idzie, aby jeden drugiego łupił ze skóry, a jeno,
40     4, 45|         kajś we wątpiach.~- Nic drugiego, jeno się zmówili! - lecz
41     4, 45|       ja miarkowałam całkiem co drugiego. Organiścina pchnęła me
42     4, 46|   przyjeżdżały, co? Musi być co drugiego.~- Pewnie, ale nic dobrego
43     4, 46|    jąkał Bylica.~- A może to co drugiego, może to z wójtem sprawa -
44     4, 46|        Albo ci śpieszno do kogo drugiego!~- Juści, abo mi to nie
45     4, 47|       głowie, a jeno całkiem co drugiego.~- Pewnie, że pora by ci
46     4, 47|      świecą nie najdzie takiego drugiego - mówiły rozrzewnione kobiety,
47     4, 49|        niby to kazanie.~- ... i drugiego sposobu nie ma! Wieś to