Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |      oganiać i stróżować, bych pod wozy nie wpadły; jenszy człapał
 2     1, 5 |           zapasek kobiecych... A i wozy niezgorzej jechały wyładowane,
 3     1, 5 |            i Jasio chwacko wymijał wozy, to ludzi, to inwentarz
 4     1, 5 |            kramy i pakowali się na wozy, że to deszcz zacinał coraz
 5     1, 6 |            czerniały stogi torfu i wozy, do których donoszono kapustę
 6     1, 7 |            na płoty się drą, to na wozy, a dzieci w bek, a wszyscy
 7     1, 11| cieniuśkimi głosami:~A jadą, jadą, wozy kołaczą -~A moja Jaguś,
 8     2, 15|           od ojca, wzielim ino dwa wozy, a z tylu morgów...~- Nie
 9     2, 22|          tęższych parobków, konie, wozy i wnet ruszyli rankiem jakoś
10     3, 27|      wodzie i za ptakami; niekiedy wozy turkotały, pełne ludzi z
11     3, 28|            człapało po drogach, to wozy z drugich wsi raz po raz
12     3, 28|            go i we cztery dworskie wozy nie wywiózł.~- Organista
13     3, 29|          się ludzie, konie rżały i wozy turkotały wesoło, a jeno
14     3, 29|       Wkrótce zaturkotały pierwsze wozy zajeżdżając przed cmentarz
15     3, 30|      kościelnym placu stały gęstwą wozy z wyłożonymi końmi, że tylko
16     3, 30|          się wolno ku domowi, gdyż wozy toczyły się nieprzerwanym
17     3, 30|        płotami ciągnęli gęsiego, i wozy coraz częściej dudniały
18     3, 31|      wiodły, ziemniaki wynosili na wozy i rozchodzili się tak prędko
19     3, 31|      pieczenia chlebów, rychtowali wozy, krajali ziemniaki do sadzenia,
20     3, 31|          kościół, kaj już pierwsze wozy zajechały, a wkrótce wszystek
21     3, 31|   wszystkich podwórz wytaczały się wozy, wszystkimi dróżkami ciągnęły
22     3, 31|          koni a ludzi, zaturkotały wozy i ze wszystkich progów leciały
23     3, 31|           aż z trzech wsi jechali. Wozy toczyły się wolno, rozmawiali
24     3, 33|        kobiety, ktosik drwa rąbał; wozy też wytaczano na drogę,
25     3, 33|     zaczęli się zbierać, rychtować wozy, a wychodzić, kto piechty
26     3, 33|           i przedawać go pojechał.~Wozy się z wolna wytaczały jeden
27     3, 33|          chmurą kładł się na pola; wozy turkotały coraz dalej, a
28     3, 34|       koniu. Wstrzymywały go nieco wozy ze Stachowym drzewem, że
29     3, 34|         całkiem ścichło, wszystkie wozy przejechały i ludzie przeszli,
30     3, 34|              Zaczęły też wyjeżdżać wozy ludzi, którzy ostali przeczekując
31     3, 35|          ludzie walili całą drogą, wozy turkotały i sporo znajomych
32     3, 36|            drogach ciężkie, opasłe wozy ze sianem, wracali ze śpiewami
33     4, 37|     tumanach kurzawy jęły turkotać wozy i ludzie ze wsi pobliskich
34     4, 38|            coraz częściej turkotać wozy, a i piesi też gęsto ciągnęli,
35     4, 38|      wszystkimi drogami, turkotały wozy, rżały konie, leciały głosy
36     4, 38|        nieco cienia, ustawiały się wozy i wyprzęgano konie, bo na
37     4, 38|          młynie, zaturkotały ostro wozy i kłęby kurzawy wzbiły się
38     4, 38|           i prawie wywlekła między wozy.~- Zaraz mi do domu. Że
39     4, 38|          się naraz, wpadł pomiędzy wozy a konie i przepadł.~Nie
40     4, 38|         się już z odpustu, że jeno wozy turkotały, a kaj niekaj
41     4, 39|      którymi przejeżdżały kopiaste wozy, trzęsły się przygarście
42     4, 42|       roboty, turkotały po drogach wozy i niesły się przeróżne głosy
43     4, 47|        drabiny i moczono we stawie wozy co barzej rozeschnięte,
44     4, 48|    Odprowadzała ich cała wieś, zaś wozy zawalone tobołami szły na
45     4, 49|     każdego obejścia wytaczały się wozy na miedze i polne drożyny.~
46     4, 49|           się ciężkie, nastroszone wozy; toczyły się ze wszystkich