Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |          bruździe i raz w raz, za każdym świstem bata, za każdym
 2     1, 1 |           każdym świstem bata, za każdym nawrotem pługa, podrywały
 3     1, 2 |         haman, że i drugiej nie w każdym dworze by znalazł!~Wyrzekał
 4     1, 11|        ten pies dziadowski, co za każdym idzie, byle mu ino chleba
 5     1, 11| taneczników, bo choć raz wokoło z każdym przetańcować musiała.~Muzykanci
 6     2, 13|     przeżerała nienawiść, kiej za każdym wspominkiem serce mu się
 7     2, 13|        pies zwleczony, pójdzie za każdym, kto ino większą skibką
 8     2, 15|          baczył i stróżował go na każdym kroku, ino przyczepić się
 9     2, 15|         że go pilnują i śledzą na każdym kroku jak złodzieja, jakby
10     2, 16|         którego dnia za bróg... o każdym wieczorze czekał będę...
11     2, 20|           mogła, dogryzała jej na każdym kroku, nawet Witek bojał
12     2, 20|           w skrzyni pozamykał, na każdym kroku pilnuje, dobrego słowa
13     2, 20|         Józki przyczepiała się na każdym kroku, a tak nieraz boleśnie
14     2, 20|           się strzegli, bo zły na każdym kroku się czai, a do piekła
15     2, 20|           kiedy zaznał spokoju. O każdym zmierzchu stróżował niepostrzeżenie,
16     2, 23|      niebie błądziły, wyrastały z każdym spojrzeniem oczu, przez
17     3, 27|         trza mu było wyrywać i na każdym kroku pilnować, że dzień
18     3, 27|            że tam, pod brogiem, o każdym zmierzchu czeka na nią i
19     3, 27|          rozpowiadał co się był o każdym z osobna wywiedział, i choć
20     3, 27|          to i nie dziwota, jako o każdym świtaniu, kiej przecknęli
21     3, 27|     przypołudnie i na odwieczerzu każdym - w chałupach czy na dworze,
22     3, 27|         wyraźnie, odpoczywając po każdym słowie, a ona, tłumiąc strach
23     3, 28|         ano naród śmierdzi, że po każdym wyspowiadanym złe powietrze
24     3, 29|           nie dziwota, że z dniem każdym więcej się mnożyło bied,
25     3, 29|         opuszczenie widać było na każdym kroku: płoty się ano waliły
26     3, 29|       przejść było niełacno, a na każdym kroku taka marnacyja, że
27     3, 30|          co dnia, co godzina i na każdym miejscu Jezus umęczon jest
28     3, 30|     chciwe oczy i wzdychali, bo w każdym sercu krzewiły się przytajone
29     3, 31|    węgłach jeno przystając i przy każdym z osobna mówiąc:~- Na wschodzie -
30     3, 32|            że choć się chwiała na każdym kroku, zaglądała po kątach
31     3, 33|          już kiej trusia, gdyż za każdym odezwaniem złością pryskał
32     3, 34|           wszyćkiego, witał się z każdym z osobna, że nawet dzieciom,
33     3, 34|          wszystkie ołtarze, przed każdym wysłuchując Ewangelie i
34     3, 35|         Opuszczenie było widne na każdym kroku i niedbalstwo.~- Prosto
35     3, 35|      wojna w dzień i w nocy, i na każdym miejscu...~- Wojna! Wojna!
36     4, 39|           Juści, dzieciątko, co z każdym rade szuka krzaków!~- Zawrzyjcie
37     4, 39|          rozważać i medytować nad każdym słowem. Mądra była kobieta
38     4, 41|      niewoliłem, byś się tłukła z każdym, kto jeno chciał, co?~-.
39     4, 45|     potrza chłopskiej łaski, to z każdym się bratał. Ścierwo! Sam
40     4, 45| poniektóra to jak suka, poleci za każdym, kto zagwizda.~Leciał prędko,
41     4, 45|           rozbrzęczanych, jakby w każdym się roiło.~A kiedy ksiądz
42     4, 45|        stwór najmarniejszy! Przed każdym dniem by klękał w podzięce,
43     4, 45|          nocy by błogosławił i na każdym miejscu wszystek by się
44     4, 45|           Ale Jagusia, chociaż na każdym kroku spotykała te przyczajone,
45     4, 47|         przytomnie żegnając się z każdym, kto ino zajrzał do chałupy,