Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       może aby przejść koło domu Jagny? a może aby zebrać nieco
 2     1, 2 |          bo stanął przed chałupą Jagny.~Świeciło się u nich jeszcze
 3     1, 3 |        to była Dominikowa, matka Jagny.~- Oskarżony, Bartek Kozioł,
 4     1, 3 |         ten pies...~- Wara ci od Jagny! Wara, bo ci ten pysk tak
 5     1, 3 |      robotę! - zawołał Boryna do Jagny, która miądliła z kraja
 6     1, 5 |         ruszył, bo dojrzał twarz Jagny między wozami, ale nim doszedł,
 7     1, 6 |           Na poniewierkę takiemu Jagny nie dam.~- Nie próżno mówią,
 8     1, 7 |     zlecą, niech wiedzą, żeś się Jagny przyczepił kiej rzep psiego
 9     1, 8 |         Boryna posłał z wódką do Jagny! Ino nie mówcie, bo mój
10     1, 8 | kieliszek i zwrócił się z nim do Jagny.~- Napij się, Jaguś, napij!
11     1, 8 |      Pijta, chłopaki, zmówiny to Jagny, pijta...~- Baczym to, baczym -
12     1, 8 |          rękę.~- Napijcie się do Jagny tej słodziuśkiej...~Napili
13     1, 9 |         zaraz od rana poszedł do Jagny i już tam do późna przesiedział,
14     1, 10|         przechodzić koło chałupy Jagny.~Jak zadra tkwiła mu ona
15     1, 10|      wieś, nie wstąpił jednak do Jagny, choć się w oknach świeciło,
16     1, 11|         pod boki i już prosto do Jagny powiedli, bo czas było do
17     1, 11|     przeszedł kości, a Boryna do Jagny skoczył, przygarnął ją krzepko
18     2, 15|        przechwalał więcej, żeś u Jagny w komorze bywał! - szepnął
19     2, 17|           krzyknęła do chodzącej Jagny.~- Jaka rózga?~- A tom ją
20     2, 20| wszystkim kazał mieć baczenie!~A Jagny jakby nie było, przędła
21     2, 20|    ciągłe baczenie na każdy ruch Jagny, ona zaś ani na to oczymgnienie
22     2, 20|       tego boćka, a przylgnął do Jagny, że to mu i teraz dawała
23     2, 20|        się umiała wkraść w łaski Jagny i tyle zaufania wzbudziła
24     2, 20|    krzywdy; nie cierpiała bowiem Jagny ni Antka, ale jeszcze barzej
25     2, 20|          w uszy kładła nowiny od Jagny.~Jakoś we dwie niedziele
26     2, 20|   zajrzał do świń, to do obory - Jagny nigdzie nie było. Przystanął
27     2, 23|        stary do brogu, ale już i Jagny nie było, jeno mu mignęła
28     2, 24|         nie wypominając Antka ni Jagny, strzegli się oboje tykać
29     2, 24|     nieznacznie, ale nie dojrzał Jagny ni nikogo od ojca, natomiast
30     2, 25|       ozwał się na to, a jeno do Jagny rzekł:~- Weź łopatę i bieżyj
31     3, 27|     drzwiami; nie przebudziło to Jagny, stary zaś tak samo leżał,
32     3, 27|    Czasem się jeno jakby budził, Jagny wołał, za ręce ją brał,
33     3, 27|          jaką taką dawać opiekę.~Jagny to było psie prawo doglądać
34     3, 27|     nikogo, bo nawet wtedy, kiej Jagny wołał i za ręce ją brał,
35     3, 28|   orczyku przywiązanym do belki.~Jagny nie było, poszła zaraz z
36     3, 28|      czatując w izbie na wyjście Jagny, by wtedy zabrać mięso do
37     3, 29|        ledwie się wstrzymała, by Jagny nie wymienić...~- Sama pójdę,
38     3, 29|         się zajadle do izby, ale Jagny nie było, jeno stary leżał
39     3, 29|      piesków wyjrzała na dwór.~U Jagny jeszcze się świeciło.~-
40     3, 30|     matką nie pojechali? - pytał Jagny wychodzącej.~- A cóż tam
41     3, 31|         i aż się cofnęła, tak od Jagny buchnęło gorzałką. Niezgorzej
42     3, 33|          sam, to powiedzą, co do Jagny ciągnę:~- Cie! uważny kiej
43     3, 34|          swojej.~- Psiachmać, la Jagny każden by się ważył na wszystko...~-
44     3, 36|  niekiedy i szedł się połasić do Jagny, siedzącej całe godziny
45     4, 37|        Dominikowa trzymająca się Jagny, zgarbiona i na wpół ślepa,