Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |           a toć krowa ze trzysta złotych warta - i dopiero po cielęciu,
 2     1, 2 |     obejrzawszy krowę. - Trzysta złotych jak w błoto! Do miski to
 3     1, 2 |          i do komisarza. Trzysta złotych warta, jak nic.~- Pewnie,
 4     1, 2 |      Najlepsza krowa! Ze trzysta złotych wartała, żegnała się, bo
 5     1, 5 |         a kwiatuszków zielonych, złotych i różnych... a czepków i
 6     1, 5 |          i po sześć rubli i pięć złotych.~- Kupisz na wagę i po siedem,
 7     1, 5 |          kosztuje abo i dziesięć złotych!~- Nie twoja w tym głowa,
 8     1, 8 |        włóczyłam, to ino te parę złotych, com miała - poszły, a sprawiedliwości
 9     1, 10|          prawda... ale i te parę złotych, co od was, a com je chował
10     1, 11|         w nich koronę wysoką, ze złotych szychów, z pawich oczek
11     1, 11|        ludzie.~- Jakże, z tysiąc złotych kosztuje wesele..:~- Opłaciło
12     1, 11|    leciały.~Więcej niźli trzysta złotych zebrali!~Sielny karwas grosza,
13     2, 13|     starszy, siwy Żyd.~- Trzysta złotych.~- Trzysta złotych za tę
14     2, 13|       Trzysta złotych.~- Trzysta złotych za tę chabaninę! Wy, Antoni,
15     2, 13|     czterdziestu rublach i dwóch złotych postronkowego la Bylicy.~
16     2, 14|         młynarz płaci?~- Po pięć złotych i groszy piętnaście bierze
17     2, 14|       Mateusz...~- Aż tyla! Pięć złotych...~- Przecież jego to głową
18     2, 14|      jałówki, a choćby i te parę złotych - znajdzie się po somsiedzku...~
19     2, 24|        na odchodnym dał jej parę złotych na sól i rzekł:~- Przychodźże
20     3, 26|     godzinie, i te kilkadziesiąt złotych na pochowek... a może i
21     3, 27| wszystkie ziemie jakoby drgały w złotych, budzących brzaskach; ozime
22     3, 28|        kopania przyrosłoby kilka złotych. Stachowim dać musiała kilkanaście
23     3, 28|          dać musiała kilkanaście złotych, tu grosz, tam dwa, i kiej
24     3, 28|       tak nabrała za kilkanaście złotych, jako że gorzałki wzięła
25     3, 28|     cudze patrzy, po trzydzieści złotych od pochowku bierze za to,
26     3, 28|      wzięła od Agaty dwadzieścia złotych gotowego grosza i za to
27     3, 29|         dają mi tylko piętnaście złotych, a wełniak całkiem nowy!
28     3, 29|            Choćby ze trzydzieści złotych! Wełniak nowiutki ma całe
29     3, 30|     smakiem jadł, te kilkanaście złotych wziął, nie pytając, skąd
30     3, 31|     Hanka surowo.~- Pięćdziesiąt złotych na cały rok od sztuki, niewielka
31     3, 33|          Jewka, choć ma całe sto złotych samą koprowiną, wałkoń,
32     3, 33|          To już całe trzydzieści złotych bierzcie, do równa - supłała
33     3, 33|      turbacje! Całe czterdzieści złotych mam na pochówek... bych
34     3, 33|        powiedzą, co la tych paru złotych dobrość świarczymy. Przeciek
35     3, 34|          rachuje, warto z tysiąc złotych, i to jeno za Bóg zapłać,
36     3, 34|          srebrne nawet było parę złotych i sześć biczów korali.~-
37     3, 34|     trzydzieści dwa ruble i pięć złotych! Od Macieja, co?~- Tak...
38     3, 34|        znajdziesz z jakie tysiąc złotych za to samo?...~- Żeby ojce
39     4, 38|       gołkiem nie dajemy. Tysiąc złotych dostanie gotowymi pieniędzmi -
40     4, 41|     przynosił na nią całe tysiąc złotych, ale ja wzbroniłam, bo jak
41     4, 41|       żniw zarobiłbym ze trzysta złotych!- rzekł radośnie.~- Akuratnie
42     4, 41|         Nastusia ma swoje tysiąc złotych, na zadatek chwaci...~-
43     4, 48|        na pochowek całe dziesięć złotych.~- Pochowa się ją z paradą
44     4, 49|      Któregoś z takich żniwnych, złotych dni, kiej już zwozili jęczmiona,