Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |             Izba zatrzęsła się śmiechem.~- Abo nie, co? Abośta nie
 2     1, 4 |      nachylając się do nich ze śmiechem.~-...I sami się rządzą -
 3     1, 4 |       chłopa...~Naród gruchnął śmiechem, a ona wyszła zaraz pomstując
 4     1, 5 |           odkrzyknęła Jagna ze śmiechem.~Przejechali, ale organiściuch
 5     1, 5 |   przekpiwać się, że raz w raz śmiechem wybuchali.~Niedługo cieszyli
 6     1, 7 |         bo cała izba parsknęła śmiechem, tylko Misia Grzegorzowa
 7     1, 7 |         bo dziewczyny buchnęły śmiechem i aż się pokładały.~Śmieli
 8     1, 7 |        Izba też cała gruchnęła śmiechem i wnet posypały się żarty,
 9     1, 11|     się wpół i cięgiem buchały śmiechem , i coś sobie na ucho opowiadały -
10     1, 11|        stary Szymon.~Gruchnęli śmiechem, a młynarz aż się pokładał
11     1, 11|  chrzestnego proś!- zawołał ze śmiechem i łakomymi oczami po niej
12     1, 11|       a kobiety na to buchnęły śmiechem i dalejże przekpiwać, dowcipy
13     1, 12|        to wama mówi!~Gruchnęli śmiechem, bo Jagna uciekła na drugą
14     1, 12|       słabizna!~Izba gruchnęła śmiechem.~- Z Jagustynką was zmówimy! -
15     1, 12|  Jankiel potańcuje!- wołali ze śmiechem.~- Mogę potańcować, to nie
16     2, 13|     batem, przynaglał i coś ze śmiechem powiadał. Jaguś też w głos
17     2, 15|          powiedział młynarz ze śmiechem, bo ano tak z rozmysłem
18     2, 15|         bo co chwila wybuchali śmiechem.~Antek cofnął się prawie
19     2, 15|      zimą umyka! - dorzucił ze śmiechem inny.~Antek przysiadł pod
20     2, 15| stodołę wychodzić...~Gruchnęli śmiechem ogromnym i dowcipy jak grad
21     2, 16|   prawie wesoła, pogadywała ze śmiechem, śpiewać nawet była gotowa,
22     2, 17|  buchała ni z tego, ni z owego śmiechem, to znowu przysiadała się
23     2, 19|  popłakiwali z uciechy i takim śmiechem buchali, że na całą karczmę
24     2, 20| przywstydzony nieco, bo Nastka śmiechem buchnęła, ale mimo to, gdy
25     2, 24|    odnieść - gadały wybuchając śmiechem.~- Cichota, pyskacze, ale!
26     3, 30|        ujął się pod boki, a ze śmiechem powiadał:~- Musita o mnie
27     3, 30|        przez drugą, rozgłośnym śmiechem wybuchając, ale Jasiek się
28     3, 30|        słowa kiej grad wraz ze śmiechem; śmiał się zarówno i skoczył,
29     3, 31|        wesoło buchając częstym śmiechem i baraszkując.~Mrok się
30     3, 32|     Jagustynka, jaże wszystkie śmiechem gruchnęły.~Odcięła się cosik
31     3, 33|     pierwszy się pomiarkował i śmiechem gruchnął:~- Mądry obiecuje,
32     3, 33|    krótkie pierzyny.~Gruchnęli śmiechem, jaże się gołębie porwały
33     3, 34| przewiady i opowiadał potem ze śmiechem, co się stało: Dominikowa
34     3, 36| przytomność traciła, wybuchała śmiechem z leda powodu, rozprawiała
35     4, 37|       jeno gruchnął rechocącym śmiechem i poleciał, a one ostały,
36     4, 38| księżyka, któren się bronił ze śmiechem, aby go nie całowali po
37     4, 38|    sporą doinkę i wsunął ją ze śmiechem pod kanapę.~Długo się z
38     4, 39|        naraz wszyscy gruchnęli śmiechem, gdyż koń się wyrwał, skoczył
39     4, 39|     się, jaże młynarz gruchnął śmiechem, a on coś pilnie jął majdrować
40     4, 40|        ją krowie powiedział ze śmiechem:~- Drzyj się, Józia, drzyj,
41     4, 42|      nasienie! - wykrzyknął ze śmiechem ktosik drugi, ale Grzela,
42     4, 42|       a cała karczma gruchnęła śmiechem rozumiejąc, co Jagusię mają
43     4, 42|     wziął pod pachę i rzekł ze śmiechem:~- Gniazdko gotowe, nasadźże
44     4, 45|   zrobiło wesoło, tak gruchali śmiechem z bele głupstwa i wrzeszczeli,