Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |           w zbożu.~A na ławie pod oknem już się dymiło jadło; od
 2     1, 3 |          przy bocznym stoliku pod oknem i rozkładał papiery a patrzył
 3     1, 4 |     brackim od światła stojał pod oknem z buteleczką w garści -
 4     1, 5 |      pisarz.~Właśnie siedział pod oknem przy stole z cygarem w zębach,
 5     1, 7 |          rzucały na rozesłaną pod oknem płachtę.~Jaguś ogrzała ręce
 6     1, 7 |       kominie, ostawiła trepy pod oknem i siadła zaraz z kraju przy
 7     1, 8 |           ino. To łaził po izbie, oknem na pustą drogę wyglądał
 8     1, 8 |        oczami za Jagną, która pod oknem motała na motowidło przędzę
 9     1, 9 |      przed kominem, ino Antek pod oknem.~A Roch przegarniał raz
10     1, 10|          już ruchał.~Siedział pod oknem, wsparty na Hankę spozierał...
11     1, 10|        nocy; Hanka narządziła pod oknem warsztat i przeciągała pacześny
12     1, 10|        Antka, któren siedział pod oknem i układał sobie w głowie,
13     1, 11|    strachem a troską! Uklękła pod oknem, wpiła zaczerwienione, rozpalone
14     1, 11|    rzetelnie zażyć.~Na ławach pod oknem przysiadł młynarz z Boryną,
15     2, 13|       ogień i wzdychał; stary pod oknem obierał ziemniaki.~Milczenie
16     2, 16|           się, ale przysiedli pod oknem na skrzyni, Jasio zaś tak
17     2, 18|          zachodził do stodoły, to oknem wyglądał, to przed dom wychodził
18     2, 18|          śnieżycę, srożącą się za oknem.~Wiatr huczał przeraźliwie,
19     2, 18|         ktoś chodzi za szczytowym oknem...~- Witek, wyjrzyj no,
20     2, 20|        miarkował udając, że wstał oknem wyjrzeć albo czy drzwi pozamykane.~
21     2, 21|      radami.~Czasem zaś wyglądała oknem, czy Antek nie wraca, ale
22     2, 22|         kiedym dobrze widziała za oknem, łeb kiej ceber i ślepie
23     2, 24|           naprawiał sobie but pod oknem, nie spojrzał nawet na nią,
24     3, 27|             A wisi na Pasyjce pod oknem.~- Dłutam mu pożyczył, będzie
25     3, 27|           z naciskiem, wyglądając oknem, bo w sam raz Jagna schodziła
26     3, 28|      wznak. Jagna cosik szyła pod oknem, w izbie nie było więcej
27     3, 29|           ustawiły pod szczytowym oknem, w podle Borynowego łóżka,
28     3, 31|        całą...~Rano jeszcze było, oknem zazierało jasne i ciepłe
29     3, 32|            siadła z dzieckiem pod oknem, a Józka zajmowała się podawaniem
30     3, 35|          po śniadaniu zasiadł pod oknem z papierosem w zębach, strzykał
31     3, 36|          jedli przed chałupą, pod oknem gwarno było i ludno, bo
32     3, 36|       stając na podłodze.~Wyjrzał oknem i jakby się budził z ciężkiego
33     4, 37| przebudził Hankę śpiącą pod samym oknem, że się pierwsza zerwała
34     4, 38|         zaś potem przyklęknął pod oknem, przeżegnał się, złożył
35     4, 40|          jeden Rocho siedział pod oknem we świetle, lejącym się
36     4, 40|          spytała Hanka wyzierając oknem.~- A co? wstyd powiedzieć,
37     4, 40|      Rozeszli się, ostał jeno pod oknem Antek z kowalem, bo Rocho
38     4, 40|       potem rozczesując włosy pod oknem wyzierała na nich coraz
39     4, 41|     zachodu przeschnie - zawołała oknem, ale Józka już była za przełazem,
40     4, 44|          czasu pisarzowa wytykała oknem spaśną gębę i krzyczała:~-
41     4, 46|   otwierać, a Hanka siedziała pod oknem z dzieckiem przy piersi.~
42     4, 47|           na dworze, pod wywartym oknem:~- A rzepeckim nie dawaj
43     4, 47|  popatrzył we mnie, przysiadł pod oknem i zapłakał!... Jezu miłościwy,
44     4, 47|     cisnącym się w sieniach i pod oknem, rozdawała po parę groszy:~-