Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |      kraty, aż trzeszczały; gwar zrazu cichy podnosił się z wolna,
 2     1, 11|   najlepsza tanecznica, śpiewały zrazu mocno a górnie, jakby głosu
 3     1, 12|    śruciny i ropę wyciskać.~Kuba zrazu ryczał jak zwierz dorzynany,
 4     1, 12|         głową w stajni! Myślałem zrazu, że chciał wyjść na powietrze
 5     1, 12|      powietrze.~Kuba nasłuchiwał zrazu, ale rychło zapomniał o
 6     1, 12|    zaczął padać śnieg. Polatywał zrazu z rzadka i kołujący, jak
 7     2, 15|           wyrzekał.~- To ino tak zrazu, boście niezwyczajni, niewłożeni...
 8     2, 19|       zalegał kąty i trudno było zrazu rozeznać. W jednym kącie
 9     2, 19|     drużbowali na weselu Jagusi. Zrazu nieśmiało przystawali, że
10     2, 20|      Jagna, choć się wystraszyła zrazu, odrzekła urągliwie: ~-
11     2, 22|        zaczęli między sobą cicho zrazu, a potem już dla wszystkich
12     2, 22|         zaraz, to choć krzyknęła zrazu, że to cud, iż powrócił
13     2, 24|      Mateusz. któren go obraniał zrazu, dał spokój, a jeno w końcu
14     2, 25|          chłopski las.~Nikt temu zrazu wiary nie dawał, bo skoro
15     3, 26|      wieczór skończyli i chcieli zrazu całą wieś wraz ze wszystkimi
16     3, 28|  gdziesik nieprzytomnymi oczyma.~Zrazu sprawiali się cicho, często
17     3, 28|      zaczerwienione jakoś.~Hanka zrazu jeno raz jeden zajrzała
18     3, 29|         przetrzymała. Nie spałam zrazu, tak cugi przez izbę wiały,
19     3, 31|      polnych robotach.~Nie mogli zrazu uwierzyć, ale kiej i dobrodziej
20     3, 33|          dobrze.~Nie wierzyli mu zrazu, ale mimo to cała wieś się
21     3, 33|   wysychały, ziemniaki zaś, choć zrazu niezgorzej ruszyły, ledwie
22     3, 34|            Bo to i nie do wiary! Zrazu nikto nie powierzył. Obiecał,
23     3, 34|          wstyd, ale gniew, co ją zrazu chwycił na Jagnę, już się
24     3, 34|          na gwałt wyjeżdżać.~Ale zrazu ino drobny deszcz przekropił,
25     3, 35|           bo chociaż sam był jej zrazu przeciwny, ale skoro rozważył,
26     3, 35|          potem rozpowiadał, jako zrazu dobrodziej się ozgniewał
27     3, 35|       obrony, próbowała go tylko zrazu odciągnąć, ale że ani na
28     3, 35| przedniejszych parobków, chociaż zrazu cała wieś napierała się
29     3, 35|         trzaskając kijami.~Tamci zrazu osłupieli.~- Co on gada?
30     3, 36|         teraz na nowo.~Chciał go zrazu wyminąć, lecz nagle odskoczył,
31     4, 37|      Juści, a sami wiecie, co to zrazu kosztowały dochtory, co
32     4, 37|       czuwać do rana.~I śpiewali zrazu rozgłośnie, alej kiej ustał
33     4, 38|        pchnął nożem, ale myślała zrazu, że się jej przywidziało,
34     4, 41|     musiałem rużie dźwigać. Jeno zrazu, pókim był głupi, to potyrał
35     4, 41|      mocniej ogarniał ją sobą...~Zrazu ani miarkowała, do czego
36     4, 41|           co mu się stało. Nawet zrazu podejrzewała, jako znowu
37     4, 42|       przy księżych ziemniakach.~Zrazu zaglądał do niego ten i
38     4, 42|        się bojał, pilnowali me i zrazu Jagusia też odradzała -
39     4, 43|          cała obwalona krostami, zrazu wynosili ją na dzień do
40     4, 43|          ze swoim Kłębów Maciuś.~Zrazu przykrzyło się chłopakowi
41     4, 43|    odgłosy rozmów.~Wpatrzyła się zrazu w drżące na wodzie odblaski
42     4, 44|          dwieście chłopa, którzy zrazu stojali wsiami, swojaki
43     4, 49|         gminnej.~Nie sposób było zrazu uwierzyć, i chociaż prawie