Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |         Kuba wszedł ino do sieni i ostał przy progu, bo nijak nie
 2     1, 4 |          za nim wstawała.~Nie, nie ostał dzisiaj w kruchcie jak zawdy,
 3     1, 4 | Porozchodzili się zaraz ,ino Antek ostał i medytował, Kuba wyprowadził
 4     1, 5 | przetrąconym skrzydłem, co się był ostał i którego widywano samotnie
 5     1, 5 |     gospodarzu... Ostać, tobym się ostał, ino...ino...~- Postąpię
 6     1, 5 |             oczy jej pojaśniały.~- Ostał przy zbożu, tam ano w ulicy.
 7     1, 5 |        chociaż tego ciołka, co wam ostał po graniastej, to i sam
 8     1, 5 |        przez szyby.~Jambroży tylko ostał, poczekiwał na kumów abo
 9     1, 6 |            z Szymkiem, bo Jędrzych ostał i łatał ano dach, że to
10     1, 7 |         kominie; rozdziany był, że ostał ino w koszuli i w portkach
11     1, 7 |         przepadli w oparzeliskach.~Ostał się ino taki dziki pies,
12     1, 7 |          pobratane.~Ten ci to pies ostał i leciał za Panem Jezusem,
13     1, 7 |          że zmiękło serce Pańskie, ostał z nimi przez parę pacierzów,
14     1, 7 |            świętych nie było... to ostał ino Burek...~...lizał raz
15     1, 8 |            by poszli prędzej - ale ostał w domu, bo go powstrzymywały
16     1, 8 |            było, nie... alem teraz ostał sierotą... Powiedam wam,
17     1, 8 |          porozchodzili z wolna, że ostał ino Boryna ze swatami, Jambroży
18     1, 9 |          gotowych pieniędzy.~Witek ostał nieco w tyle, że go to po
19     1, 10|                Robotę ma pilną, to ostał w domu...~- Juści... robotę...
20     2, 15|       biedy, niedoczekanie ich!... Ostał na mrozie, przysiadł pod
21     2, 15|  rozdziawioną gębą na środku drogi ostał.~- Cygan ścierwa, ze starym
22     2, 16|        przed ogniem, tylko Pietrek ostał na podwórzu i rąbał drzewo,
23     2, 16|          puścił ich naprzód, a sam ostał przy ławkach, nie chciał
24     2, 20|          kamień na kamieniu by nie ostał? - zawołał namiętnie.~Poleciała
25     2, 21|            gdzieniegdzie ślad jaki ostał.~Bór był stary, ogromny,
26     2, 22|         się wnet obrócił i tak już ostał, nocami jeno płacze, ręce
27     2, 24|            odnowy ognia dać pomoc.~Ostał się w podwórzu i kowal,
28     2, 24|           się cicho rozchodził. że ostał jeno Jambroży, niezgorzej
29     3, 26|        jakby to wczoraj się stało. Ostał jeno w chałupie Maciek,
30     3, 26|        robić nie ma kto!~Wójt jeno ostał, kowal i tych kilku staruchów
31     3, 29|           komin też się zwalił, że ostał z niego niewielki osztych,
32     3, 29|            zabrać do siebie.~Stary ostał przy rumowiskach, w progu
33     3, 30|       poszedł.~A Rocho na przyźbie ostał, pacierz szeptał, wpatrzony
34     3, 30|         gospodarskich, Witek tylko ostał i upatrzywszy sposobną porę,
35     3, 32|            było zgoła inaczej.~Dom ostał prawie pusty, Jagustynka
36     3, 33|            cna opustoszały, bo kto ostał, dłubał cosik w obejściach
37     3, 34|         kolacji nikto w izbach nie ostał ni na progach siadał, jak
38     3, 34|            do kościoła.~Witek jeno ostał na straży w opłotkach, bo
39     4, 37|      Borynie, a kiej się rozeszli, ostał jeno Jambroż i Jagata, bych
40     4, 40|         się Mateusz.~Rozeszli się, ostał jeno pod oknem Antek z kowalem,
41     4, 42|         Świątki se juchy robią !~I ostał sam, bo go już omijali.~
42     4, 42|      później przy siewach.~I znowu ostał sam, i robił niestrudzenie
43     4, 42|            ta krótka noc.~Że w mig ostał z obcych jeno Jambroż sączący