Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       kundla na sznurku.~A potem leciał od lasu chłopak z butelką,
 2     1, 1 |        nie wiadomo skąd powstały leciał nisko, tłukł się po bruzdach
 3     1, 3 |        powracał, dmuchał i znowu leciał, bo pani krzyczała:~- Jacek!
 4     1, 7 |           Ten ci to pies ostał i leciał za Panem Jezusem, szczekał,
 5     1, 11|     młody bór zerwał i z wichurą leciał...~Muzyka grała polskiego,
 6     1, 12|       rozeznawszy zapadał znowu, leciał w martwą, trupią ćmę.~To
 7     1, 12|     podawał wody, i wnet znikał, leciał na wesele, które znowu zaczęło
 8     1, 12|         bo gdy szła do kucharek, leciał za nią, dopędzał w sieniach,
 9     2, 13|    pierwszy wicher, a za nim już leciał drugi, dziesiąty, setny!~
10     2, 13|       cały modrawą białnością, a leciał wciąż, bez przestanku.~Taka
11     2, 13|          zrywał się z pościeli i leciał na wieś, błąkał się po drogach,
12     2, 13|         i rozglądał się dookoła, leciał oczami wskróś przeszroniałych
13     2, 15|     ledwie niekiedy ukradkem ino leciał któren do młynicy, by rozgrzać
14     2, 17|        niej dygotał, krzyk jakiś leciał za nią, przerażenie wiało
15     2, 18|          chałupy i ktosik prędko leciał przez podwórze, prosto do
16     2, 19|          żeby najcichszy głos, a leciał światem całym.~W chałupach
17     2, 19|     którego bił ogromny wrzask i leciał przez wywarte do sieni drzwi
18     2, 21|    kolebały się, od drzew pomruk leciał groźny, przyduszony i z
19     2, 21|     chmurą prał w drzewa, aż jęk leciał po lesie, a tak mącił, zakręcał
20     2, 22|       znowu dalej szukać strawy, leciał tak dnie i noce, bo wciąż
21     2, 24|        cisza, że zapadał i jakby leciał gdziesik w jakąś światłość,
22     2, 25|     świat ponosiło, że kużden by leciał w to słońce jako te ptaki,
23     2, 25|          krzykiem każden w dyrdy leciał do domu sposobić się, że
24     3, 29|        nie pokazywała z chałupy, leciał na drogę i z drugimi chłopakami
25     3, 31|          widziałem, jak Łapa tam leciał, warczał, kręcił ogonem
26     3, 32|    któren jeszcze przed wschodem leciał do wójta z jakimś papierem,
27     3, 32|       wszystką wsią, przez, sady leciał hukliwie, z każdej chałupy
28     3, 36|      Miemcach, bo co dnia ktosik leciał na Podlesie wypatrywać,
29     3, 36|      gdyż naraz przechylił się i leciał bezwładnie na ziemię.~-
30     3, 36|         wznosił się coraz wyżej, leciał kiej ptak wlekący wskroś
31     4, 37|       przed kominem, a co trochę leciał spojrzeć na gospodarza lub
32     4, 37|      brzękiem pszczoła, to motyl leciał wprost na światło, to jaskółka
33     4, 37|         dziećmi, a wszelaki głos leciał górnie i radośnie, nawet
34     4, 38|      przez łeb, to zaraz na ziem leciał...~- Pobił się to kto z
35     4, 40| zakołował i tak nisko, jaże cień leciał po zagonach.~- Dał wam radę,
36     4, 40|   sianokosów; to jakby z ptakami leciał kajś wysoko, górnie nad
37     4, 42|      dawno zrobił!~I pogwizdując leciał na wieś szukać uciechy.~
38     4, 43|          wrzask i kto jeno mógł, leciał do pożaru, ale ani mowy
39     4, 43|         drogi spotkała Mateusza, leciał do siostry, ale zawrócił
40     4, 45|         za każdym, kto zagwizda.~Leciał prędko, ale nie poredził
41     4, 45|        między drzewami, a za nim leciał ksiądz w portkach jeno i
42     4, 46|         zbóż. Księżyc wypłynął i leciał po niebie, jakby ulicą białych
43     4, 49|     zawalonym drobnymi chmurami, leciał księżyc, kajś na wsi śpiewały